شاهنامهپژوهی؛ چه خوش گفت فردوسی پاکزاد: تفاوت میان نسخهها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) (صفحهای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NURچه خوش گفت فردوسی پاکزادJ1.jpg | عنوان =شاهنامهپژوهی؛ چه خوش گفت فردوسی پاکزاد | عنوانهای دیگر = |پدیدآورندگان | پدیدآوران = کزازی، میرجلالالدین (نویسنده) روستائی راد، الهام (ویراستار) معین صمدانی، صادق (وی...» ایجاد کرد) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۲ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۵: | خط ۵: | ||
|پدیدآورندگان | |پدیدآورندگان | ||
| پدیدآوران = | | پدیدآوران = | ||
[[کزازی، | [[کزازی، میر جلالالدین]] (نویسنده) | ||
[[روستائی راد، الهام]] (ویراستار) | [[روستائی راد، الهام]] (ویراستار) | ||
[[معین صمدانی، صادق]] (ویراستار) | [[معین صمدانی، صادق]] (ویراستار) | ||
|زبان | |زبان | ||
| زبان =فارسی | | زبان =فارسی | ||
| کد کنگره = | | کد کنگره =PIR ۴۴۹۵/ک۴۳ش۲ ۱۳۹۴ | ||
| موضوع =فردوسی، ابوالقاسم، ۳۲۹-۴۱۶ق. شاهنامه - نقد و تفسیر، شعر فارسی - قرن ۴ق. - تاریخ و نقد | | موضوع =فردوسی، ابوالقاسم، ۳۲۹-۴۱۶ق. شاهنامه - نقد و تفسیر، شعر فارسی - قرن ۴ق. - تاریخ و نقد | ||
|ناشر | |ناشر | ||
| خط ۲۸: | خط ۲۸: | ||
}} | }} | ||
'''شاهنامهپژوهی؛ چه خوش گفت فردوسی پاکزاد''' تألیف میرجلالالدین کزازی (متولد ۱۳۲۷ش)، با ویرایش الهام روستائی راد و صادق معین | '''شاهنامهپژوهی؛ چه خوش گفت فردوسی پاکزاد''' تألیف [[کزازی، میر جلالالدین|میرجلالالدین کزازی]] (متولد ۱۳۲۷ش)، با ویرایش [[روستائی راد، الهام|الهام روستائی راد]] و [[معین صمدانی، صادق|صادق معین صمدانی]]؛ این کتاب حاصل سخنرانیهای دکتر [[کزازی، میر جلالالدین|کزازی]] در دوره دهنشست شاهنامهپژوهی است که به بررسی ابعاد مختلف شاهنامه فردوسی میپردازد. | ||
==ساختار== | ==ساختار== | ||
| خط ۳۴: | خط ۳۴: | ||
==گزارش کتاب== | ==گزارش کتاب== | ||
کتاب «شاهنامهپژوهی؛ چه خوش گفت فردوسی پاکزاد» مجموعهای از سخنرانیهای میرجلالالدین کزازی است که در دورههای شاهنامهپژوهی خانه اندیشمندان علوم انسانی ارائه شده است. این اثر به بررسی ژرفای از ابعاد مختلف شاهنامه فردوسی میپردازد و جایگاه این اثر سترگ را به عنوان نامه فرهنگ و منش ایرانی تحلیل میکند. | کتاب «شاهنامهپژوهی؛ چه خوش گفت فردوسی پاکزاد» مجموعهای از سخنرانیهای [[کزازی، میر جلالالدین|میرجلالالدین کزازی]] است که در دورههای شاهنامهپژوهی خانه اندیشمندان علوم انسانی ارائه شده است. این اثر به بررسی ژرفای از ابعاد مختلف [[شاهنامه فردوسی (نشر قطره)|شاهنامه فردوسی]] میپردازد و جایگاه این اثر سترگ را به عنوان نامه فرهنگ و منش ایرانی تحلیل میکند. | ||
کزازی در این کتاب شاهنامه را خردنامه مینامد و بر این باور است که خرد به گونهای آشکار و نهان در تار و پود شاهنامه تنیده شده است. وی با اشاره به پیشینه خرد در فرهنگ ایرانی که تا گاهان زرتشت بازمیگردد، نشان میدهد که چگونه این مفهوم بنیادین در شاهنامه بازتاب گستردهای یافته است. | [[کزازی، میر جلالالدین|کزازی]] در این کتاب [[شاهنامه فردوسی (نشر قطره)|شاهنامه]] را خردنامه مینامد و بر این باور است که خرد به گونهای آشکار و نهان در تار و پود شاهنامه تنیده شده است. وی با اشاره به پیشینه خرد در فرهنگ ایرانی که تا گاهان زرتشت بازمیگردد، نشان میدهد که چگونه این مفهوم بنیادین در [[شاهنامه فردوسی (نشر قطره)|شاهنامه]] بازتاب گستردهای یافته است. | ||
کتاب در ده نشست سازمان یافته که هر یک به موضوع خاصی از شاهنامه اختصاص دارد: خرد در اندیشه فردوسی، داستان جمشید و فریدون، مازهای راز در شاهنامه، داستان ضحاک و کاوه، اسطوره و حماسه در شاهنامه، داستان رستم و سهراب، داستان رستم و اسفندیار، داستان سیاوش، کیانیان در شاهنامه و باورهای دینی فردوسی در شاهنامه. | کتاب در ده نشست سازمان یافته که هر یک به موضوع خاصی از شاهنامه اختصاص دارد: خرد در اندیشه فردوسی، داستان جمشید و فریدون، مازهای راز در شاهنامه، داستان ضحاک و کاوه، اسطوره و حماسه در شاهنامه، داستان رستم و سهراب، داستان رستم و اسفندیار، داستان سیاوش، کیانیان در [[شاهنامه فردوسی (نشر قطره)|شاهنامه]] و باورهای دینی [[فردوسی، ابوالقاسم|فردوسی]] در [[شاهنامه فردوسی (نشر قطره)|شاهنامه]]. | ||
نویسنده در بخش اسطوره و حماسه، شاهنامه را به سه بخش اصلی تقسیم میکند: بخش اسطورهای که از کیومرث آغاز میشود، بخش حماسی که با ظهور سام نیای رستم شروع میگردد و بخش تاریخی که با بهمن اسفندیار و همسانسازی او با اردشیر هخامنشی آغاز میشود. | نویسنده در بخش اسطوره و حماسه، شاهنامه را به سه بخش اصلی تقسیم میکند: بخش اسطورهای که از کیومرث آغاز میشود، بخش حماسی که با ظهور سام نیای رستم شروع میگردد و بخش تاریخی که با بهمن اسفندیار و همسانسازی او با اردشیر هخامنشی آغاز میشود. | ||
این کتاب نه تنها برای شاهنامهپژوهان، بلکه برای همه علاقهمندان به فرهنگ و ادبیات فارسی منبعی ارزشمند محسوب میشود و درک عمیقتری از ژرفای اندیشه فردوسی و غنای فرهنگی شاهنامه ارائه میدهد.<ref>[https://literaturelib.com/books/2263 ر.ک.پایگاه کتابخانه تخصصی ادبیات]</ref> | این کتاب نه تنها برای شاهنامهپژوهان، بلکه برای همه علاقهمندان به فرهنگ و ادبیات فارسی منبعی ارزشمند محسوب میشود و درک عمیقتری از ژرفای اندیشه فردوسی و غنای فرهنگی [[شاهنامه فردوسی (نشر قطره)|شاهنامه]] ارائه میدهد.<ref>[https://literaturelib.com/books/2263 ر.ک.پایگاه کتابخانه تخصصی ادبیات]</ref> | ||
==پانويس == | ==پانويس == | ||
| خط ۵۴: | خط ۵۴: | ||
[[رده:کتابشناسی]] | [[رده:کتابشناسی]] | ||
[[رده:زبانشناسی، زبان و ادبیات]] | |||
[[رده:زبان و ادبیات شرقی (آسیایی)]] | |||
[[رده:زبان و ادبیات فارسی]] | |||
[[رده:مقالات(شهریور 1404) باقی زاده]] | [[رده:مقالات(شهریور 1404) باقی زاده]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده:مقالات بازبینی شده2 آبان 1404]] | ||
[[رده:فاقد اتوماسیون]] | [[رده:فاقد اتوماسیون]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۰ نوامبر ۲۰۲۵، ساعت ۲۳:۳۲
شاهنامهپژوهی؛ چه خوش گفت فردوسی پاکزاد تألیف میرجلالالدین کزازی (متولد ۱۳۲۷ش)، با ویرایش الهام روستائی راد و صادق معین صمدانی؛ این کتاب حاصل سخنرانیهای دکتر کزازی در دوره دهنشست شاهنامهپژوهی است که به بررسی ابعاد مختلف شاهنامه فردوسی میپردازد.
| شاهنامهپژوهی؛ چه خوش گفت فردوسی پاکزاد | |
|---|---|
| پدیدآوران | کزازی، میر جلالالدین (نویسنده)
روستائی راد، الهام (ویراستار) معین صمدانی، صادق (ویراستار) |
| ناشر | خانه اندیشمندان علوم انسانی |
| مکان نشر | تهران |
| سال نشر | ۱۳۹۴ |
| چاپ | اول |
| شابک | ۹۷۸-۶۰۰-۹۵۵۸۱-۰-۰ |
| موضوع | فردوسی، ابوالقاسم، ۳۲۹-۴۱۶ق. شاهنامه - نقد و تفسیر، شعر فارسی - قرن ۴ق. - تاریخ و نقد |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | ۱ |
| کد کنگره | PIR ۴۴۹۵/ک۴۳ش۲ ۱۳۹۴ |
ساختار
این کتاب در یک جلد و ۲۰۸ صفحه تنظیم شده و شامل ده نشست اصلی میباشد.
گزارش کتاب
کتاب «شاهنامهپژوهی؛ چه خوش گفت فردوسی پاکزاد» مجموعهای از سخنرانیهای میرجلالالدین کزازی است که در دورههای شاهنامهپژوهی خانه اندیشمندان علوم انسانی ارائه شده است. این اثر به بررسی ژرفای از ابعاد مختلف شاهنامه فردوسی میپردازد و جایگاه این اثر سترگ را به عنوان نامه فرهنگ و منش ایرانی تحلیل میکند.
کزازی در این کتاب شاهنامه را خردنامه مینامد و بر این باور است که خرد به گونهای آشکار و نهان در تار و پود شاهنامه تنیده شده است. وی با اشاره به پیشینه خرد در فرهنگ ایرانی که تا گاهان زرتشت بازمیگردد، نشان میدهد که چگونه این مفهوم بنیادین در شاهنامه بازتاب گستردهای یافته است.
کتاب در ده نشست سازمان یافته که هر یک به موضوع خاصی از شاهنامه اختصاص دارد: خرد در اندیشه فردوسی، داستان جمشید و فریدون، مازهای راز در شاهنامه، داستان ضحاک و کاوه، اسطوره و حماسه در شاهنامه، داستان رستم و سهراب، داستان رستم و اسفندیار، داستان سیاوش، کیانیان در شاهنامه و باورهای دینی فردوسی در شاهنامه.
نویسنده در بخش اسطوره و حماسه، شاهنامه را به سه بخش اصلی تقسیم میکند: بخش اسطورهای که از کیومرث آغاز میشود، بخش حماسی که با ظهور سام نیای رستم شروع میگردد و بخش تاریخی که با بهمن اسفندیار و همسانسازی او با اردشیر هخامنشی آغاز میشود.
این کتاب نه تنها برای شاهنامهپژوهان، بلکه برای همه علاقهمندان به فرهنگ و ادبیات فارسی منبعی ارزشمند محسوب میشود و درک عمیقتری از ژرفای اندیشه فردوسی و غنای فرهنگی شاهنامه ارائه میدهد.[۱]
پانويس
منابع مقاله
پایگاه کتابخانه تخصصی ادبیات