فروغ شهادت: تفاوت میان نسخهها
A-esmaeili (بحث | مشارکتها) (صفحهای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NUR26133J1.jpg | عنوان = فروغ شهادت | عنوانهای دیگر = اسرار مقتل سید الشهدا (علیه السلام) | پدیدآورندگان | پدیدآوران = سعادتپرور، علی (نويسنده) |زبان | زبان = فارسی | کد کنگره = /س7ف4 41/5 BP | موضوع =حسین بن...» ایجاد کرد) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' .' به '.') |
||
| (۷ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
| تصویر =NUR26133J1.jpg | | تصویر =NUR26133J1.jpg | ||
| عنوان = فروغ شهادت | | عنوان = فروغ شهادت | ||
| عنوانهای دیگر = اسرار مقتل سید الشهدا ( | | عنوانهای دیگر = اسرار مقتل سید الشهدا (علیهالسلام) | ||
| پدیدآورندگان | | پدیدآورندگان | ||
| پدیدآوران = | | پدیدآوران = | ||
| خط ۹: | خط ۹: | ||
| زبان = فارسی | | زبان = فارسی | ||
| کد کنگره = /س7ف4 41/5 BP | | کد کنگره = /س7ف4 41/5 BP | ||
| موضوع =حسین بن علی (ع)، امام سوم، 4 - 61ق. - واقعه کربلا، 61ق. | | موضوع =حسین بن علی(ع)، امام سوم، 4 - 61ق. - واقعه کربلا، 61ق. | ||
|ناشر | |ناشر | ||
| ناشر = پیام آزادی | | ناشر = پیام آزادی | ||
| خط ۲۴: | خط ۲۴: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
فروغ شهادت یا اسرار مقتل سیدالشهدا (ع)، تألیف [[علی سعادت پرور]] (1305-1383ش)، به بررسی واقعه عاشورا، با تأکید بر ریشههای معنوی و اجتماعی نهضت امام حسین(ع) و مقام شهادت از دیدگاه اسلامی میپردازد. | فروغ شهادت یا اسرار مقتل [[امام حسین علیهالسلام|سیدالشهدا(ع)]]، تألیف [[سعادتپرور، علی|علی سعادت پرور]] (1305-1383ش)، به بررسی واقعه عاشورا، با تأکید بر ریشههای معنوی و اجتماعی نهضت [[امام حسین علیهالسلام|امام حسین(ع)]] و مقام شهادت از دیدگاه اسلامی میپردازد. | ||
==انگیزه نگارش== | ==انگیزه نگارش== | ||
هدف این کتاب روشنگری ریشههای تاریخی و علل اجتماعی نهضت حسینی و ذکر وقایع آن است. نویسنده قصد دارد با بررسی اسرار مقتل سیدالشهدا (ع) زمینهای برای تأمل بیشتر در زندگی معنوی انبیا و اولیا، بهویژه حضرت سیدالشهدا (ع) و نهضت عظیم عاشورایی ایشان فراهم کند. <ref>ر. ک: مقدمه، ص9</ref>. | هدف این کتاب روشنگری ریشههای تاریخی و علل اجتماعی نهضت حسینی و ذکر وقایع آن است. نویسنده قصد دارد با بررسی اسرار مقتل [[امام حسین علیهالسلام|سیدالشهدا(ع)]] زمینهای برای تأمل بیشتر در زندگی معنوی انبیا و اولیا، بهویژه [[امام حسین علیهالسلام|حضرت سیدالشهدا(ع)]] و نهضت عظیم عاشورایی ایشان فراهم کند. <ref>ر. ک: مقدمه، ص9</ref>. | ||
==ساختار== | ==ساختار== | ||
| خط ۳۴: | خط ۳۲: | ||
==سبک نگارش== | ==سبک نگارش== | ||
*کتاب بر اساس آیات قرآنی و روایات ائمه معصومین (ع) استوار است و از بیانات نورانی اهلبیت (ع) بهره میگیرد. | *کتاب بر اساس آیات قرآنی و روایات ائمه معصومین(ع) استوار است و از بیانات نورانی اهلبیت(ع) بهره میگیرد. | ||
*در انتخاب روایات معصومین نخبه سخنان ایشان گزینش شده و در توضیح این بیانات نیز رعایت اختصار شده است. | *در انتخاب روایات معصومین نخبه سخنان ایشان گزینش شده و در توضیح این بیانات نیز رعایت اختصار شده است. | ||
*ریشه بیانات و توضیحات کتاب، حاصل بهرههایی است که نگارنده در طول سیسال معاشرت و مصاحبت نزدیک با | *ریشه بیانات و توضیحات کتاب، حاصل بهرههایی است که نگارنده در طول سیسال معاشرت و مصاحبت نزدیک با [[طباطبایی، سید محمدحسین|علامه سید محمدحسین طباطبایی]] به دست آورده است <ref>ر.ک: همان، ص10-11</ref>. | ||
==گزارش محتوا== | ==گزارش محتوا== | ||
مباحث برخی فصول کتاب بهاختصار عبارت است از: | مباحث برخی فصول کتاب بهاختصار عبارت است از: | ||
فصل | فصل اول: مقام شهید و فضیلت شهادت: این فصل به عظمت مقام شهادت در اسلام، با استناد به آیات قرآن کریم و روایات اهلبیت(ع) میپردازد. بر این نکته تأکید دارد که شهیدان زنده هستند و نزد پروردگارشان روزی میخورند، و این نعمات الهی مختص افرادی است که به مقام شهادت نائل میشوند. همچنین، این فصل فضیلتهای اخروی شهادت از جمله مقام قرب الهی، شفاعت، ورود به بهشت و اجر عظیم را شرح میدهد <ref>ر.ک: متن کتاب، ص22-13</ref>. | ||
فصل | فصل دوم: مقام نورانیت انبیا و اولیا(ع): این بخش به بررسی مقام نورانیت انبیا و اولیا، بهویژه [[امام حسین علیهالسلام|سیدالشهدا(ع)]]، قبل از خلقت مادی میپردازد. توضیح داده میشود که این مقام نوری، معرفت به حق و اسماء و صفات الهی است و انبیا و اولیا از این مقام برخوردارند <ref>ر.ک: همان، ص26-24</ref>. بحثهایی درباره چگونگی پیوند این مقام نورانی با ولایت الهی و تأثیر آن بر سایر موجودات و عالم هستی مطرح میشود <ref>ر.ک: همان، ص 27- 29</ref>.. | ||
فصل | فصل چهارم: روایات وارده در دوستی [[امام حسین علیهالسلام|سیدالشهدا(ع)]]: این فصل به روایاتی میپردازد که در آنها بر دوستی و محبت به [[امام حسین علیهالسلام|امام حسین(ع)]] تأکید شده است محبت به اهلبیت(ع) بهعنوان یک امر فطری و الهی معرفی میشود که ریشههای آن در ذات خلقت انسان قرار دارد. این دوستی، نهتنها یک علاقه عادی، بلکه پیوندی عمیق با ذات الهی و مظاهر آن محسوب میشود و به سعادت دنیا و آخرت منجر میگردد <ref>ر.ک: همان، ص56-52</ref>. | ||
فصل | فصل پنجم: تأثر رسولالله(ص) و فاطمه زهرا(س) بعد از شنیدن خبر شهادت [[امام حسین علیهالسلام|سیدالشهدا(ع)]]: این فصل به تأثر و اندوه پیامبر اکرم(ص) و حضرت فاطمه زهرا(س) از خبر شهادت [[امام حسین علیهالسلام|امام حسین(ع)]] میپردازد. روایاتی نقل میشود که نشان میدهد جبرئیل بارها خبر شهادت [[امام حسین علیهالسلام|امام حسین(ع)]] را به پیامبر(ص) و فاطمه(س) داده است. این اخبار پیشین، باعث حزن و گریه آنها میشده و بیانگر عمق مصیبت وارده است. در این بخش همچنین به اهمیت صبر در برابر مصائب و اراده الهی اشاره میشود <ref>ر.ک: همان، ص 66-58 </ref>. | ||
فصل | فصل ششم: انگیزه قیام و حرکت [[امام حسین علیهالسلام|سیدالشهداء(ع)]]: این فصل به بررسی انگیزههای اصلی قیام [[امام حسین علیهالسلام|امام حسین(ع)]] میپردازد. تأکید میشود که هدف اصلی ایشان، اصلاح امت، احیای امر به معروف و نهی از منکر، و مقابله با انحرافات دینی و ستم یزید بوده است. همچنین به نقش الهی و تکلیف شرعی آن حضرت در این قیام اشاره میشود و توضیح میدهد که این حرکت نه تنها یک واقعه سیاسی، بلکه یک جهاد الهی برای حفظ دین بوده است <ref>ر.: همان، ص78-68</ref>. | ||
فصل | فصل هشتم: چرا دشمنان حضرتش(ع) با آنکه نسبت او را به رسولالله(ص) میدانستند حاضر به کشتن وی گردیدند؟ این فصل به این سوال میپردازد که چرا دشمنان [[امام حسین علیهالسلام|امام حسین(ع)]]، باوجود آگاهی از نسبت او با پیامبر اکرم(ص)، به قتل ایشان اقدام کردند. ریشههای این دشمنی در کینههای تاریخی و جاهلیت قبیلهای بنیامیه و انحراف از اصول اسلامی جستجو میشود. این فصل تأکید میکند که عوامل مادی و دنیوی، همچون قدرت و ثروت، نقش مهمی در تحریک دشمنان به این جنایت داشته است <ref>ر.ک: همان، ص87-84</ref>. | ||
فصل | فصل نهم: علم سیدالشهداء(ع) به همه ابتلاعات واقعه عاشورا و بعد از آن: این فصل به علم غیب [[امام حسین علیهالسلام|امام حسین(ع)]] نسبت به وقایع کربلا و مصائب پس از آن میپردازد. بر اساس آیات و روایات، ائمه معصومین(ع) از آینده و رویدادهای پیش رو آگاه بودهاند و [[امام حسین علیهالسلام|امام حسین(ع)]] نیز از سرنوشت خود و یارانش خبر داشته است. این علم غیب، نه تنها از جانب خداوند به ایشان اعطا شده، بلکه لازمه مقام امامت و ولایت است و نشاندهنده عظمت روحی و مقام معنوی ایشان است <ref>ر.: همان، ص 100-90</ref>. | ||
فصل | فصل یازدهم: انگیزه قیام حضرت با آنکه میدانستند ظاهراً پیروز نخواهند شد: این فصل به بررسی انگیزه قیام [[امام حسین علیهالسلام|امام حسین(ع)]] میپردازد، باوجودآنکه ایشان از عدم پیروزی ظاهری مطلع بودند. هدف ایشان پیروزی دنیوی نبود، بلکه انجام وظیفه الهی، احیای دین و مبارزه با ظلم و فساد بود. این قیام، امتحانی الهی برای امام و یارانش بود و نشاندهنده اوج عبودیت و تسلیم در برابر اراده الهی است <ref>ر.ک: همان، ص 118-112</ref>. | ||
فصل | فصل دوازدهم: چرا [[امام حسین علیهالسلام|سیدالشهدا(ع)]] زنان و کودکان را در این سفر پر حادثه همراه خود بردند؟ این فصل به دلیل همراه بردن زنان و کودکان در سفر کربلا میپردازد. هدف از این اقدام، اتمام حجت با دشمنان، افشای جنایات بنیامیه، و رساندن پیام عاشورا به نسلهای آینده از طریق شاهدان زنده بود. حضور این افراد به حفظ و نشر اهداف قیام و جاودانگی پیام آن کمک شایانی کرد <ref>ر.ک: همان، 121-120 </ref>. | ||
فصل | فصل سیزدهم: سخنان [[امام حسین علیهالسلام|سیدالشهدا(ع)]] در طول حرکتش: این فصل بهتفصیل سخنان و خطبههای [[امام حسین علیهالسلام|امام حسین(ع)]] از آغاز حرکت از مدینه تا واقعه کربلا میپردازد. این سخنان، تبیینکننده اهداف قیام، دعوت به توحید و اطاعت از خدا، و هشدار به ستمگران است. امام(ع) در این خطبهها، عزم راسخ خود برای شهادت و تسلیم در برابر قضای الهی را بیان میکند و به یاران خود نیز روحیه استقامت و پایداری میبخشد <ref>ر.ک: همان، ص 190-124</ref>. | ||
در دیگر فصول کتاب، آثار نهضت عاشورا، سخنان اهلبیت(ع) پس از اسارت، اهمیت و فضیلت گریه بر سیدالشهدا (ع)، فضیلت زیارت سیدالشهدا (ع)، نتایج دنیوی زیارت سیدالشهدا (ع)، نتایج معنوی زیارت سیدالشهدا (ع) و موضوعات دیگری موردبحث قرار گرفته است. | فصل چهاردهم: فضیلت اصحاب و اولاد آن حضرت و سایر بنیهاشم در پیشگاه حضرتش: این فصل به فضیلتها و جایگاه والای یاران [[امام حسین علیهالسلام|امام حسین(ع)]]، فرزندان و سایر بنیهاشم در نزد ایشان و خداوند میپردازد. روایاتی نقل میشود که نشاندهنده مقام عظیم شهادت، ایثار و فداکاری این افراد در راه خداست. این فصل به نقش محوری آنها در یاری امام(ع) و تحمل مصائب اشاره دارد و تأکید میکند که آنها از برگزیدگان الهی هستند <ref>ر.ک: همان، ص196-192</ref>. | ||
فصل پانزدهم: سخنان [[امام حسین علیهالسلام|سیدالشهداء(ع)]] درباره صحابه و بنی هاشم و اولاد خود و کلمات آنان در پیشگاه حضرتش: این فصل به سخنان [[امام حسین علیهالسلام|امام حسین(ع)]] در مورد اصحاب و بنی هاشم و فرزندانش، و همچنین کلمات آنها در حضور ایشان میپردازد. سخنان امام(ع) در وصف یاران، از جمله «أَلَا إِنِّي لَا أَعْلَمُ أَصْحَابًا أَوْفَى وَلَا خَيْرًا مِنْ أَصْحَابی» (من یارانی باوفاتر و بهتر از یاران خود نمیشناسم)، نشان از عظمت و وفاداری آنها دارد. این بخش به گفتگوهای امام با افراد مختلف و اهمیت این تعاملات در مسیر نهضت عاشورا میپردازد <ref>ر.: همان، ص 224-198 </ref>. | |||
در دیگر فصول کتاب، آثار نهضت عاشورا، سخنان اهلبیت(ع) پس از اسارت، اهمیت و فضیلت گریه بر [[امام حسین علیهالسلام|سیدالشهدا(ع)]]، فضیلت زیارت [[امام حسین علیهالسلام|سیدالشهدا(ع)]]، نتایج دنیوی زیارت [[امام حسین علیهالسلام|سیدالشهدا(ع)]]، نتایج معنوی زیارت [[امام حسین علیهالسلام|سیدالشهدا(ع)]] و موضوعات دیگری موردبحث قرار گرفته است. | |||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
| خط ۸۰: | خط ۸۰: | ||
[[رده:ائمه اثنی عشر (دوازده امام)]] | [[رده:ائمه اثنی عشر (دوازده امام)]] | ||
[[رده:سرگذشتنامههای فردی]] | [[رده:سرگذشتنامههای فردی]] | ||
[[رده:حسین | [[رده:امام حسین(ع)]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی شده2 آبان 1404]] | |||
[[رده:مقالات بازبینی | |||
[[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ شهریور 1404 توسط سید محمد رضا موسوی]] | [[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ شهریور 1404 توسط سید محمد رضا موسوی]] | ||
[[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ شهریور 1404 توسط فریدون سبحانی]] | [[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ شهریور 1404 توسط فریدون سبحانی]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۹ دسامبر ۲۰۲۵، ساعت ۱۳:۲۶
فروغ شهادت یا اسرار مقتل سیدالشهدا(ع)، تألیف علی سعادت پرور (1305-1383ش)، به بررسی واقعه عاشورا، با تأکید بر ریشههای معنوی و اجتماعی نهضت امام حسین(ع) و مقام شهادت از دیدگاه اسلامی میپردازد.
| فروغ شهادت | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | سعادتپرور، علی (نويسنده) |
| عنوانهای دیگر | اسرار مقتل سید الشهدا (علیهالسلام) |
| ناشر | پیام آزادی |
| مکان نشر | ایران - تهران |
| سال نشر | 1376ش |
| چاپ | 2 |
| شابک | 964-302-236-6 |
| موضوع | حسین بن علی(ع)، امام سوم، 4 - 61ق. - واقعه کربلا، 61ق. |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | /س7ف4 41/5 BP |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
انگیزه نگارش
هدف این کتاب روشنگری ریشههای تاریخی و علل اجتماعی نهضت حسینی و ذکر وقایع آن است. نویسنده قصد دارد با بررسی اسرار مقتل سیدالشهدا(ع) زمینهای برای تأمل بیشتر در زندگی معنوی انبیا و اولیا، بهویژه حضرت سیدالشهدا(ع) و نهضت عظیم عاشورایی ایشان فراهم کند. [۱].
ساختار
کتاب مشتمل بر مقدمه و سی ویک فصل تنظیم شده است که به مباحث مختلف پیرامون شهادت و واقعه کربلا میپردازد.
سبک نگارش
- کتاب بر اساس آیات قرآنی و روایات ائمه معصومین(ع) استوار است و از بیانات نورانی اهلبیت(ع) بهره میگیرد.
- در انتخاب روایات معصومین نخبه سخنان ایشان گزینش شده و در توضیح این بیانات نیز رعایت اختصار شده است.
- ریشه بیانات و توضیحات کتاب، حاصل بهرههایی است که نگارنده در طول سیسال معاشرت و مصاحبت نزدیک با علامه سید محمدحسین طباطبایی به دست آورده است [۲].
گزارش محتوا
مباحث برخی فصول کتاب بهاختصار عبارت است از:
فصل اول: مقام شهید و فضیلت شهادت: این فصل به عظمت مقام شهادت در اسلام، با استناد به آیات قرآن کریم و روایات اهلبیت(ع) میپردازد. بر این نکته تأکید دارد که شهیدان زنده هستند و نزد پروردگارشان روزی میخورند، و این نعمات الهی مختص افرادی است که به مقام شهادت نائل میشوند. همچنین، این فصل فضیلتهای اخروی شهادت از جمله مقام قرب الهی، شفاعت، ورود به بهشت و اجر عظیم را شرح میدهد [۳].
فصل دوم: مقام نورانیت انبیا و اولیا(ع): این بخش به بررسی مقام نورانیت انبیا و اولیا، بهویژه سیدالشهدا(ع)، قبل از خلقت مادی میپردازد. توضیح داده میشود که این مقام نوری، معرفت به حق و اسماء و صفات الهی است و انبیا و اولیا از این مقام برخوردارند [۴]. بحثهایی درباره چگونگی پیوند این مقام نورانی با ولایت الهی و تأثیر آن بر سایر موجودات و عالم هستی مطرح میشود [۵]..
فصل چهارم: روایات وارده در دوستی سیدالشهدا(ع): این فصل به روایاتی میپردازد که در آنها بر دوستی و محبت به امام حسین(ع) تأکید شده است محبت به اهلبیت(ع) بهعنوان یک امر فطری و الهی معرفی میشود که ریشههای آن در ذات خلقت انسان قرار دارد. این دوستی، نهتنها یک علاقه عادی، بلکه پیوندی عمیق با ذات الهی و مظاهر آن محسوب میشود و به سعادت دنیا و آخرت منجر میگردد [۶].
فصل پنجم: تأثر رسولالله(ص) و فاطمه زهرا(س) بعد از شنیدن خبر شهادت سیدالشهدا(ع): این فصل به تأثر و اندوه پیامبر اکرم(ص) و حضرت فاطمه زهرا(س) از خبر شهادت امام حسین(ع) میپردازد. روایاتی نقل میشود که نشان میدهد جبرئیل بارها خبر شهادت امام حسین(ع) را به پیامبر(ص) و فاطمه(س) داده است. این اخبار پیشین، باعث حزن و گریه آنها میشده و بیانگر عمق مصیبت وارده است. در این بخش همچنین به اهمیت صبر در برابر مصائب و اراده الهی اشاره میشود [۷].
فصل ششم: انگیزه قیام و حرکت سیدالشهداء(ع): این فصل به بررسی انگیزههای اصلی قیام امام حسین(ع) میپردازد. تأکید میشود که هدف اصلی ایشان، اصلاح امت، احیای امر به معروف و نهی از منکر، و مقابله با انحرافات دینی و ستم یزید بوده است. همچنین به نقش الهی و تکلیف شرعی آن حضرت در این قیام اشاره میشود و توضیح میدهد که این حرکت نه تنها یک واقعه سیاسی، بلکه یک جهاد الهی برای حفظ دین بوده است [۸].
فصل هشتم: چرا دشمنان حضرتش(ع) با آنکه نسبت او را به رسولالله(ص) میدانستند حاضر به کشتن وی گردیدند؟ این فصل به این سوال میپردازد که چرا دشمنان امام حسین(ع)، باوجود آگاهی از نسبت او با پیامبر اکرم(ص)، به قتل ایشان اقدام کردند. ریشههای این دشمنی در کینههای تاریخی و جاهلیت قبیلهای بنیامیه و انحراف از اصول اسلامی جستجو میشود. این فصل تأکید میکند که عوامل مادی و دنیوی، همچون قدرت و ثروت، نقش مهمی در تحریک دشمنان به این جنایت داشته است [۹].
فصل نهم: علم سیدالشهداء(ع) به همه ابتلاعات واقعه عاشورا و بعد از آن: این فصل به علم غیب امام حسین(ع) نسبت به وقایع کربلا و مصائب پس از آن میپردازد. بر اساس آیات و روایات، ائمه معصومین(ع) از آینده و رویدادهای پیش رو آگاه بودهاند و امام حسین(ع) نیز از سرنوشت خود و یارانش خبر داشته است. این علم غیب، نه تنها از جانب خداوند به ایشان اعطا شده، بلکه لازمه مقام امامت و ولایت است و نشاندهنده عظمت روحی و مقام معنوی ایشان است [۱۰].
فصل یازدهم: انگیزه قیام حضرت با آنکه میدانستند ظاهراً پیروز نخواهند شد: این فصل به بررسی انگیزه قیام امام حسین(ع) میپردازد، باوجودآنکه ایشان از عدم پیروزی ظاهری مطلع بودند. هدف ایشان پیروزی دنیوی نبود، بلکه انجام وظیفه الهی، احیای دین و مبارزه با ظلم و فساد بود. این قیام، امتحانی الهی برای امام و یارانش بود و نشاندهنده اوج عبودیت و تسلیم در برابر اراده الهی است [۱۱].
فصل دوازدهم: چرا سیدالشهدا(ع) زنان و کودکان را در این سفر پر حادثه همراه خود بردند؟ این فصل به دلیل همراه بردن زنان و کودکان در سفر کربلا میپردازد. هدف از این اقدام، اتمام حجت با دشمنان، افشای جنایات بنیامیه، و رساندن پیام عاشورا به نسلهای آینده از طریق شاهدان زنده بود. حضور این افراد به حفظ و نشر اهداف قیام و جاودانگی پیام آن کمک شایانی کرد [۱۲].
فصل سیزدهم: سخنان سیدالشهدا(ع) در طول حرکتش: این فصل بهتفصیل سخنان و خطبههای امام حسین(ع) از آغاز حرکت از مدینه تا واقعه کربلا میپردازد. این سخنان، تبیینکننده اهداف قیام، دعوت به توحید و اطاعت از خدا، و هشدار به ستمگران است. امام(ع) در این خطبهها، عزم راسخ خود برای شهادت و تسلیم در برابر قضای الهی را بیان میکند و به یاران خود نیز روحیه استقامت و پایداری میبخشد [۱۳].
فصل چهاردهم: فضیلت اصحاب و اولاد آن حضرت و سایر بنیهاشم در پیشگاه حضرتش: این فصل به فضیلتها و جایگاه والای یاران امام حسین(ع)، فرزندان و سایر بنیهاشم در نزد ایشان و خداوند میپردازد. روایاتی نقل میشود که نشاندهنده مقام عظیم شهادت، ایثار و فداکاری این افراد در راه خداست. این فصل به نقش محوری آنها در یاری امام(ع) و تحمل مصائب اشاره دارد و تأکید میکند که آنها از برگزیدگان الهی هستند [۱۴].
فصل پانزدهم: سخنان سیدالشهداء(ع) درباره صحابه و بنی هاشم و اولاد خود و کلمات آنان در پیشگاه حضرتش: این فصل به سخنان امام حسین(ع) در مورد اصحاب و بنی هاشم و فرزندانش، و همچنین کلمات آنها در حضور ایشان میپردازد. سخنان امام(ع) در وصف یاران، از جمله «أَلَا إِنِّي لَا أَعْلَمُ أَصْحَابًا أَوْفَى وَلَا خَيْرًا مِنْ أَصْحَابی» (من یارانی باوفاتر و بهتر از یاران خود نمیشناسم)، نشان از عظمت و وفاداری آنها دارد. این بخش به گفتگوهای امام با افراد مختلف و اهمیت این تعاملات در مسیر نهضت عاشورا میپردازد [۱۵].
در دیگر فصول کتاب، آثار نهضت عاشورا، سخنان اهلبیت(ع) پس از اسارت، اهمیت و فضیلت گریه بر سیدالشهدا(ع)، فضیلت زیارت سیدالشهدا(ع)، نتایج دنیوی زیارت سیدالشهدا(ع)، نتایج معنوی زیارت سیدالشهدا(ع) و موضوعات دیگری موردبحث قرار گرفته است.
پانویس
- ↑ ر. ک: مقدمه، ص9
- ↑ ر.ک: همان، ص10-11
- ↑ ر.ک: متن کتاب، ص22-13
- ↑ ر.ک: همان، ص26-24
- ↑ ر.ک: همان، ص 27- 29
- ↑ ر.ک: همان، ص56-52
- ↑ ر.ک: همان، ص 66-58
- ↑ ر.: همان، ص78-68
- ↑ ر.ک: همان، ص87-84
- ↑ ر.: همان، ص 100-90
- ↑ ر.ک: همان، ص 118-112
- ↑ ر.ک: همان، 121-120
- ↑ ر.ک: همان، ص 190-124
- ↑ ر.ک: همان، ص196-192
- ↑ ر.: همان، ص 224-198
منابع مقاله
مقدمه و متن کتاب.