گذری بر اندیشه‌های دینی و هنری فردوسی: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    جز (جایگزینی متن - 'اهل بیت ' به 'اهل‌بیت ')
    بدون خلاصۀ ویرایش
     
    (۳ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
    خط ۸: خط ۸:
    |زبان  
    |زبان  
    | زبان = فارسی
    | زبان = فارسی
    | کد کنگره = ۴۴۹۵ پ ۱۳۹۱ ۴گ۲۵
    | کد کنگره =PIR ۴۴۹۵/ص۲گ۴۵
    | موضوع = فردوسی، ابوالقاسم، ۳۲۹-۴۱۶ق -- نقد و تفسیر، شعر فارسی -- قرن ۴ ق. -- تاریخ و نقد
    | موضوع = فردوسی، ابوالقاسم، ۳۲۹-۴۱۶ق -- نقد و تفسیر، شعر فارسی -- قرن ۴ ق. -- تاریخ و نقد
    |ناشر  
    |ناشر  
    خط ۲۶: خط ۲۶:
    }}
    }}


    '''گذری بر اندیشه‌های دینی و هنری فردوسی''' تألیف موسی صباغیان (متولد ۱۳۴۵ش)، پژوهشگر و نویسنده؛ این کتاب تحلیلی تاریخی از اوضاع فرهنگی و اجتماعی زمان حیات ابوالقاسم فردوسی و ابعاد ادبی، دینی و هنری اشعار اوست. در این اثر، نویسنده به بررسی عمیق شاهنامه به عنوان حافظ راستین سنت‌های ملی و شناسنامۀ قوم ایرانی پرداخته و دعوت شاعر به اسلام، آزادی و روی‌آوردن به خاندان عترت را در ادبیاتش تحلیل کرده است.
    '''گذری بر اندیشه‌های دینی و هنری فردوسی''' تألیف [[صباغیان، موسی|موسی صباغیان]] (متولد ۱۳۴۵ش)، پژوهشگر و نویسنده؛ این کتاب تحلیلی تاریخی از اوضاع فرهنگی و اجتماعی زمان حیات [[فردوسی، ابوالقاسم|ابوالقاسم فردوسی]] و ابعاد ادبی، دینی و هنری اشعار اوست. در این اثر، نویسنده به بررسی عمیق [[شاهنامه فردوسی (نشر قطره)|شاهنامه]] به عنوان حافظ راستین سنت‌های ملی و شناسنامۀ قوم ایرانی پرداخته و دعوت شاعر به اسلام، آزادی و روی‌آوردن به خاندان عترت را در ادبیاتش تحلیل کرده است.


    ==ساختار==
    ==ساختار==
    خط ۳۲: خط ۳۲:


    ==گزارش کتاب==
    ==گزارش کتاب==
    کتاب «گذری بر اندیشه‌های دینی و هنری فردوسی» تألیف موسی صباغیان، در سال ۱۳۹۲ توسط انتشارات شکوفه یاس در قم منتشر شده است. این اثر تحلیلی تاریخی از اوضاع فرهنگی و اجتماعی زمان حیات ابوالقاسم فردوسی و ابعاد ادبی، دینی و هنری اشعار او ارائه می‌دهد.
    کتاب «گذری بر اندیشه‌های دینی و هنری فردوسی» تألیف [[صباغیان، موسی|موسی صباغیان]]، در سال ۱۳۹۲ توسط انتشارات شکوفه یاس در قم منتشر شده است. این اثر تحلیلی تاریخی از اوضاع فرهنگی و اجتماعی زمان حیات [[فردوسی، ابوالقاسم|ابوالقاسم فردوسی]] و ابعاد ادبی، دینی و هنری اشعار او ارائه می‌دهد.


    نویسنده در این کتاب ابتدا از منظری تاریخی به توصیف اوضاع فکری و هنری ایران باستان پرداخته و پیشینه تاریخی ترجمه و ادبیات شفاهی، ادبیات داستانی و اساطیری را بیان نموده است. سپس به توصیف شاهنامه فردوسی پرداخته و ویژگی‌های ملی، دینی، هنری و ادبی این اثر سترگ را با توجه به وضعیت فکری و هنری زمان نگارش آن بررسی کرده است.
    نویسنده در این کتاب ابتدا از منظری تاریخی به توصیف اوضاع فکری و هنری ایران باستان پرداخته و پیشینه تاریخی ترجمه و ادبیات شفاهی، ادبیات داستانی و اساطیری را بیان نموده است. سپس به توصیف [[شاهنامه فردوسی (نشر قطره)|شاهنامه فردوسی]] پرداخته و ویژگی‌های ملی، دینی، هنری و ادبی این اثر سترگ را با توجه به وضعیت فکری و هنری زمان نگارش آن بررسی کرده است.


    از جمله مسائل مهمی که در این کتاب مورد توجه قرار گرفته، پاکدامنی و تهذیب اخلاق در اندیشه فردوسی است که حدود هفتصد بیت در شاهنامه به این موضوع اختصاص دارد:
    از جمله مسائل مهمی که در این کتاب مورد توجه قرار گرفته، پاکدامنی و تهذیب اخلاق در اندیشه [[فردوسی، ابوالقاسم|فردوسی]] است که حدود هفتصد بیت در [[شاهنامه فردوسی (نشر قطره)|شاهنامه]] به این موضوع اختصاص دارد:
    {{شعر}}
    {{ب|''بیا تا جهان را به بد نسپریم''|2=''به کوشش همه دست نیکی بریم''}}
    {{ب|''نباشد همان نیک و بد پایدار''|2='' همان به که نیکی بود یادگار''}}
    {{پایان شعر}}
    خداشناسی [[فردوسی، ابوالقاسم|فردوسی]] نیز در سراسر ابیاتش آشکار است؛ خدایی که خرد را نخست خلقت و اولین پدیده قرار داده است:
    {{شعر}}
    {{ب|''سخن چون برابر شود با خرد''|2='' روان نیوشنده زو برخورد''}}
    {{ب|''سخن هیچ بهتر ز توحید نیست''|2='' به ناگفتن و گفتن ایزد یکی است''}}
    {{پایان شعر}}
    یکی از بخش‌های برجستۀ کتاب، تحلیل ایمان و اعتقاد [[فردوسی، ابوالقاسم|فردوسی]] به مبانی اسلام و کردگار جهان است که هر خواننده‌ای را مسحور می‌کند. نویسنده نشان می‌دهد که چگونه [[فردوسی، ابوالقاسم|فردوسی]] انسان را به سوی خدای جهان‌آفرین که آرمان انسانی ـ اسلامی است دعوت می‌کند و پیوستن به انسان‌های برگزیدۀ حق را ضروری می‌داند:
    {{شعر}}
    {{ب|''حکیم این جهان را چو دریا نهاد''|2='' برانگیخته موج از او تندباد''}}
    {{ب|''محمد(ص) بدو اندرون با علی''|2='' همان اهل‌بیت نبی و وصی''}}
    {{ب|''هر آن‌کس که در جانش بغض علی است''|2='' از او زارتر در جهان زار کیست؟''}}
    {{پایان شعر}}


    *بیا تا جهان را به بد نسپریم* 
    کتاب در پنج بخش اصلی تنظیم شده است: بخش نخست به ویژگی‌های نامۀ باستان، بخش دوم به اندیشه‌های دینی و قرآنی، بخش سوم به خردگرایی و نکوهش نادانی، بخش چهارم به شاخه‌های دانش و بخش پنجم به ستایش هنر و هنروری در [[شاهنامه فردوسی (نشر قطره)|شاهنامه]] می‌پردازد. نویسنده در این اثر به وصف آرایه‌های ادبی موجود در [[شاهنامه فردوسی (نشر قطره)|شاهنامه]] مانند لف و نشر، طباق یا تضاد، جناس، اشتفاق و تصویرآفرینی پرداخته و ابعادی از اندیشه‌های دینی و قرآنی [[فردوسی، ابوالقاسم|فردوسی]] و نوع نگرش وی نسبت به جهان، علم، اخلاق، فلسفه و هنر را تشریح نموده است.<ref>[https://literaturelib.com/books/1629 ر.ک.پایگاه کتابخانه تخصصی ادبیات]</ref>
    *به کوشش همه دست نیکی بریم*
     
    *نباشد همان نیک و بد پایدار* 
    *همان به که نیکی بود یادگار*
     
    خداشناسی فردوسی نیز در سراسر ابیاتش آشکار است؛ خدایی که خرد را نخست خلقت و اولین پدیده قرار داده است:
     
    *سخن چون برابر شود با خرد* 
    *روان نیوشنده زو برخورد*
     
    *سخن هیچ بهتر ز توحید نیست* 
    *به ناگفتن و گفتن ایزد یکی است*
     
    یکی از بخش‌های برجستۀ کتاب، تحلیل ایمان و اعتقاد فردوسی به مبانی اسلام و کردگار جهان است که هر خواننده‌ای را مسحور می‌کند. نویسنده نشان می‌دهد که چگونه فردوسی انسان را به سوی خدای جهان‌آفرین که آرمان انسانی ـ اسلامی است دعوت می‌کند و پیوستن به انسان‌های برگزیدۀ حق را ضروری می‌داند:
     
    *حکیم این جهان را چو دریا نهاد* 
    *برانگیخته موج از او تندباد*
     
    *محمد(ص) بدو اندرون با علی* 
    *همان اهل‌بیت نبی و وصی*
     
    *هر آن‌کس که در جانش بغض علی است* 
    *از او زارتر در جهان زار کیست؟*
     
    کتاب در پنج بخش اصلی تنظیم شده است: بخش نخست به ویژگی‌های نامۀ باستان، بخش دوم به اندیشه‌های دینی و قرآنی، بخش سوم به خردگرایی و نکوهش نادانی، بخش چهارم به شاخه‌های دانش و بخش پنجم به ستایش هنر و هنروری در شاهنامه می‌پردازد. نویسنده در این اثر به وصف آرایه‌های ادبی موجود در شاهنامه مانند لف و نشر، طباق یا تضاد، جناس، اشتفاق و تصویرآفرینی پرداخته و ابعادی از اندیشه‌های دینی و قرآنی فردوسی و نوع نگرش وی نسبت به جهان، علم، اخلاق، فلسفه و هنر را تشریح نموده است.<ref>[https://literaturelib.com/books/1629 ر.ک.پایگاه کتابخانه تخصصی ادبیات]</ref>


    ==پانويس ==
    ==پانويس ==
    خط ۷۵: خط ۶۵:


    [[رده:کتاب‌شناسی]]
    [[رده:کتاب‌شناسی]]
    [[رده:زبان‌شناسی، زبان و ادبیات]]
    [[رده:زبان و ادبیات شرقی (آسیایی)]]
    [[رده:زبان و ادبیات فارسی]]
    [[رده:مقالات(آبان 1404) باقی زاده]]
    [[رده:مقالات(آبان 1404) باقی زاده]]
    [[رده:مقالات بازبینی نشده2]]
    [[رده:مقالات بازبینی شده2 آذر 1404]]
    [[رده:فاقد اتوماسیون]]
    [[رده:فاقد اتوماسیون]]

    نسخهٔ کنونی تا ‏۲ دسامبر ۲۰۲۵، ساعت ۲۰:۰۳

    گذری بر اندیشه‌های دینی و هنری فردوسی
    گذری بر اندیشه‌های دینی و هنری فردوسی
    پدیدآورانصباغیان، موسی (نویسنده)
    ناشرشکوفه یاس
    مکان نشرقم
    سال نشر1392
    چاپاول
    شابک978-88-60-48-8
    موضوعفردوسی، ابوالقاسم، ۳۲۹-۴۱۶ق -- نقد و تفسیر، شعر فارسی -- قرن ۴ ق. -- تاریخ و نقد
    زبانفارسی
    تعداد جلد1
    کد کنگره
    PIR ۴۴۹۵/ص۲گ۴۵

    گذری بر اندیشه‌های دینی و هنری فردوسی تألیف موسی صباغیان (متولد ۱۳۴۵ش)، پژوهشگر و نویسنده؛ این کتاب تحلیلی تاریخی از اوضاع فرهنگی و اجتماعی زمان حیات ابوالقاسم فردوسی و ابعاد ادبی، دینی و هنری اشعار اوست. در این اثر، نویسنده به بررسی عمیق شاهنامه به عنوان حافظ راستین سنت‌های ملی و شناسنامۀ قوم ایرانی پرداخته و دعوت شاعر به اسلام، آزادی و روی‌آوردن به خاندان عترت را در ادبیاتش تحلیل کرده است.

    ساختار

    این کتاب در ۲۱۸ صفحه و در پنج بخش اصلی تنظیم شده است.

    گزارش کتاب

    کتاب «گذری بر اندیشه‌های دینی و هنری فردوسی» تألیف موسی صباغیان، در سال ۱۳۹۲ توسط انتشارات شکوفه یاس در قم منتشر شده است. این اثر تحلیلی تاریخی از اوضاع فرهنگی و اجتماعی زمان حیات ابوالقاسم فردوسی و ابعاد ادبی، دینی و هنری اشعار او ارائه می‌دهد.

    نویسنده در این کتاب ابتدا از منظری تاریخی به توصیف اوضاع فکری و هنری ایران باستان پرداخته و پیشینه تاریخی ترجمه و ادبیات شفاهی، ادبیات داستانی و اساطیری را بیان نموده است. سپس به توصیف شاهنامه فردوسی پرداخته و ویژگی‌های ملی، دینی، هنری و ادبی این اثر سترگ را با توجه به وضعیت فکری و هنری زمان نگارش آن بررسی کرده است.

    از جمله مسائل مهمی که در این کتاب مورد توجه قرار گرفته، پاکدامنی و تهذیب اخلاق در اندیشه فردوسی است که حدود هفتصد بیت در شاهنامه به این موضوع اختصاص دارد:

    بیا تا جهان را به بد نسپریمبه کوشش همه دست نیکی بریم
    نباشد همان نیک و بد پایدار همان به که نیکی بود یادگار

    خداشناسی فردوسی نیز در سراسر ابیاتش آشکار است؛ خدایی که خرد را نخست خلقت و اولین پدیده قرار داده است:

    سخن چون برابر شود با خرد روان نیوشنده زو برخورد
    سخن هیچ بهتر ز توحید نیست به ناگفتن و گفتن ایزد یکی است

    یکی از بخش‌های برجستۀ کتاب، تحلیل ایمان و اعتقاد فردوسی به مبانی اسلام و کردگار جهان است که هر خواننده‌ای را مسحور می‌کند. نویسنده نشان می‌دهد که چگونه فردوسی انسان را به سوی خدای جهان‌آفرین که آرمان انسانی ـ اسلامی است دعوت می‌کند و پیوستن به انسان‌های برگزیدۀ حق را ضروری می‌داند:

    حکیم این جهان را چو دریا نهاد برانگیخته موج از او تندباد
    محمد(ص) بدو اندرون با علی همان اهل‌بیت نبی و وصی
    هر آن‌کس که در جانش بغض علی است از او زارتر در جهان زار کیست؟

    کتاب در پنج بخش اصلی تنظیم شده است: بخش نخست به ویژگی‌های نامۀ باستان، بخش دوم به اندیشه‌های دینی و قرآنی، بخش سوم به خردگرایی و نکوهش نادانی، بخش چهارم به شاخه‌های دانش و بخش پنجم به ستایش هنر و هنروری در شاهنامه می‌پردازد. نویسنده در این اثر به وصف آرایه‌های ادبی موجود در شاهنامه مانند لف و نشر، طباق یا تضاد، جناس، اشتفاق و تصویرآفرینی پرداخته و ابعادی از اندیشه‌های دینی و قرآنی فردوسی و نوع نگرش وی نسبت به جهان، علم، اخلاق، فلسفه و هنر را تشریح نموده است.[۱]

    پانويس

    منابع مقاله

    پایگاه کتابخانه تخصصی ادبیات

    وابسته‌ها