اندیشه می‌اندیشد: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    (صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NUR132131J1.jpg | عنوان = اندیشه می‌اندیشد | عنوان‌های دیگر = | پدیدآورندگان | پدیدآوران = ابراهیمی دینانی، غلام حسین (نويسنده) |زبان | زبان = فارسی | کد کنگره = 2الف8الف 105 B | موضوع =اندیشه و تفکر -- فلسفه - فلسفه اسلامی - ا...» ایجاد کرد)
     
    جز (جایگزینی متن - ' ]]' به ']]')
     
    (۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
    خط ۵: خط ۵:
    | پدیدآورندگان
    | پدیدآورندگان
    | پدیدآوران =  
    | پدیدآوران =  
    [[ابراهیمی دینانی، غلام حسین]] (نويسنده)
    [[ابراهیمی دینانی، غلامحسین]] (نويسنده)
    |زبان
    |زبان
    | زبان = فارسی
    | زبان = فارسی
    خط ۲۴: خط ۲۴:
    | پیش از =  
    | پیش از =  
    }}
    }}
    ''' اندیشه می‌اندیشد '''، از آثار نویسنده و فیلسوف ایرانی معاصر، [[ابراهیمی دینانی، غلامحسین | غلامحسين ابراهیمى دينانى ]] (متولد ۱۳۱۳ش)، به بررسی ماهیت انسان و ارتباطش با اندیشیدن و سخن گفتن می‌پردازد و بر ضرورت اندیشیدن عقلی و فلسفی و پرهیز از پذیرش کورکورانه اندیشه‌ها تأکید می‌ورزد و می‌کوشد روش اندیشیدن فلسفی را آموزش بدهد. تأمّل در نام و محتوای کتاب حاضر، این نکته را آشکار می‌سازد که مخاطبان این اثر، نه عموم مردم بلکه فقط علاقمندان به فلسفه و اندیشیدن ژرف عقلی هستند.
    ''' اندیشه می‌اندیشد '''، از آثار نویسنده و فیلسوف ایرانی معاصر، [[ابراهیمی دینانی، غلامحسین | غلامحسين ابراهیمى دينانى]] (متولد ۱۳۱۳ش)، به بررسی ماهیت انسان و ارتباطش با اندیشیدن و سخن گفتن می‌پردازد و بر ضرورت اندیشیدن عقلی و فلسفی و پرهیز از پذیرش کورکورانه اندیشه‌ها تأکید می‌ورزد و می‌کوشد روش اندیشیدن فلسفی را آموزش بدهد. تأمّل در نام و محتوای کتاب حاضر، این نکته را آشکار می‌سازد که مخاطبان این اثر، نه عموم مردم بلکه فقط علاقمندان به فلسفه و اندیشیدن ژرف عقلی هستند.
    ==هدف و روش==
    ==هدف و روش==
    * [[ابراهیمی دینانی، غلامحسین | غلامحسين ابراهیمى دينانى]] با تأکید بر آنکه حکما و فلاسفه ماهیت انسان را « حیوان ناطق » تعریف کرده‌اند، بعد از بررسی معنای لغوی و اصطلاحی این تعریف، افزوده است:
    * [[ابراهیمی دینانی، غلامحسین | غلامحسين ابراهیمى دينانى]] با تأکید بر آنکه حکما و فلاسفه ماهیت انسان را «حیوان ناطق» تعریف کرده‌اند، بعد از بررسی معنای لغوی و اصطلاحی این تعریف، افزوده است:
    * کسانی که بدون اندیشیدن لازم به یک عقیده می‌رسند و خود را وقف یک ایده می‌کنند آزادی خود را از دست می‌دهند و در واقع فکر و اندیشه خود را برای همیشه تعطیل می‌کنند. کسی که از اندیشیدن می‌ترسد در واقع از خود می‌گریزد زیرا اندیشیدن، ذاتی انسان است و دوری جستن از ذاتی خود، گریختن است. اما باید توجه داشت که ازخودگریزی نشانه‌ای از خداگریزی است زیرا کسی که خود ندارد و به خودی خود نمی‌اندیشد، نمی‌تواند به چیز دیگری بیاندیشد. «مَن عَرَفَ نَفسَهُ فَقَد عَرَفَ رَبَّهُ» که بسیاری از بزرگان نقل کرده‌اند پرمعنی‌ترین دلالت دارد. کسی که خود را به درستی می‌شناسد می‌تواند خدا را نیز بشناسد.  <ref> مقدمه نویسنده، ص11. </ref>
    * کسانی که بدون اندیشیدن لازم به یک عقیده می‌رسند و خود را وقف یک ایده می‌کنند آزادی خود را از دست می‌دهند و در واقع فکر و اندیشه خود را برای همیشه تعطیل می‌کنند. کسی که از اندیشیدن می‌ترسد در واقع از خود می‌گریزد زیرا اندیشیدن، ذاتی انسان است و دوری جستن از ذاتی خود، گریختن است. اما باید توجه داشت که ازخودگریزی نشانه‌ای از خداگریزی است زیرا کسی که خود ندارد و به خودی خود نمی‌اندیشد، نمی‌تواند به چیز دیگری بیاندیشد. «مَن عَرَفَ نَفسَهُ فَقَد عَرَفَ رَبَّهُ» که بسیاری از بزرگان نقل کرده‌اند پرمعنی‌ترین دلالت دارد. کسی که خود را به درستی می‌شناسد می‌تواند خدا را نیز بشناسد.  <ref> مقدمه نویسنده، ص11. </ref>


    خط ۳۲: خط ۳۲:
    *این اثر از 20 بخش تشکیل شده است و نظم روشنی ندارد و صدها موضوع دارد.
    *این اثر از 20 بخش تشکیل شده است و نظم روشنی ندارد و صدها موضوع دارد.
    *انتقاد: فهم مباحث فلسفی خودش دشوار است و [[ابراهیمی دینانی، غلامحسین | غلامحسين ابراهیمى دينانى]] با پرهیز از عنوان‌گذاری مطالب بر این دشواری افزوده است: نویسنده در کتاب بیش از 400 صفحه‌ای حاضر فقط عنوان «مقدمه» را ذکر کرده است و 20 عنوان مبهم دیگر: «بخش اول» تا «بخش بیستم»!
    *انتقاد: فهم مباحث فلسفی خودش دشوار است و [[ابراهیمی دینانی، غلامحسین | غلامحسين ابراهیمى دينانى]] با پرهیز از عنوان‌گذاری مطالب بر این دشواری افزوده است: نویسنده در کتاب بیش از 400 صفحه‌ای حاضر فقط عنوان «مقدمه» را ذکر کرده است و 20 عنوان مبهم دیگر: «بخش اول» تا «بخش بیستم»!
    * در پایان کتب، نمایه آیات، روایات و نمایه جامع (مفاهیم، اعلام، امکنه و...) بر اساس الفاظ  ذکرشده در متن آمده است.
    * در پایان کتاب، نمایه آیات، روایات و نمایه جامع (مفاهیم، اعلام، امکنه و...) بر اساس الفاظ  ذکرشده در متن آمده است.
    * اثر حاضر مانند دانشنامه‌ای است که مسائل و موضوعات فراوانی در آن مطرح می‌شود. برخی از موضوعات مهمّ این کتاب عبارت است از انسان‌شناسی فلسفی، آزادی انسان، اندیشیدن عقلی و فلسفی، ذاتی بودن اندیشه برای انسان، ارتباط آزادی و آگاهی، اندیشه و زبان حماسی فردوسی،  دین، زن، فلسفه.
    * اثر حاضر مانند دانشنامه‌ای است که مسائل و موضوعات فراوانی در آن مطرح می‌شود. برخی از موضوعات مهمّ این کتاب عبارت است از انسان‌شناسی فلسفی، آزادی انسان، اندیشیدن عقلی و فلسفی، ذاتی بودن اندیشه برای انسان، ارتباط آزادی و آگاهی، اندیشه و زبان حماسی فردوسی،  دین، زن، فلسفه.


    ==نمونه مباحث==
    ==نمونه مباحث==
    * پرسیده شده: آیا فلسفه جهانی است یا این که جهان، فلسفی می‌باشد؟ در پاسخ به این پرسش می‌توان گفت: در این که جهان، فلسفی است تردیدی نمی‌توان داشت ولی البته به حکم اینکه جهان، فلسفی است فلسفه نیز جهانی خواهد بود. انسان را از طریق خواسته‌هایی که دارد و در طریق به دست آوردن آنها کوشش می‌کند، می‌توان شناسایی دقیق کرد. شاعر آگاه در این باره گفته است:
    * پرسیده شده: آیا فلسفه جهانی است یا این که جهان، فلسفی می‌باشد؟ در پاسخ به این پرسش می‌توان گفت: در این که جهان، فلسفی است تردیدی نمی‌توان داشت ولی البته به حکم اینکه جهان، فلسفی است فلسفه نیز جهانی خواهد بود. انسان را از طریق خواسته‌هایی که دارد و در طریق به دست آوردن آنها کوشش می‌کند، می‌توان شناسایی دقیق کرد. شاعر آگاه در این باره گفته است:
    {{شعر}}
    {{شعر}}
    گر در پی یک لقمه نانی، نانی
    {{ب|''گر در پی یک لقمه نانی، نانی''|2=''گر در صدد گوهر کانی، کانی''}}
    گر در صدد گوهر کانی، کانی
    {{ب|''این نکته نغز اگر بدانی، دانی''|2=''هر چیز که اندر پی آنی، آنی''}}
    این نکته نغز اگر بدانی، دانی
    هر چیز که اندر پی آنی، آنی.
    {{پایان شعر}}
    {{پایان شعر}}
    این شاعر توانا یک مسئله مهم فلسفی را به درستی و زیبایی به رشته نظم کشیده است زیرا انسان در واقع همان چیزی است که آن را می‌طلبد و در رسیدن به آن تلاش و کوشش می‌کند. انسان همیشه بیش از آن چیزی است که اکنون هست. همه موجودات غیر از انسان همان چیزی هستند که اکنون هستند ولی انسان به آنچه اکنون هست قانع و خرسند نیست و می‌کوشد به آن چیزی برسد که دوست دارد آن بشود. انسان پیش از آن که فقط یک نوع از بودن باشد همواره گونه‌ای از شدن است و توقف در وجود او راه ندارد و همیشه به پیش می‌رود. <ref> متن کتاب، ص280. </ref>
    این شاعر توانا یک مسئله مهم فلسفی را به درستی و زیبایی به رشته نظم کشیده است زیرا انسان در واقع همان چیزی است که آن را می‌طلبد و در رسیدن به آن تلاش و کوشش می‌کند. انسان همیشه بیش از آن چیزی است که اکنون هست. همه موجودات غیر از انسان همان چیزی هستند که اکنون هستند ولی انسان به آنچه اکنون هست قانع و خرسند نیست و می‌کوشد به آن چیزی برسد که دوست دارد آن بشود. انسان پیش از آن که فقط یک نوع از بودن باشد همواره گونه‌ای از شدن است و توقف در وجود او راه ندارد و همیشه به پیش می‌رود. <ref> متن کتاب، ص280. </ref>


    خط ۵۴: خط ۵۴:


    [[رده:کتاب‌شناسی]]
    [[رده:کتاب‌شناسی]]
     
    [[رده:فلسفه، مذهب و روانشناسی]]
    [[رده:مقالات بازبینی نشده2]]
    [[رده:مقالات بازبینی شده2 شهریور 1404]]
    [[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ شهریور 1404 توسط محمد خردمند]]
    [[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ شهریور 1404 توسط محمد خردمند]]

    نسخهٔ کنونی تا ‏۷ سپتامبر ۲۰۲۵، ساعت ۱۶:۲۱

    اندیشه می‌اندیشد
    اندیشه می‌اندیشد
    پدیدآورانابراهیمی دینانی، غلامحسین (نويسنده)
    سال نشر1401ش
    چاپ1
    شابک978-622-92763-1-0
    موضوعاندیشه و تفکر -- فلسفه - فلسفه اسلامی - انسان شناسی فلسفی
    زبانفارسی
    تعداد جلد1
    کد کنگره
    2الف8الف 105 B
    نورلایبمطالعه و دانلود pdf

    اندیشه می‌اندیشد ، از آثار نویسنده و فیلسوف ایرانی معاصر، غلامحسين ابراهیمى دينانى (متولد ۱۳۱۳ش)، به بررسی ماهیت انسان و ارتباطش با اندیشیدن و سخن گفتن می‌پردازد و بر ضرورت اندیشیدن عقلی و فلسفی و پرهیز از پذیرش کورکورانه اندیشه‌ها تأکید می‌ورزد و می‌کوشد روش اندیشیدن فلسفی را آموزش بدهد. تأمّل در نام و محتوای کتاب حاضر، این نکته را آشکار می‌سازد که مخاطبان این اثر، نه عموم مردم بلکه فقط علاقمندان به فلسفه و اندیشیدن ژرف عقلی هستند.

    هدف و روش

    • غلامحسين ابراهیمى دينانى با تأکید بر آنکه حکما و فلاسفه ماهیت انسان را «حیوان ناطق» تعریف کرده‌اند، بعد از بررسی معنای لغوی و اصطلاحی این تعریف، افزوده است:
    • کسانی که بدون اندیشیدن لازم به یک عقیده می‌رسند و خود را وقف یک ایده می‌کنند آزادی خود را از دست می‌دهند و در واقع فکر و اندیشه خود را برای همیشه تعطیل می‌کنند. کسی که از اندیشیدن می‌ترسد در واقع از خود می‌گریزد زیرا اندیشیدن، ذاتی انسان است و دوری جستن از ذاتی خود، گریختن است. اما باید توجه داشت که ازخودگریزی نشانه‌ای از خداگریزی است زیرا کسی که خود ندارد و به خودی خود نمی‌اندیشد، نمی‌تواند به چیز دیگری بیاندیشد. «مَن عَرَفَ نَفسَهُ فَقَد عَرَفَ رَبَّهُ» که بسیاری از بزرگان نقل کرده‌اند پرمعنی‌ترین دلالت دارد. کسی که خود را به درستی می‌شناسد می‌تواند خدا را نیز بشناسد. [۱]

    ساختار و محتوا

    • این اثر از 20 بخش تشکیل شده است و نظم روشنی ندارد و صدها موضوع دارد.
    • انتقاد: فهم مباحث فلسفی خودش دشوار است و غلامحسين ابراهیمى دينانى با پرهیز از عنوان‌گذاری مطالب بر این دشواری افزوده است: نویسنده در کتاب بیش از 400 صفحه‌ای حاضر فقط عنوان «مقدمه» را ذکر کرده است و 20 عنوان مبهم دیگر: «بخش اول» تا «بخش بیستم»!
    • در پایان کتاب، نمایه آیات، روایات و نمایه جامع (مفاهیم، اعلام، امکنه و...) بر اساس الفاظ ذکرشده در متن آمده است.
    • اثر حاضر مانند دانشنامه‌ای است که مسائل و موضوعات فراوانی در آن مطرح می‌شود. برخی از موضوعات مهمّ این کتاب عبارت است از انسان‌شناسی فلسفی، آزادی انسان، اندیشیدن عقلی و فلسفی، ذاتی بودن اندیشه برای انسان، ارتباط آزادی و آگاهی، اندیشه و زبان حماسی فردوسی، دین، زن، فلسفه.

    نمونه مباحث

    • پرسیده شده: آیا فلسفه جهانی است یا این که جهان، فلسفی می‌باشد؟ در پاسخ به این پرسش می‌توان گفت: در این که جهان، فلسفی است تردیدی نمی‌توان داشت ولی البته به حکم اینکه جهان، فلسفی است فلسفه نیز جهانی خواهد بود. انسان را از طریق خواسته‌هایی که دارد و در طریق به دست آوردن آنها کوشش می‌کند، می‌توان شناسایی دقیق کرد. شاعر آگاه در این باره گفته است:
    گر در پی یک لقمه نانی، نانیگر در صدد گوهر کانی، کانی
    این نکته نغز اگر بدانی، دانیهر چیز که اندر پی آنی، آنی

    این شاعر توانا یک مسئله مهم فلسفی را به درستی و زیبایی به رشته نظم کشیده است زیرا انسان در واقع همان چیزی است که آن را می‌طلبد و در رسیدن به آن تلاش و کوشش می‌کند. انسان همیشه بیش از آن چیزی است که اکنون هست. همه موجودات غیر از انسان همان چیزی هستند که اکنون هستند ولی انسان به آنچه اکنون هست قانع و خرسند نیست و می‌کوشد به آن چیزی برسد که دوست دارد آن بشود. انسان پیش از آن که فقط یک نوع از بودن باشد همواره گونه‌ای از شدن است و توقف در وجود او راه ندارد و همیشه به پیش می‌رود. [۲]

    پانویس

    1. مقدمه نویسنده، ص11.
    2. متن کتاب، ص280.

    منابع مقاله

    • مقدمه و متن کتاب.

    وابسته‌ها