صحيفه سجاديه (ترجمه محمودزاده): تفاوت میان نسخهها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'علی بن حسین (ع)، امام چهارم' به 'امام سجاد علیهالسلام') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'فارسي' به 'فارسی') برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
| (۵ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
| تصویر =NUR170700J1.jpg | | تصویر =NUR170700J1.jpg | ||
| عنوان = صحيفه سجاديه | | عنوان = صحيفه سجاديه | ||
| عنوانهای دیگر = صحيفه سجاديه. | | عنوانهای دیگر = صحيفه سجاديه. فارسی - عربي | ||
| پدیدآورندگان | | پدیدآورندگان | ||
| پدیدآوران = | | پدیدآوران = | ||
| خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''صحیفه سجادیه امام زینالعابدین(ع) '''، ترجمه زبور آل محمد(ص)، [[الصحيفة السجادية الكاملة]] مجموعه دعاهای امام سجاد(ع)، است. این ترجمه به قلم [[محسن محمودزاده]] بههمراه متن ادعیه به طبع رسیده است. | {{کاربردهای دیگر|صحیفه سجادیه (ابهامزدایی)}} | ||
'''صحیفه سجادیه امام زینالعابدین(ع) '''، ترجمه زبور آل محمد(ص)، [[الصحيفة السجادية الكاملة]] مجموعه دعاهای [[امام سجاد علیهالسلام|امام سجاد(ع)]]، است. این ترجمه به قلم [[محمودزاده، محسن|محسن محمودزاده]] بههمراه متن ادعیه به طبع رسیده است. | |||
==بررسی ترجمه == | ==بررسی ترجمه == | ||
به جهت بررسی دقت و ویژگیهای ترجمه محسن | به جهت بررسی دقت و ویژگیهای ترجمه [[محمودزاده، محسن|محسن محمودزاده]]، بخشی از عبارت دعای چهاردهم [[الصحيفة السجادية الكاملة|صحیفه سجادیه]] مقایسه شده است: | ||
* نص: يا مَنْ لَا يخْفَی عَلَيهِ أَنْبَاءُ الْمُتَظَلِّمِينَ وَ يا مَنْ لَا يحْتَاجُ فِي قَصَصِهِمْ إِلَی شَهَادَاتِ الشَّاهِدِينَ وَ يا مَنْ قَرُبَتْ نُصْرَتُهُ مِنَ الْمَظْلُومِينَ وَ يا مَنْ بَعُدَ عَوْنُهُ عَنِ الظَّالِمِينَ! قَدْ عَلِمْتَ يا إِلَهِي مَا نَالَنِي مِنْ فُلَانِ بْنِ فُلَانٍ مِمَّا حَظَرْتَ وَ انْتَهَكهُ مِنِّي مِمَّا حَجَزْتَ عَلَيهِ، بَطَراً فِي نِعْمَتِك عِنْدَهُ وَ اغْتِرَاراً بِنَكيرِك عَلَيهِ. اللَّهُمَّ فَصَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ خُذْ ظَالِمِي وَ عَدُوِّي عَنْ ظُلْمِي بِقُوَّتِك وَ افْلُلْ حَدَّهُ عَنِّي بِقُدْرَتِك وَ اجْعَلْ لَهُ شُغْلًا فِي مَا يلِيهِ وَ عَجْزاً عَمَّا ينَاوِيهِ. | * نص: يا مَنْ لَا يخْفَی عَلَيهِ أَنْبَاءُ الْمُتَظَلِّمِينَ وَ يا مَنْ لَا يحْتَاجُ فِي قَصَصِهِمْ إِلَی شَهَادَاتِ الشَّاهِدِينَ وَ يا مَنْ قَرُبَتْ نُصْرَتُهُ مِنَ الْمَظْلُومِينَ وَ يا مَنْ بَعُدَ عَوْنُهُ عَنِ الظَّالِمِينَ! قَدْ عَلِمْتَ يا إِلَهِي مَا نَالَنِي مِنْ فُلَانِ بْنِ فُلَانٍ مِمَّا حَظَرْتَ وَ انْتَهَكهُ مِنِّي مِمَّا حَجَزْتَ عَلَيهِ، بَطَراً فِي نِعْمَتِك عِنْدَهُ وَ اغْتِرَاراً بِنَكيرِك عَلَيهِ. اللَّهُمَّ فَصَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ خُذْ ظَالِمِي وَ عَدُوِّي عَنْ ظُلْمِي بِقُوَّتِك وَ افْلُلْ حَدَّهُ عَنِّي بِقُدْرَتِك وَ اجْعَلْ لَهُ شُغْلًا فِي مَا يلِيهِ وَ عَجْزاً عَمَّا ينَاوِيهِ. | ||
| خط ۶۹: | خط ۷۰: | ||
[[رده:آداب و رسوم]] | [[رده:آداب و رسوم]] | ||
[[رده:مباحث خاص آداب و رسوم]] | [[رده:مباحث خاص آداب و رسوم]] | ||
[[رده: | [[رده:ادعیه، اذکار، اوراد، اعمال]] | ||
[[رده:مجموعه متون شیعه (قرن 1 – 14)]] | [[رده:مجموعه متون شیعه (قرن 1 – 14)]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی شده2 شهریور 1404]] | |||
[[رده:مقالات بازبینی | |||
[[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ مرداد 1404 توسط سید محمد رضا موسوی]] | [[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ مرداد 1404 توسط سید محمد رضا موسوی]] | ||
[[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ مرداد 1404 توسط محسن عزیزی]] | [[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ مرداد 1404 توسط محسن عزیزی]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۶ نوامبر ۲۰۲۵، ساعت ۰۹:۴۲
صحیفه سجادیه امام زینالعابدین(ع) ، ترجمه زبور آل محمد(ص)، الصحيفة السجادية الكاملة مجموعه دعاهای امام سجاد(ع)، است. این ترجمه به قلم محسن محمودزاده بههمراه متن ادعیه به طبع رسیده است.
| صحيفه سجاديه | |
|---|---|
| پدیدآوران | امام سجاد علیهالسلام (نويسنده) محمودزاده، محسن (مترجم) |
| عنوانهای دیگر | صحيفه سجاديه. فارسی - عربي |
| ناشر | نشر محمد |
| مکان نشر | ایران - ته[[]]ران |
| سال نشر | 1388ش |
| چاپ | 4 |
| شابک | 978-964-336-022-1 |
| موضوع | دعاها |
| زبان | عربی - فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | 1388 30412ص8ع 267/1 BP |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
بررسی ترجمه
به جهت بررسی دقت و ویژگیهای ترجمه محسن محمودزاده، بخشی از عبارت دعای چهاردهم صحیفه سجادیه مقایسه شده است:
- نص: يا مَنْ لَا يخْفَی عَلَيهِ أَنْبَاءُ الْمُتَظَلِّمِينَ وَ يا مَنْ لَا يحْتَاجُ فِي قَصَصِهِمْ إِلَی شَهَادَاتِ الشَّاهِدِينَ وَ يا مَنْ قَرُبَتْ نُصْرَتُهُ مِنَ الْمَظْلُومِينَ وَ يا مَنْ بَعُدَ عَوْنُهُ عَنِ الظَّالِمِينَ! قَدْ عَلِمْتَ يا إِلَهِي مَا نَالَنِي مِنْ فُلَانِ بْنِ فُلَانٍ مِمَّا حَظَرْتَ وَ انْتَهَكهُ مِنِّي مِمَّا حَجَزْتَ عَلَيهِ، بَطَراً فِي نِعْمَتِك عِنْدَهُ وَ اغْتِرَاراً بِنَكيرِك عَلَيهِ. اللَّهُمَّ فَصَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ خُذْ ظَالِمِي وَ عَدُوِّي عَنْ ظُلْمِي بِقُوَّتِك وَ افْلُلْ حَدَّهُ عَنِّي بِقُدْرَتِك وَ اجْعَلْ لَهُ شُغْلًا فِي مَا يلِيهِ وَ عَجْزاً عَمَّا ينَاوِيهِ.
- ترجمه: ای آنکه اخبار شاکیان از ظلم بر تو پنهان نیست و ای کسی که در سرگذشت آنان به گواهی شاهدان نیازی ندارد و ای آنکه یاریاش به ستمدیدگان نزدیک است و ای کسی که کمکش از ستمکاران دور است! بهراستی تو میدانی ای خدای من، از فلان بن فلان به من آن رسیده که تو از آن نهی فرموده بودی و هتک حرمتم کرده که تو آن را بر او منع نموده بودی و این در حالی است که در میان نعمتت طغیان میکند و به کیفرت بیاعتناست. بارخدایا بر محمد و آلش درود فرست و به قدرت خود ستمکننده و دشمنم را از ظلم بر من بازدار و به توانایی خود تیزی دشمنیاش از من بشکن و برایش کاری که درخور اوست و ناتوانی از آنچه در برابرش قرار گرفته، مقرر فرما[۱].
ویژگیها
- تحتاللفظی بودن: ترجمه محمودزاده تا حد زیادی تحتاللفظی است و ساختار جملات عربی را حفظ کرده است؛ مثلاً: «يا مَنْ لَا يخْفَی عَلَيهِ أَنْبَاءُ الْمُتَظَلِّمِينَ» → «ای آنکه اخبار شاکیان از ظلم بر تو پنهان نیست»: ترجمه کلمهبهکلمه انجام شده، اما جایگاه کلمات در ترجمه رعایت شده است.
«بَطَراً فِي نِعْمَتِك عِنْدَهُ» → «در میان نعمتت طغیان میکند»: ترجمه دقیق است، اما میتوانست روانتر باشد؛ مثلاً: درحالیکه در نعمت تو سرکشی میکند.
- روانی و سلاست: ترجمه فارسی از نظر دستوری صحیح است، اما در برخی بخشها به دلیل پایبندی به ساختار عربی، کمی سنگین و غیر طبیعی به نظر میرسد.
مثال: «وَ اغْتِرَاراً بِنَكيرِك عَلَيهِ» → «و به کیفرت بیاعتناست»: ترجمه دقیق است، اما عبارت «بیاعتنایی به کیفر تو» ممکن است روانتر باشد.
«وَ اجْعَلْ لَهُ شُغْلًا فِي مَا يلِيهِ» → «و برایش کاری که درخور اوست، مقرر فرما»: ترجمه تحتاللفظی است و میتوانست سادهتر شود؛ مثلاً: «و او را به کاری که سزاوارش است، مشغول کن».
- انتقال مفاهیم و ظرافتهای زبانی: ترجمه، مفاهیم اصلی را بهدرستی منتقل کرده، اما برخی ظرافتهای ادبی عربی (مثل تأکیدات بلاغی) در فارسی کمرنگ شدهاند.
«يا مَنْ قَرُبَتْ نُصْرَتُهُ مِنَ الْمَظْلُومِينَ» → «ای آنکه یاریاش به ستمدیدگان نزدیک است»: ترجمه خوب است، اما میشد از تعبیر ادبیتری، مانند: «ای که دست یاریات به مظلومان نزدیک است»، استفاده کرد.
«وَ افْلُلْ حَدَّهُ عَنِّي» → «و تیزی دشمنیاش از من بشکن»: ترجمه دقیق است، اما «و شمشیرش را بر من کند کن»، میتوانست تصویر ادبی بهتری را ارائه دهد.
- حفظ سبک ادبی: متن عربی، دارای سبکی ادبی و مملو از خطابهای مذهبی و التماسهای عاطفی است. ترجمه فارسی، این سبک را تا حدی حفظ کرده، اما در برخی جاها لحن آن کمی خشک شده است.
مثال: «قَدْ عَلِمْتَ يا إِلَهِي» → «بهراستی تو میدانی ای خدای من»: خوب است، اما «پروردگارا، تو خود میدانی» میتوانست حس دعاگونهتری داشته باشد.
- نتیجهگیری: ترجمه موجود از نظر دقت و امانتداری خوب است، اما در برخی بخشها میتوانست روانتر و طبیعیتر باشد. با کمی بازنویسی و توجه بیشتر به سبک ادبی فارسی، میتوان به ترجمهای رسید که هم دقیق باشد و هم زیبا.
پانویس
- ↑ ر.ک: متن کتاب، ص56
منابع مقاله
متن کتاب.