النضيد في شرح روضة الشهيد: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    (صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NUR21736J1.jpg | عنوان = النضيد في شرح روضة الشهيد | عنوان‌های دیگر = الروضه البهیه فی شرح اللمعه الدمشقیه. شرح ** اللمعه الدمشقیه. شرح ** �النضید فی شرح روضه الشهید: شرح فارسی بر شرح لمعه ** شرح فارسی بر شرح لمعه | پدیدآورندگا...» ایجاد کرد)
     
    جز (جایگزینی متن - ' ،' به '،')
     
    (۴ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
    خط ۲: خط ۲:
    | تصویر =NUR21736J1.jpg
    | تصویر =NUR21736J1.jpg
    | عنوان = النضيد في شرح روضة الشهيد
    | عنوان = النضيد في شرح روضة الشهيد
    | عنوان‌های دیگر = الروضه البهیه فی شرح اللمعه الدمشقیه. شرح ** اللمعه الدمشقیه. شرح ** �النضید فی شرح روضه الشهید: شرح فارسی بر شرح لمعه ** شرح فارسی بر شرح لمعه
    | عنوان‌های دیگر = الروضه البهیه فی شرح اللمعه الدمشقیه. شرح ** اللمعه الدمشقیه. شرح **النضید فی شرح روضه الشهید: شرح فارسی بر شرح لمعه ** شرح فارسی بر شرح لمعه
    | پدیدآورندگان
    | پدیدآورندگان
    | پدیدآوران =  
    | پدیدآوران =  
    خط ۲۴: خط ۲۴:
    | پیش از =  
    | پیش از =  
    }}
    }}
    '''النضید فی شرح روضة الشهید''' شرح کامل فارسی به قلم حسن قاروبی تبریزی بر اثر فقهی گرانسنگ [[الروضة البهية في شرح اللمعة الدمشقية]] تألیف [[شهید ثانی، زین‌الدین بن علی]] (م 966 ق) می‌باشد و خود آن یکی از بهترين شروح [[اللمعة الدمشقية في فقه الإمامية]] تأليف [[شهید اول، محمد بن مکی]] است و يك دورۀ نيمه استدلالى فقه اماميّه را در بردارد.
    '''النضید فی شرح روضة الشهید''' شرح کامل فارسی به قلم حسن قاروبی تبریزی بر اثر فقهی گرانسنگ [[الروضة البهية في شرح اللمعة الدمشقية]] تألیف [[شهید ثانی، زین‌الدین بن علی|زين‌الدين بن على بن احمد عاملى جبعى]] معروف به [[شهید ثانی، زین‌الدین بن علی|شهید ثانی]] (متوفای 966 ق) می‌باشد و خود آن یکی از بهترين شروح [[اللمعة الدمشقية في فقه الإمامية]] تأليف [[شهید اول، محمد بن مکی|ابوعبدالله شمس‌الدین محمد بن مکی بن محمد شامی عاملی جزینی]] است و يك دورۀ نيمه استدلالى فقه اماميّه را در بردارد.


    ==شیوه شرح==
    ==شیوه شرح==
    شیوه شرح به شیوه رایج با ذکر عبارتی از لمعه و سپس ذکر شرح فارسی به دنبال آن انجام شده است. شارح تلاش کرده که شرحی روان بر لمعه ارائه کند اما در این کار چندان موفق نبوده است؛ به عنوان مثال درباره وضو در توضیح «و غایته» می‌خوانیم: «یعنی در این وضو باید در نیتش قصد کند که وضو می‌گیرم برای اینکه بخوابم بر وجه اکمل و در بهترین احوال باشد و با این وضو نمی‌تواند نماز مثلا بخواند زیرا که چنانکه در بحث وضو گذشت در نیت وضو باید قصد استباحه یا رفع حدث کند و... » <ref>ر.ک: متن کتاب، جلد1، ص 153 ، 154</ref>‏
    شیوه شرح به شیوه رایج با ذکر عبارتی از لمعه و سپس ذکر شرح فارسی به دنبال آن انجام شده است. شارح تلاش کرده که شرحی روان بر لمعه ارائه کند اما در این کار چندان موفق نبوده است؛ به عنوان مثال درباره وضو در توضیح «و غایته» می‌خوانیم: «یعنی در این وضو باید در نیتش قصد کند که وضو می‌گیرم برای اینکه بخوابم بر وجه اکمل و در بهترین احوال باشد و با این وضو نمی‌تواند نماز مثلا بخواند زیرا که چنانکه در بحث وضو گذشت در نیت وضو باید قصد استباحه یا رفع حدث کند و...» <ref>ر.ک: متن کتاب، جلد1، ص 153، 154</ref>‏


    ==ویژگی‌های شرح==
    ==ویژگی‌های شرح==
    خط ۳۴: خط ۳۴:


    • تفکیک مفاهیم مرتبط: در ادامه، کتاب به تفکیک و توضیح مفاهیم مرتبط با طهارت می‌پردازد. به عنوان مثال، «طَهُور» که به معنای شیء پاک‌کننده است، از خود «طهارت» متمایز می‌شود. این تمایز در خصوص «آب‌ها» و «مطهرات» (پاک‌کننده‌ها) به تفصیل شرح داده می‌شود. <ref>ر.ک: همان، ص4، 5، 57، 58</ref>‏
    • تفکیک مفاهیم مرتبط: در ادامه، کتاب به تفکیک و توضیح مفاهیم مرتبط با طهارت می‌پردازد. به عنوان مثال، «طَهُور» که به معنای شیء پاک‌کننده است، از خود «طهارت» متمایز می‌شود. این تمایز در خصوص «آب‌ها» و «مطهرات» (پاک‌کننده‌ها) به تفصیل شرح داده می‌شود. <ref>ر.ک: همان، ص4، 5، 57، 58</ref>‏


    • بررسی و پاسخ به اشکالات: یکی از ویژگی‌های بارز شیوه شرح، مطرح کردن و پاسخ دادن به اشکالات (ابهامات یا پرسش‌ها) است که ممکن است در فهم تعریف طهارت یا احکام آن پیش بیاید. این اشکالات به صورت منظم (مثلاً اشکال اول، دوم و سوم) مطرح شده و سپس به آن‌ها پاسخ داده می‌شود. این رویکرد بیانگر نگاه تحلیلی و تلاشی برای رفع ابهامات خواننده است. <ref>ر.ک: همان، ص 7-10</ref>‏
    • بررسی و پاسخ به اشکالات: یکی از ویژگی‌های بارز شیوه شرح، مطرح کردن و پاسخ دادن به اشکالات (ابهامات یا پرسش‌ها) است که ممکن است در فهم تعریف طهارت یا احکام آن پیش بیاید. این اشکالات به صورت منظم (مثلاً اشکال اول، دوم و سوم) مطرح شده و سپس به آن‌ها پاسخ داده می‌شود. این رویکرد بیانگر نگاه تحلیلی و تلاشی برای رفع ابهامات خواننده است. <ref>ر.ک: همان، ص 7-10</ref>‏
    خط ۶۲: خط ۶۱:
    [[رده:فقه شیعه]]
    [[رده:فقه شیعه]]
    [[رده:فقه جعفری (قرن 7 - 11)]]
    [[رده:فقه جعفری (قرن 7 - 11)]]
     
    [[رده:مقالات بازبینی شده2 مهر 1404]]
    [[رده:مقالات بازبینی نشده2]]
    [[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ شهریور 1404 توسط سید محمد رضا موسوی]]
    [[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ شهریور 1404 توسط سید محمد رضا موسوی]]
    [[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ شهریور 1404 توسط فریدون سبحانی]]
    [[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ شهریور 1404 توسط فریدون سبحانی]]

    نسخهٔ کنونی تا ‏۲۲ سپتامبر ۲۰۲۵، ساعت ۰۹:۴۰

    النضيد في شرح روضة الشهيد
    النضيد في شرح روضة الشهيد
    پدیدآورانقاروبی تبریزی، حسن (نويسنده)
    عنوان‌های دیگرالروضه البهیه فی شرح اللمعه الدمشقیه. شرح ** اللمعه الدمشقیه. شرح **النضید فی شرح روضه الشهید: شرح فارسی بر شرح لمعه ** شرح فارسی بر شرح لمعه
    ناشردار کلمات للنشر و التوزیع ** کتابفروشی داوری
    مکان نشرایران - قم
    سال نشر1422ق - 1423ق - 1424ق - 1425ق - 1426ق - 1428ق - 1430ق - 1437ق
    چاپ8
    شابک964-5711-124-0
    موضوعشهید اول، محمد بن مکی، 734 - 786ق. اللمعه الدمشقیه - نقد و تفسیر - شهید ثانی، زین الدین بن علی، 911 - 966ق. البدایه فی علم الدرایه - نقد و تفسیر - فقه جعفری - قرن 8ق.
    زبانفارسی
    تعداد جلد22
    کد کنگره
    ‎‏/‎‏ش‎‏9‎‏ ‎‏ل‎‏80257 182/3 BP
    نورلایبمطالعه و دانلود pdf

    النضید فی شرح روضة الشهید شرح کامل فارسی به قلم حسن قاروبی تبریزی بر اثر فقهی گرانسنگ الروضة البهية في شرح اللمعة الدمشقية تألیف زين‌الدين بن على بن احمد عاملى جبعى معروف به شهید ثانی (متوفای 966 ق) می‌باشد و خود آن یکی از بهترين شروح اللمعة الدمشقية في فقه الإمامية تأليف ابوعبدالله شمس‌الدین محمد بن مکی بن محمد شامی عاملی جزینی است و يك دورۀ نيمه استدلالى فقه اماميّه را در بردارد.

    شیوه شرح

    شیوه شرح به شیوه رایج با ذکر عبارتی از لمعه و سپس ذکر شرح فارسی به دنبال آن انجام شده است. شارح تلاش کرده که شرحی روان بر لمعه ارائه کند اما در این کار چندان موفق نبوده است؛ به عنوان مثال درباره وضو در توضیح «و غایته» می‌خوانیم: «یعنی در این وضو باید در نیتش قصد کند که وضو می‌گیرم برای اینکه بخوابم بر وجه اکمل و در بهترین احوال باشد و با این وضو نمی‌تواند نماز مثلا بخواند زیرا که چنانکه در بحث وضو گذشت در نیت وضو باید قصد استباحه یا رفع حدث کند و...» [۱]

    ویژگی‌های شرح

    با دقت در مبحث طهارت به عنوان نمونه، شیوه و ویژگی‌های شرح عبارت است از: •تعریف جامع و لغوی-اصطلاحی: کتاب شرح خود را با ارائه تعریف طهارت آغاز می‌کند. ابتدا به معنای لغوی (ریشه‌شناسی) واژه «طهارت» می‌پردازد و بیان می‌کند که در لغت به معنای پاک بودن و دور شدن از کثافات و چرکهاست. سپس به «حقیقت شرعیه» یا معنای اصطلاحی و فقهی آن وارد می‌شود که شامل اعمالی با «قصد قربت» است و معمولاً با آب یا خاک انجام می‌شود . این رویکرد نشان‌دهنده شروعی مبنایی از معنای لغوی به معنای اصطلاحی است. [۲]

    • تفکیک مفاهیم مرتبط: در ادامه، کتاب به تفکیک و توضیح مفاهیم مرتبط با طهارت می‌پردازد. به عنوان مثال، «طَهُور» که به معنای شیء پاک‌کننده است، از خود «طهارت» متمایز می‌شود. این تمایز در خصوص «آب‌ها» و «مطهرات» (پاک‌کننده‌ها) به تفصیل شرح داده می‌شود. [۳]

    • بررسی و پاسخ به اشکالات: یکی از ویژگی‌های بارز شیوه شرح، مطرح کردن و پاسخ دادن به اشکالات (ابهامات یا پرسش‌ها) است که ممکن است در فهم تعریف طهارت یا احکام آن پیش بیاید. این اشکالات به صورت منظم (مثلاً اشکال اول، دوم و سوم) مطرح شده و سپس به آن‌ها پاسخ داده می‌شود. این رویکرد بیانگر نگاه تحلیلی و تلاشی برای رفع ابهامات خواننده است. [۴]

    • ایجاز و تحقیق (اختصار و دقت): مؤلف صراحتاً بیان می‌کند که غرض مصنف تحقیق و ایجاز است. این به معنای آن است که شرح به دنبال دقت و اختصار است و لزوماً به توضیح تمامی جزئیات یا مباحثی که از حیطه اصلی «روضة الشهید» خارج می‌شوند، نمی‌پردازد. این نشان می‌دهد که هدف اصلی، روشن ساختن متن اصلی با حداقل حواشی غیرضروری است.[۵]

    • توضیح انواع طهارت و جزئیات آن: کتاب به چگونگی و اقسام طهارت، مانند طهارت واجب (مانند وضو، غسل جنابت) و طهارت مندوب (مستحب) می‌پردازد و ویژگی‌های هر یک را بیان می‌کند.[۶]

    • ارجاع به اقوال و دیدگاه‌ها: در طول شرح مباحث طهارت، به اقوال مختلف فقها (مانند مشهور) و همچنین به ادله شرعی (مانند روایات) اشاره می‌شود. این نشان‌دهنده یک رویکرد فقهی است که به منابع و دیدگاه‌های متداول در فقه ارجاع می‌دهد، هرچند که هدف ایجاز است.[۷]

    به‌طور خلاصه، شیوه شرح در موضوع طهارت منظم، تحلیلی، دقیق، و با تمرکز بر توضیح متن اصلی (روضة الشهید) و رفع ابهامات آن، با تأکید بر ایجاز و پرهیز از اطاله کلام غیرضروری است.

    پانویس

    1. ر.ک: متن کتاب، جلد1، ص 153، 154
    2. ر.ک: همان، ص3
    3. ر.ک: همان، ص4، 5، 57، 58
    4. ر.ک: همان، ص 7-10
    5. ر.ک: همان، ص4
    6. ر.ک: همان، ص7
    7. ر.ک: همان، ص10-21

    منابع مقاله

    متن کتاب.


    وابسته‌ها