سفرنامه تبریز: تفاوت میان نسخه‌ها

(صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NURسفرنامه تبریزJ1.jpg | عنوان = سفرنامه تبریز | عنوان‌های دیگر = |پدیدآورندگان | پدیدآوران = سلیمان خان مهندس، میرزا (نویسنده) سپاهیان، شهرزاد (محقق) |زبان | زبان = فارسی | کد کنگره = ۱۳۷۹ د ۷۱۳۹۲ س ۸ | موضوع = سلیمان خان...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۵: خط ۵:
|پدیدآورندگان  
|پدیدآورندگان  
| پدیدآوران =  
| پدیدآوران =  
[[سلیمان خان مهندس، میرزا]] (نویسنده)
[[سليمان‌خان مهندس]] (نویسنده)
[[سپاهیان، شهرزاد]] (محقق)
[[سپاهيان، شهرزاد]] (مصحح)
|زبان  
|زبان  
| زبان = فارسی
| زبان = فارسی
| کد کنگره = ۱۳۷۹ د ۷۱۳۹۲ س ۸
| کد کنگره =7س8س / 1379 DSR
| موضوع = سلیمان خان مهندس، ۱۳۱۶ق -- سفرها -- تبریز، سفرنامه‌ها، تبریز -- سیر و سیاحت، ایران -- تاریخ -- قاجاریان، ۱۱۹۳-۱۳۴۴ق
| موضوع = سليمان‌خان مهندس، - ‏1316ق، -- سفرها -- ايران -- تبريز
سفرنامه‌هاي ايراني - قرن 13ق.
تبريز - سير و سياحت
ايران - تاريخ - قاجاريان، 1193 - 1344ق.
|ناشر  
|ناشر  
| ناشر = سفیر اردهال
| ناشر = سفیر اردهال
خط ۱۶: خط ۱۹:
| سال نشر = 1392
| سال نشر = 1392


| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE.....AUTOMATIONCODE
| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE127640AUTOMATIONCODE
| چاپ = اول
| چاپ = اول
| شابک = 978-600-313-072-2
| شابک = 978-600-313-072-2
خط ۲۷: خط ۳۰:
}}
}}


'''سفرنامه تبریز''' تألیف میرزا سلیمان خان مهندس (درگذشته ۱۳۱۶ق)، به تصحیح شهرزاد سپاهیان؛ نویسنده این رساله «سلیمان خان مهندس» فرزند «حکیم داود» است که از ارامنه ایران و از اطبای معروف دوره قاجار بود. سلیمان خان از شاگردان مدرسه دارالفنون در رشته مهندسی بود که پس از فراغت از تحصیل، چند سال در همان مدرسه خلیفه و مترجم و بعد معلم ریاضی دارالفنون شد. مأموریت اصلی وی و هیئت همراه او، تدریس در مدرسه دارالفنون تبریز بود که در سال ۱۲۹۳ قمری به تبریز رسیدند و مدت هشت ماه و نیم در این شهر اقامت داشتند.
'''سفرنامه تبریز''' تألیف [[سليمان‌خان مهندس|میرزا سلیمان خان مهندس]] (متوفای ۱۳۱۶ق)، به تصحیح [[سپاهيان، شهرزاد|شهرزاد سپاهیان]]؛ نویسنده این رساله «[[سليمان‌خان مهندس|سلیمان خان مهندس]]» فرزند «حکیم داود» است که از ارامنه ایران و از اطبای معروف دوره قاجار بود. سلیمان خان از شاگردان مدرسه دارالفنون در رشته مهندسی بود که پس از فراغت از تحصیل، چند سال در همان مدرسه خلیفه و مترجم و بعد معلم ریاضی دارالفنون شد. مأموریت اصلی وی و هیئت همراه او، تدریس در مدرسه دارالفنون تبریز بود که در سال ۱۲۹۳ قمری به تبریز رسیدند و مدت هشت ماه و نیم در این شهر اقامت داشتند.


==ساختار==
==ساختار==
خط ۳۳: خط ۳۶:


==گزارش کتاب==
==گزارش کتاب==
کتاب «سفرنامه تبریز» اثر میرزا سلیمان خان مهندس، به تصحیح شهرزاد سپاهیان، در سال ۱۳۹۲ توسط انتشارات سفیر اردهال در تهران منتشر شده است. این سفرنامه ارزشمند حاصل سفر مؤلف به تبریز در سال ۱۲۹۳ هجری قمری است که به دستور شاه قاجار برای تدریس در مدرسه دارالفنون تبریز انجام شده است.
کتاب «سفرنامه تبریز» اثر [[سليمان‌خان مهندس|میرزا سلیمان خان مهندس]]، به تصحیح [[سپاهيان، شهرزاد|شهرزاد سپاهیان]]، در سال ۱۳۹۲ توسط انتشارات سفیر اردهال در تهران منتشر شده است. این سفرنامه ارزشمند حاصل سفر مؤلف به تبریز در سال ۱۲۹۳ هجری قمری است که به دستور شاه قاجار برای تدریس در مدرسه دارالفنون تبریز انجام شده است.


میرزا سلیمان خان مهندس، فرزند حکیم داود - از ارامنه ایران و از اطبای معروف دوره قاجار - بود که در سال ۱۲۶۸ قمری در تهران درگذشت. سلیمان خان از نخستین دانش‌آموختگان مدرسه دارالفنون در رشته مهندسی بود و پس از اتمام تحصیل، به عنوان خلیفه، مترجم و سپس معلم ریاضی در همین مدرسه مشغول به خدمت شد.
[[سليمان‌خان مهندس|میرزا سلیمان خان مهندس]]، فرزند حکیم داود - از ارامنه ایران و از اطبای معروف دوره قاجار - بود که در سال ۱۲۶۸ قمری در تهران درگذشت. سلیمان خان از نخستین دانش‌آموختگان مدرسه دارالفنون در رشته مهندسی بود و پس از اتمام تحصیل، به عنوان خلیفه، مترجم و سپس معلم ریاضی در همین مدرسه مشغول به خدمت شد.


سفرنامه در سه فصل اصلی سازمان یافته است: فصل اول به «زحمات عرض راه و مشاهدۀ منازل و مترددین» می‌پردازد، فصل دوم به «توقف در شهر تبریز و وقایعات آنجا، رفتار و کردار رئیس و ناظم و معلمین و از حالات متعلمین و اجزای مدرسه» اختصاص دارد و فصل سوم نیز «مراجعت» از تبریز را شرح می‌دهد.
سفرنامه در سه فصل اصلی سازمان یافته است: فصل اول به «زحمات عرض راه و مشاهدۀ منازل و مترددین» می‌پردازد، فصل دوم به «توقف در شهر تبریز و وقایعات آنجا، رفتار و کردار رئیس و ناظم و معلمین و از حالات متعلمین و اجزای مدرسه» اختصاص دارد و فصل سوم نیز «مراجعت» از تبریز را شرح می‌دهد.
خط ۵۱: خط ۵۴:
==وابسته‌ها==
==وابسته‌ها==
{{وابسته‌ها}}
{{وابسته‌ها}}


[[رده:کتاب‌شناسی]]
[[رده:کتاب‌شناسی]]
[[رده: تاریخ]]
[[رده: تاریخ آسیا]]
[[رده: تاریخ ایران]]
[[رده:مقالات(آبان 1404) باقی زاده]]
[[رده:مقالات(آبان 1404) باقی زاده]]
[[رده:مقالات بازبینی نشده2]]
[[رده:مقالات بازبینی شده2 آبان 1404]]
[[رده:فاقد اتوماسیون]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۳۰ اکتبر ۲۰۲۵، ساعت ۱۷:۳۱

سفرنامه تبریز تألیف میرزا سلیمان خان مهندس (متوفای ۱۳۱۶ق)، به تصحیح شهرزاد سپاهیان؛ نویسنده این رساله «سلیمان خان مهندس» فرزند «حکیم داود» است که از ارامنه ایران و از اطبای معروف دوره قاجار بود. سلیمان خان از شاگردان مدرسه دارالفنون در رشته مهندسی بود که پس از فراغت از تحصیل، چند سال در همان مدرسه خلیفه و مترجم و بعد معلم ریاضی دارالفنون شد. مأموریت اصلی وی و هیئت همراه او، تدریس در مدرسه دارالفنون تبریز بود که در سال ۱۲۹۳ قمری به تبریز رسیدند و مدت هشت ماه و نیم در این شهر اقامت داشتند.

سفرنامه تبریز
سفرنامه تبریز
پدیدآورانسليمان‌خان مهندس (نویسنده) سپاهيان، شهرزاد (مصحح)
ناشرسفیر اردهال
مکان نشرتهران
سال نشر1392
چاپاول
شابک978-600-313-072-2
موضوعسليمان‌خان مهندس، - ‏1316ق، -- سفرها -- ايران -- تبريز

سفرنامه‌هاي ايراني - قرن 13ق. تبريز - سير و سياحت

ايران - تاريخ - قاجاريان، 1193 - 1344ق.
زبانفارسی
تعداد جلد1
کد کنگره
7س8س / 1379 DSR

ساختار

این کتاب در ۹۱ صفحه و در سه فصل اصلی تنظیم شده است.

گزارش کتاب

کتاب «سفرنامه تبریز» اثر میرزا سلیمان خان مهندس، به تصحیح شهرزاد سپاهیان، در سال ۱۳۹۲ توسط انتشارات سفیر اردهال در تهران منتشر شده است. این سفرنامه ارزشمند حاصل سفر مؤلف به تبریز در سال ۱۲۹۳ هجری قمری است که به دستور شاه قاجار برای تدریس در مدرسه دارالفنون تبریز انجام شده است.

میرزا سلیمان خان مهندس، فرزند حکیم داود - از ارامنه ایران و از اطبای معروف دوره قاجار - بود که در سال ۱۲۶۸ قمری در تهران درگذشت. سلیمان خان از نخستین دانش‌آموختگان مدرسه دارالفنون در رشته مهندسی بود و پس از اتمام تحصیل، به عنوان خلیفه، مترجم و سپس معلم ریاضی در همین مدرسه مشغول به خدمت شد.

سفرنامه در سه فصل اصلی سازمان یافته است: فصل اول به «زحمات عرض راه و مشاهدۀ منازل و مترددین» می‌پردازد، فصل دوم به «توقف در شهر تبریز و وقایعات آنجا، رفتار و کردار رئیس و ناظم و معلمین و از حالات متعلمین و اجزای مدرسه» اختصاص دارد و فصل سوم نیز «مراجعت» از تبریز را شرح می‌دهد.

نثر سفرنامه ساده است و برخی جملات به تقلید از زبان خارجی به صورت بریده و مقطع نوشته شده‌اند. نویسنده با شیوۀ جزئی‌نگری، اطلاعات جالبی از مناظر، آداب و رسوم و فرهنگ مردم آن دوره ارائه می‌دهد. از جمله مشاهدات جالب توجه او، نظم و انضباط پستخانه و عملکرد چاپارها است که می‌نویسد: «انصافاً عمل پستخانه بسی منظم و کار چاپارش بسیار منتظم است و وقت ورود چاپار به هر جایی هیچ تخلف نمی‌کند».

نسخه خطی این رساله که منحصر به فرد است، با خط نسخ تعلیقی روشن و خوانا نوشته شده و کتابت آن نزدیک به دوره نگارش اثر انجام گرفته است. این سفرنامه نه تنها سند تاریخی ارزشمندی از اوضاع اجتماعی و فرهنگی تبریز در دورۀ قاجار است، بلکه منبع مهمی برای شناخت تاریخ آموزش و پرورش در ایران محسوب می‌شود.[۱]

پانويس

منابع مقاله

پایگاه کتابخانه تخصصی ادبیات

وابسته‌ها