إعراب نهج‌البلاغة و بیان معانیه: تفاوت میان نسخه‌ها

(صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NUR112110J1.jpg | عنوان = إعراب نهج البلاغة و بیان معانیه | عنوان‌های دیگر = | پدیدآورندگان | پدیدآوران = زاهد، زهیر غازی (نويسنده) |زبان | زبان = عربی | کد کنگره = | موضوع = |ناشر | ناشر = محمد مصطفی العدوی (مولف) | مکان...» ایجاد کرد)
 
جز (جایگزینی متن - 'مولف' به 'مؤلف')
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
 
(۱۱ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۸: خط ۸:
|زبان
|زبان
| زبان = عربی
| زبان = عربی
| کد کنگره =    
| کد کنگره =  
| موضوع =
| موضوع =
|ناشر  
|ناشر  
| ناشر = محمد مصطفی العدوی (مولف)  
| ناشر = محمد مصطفی العدوی (مؤلف)  
| مکان نشر = عراق - نجف اشرف
| مکان نشر = عراق - نجف اشرف
| سال نشر = 1436ق - 2014م
| سال نشر = 1436ق - 2014م
خط ۲۴: خط ۲۴:
| پیش از =  
| پیش از =  
}}
}}
''' إعراب نهج البلاغة و بیان معانیه '''، از آثار استاد پیشین دانشگاه بغداد، [[غازی زاهد، زهیر| دکتر زهیر غازی زاهد]] است و به تفسیر ادبی و نحوی تعدادی از خطبه‌های نهج‌البلاغه می‌پردازد و می‌کوشد پیام‌های [[امام علی(ع)]] را با توجه به سیاق و آیات قرآن کریم و روایات رسول اکرم(ص) توضیح بدهد.
{{کاربردهای دیگر|اعراب نهج‌البلاغه (ابهام‌زدایی)}}
''' إعراب نهج‌البلاغة و بیان معانیه'''، از آثار استاد پیشین دانشگاه بغداد،[[زاهد، زهیر غازی|دکتر زهیر غازی زاهد]] است و به تفسیر ادبی و نحوی تعدادی از خطبه‌های نهج‌البلاغه می‌پردازد و می‌کوشد پیام‌های [[امام علی(ع)]] را با توجه به سیاق و آیات قرآن کریم و روایات رسول اکرم(ص) توضیح بدهد.


==هدف و روش==
==هدف و روش==
* [[غازی زاهد، زهیر| دکتر زهیر غازی زاهد]] تأکید دارد نهج البلاغه را نه با روش سنتی اعراب که تنها بر جمله متمرکز است، بلکه با توجه به بافتار و کلیت معنایی متن هر خطبه، تحلیل و تفسیر کند. او معتقد است که نهج البلاغه به دلیل جایگاه رفیعش که برگرفته از دانش الهی و عطر کلام نبوی است، نیاز به روشی متناسب با عظمت خود دارد. نویسنده اذعان می‌کند که رویکرد او از آنچه ادیبان درباره وحدت متن گفته‌اند الهام گرفته و بیان می‌کند که فهم عمیق متون نهج البلاغه نیاز به شرح و توضیح فراوان دارند و اغلب با آیات قرآنی غنی شده‌اند. <ref> مقدمه نویسنده، ص7. </ref>
* [[غازی زاهد، زهیر| دکتر زهیر غازی زاهد]] تأکید دارد [[نهج‌‌البلاغة (صبحی صالح)|نهج‌البلاغه]] را نه با روش سنتی اعراب که تنها بر جمله متمرکز است، بلکه با توجه به بافتار و کلیت معنایی متن هر خطبه، تحلیل و تفسیر کند. او معتقد است که [[نهج‌‌البلاغة (صبحی صالح)|نهج‌البلاغه]] به دلیل جایگاه رفیعش که برگرفته از دانش الهی و عطر کلام نبوی است، نیاز به روشی متناسب با عظمت خود دارد. نویسنده اذعان می‌کند که رویکرد او از آنچه ادیبان درباره وحدت متن گفته‌اند الهام گرفته و بیان می‌کند که فهم عمیق متون نهج‌البلاغه نیاز به شرح و توضیح فراوان دارند و اغلب با آیات قرآنی غنی شده‌اند. <ref> مقدمه نویسنده، ص7. </ref>


==ساختار و محتوا==
==ساختار و محتوا==
خط ۳۳: خط ۳۴:


==نمونه مباحث==
==نمونه مباحث==
* 77- از سخنانی که [[امام علی(ع)]] با آن دعا می‌کرد: «اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِي مَا أَنْتَ أَعْلَمُ بِهِ مِنِّي، فَإِنْ عُدْتُ فَعُدْ عَلَيَّ بِالْمَغْفِرَةِ، اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِي مَا وَأَيْتُ مِنْ نَفْسِي وَ لَمْ تَجِدْ لَهُ وَفَاءً عِنْدِي، اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِي مَا تَقَرَّبْتُ بِهِ إِلَيْكَ بِلِسَانِي ثُمَّ خَالَفَهُ قَلْبِي، اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِي رَمَزَاتِ الْأَلْحَاظِ وَ سَقَطَاتِ الْأَلْفَاظِ وَ شَهَوَاتِ الْجَنَانِ وَ هَفَوَاتِ اللِّسَانِ‏».
* 77- از سخنانی که [[امام علی علیه‌السلام|امام علی(ع)]] با آن دعا می‌کرد: «اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِي مَا أَنْتَ أَعْلَمُ بِهِ مِنِّي، فَإِنْ عُدْتُ فَعُدْ عَلَيَّ بِالْمَغْفِرَةِ، اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِي مَا وَأَيْتُ مِنْ نَفْسِي وَ لَمْ تَجِدْ لَهُ وَفَاءً عِنْدِي، اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِي مَا تَقَرَّبْتُ بِهِ إِلَيْكَ بِلِسَانِي ثُمَّ خَالَفَهُ قَلْبِي، اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِي رَمَزَاتِ الْأَلْحَاظِ وَ سَقَطَاتِ الْأَلْفَاظِ وَ شَهَوَاتِ الْجَنَانِ وَ هَفَوَاتِ اللِّسَانِ‏».
* این دعاها با صیغه‌ی تعظیم (اللهم) و با تکرار فعل امر برای دعا (اغفر) آمده‌اند. همچنین جملات مصدری به عنوان مفعول به، تکرار شده‌اند (مانند «ما أنت أعلم... »، « ما وأیتُ... »، « ما تقربت به... »  سپس مفعول‌های جمع مؤنث سالم مانند رمزات، سقطات، شهوات و هفوات پشت سر هم آمده‌اند و تمام این موارد تأثیری در موسیقی کلام و تناسب آن دارد. <ref> متن کتاب، ص296. </ref>
* این دعاها با صیغه‌ی تعظیم (اللهم) و با تکرار فعل امر برای دعا (اغفر) آمده‌اند. همچنین جملات مصدری به عنوان مفعول به، تکرار شده‌اند (مانند «ما أنت أعلم...»، «ما وأیتُ...»، «ما تقربت به...»سپس مفعول‌های جمع مؤنث سالم مانند رمزات، سقطات، شهوات و هفوات پشت سر هم آمده‌اند و تمام این موارد تأثیری در موسیقی کلام و تناسب آن دارد. <ref> متن کتاب، ص296. </ref>
==پانویس==
==پانویس==
<references/>
<references/>
خط ۴۷: خط ۴۸:


[[رده:کتاب‌شناسی]]
[[رده:کتاب‌شناسی]]
[[رده:اسلام، عرفان، غیره]]
[[رده:سرگذشت‌نامه‌ها]]
[[رده:ائمه اثنی عشر (دوازده امام)]]
[[رده:سرگذشت‌‌نامه‌های فردی]]
[[رده:امام علی(ع)]]


[[رده:مقالات بازبینی نشده2]]
[[رده:مقالات بازبینی شده2 شهریور 1404]]
[[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ شهریور 1404 توسط محمد خردمند]]
[[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ شهریور 1404 توسط محمد خردمند]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۴ نوامبر ۲۰۲۵، ساعت ۱۳:۴۹

إعراب نهج‌البلاغة و بیان معانیه، از آثار استاد پیشین دانشگاه بغداد،دکتر زهیر غازی زاهد است و به تفسیر ادبی و نحوی تعدادی از خطبه‌های نهج‌البلاغه می‌پردازد و می‌کوشد پیام‌های امام علی(ع) را با توجه به سیاق و آیات قرآن کریم و روایات رسول اکرم(ص) توضیح بدهد.

إعراب نهج البلاغة و بیان معانیه
إعراب نهج‌البلاغة و بیان معانیه
پدیدآورانزاهد، زهیر غازی (نويسنده)
ناشرمحمد مصطفی العدوی (مؤلف)
مکان نشرعراق - نجف اشرف
سال نشر1436ق - 2014م
چاپ1
زبانعربی
تعداد جلد1
نورلایبمطالعه و دانلود pdf

هدف و روش

  • دکتر زهیر غازی زاهد تأکید دارد نهج‌البلاغه را نه با روش سنتی اعراب که تنها بر جمله متمرکز است، بلکه با توجه به بافتار و کلیت معنایی متن هر خطبه، تحلیل و تفسیر کند. او معتقد است که نهج‌البلاغه به دلیل جایگاه رفیعش که برگرفته از دانش الهی و عطر کلام نبوی است، نیاز به روشی متناسب با عظمت خود دارد. نویسنده اذعان می‌کند که رویکرد او از آنچه ادیبان درباره وحدت متن گفته‌اند الهام گرفته و بیان می‌کند که فهم عمیق متون نهج‌البلاغه نیاز به شرح و توضیح فراوان دارند و اغلب با آیات قرآنی غنی شده‌اند. [۱]

ساختار و محتوا

  • این اثر در واقع شرحی ادبی (به ‌شکل گسسته –غیرمزجی-) است که به توضیح الفاظ و مفاهیم نهج‌البلاغه می‌پردازد ولی به پایان نرسیده و فقط شامل شرح خطبه 1 تا 82 است.

نمونه مباحث

  • 77- از سخنانی که امام علی(ع) با آن دعا می‌کرد: «اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِي مَا أَنْتَ أَعْلَمُ بِهِ مِنِّي، فَإِنْ عُدْتُ فَعُدْ عَلَيَّ بِالْمَغْفِرَةِ، اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِي مَا وَأَيْتُ مِنْ نَفْسِي وَ لَمْ تَجِدْ لَهُ وَفَاءً عِنْدِي، اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِي مَا تَقَرَّبْتُ بِهِ إِلَيْكَ بِلِسَانِي ثُمَّ خَالَفَهُ قَلْبِي، اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِي رَمَزَاتِ الْأَلْحَاظِ وَ سَقَطَاتِ الْأَلْفَاظِ وَ شَهَوَاتِ الْجَنَانِ وَ هَفَوَاتِ اللِّسَانِ‏».
  • این دعاها با صیغه‌ی تعظیم (اللهم) و با تکرار فعل امر برای دعا (اغفر) آمده‌اند. همچنین جملات مصدری به عنوان مفعول به، تکرار شده‌اند (مانند «ما أنت أعلم...»، «ما وأیتُ...»، «ما تقربت به...»سپس مفعول‌های جمع مؤنث سالم مانند رمزات، سقطات، شهوات و هفوات پشت سر هم آمده‌اند و تمام این موارد تأثیری در موسیقی کلام و تناسب آن دارد. [۲]

پانویس

  1. مقدمه نویسنده، ص7.
  2. متن کتاب، ص296.

منابع مقاله

  • مقدمه و متن کتاب.



وابسته‌ها