کرامت انسانی: تفاوت میان نسخه‌ها

کرامت انسانی
کرامت انسانی
پدیدآوران	عابدی، احمد (نويسنده) منفرد، مهدی (نویسنده) دانشگا‌ه‌ جا‌مع‌ اما‌م‌حسین‌ (علیه‎السلام). دانشکده امام هادی (علیه‏السلام) (سایر)
عنوان‌های دیگر	کرامت انسان
ناشر	مطبعة الصاوی
مکان نشر	ایران - تهران
سال نشر	1390ش
چاپ	1
موضوع	کرامت انسانی - جنبه‌های مذهبی - اسلام - انسان (اسلام) - انسان (اسلام) -- جنبه‌های قرآنی - کرامت‌ انسا‌نی
زبان	فارسی
تعداد جلد	1
کد کنگره	4ک2ع 250 BP
نورلایب	مطالعه و دانلود pdf
	v; t; e;

نسخهٔ کنونی تا ‏۴ دسامبر ۲۰۲۵، ساعت ۱۳:۰۳

کرامت انسانی، نوشته احمد عابدی (متولد: 1339ش- نجف آباد) و مهدی منفرد (معاصر)، که به بررسی جامع مفهوم کرامت انسانی از منظر اسلامی، شامل ابعاد ذاتی و اکتسابی، نقش آن در سیره حکومتی معصومین و امام خمینی(ره)، موانع تحقق آن و جایگاه کرامت در حقوق بشر و قوانین جمهوری اسلامی ایران می‌پردازد.

ساختار

کتاب در یک جلد و در قالب یک مقدمه، پنج بخش اصلی (هر بخش شامل چندین فصل و زیرفصل) و یک بخش نتیجه‌گیری و فهرست منابع تدوین شده است.

گزارش محتوا

مقدمه کتاب با تبیین معنای واژه "کرامت" آغاز می‌شود و به بررسی لغوی و اصطلاحی این مفهوم در بستر حقوق بشر و سایر علوم می‌پردازد. سپس به اهمیت کرامت انسانی و نیاز جامعه معاصر به درک و ترویج آن اشاره شده و هدف کتاب را فراهم آوردن یک رویکرد علمی-پژوهشی به کرامت انسان در جامعه اسلامی معرفی می‌کند^[۱].

بخش اول: کرامت ذاتی؛ این بخش به کرامت ذاتی انسان می‌پردازد که موهبتی الهی و غیرقابل سلب است و صرف‌نظر از اعمال و انتخاب‌های فردی، شامل همه انسان‌ها می‌شود. کرامت ذاتی ریشه در آفرینش انسان و جایگاه وی در هستی دارد^[۲].

فصل اول: کرامت ذاتی به استناد آیات؛ این فصل با استناد به آیات متعدد قرآن کریم، جایگاه ویژه انسان را به عنوان اشرف مخلوقات و خلیفه خدا تبیین می‌کند. آیاتی که به خلقت انسان، سجده فرشتگان بر آدم و تسخیر موجودات برای انسان اشاره دارند، به عنوان شواهد قرآنی کرامت ذاتی انسان مورد بررسی قرار می‌گیرند^[۳].

فصل دوم: کرامت ذاتی به استناد روایات؛ در این فصل، روایات و احادیث نقل شده از پیامبر اسلام(ص) و ائمه اطهار(ع) بررسی می‌شوند که بر کرامت ذاتی انسان تأکید دارند^[۴].

فصل سوم: امام خمینی قدس‌سره و کرامت ذاتی انسان؛ این فصل به تبیین دیدگاه امام خمینی(ره) درباره کرامت ذاتی انسان اختصاص دارد. از منظر ایشان، کرامت ذاتی انسان یک حقیقت الهی است که به انسان برتری و ارزشمندی خاصی می‌بخشد و اساس حقوق و جایگاه او در نظام اسلامی را تشکیل می‌دهد^[۵].

فصل چهارم: اعلامیه حقوق بشر درباره کرامت ذاتی انسان؛ این فصل به مقایسه مفهوم کرامت ذاتی در اسلام با آنچه در اعلامیه جهانی حقوق بشر آمده، می‌پردازد. تفاوت‌ها و شباهت‌ها در رویکردهای اومانیستی و الهی نسبت به کرامت انسان مورد تحلیل قرار می‌گیرد و بر این نکته تأکید می‌شود که کرامت ذاتی در اسلام مبنایی عمیق‌تر و جامع‌تر دارد^[۶].

بخش دوم: کرامت اکتسابی (ارزشی)؛ این بخش به کرامت اکتسابی می‌پردازد که انسان با تلاش و عمل صالح به دست می‌آورد و جنبه ارزشی دارد. این کرامت نشان‌دهنده کمالات روحی و اخلاقی است که فرد در طول زندگی کسب می‌کند^[۷].

فصل اول: مبانی کرامت اکتسابی؛ تقوا (پرهیزگاری)، ایمان، عمل صالح و معرفت به‌عنوان اصلی‌ترین مبانی کرامت اکتسابی معرفی می‌شوند. توضیح داده می‌شود که چگونه این ویژگی‌ها به انسان شأن و منزلت می‌بخشند و او را به‌سوی سعادت رهنمون می‌شوند^[۸].

فصل دوم: آثار و شاخص‌های کرامت انسانی؛ در این فصل به نشانه‌ها و جلوه‌های کرامت اکتسابی پرداخته می‌شود، از جمله: دین‌داری، خویشتن‌داری، صبر و شکیبایی، نرم‌خویی و خوش‌اخلاقی، پایبندی به عهد و پیمان، آبروداری، احسان، بخشش و عفو. هر یک از این شاخص‌ها به‌تفصیل توضیح داده می‌شوند که چگونه به رشد و حفظ کرامت انسان کمک می‌کنند^[۹].

بخش سوم: کرامت در سیره؛ این بخش به بررسی جایگاه کرامت انسانی در سیره عملی و حکومتی پیامبر اکرم(ص)، امام علی(ع) و امام خمینی(ره) می‌پردازد^[۱۰].

فصل اول: جایگاه کرامت در سیره حکومتی پیامبر اسلام حضرت محمد(ص)؛ نحوه رفتار پیامبر اسلام(ص) با مردم، حتی با غیرمسلمانان، اسیران جنگی و مخالفان، نشان‌دهنده اهتمام ایشان به حفظ کرامت و حقوق انسانی است. عدالت، رأفت و مدارا اصول اساسی سیره حکومتی ایشان در تعامل با مردم بود^[۱۱].

فصل دوم: جایگاه کرامت در سیره حکومتی حضرت علی‌ علیه‌السلام سیره حکومتی امام علی(ع)؛ نیز سرشار از نمونه‌های رعایت کرامت انسانی است. عدالت‌گستری، توجه به محرومان، آزادی بیان و حقوق متهمان در حکومت ایشان، جلوه‌های بارز این کرامت‌مداری است^[۱۲].

فصل سوم: جایگاه کرامت در سیره حکومتی امام خمینی(ره)؛ امام خمینی(ره) نیز در سیره حکومتی خود به کرامت انسانی اهمیت فراوانی می‌دادند. تأکید ایشان بر قانون‌مندی، حفظ حقوق شهروندان، تأمین امنیت عمومی و رفاه، و مبارزه با استبداد و استعمار، از جمله نمودهای اهتمام ایشان به کرامت انسان است^[۱۳].

بخش چهارم: موانع کرامت؛ این بخش به عواملی می‌پردازد که مانع تحقق یا حفظ کرامت انسانی می‌شوند^[۱۴].

فصل اول: موانع فردی؛ موانع فردی شامل غفلت و جهالت، دنیاپرستی و هوای نفس، شرک، نفاق، فقر، تملق و چاپلوسی، خودکم‌بینی و خودخواهی و خودبزرگ‌بینی است. این ویژگی‌های اخلاقی و رفتاری، کرامت ذاتی و اکتسابی انسان را تضعیف کرده و او را از مسیر کمال دور می‌سازند^[۱۵].

فصل دوم: موانع اجتماعی کرامت انسان؛ در این فصل به موانع اجتماعی مانند ظلم و بی‌عدالتی، استبداد و اسارت، ناامنی جانی و آبرویی، استحمار (فریب‌کاری) و انحطاط اشاره شده است. این عوامل بیرونی، حقوق و منزلت انسان را نقض کرده و کرامت او را خدشه‌دار می‌کنند^[۱۶].

بخش پنجم: کرامت و حقوق انسان؛ این بخش ارتباط میان کرامت انسانی و حقوق بشر را، به‌ویژه در قوانین جمهوری اسلامی ایران، بررسی می‌کند^[۱۷].

فصل اول: کرامت در قانون اساسی؛ در این فصل، اصول قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران که به کرامت ذاتی و اکتسابی انسان اشاره دارند، مورد تحلیل قرار می‌گیرد. مبانی حقوقی برابری حقوق، آزادی‌های سیاسی، فرهنگی، اجتماعی، حق اشتغال، حق مسکن، تأمین اجتماعی، تابعیت، حقوق اقتصادی و حقوق قضایی بر اساس کرامت انسانی تبیین می‌شوند^[۱۸].

فصل دوم: حقوق متهمین؛ این فصل به طور خاص به حقوق متهمین در نظام قضایی اسلامی و قوانین جمهوری اسلامی ایران می‌پردازد. اصول کرامت، اصل حاکم بر همه احکام، اصل اولیه در انسان‌ها، حفظ شخصیت متهم، قاعده درء، اصل برائت، و ممنوعیت اشاعه فحشا و حقوق متهمین از قبیل مصونیت از تجسس، ممنوعیت توسل به روش‌های نامشروع برای کشف حقیقت، ممنوعیت آزار متهم به‌منظور اقرارگرفتن و ممنوعیت زنداتی کردن متهم به‌تفصیل توضیح داده می‌شوند که هدف نهایی همه آنها حفظ کرامت و حقوق انسانی متهم است^[۱۹].

پانویس

↑ مقدمه، ص 3-8
↑ متن کتاب، ص9- 13
↑ همان، ص15- 34
↑ همان، ص35- 48
↑ همان، ص49- 59
↑ همان، ص61- 67
↑ همان، ص69-72
↑ همان، ص73- 84
↑ همان، ص85- 91
↑ همان، ص93
↑ همان، ص95- 108
↑ همان، ص109- 121
↑ همان، ص123- 134
↑ همان، ص135
↑ همان، ص139- 153
↑ همان، ص155- 165
↑ همان، ص167
↑ همان، ص171- 186
↑ همان، ص187- 209

منابع مقاله

مقدمه و متن کتاب.

وابسته‌ها

[1] مقدمه، ص 3-8

[2] متن کتاب، ص9- 13

[3] همان، ص15- 34

[4] همان، ص35- 48

[5] همان، ص49- 59

[6] همان، ص61- 67

[7] همان، ص69-72

[8] همان، ص73- 84

[9] همان، ص85- 91

[10] همان، ص93

[11] همان، ص95- 108

[12] همان، ص109- 121

[13] همان، ص123- 134

[14] همان، ص135

[15] همان، ص139- 153

[16] همان، ص155- 165

[17] همان، ص167

[18] همان، ص171- 186

[19] همان، ص187- 209

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]

[۶]

[۷]

[۸]

[۹]

[۱۰]

[۱۱]

[۱۲]

[۱۳]

[۱۴]

[۱۵]

[۱۶]

[۱۷]

[۱۸]

[۱۹]

@@ خط ۲۶: / خط ۲۶: @@
 | پیش از =
 }}
-'''کرامت انسانی'''، نوشته [[احمد عابدی]] (متولد: 1339ش- نجف آباد) و [[مهدی منفرد]] (معاصر)، که به بررسی جامع مفهوم کرامت انسانی از منظر اسلامی، شامل ابعاد ذاتی و اکتسابی، نقش آن در سیره حکومتی معصومین و امام خمینی(ره)، موانع تحقق آن و جایگاه کرامت در حقوق بشر و قوانین جمهوری اسلامی ایران می‌پردازد.
+'''کرامت انسانی'''، نوشته [[عابدی، احمد|احمد عابدی]] (متولد: 1339ش- نجف آباد) و [[مهدی منفرد]] (معاصر)، که به بررسی جامع مفهوم کرامت انسانی از منظر اسلامی، شامل ابعاد ذاتی و اکتسابی، نقش آن در سیره حکومتی معصومین و [[موسوی خمینی، سید روح‌الله|امام خمینی(ره)]]، موانع تحقق آن و جایگاه کرامت در حقوق بشر و قوانین جمهوری اسلامی ایران می‌پردازد.
 ==ساختار==
 کتاب در یک جلد و در قالب یک مقدمه، پنج بخش اصلی (هر بخش شامل چندین فصل و زیرفصل) و یک بخش نتیجه‌گیری و فهرست منابع تدوین شده است.
 ==گزارش محتوا==
 مقدمه کتاب با تبیین معنای واژه "کرامت" آغاز می‌شود و به بررسی لغوی و اصطلاحی این مفهوم در بستر حقوق بشر و سایر علوم می‌پردازد. سپس به اهمیت کرامت انسانی و نیاز جامعه معاصر به درک و ترویج آن اشاره شده و هدف کتاب را فراهم آوردن یک رویکرد علمی-پژوهشی به کرامت انسان در جامعه اسلامی معرفی می‌کند<ref>مقدمه، ص 3-8</ref>.
@@ خط ۴۱: / خط ۳۹: @@
 فصل دوم: کرامت ذاتی به استناد روایات؛ در این فصل، روایات و احادیث نقل شده از پیامبر اسلام(ص) و ائمه اطهار(ع) بررسی می‌شوند که بر کرامت ذاتی انسان تأکید دارند<ref>همان، ص35- 48</ref>.
-فصل سوم: امام خمینی قدس‌سره و کرامت ذاتی انسان؛ این فصل به تبیین دیدگاه امام خمینی(ره) درباره کرامت ذاتی انسان اختصاص دارد. از منظر ایشان، کرامت ذاتی انسان یک حقیقت الهی است که به انسان برتری و ارزشمندی خاصی می‌بخشد و اساس حقوق و جایگاه او در نظام اسلامی را تشکیل می‌دهد<ref>همان، ص49- 59</ref>.
+فصل سوم: [[موسوی خمینی، سید روح‌الله|امام خمینی قدس‌سره]] و کرامت ذاتی انسان؛ این فصل به تبیین دیدگاه [[موسوی خمینی، سید روح‌الله|امام خمینی(ره)]] درباره کرامت ذاتی انسان اختصاص دارد. از منظر ایشان، کرامت ذاتی انسان یک حقیقت الهی است که به انسان برتری و ارزشمندی خاصی می‌بخشد و اساس حقوق و جایگاه او در نظام اسلامی را تشکیل می‌دهد<ref>همان، ص49- 59</ref>.
 فصل چهارم: اعلامیه حقوق بشر درباره کرامت ذاتی انسان؛ این فصل به مقایسه مفهوم کرامت ذاتی در اسلام با آنچه در اعلامیه جهانی حقوق بشر آمده، می‌پردازد. تفاوت‌ها و شباهت‌ها در رویکردهای اومانیستی و الهی نسبت به کرامت انسان مورد تحلیل قرار می‌گیرد و بر این نکته تأکید می‌شود که کرامت ذاتی در اسلام مبنایی عمیق‌تر و جامع‌تر دارد<ref>همان، ص61- 67</ref>.
@@ خط ۵۱: / خط ۴۹: @@
 فصل دوم: آثار و شاخص‌های کرامت انسانی؛ در این فصل به نشانه‌ها و جلوه‌های کرامت اکتسابی پرداخته می‌شود، از جمله: دین‌داری، خویشتن‌داری، صبر و شکیبایی، نرم‌خویی و خوش‌اخلاقی، پایبندی به عهد و پیمان، آبروداری، احسان، بخشش و عفو. هر یک از این شاخص‌ها به‌تفصیل توضیح داده می‌شوند که چگونه به رشد و حفظ کرامت انسان کمک می‌کنند<ref>همان، ص85- 91</ref>.
-بخش سوم: کرامت در سیره؛ این بخش به بررسی جایگاه کرامت انسانی در سیره عملی و حکومتی پیامبر اکرم(ص)، امام علی(ع) و امام خمینی(ره) می‌پردازد<ref>همان، ص93</ref>.
+بخش سوم: کرامت در سیره؛ این بخش به بررسی جایگاه کرامت انسانی در سیره عملی و حکومتی پیامبر اکرم(ص)، [[امام علی علیه‌السلام|امام علی(ع)]] و [[موسوی خمینی، سید روح‌الله|امام خمینی(ره)]] می‌پردازد<ref>همان، ص93</ref>.
 فصل اول: جایگاه کرامت در سیره حکومتی پیامبر اسلام حضرت محمد(ص)؛ نحوه رفتار پیامبر اسلام(ص) با مردم، حتی با غیرمسلمانان، اسیران جنگی و مخالفان، نشان‌دهنده اهتمام ایشان به حفظ کرامت و حقوق انسانی است. عدالت، رأفت و مدارا اصول اساسی سیره حکومتی ایشان در تعامل با مردم بود<ref>همان، ص95- 108</ref>.
-فصل دوم: جایگاه کرامت در سیره حکومتی حضرت علی‌علیه‌السلام سیره حکومتی امام علی(ع)؛ نیز سرشار از نمونه‌های رعایت کرامت انسانی است. عدالت‌گستری، توجه به محرومان، آزادی بیان و حقوق متهمان در حکومت ایشان، جلوه‌های بارز این کرامت‌مداری است<ref>همان، ص109- 121</ref>.
+فصل دوم: جایگاه کرامت در سیره حکومتی [[امام علی علیه‌السلام|حضرت علی‌ علیه‌السلام]] سیره حکومتی [[امام علی علیه‌السلام|امام علی(ع)]]؛ نیز سرشار از نمونه‌های رعایت کرامت انسانی است. عدالت‌گستری، توجه به محرومان، آزادی بیان و حقوق متهمان در حکومت ایشان، جلوه‌های بارز این کرامت‌مداری است<ref>همان، ص109- 121</ref>.
-# فصل سوم: جایگاه کرامت در سیره حکومتی امام خمینی(ره)؛ امام خمینی(ره) نیز در سیره حکومتی خود به کرامت انسانی اهمیت فراوانی می‌دادند. تأکید ایشان بر قانون‌مندی، حفظ حقوق شهروندان، تأمین امنیت عمومی و رفاه، و مبارزه با استبداد و استعمار، از جمله نمودهای اهتمام ایشان به کرامت انسان است<ref>همان، ص123- 134</ref>.
+# فصل سوم: جایگاه کرامت در سیره حکومتی [[موسوی خمینی، سید روح‌الله|امام خمینی(ره)]]؛ [[موسوی خمینی، سید روح‌الله|امام خمینی(ره)]] نیز در سیره حکومتی خود به کرامت انسانی اهمیت فراوانی می‌دادند. تأکید ایشان بر قانون‌مندی، حفظ حقوق شهروندان، تأمین امنیت عمومی و رفاه، و مبارزه با استبداد و استعمار، از جمله نمودهای اهتمام ایشان به کرامت انسان است<ref>همان، ص123- 134</ref>.
 بخش چهارم: موانع کرامت؛ این بخش به عواملی می‌پردازد که مانع تحقق یا حفظ کرامت انسانی می‌شوند<ref>همان، ص135</ref>.
@@ خط ۸۵: / خط ۸۳: @@
 [[رده:مباحث خاص اخلاق اسلامی]]
 [[رده:اخلاق فردی (خودسازی)]]
+[[رده:مقالات بازبینی شده2 آذر 1404]]
-[[رده:مقالات بازبینی نشده2]]
 [[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ آبان 1404 توسط عباس مکرمی]]
 [[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ آبان 1404 توسط فریدون سبحانی]]