آیین: اسطوره، باور، فرهنگ مردم: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'AUTOMATIONCODE.....AUTOMATIONCODE' به 'AUTOMATIONCODE......AUTOMATIONCODE')
 
(یک نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد)
خط ۸: خط ۸:
|زبان  
|زبان  
| زبان =فارسی
| زبان =فارسی
| کد کنگره =BL2270 /ق4آ9 1394
| کد کنگره =DSR ۶۳/ق۴/آ۹
| موضوع =جشنهای ایرانی||جشنهای زرتشتی||فرهنگ عامه ایران
| موضوع =جشنهای ایرانی||جشنهای زرتشتی||پیش‌ از اسلام‌ ایران‌ -- آداب‌ و رسوم‌ و زندگی‌ اجتما‌عی‌,فرهنگ‌ عا‌مه‌ -- ایران‌
|ناشر  
|ناشر  
| ناشر =سازمان انتشارات فروهر
| ناشر =سازمان انتشارات فروهر
خط ۱۵: خط ۱۵:
| سال نشر =1394ش
| سال نشر =1394ش


| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE.....AUTOMATIONCODE
| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE......AUTOMATIONCODE
| چاپ =اول
| چاپ =اول
| شابک =978-600-7844-00-7
| شابک =978-600-7844-00-7
خط ۵۱: خط ۵۱:


[[رده:کتاب‌شناسی]]
[[رده:کتاب‌شناسی]]
[[رده:تاریخ]]
[[رده:تاریخ آسیا]]
[[رده:تاریخ ایران]]
[[رده:مقالات(مرداد 1404) باقی زاده]]  
[[رده:مقالات(مرداد 1404) باقی زاده]]  
[[رده:مقالات بازبینی نشده2]]
[[رده:مقالات بازبینی شده2 مرداد 1404]]
[[رده:فاقد اتوماسیون]]
[[رده:فاقد اتوماسیون]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۲ اکتبر ۲۰۲۵، ساعت ۱۲:۳۴

آیین: اسطوره، باور، فرهنگ مردم تألیف مهرداد قدردان (متولد 1349ش)، پژوهشگر فرهنگ و اسطوره‌شناسی؛ این کتاب به بررسی جشن‌های ایرانی و زرتشتی همچون جشن‌های ماهیانه، گهنبارها، یلدا و هیرُمبا می‌پردازد. نویسنده با نگاهی تحلیلی به ریشه‌شناسی واژه جشن و مؤلفه‌های اصلی آن شامل ستایش و شادی پرداخته است.

آیین: اسطوره، باور، فرهنگ مردم
آیین: اسطوره، باور، فرهنگ مردم
پدیدآورانقدردان، مهرداد (نویسنده)
ناشرسازمان انتشارات فروهر
مکان نشرتهران
سال نشر1394ش
چاپاول
شابک978-600-7844-00-7
موضوعجشنهای ایرانی
زبانفارسی
تعداد جلد1
کد کنگره
DSR ۶۳/ق۴/آ۹

ساختار

کتاب از یک پیش‌گفتار و پنج بخش اصلی تشکیل شده است: بخش اول به مفهوم جشن و ویژگی‌های آن می‌پردازد. بخش دوم جشن‌های ماهیانه، بخش سوم جشن‌های سالیانه، بخش چهارم جشن‌های متفرقه و بخش پنجم به خویشکاری مردم اختصاص دارد.

گزارش کتاب

کتاب اثر مهرداد قدردان پژوهشی جامع درباره جشن‌ها و آیین‌های ایرانی با تأکید بر ریشه‌های زرتشتی آنهاست. نویسنده در ابتدا به ریشه‌شناسی واژه جشن از زبان اوستایی می‌پردازد و نشان می‌دهد چگونه این واژه از «یسن» اوستایی به «جشن» فارسی تحول یافته است.

کتاب به دو مؤلفه اصلی جشن‌های ایرانی اشاره دارد: نخست ستایش و نیایش اهورامزدا که اساس معنوی جشن‌ها را تشکیل می‌دهد، و دوم شادی که نمود بیرونی این آیین‌هاست. نویسنده با استناد به سنگ‌نوشته‌های دوران هخامنشی نشان می‌دهد چگونه شادی در فرهنگ ایرانی هم‌تراز با آفرینش جهان تلقی می‌شده است.

در بخش جشن‌های ماهیانه، نویسنده به بررسی جشن‌هایی مانند فروردینگان، تیرگان، مهرگان و اسفندگان می‌پردازد که بر اساس تقویم زرتشتی و همزمانی نام روز و ماه شکل گرفته‌اند. بخش جشن‌های سالیانه به بررسی گهنبارها به عنوان جشن‌های آفرینش اختصاص دارد.

بخش جشن‌های متفرقه به آیین‌هایی مانند نوروز، چهارشنبه‌سوری، یلدا، سده و هیرمبا پرداخته است. نویسنده در این بخش به ویژه به تحلیل آیین هیرمبا به عنوان جشن زایش مهر توجه نشان داده و ارتباط آن با آیین‌های کهن آریایی را بررسی کرده است.

بخش پایانی کتاب با عنوان «خویشکاری مردم» به وظایف انسان در قبال آفرینش و نقش او در پاسداشت آیین‌های کهن می‌پردازد. از ویژگی‌های بارز این کتاب استفاده از تصاویر مرتبط برای تکمیل توضیحات هر بخش است که به درک بهتر مطالب کمک می‌کند.[۱]

پانويس

منابع مقاله

پایگاه کتابخانه تخصصی ادبیات

وابسته‌ها