از طریقت حاتمی تا پیشه‌های هرایی: تفاوت میان نسخه‌ها

سومین رسالۀ این مجموعه رباعیاتی از خواجه ابوالوفا خوارزمی مشهور به «پیر فرشته» است. هرچند در تذکره‌های نزدیک به روزگار ابوالوفا و نیز در بخش رجال تاریخ‌های عمومی سده‌های نهم و دهم هجری از او یاد شده است؛ ولی از سرگذشت و جزئیات سیروسلوک و ارشاد او آگاهی در دست نیست. از جمله آثاری که از لابلای نگارش‌های مرید پیر فرشته به دست می‌آید، رباعیاتی است که در بسیاری از موارد حسین خوارزمی آنها را با ذکر نام قایل آنها در شرح مثنوی و شرح فصوص خود نقل کرده است. از مفاهیم رباعیات او به‌روشنی برمی‌آید که او با آرای [[عین‌القضات همدانی، عبدالله بن محمد|عین‌القضات همدانی]] آشنا بوده و هم به مولوی و عقایدش علاقه داشت و به کنه و غور آرای دقیق عرفانی ـ فلسفی ابن‌عربی رسیده بوده است. به‌درستی مشخص نیست مجموعۀ رباعیات او چه تعداد است؛ اما آنچه محقق می‌نماید این است که یکی از فراهم‌آورندگان جنگ اشعاری عرفانی در سدۀ دهم یا یازدهم هجری، بر مبنای مجموعه‌ای کهن‌تر 246 رباعی او را به نام رباعیات خواجه ابوالوفا در جنگش گنجانیده است. این جنگ به شمارۀ 306 در کتابخانۀ ملی ملک نگه‌داری می‌شود و نسخۀ اساسا در تصحیح این رساله است.