اندر آداب و احوال: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    (صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NURاندر آداب و احوالJ1.jpg | عنوان =اندرآداب و احوال | عنوان‌های دیگر = |پدیدآورندگان | پدیدآوران = صفا، منوچهر (نویسنده) |زبان | زبان =فارسی | کد کنگره =‏PIR 8131/الف3312ف8 | موضوع =طنز فارسی - قرن 14 |ناشر | ناشر =فرهنگ جاوید | مکا...» ایجاد کرد)
     
    جز (جایگزینی متن - 'AUTOMATIONCODE.....AUTOMATIONCODE' به 'AUTOMATIONCODE......AUTOMATIONCODE')
     
    (۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد)
    خط ۸: خط ۸:
    |زبان  
    |زبان  
    | زبان =فارسی
    | زبان =فارسی
    | کد کنگره =‏PIR 8131/الف3312ف8
    | کد کنگره =‏PIR ۸۱۳۱/ف۲الف۸
    | موضوع =طنز فارسی - قرن 14
    | موضوع =طنز فارسی - قرن 14
    |ناشر  
    |ناشر  
    خط ۱۵: خط ۱۵:
    | سال نشر =1394ش
    | سال نشر =1394ش


    | کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE.....AUTOMATIONCODE
    | کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE......AUTOMATIONCODE
    | چاپ =
    | چاپ =
    | شابک =978-600-6182-66-7
    | شابک =978-600-6182-66-7
    خط ۲۶: خط ۲۶:
    }}
    }}


    '''اندرآداب و احوال''' تألیف منوچهر صفا (1311-1387ش) با نام مستعار «غ. داوود»؛ این کتاب مجموعه‌ای از نوشته‌های طنزآمیز اجتماعی و انتقادی نویسنده است که نخستین بار در سال 1357 منتشر شد و در این چاپ با اضافه شدن پنج باب جدید، مجموعاً در 12 باب تنظیم شده است.
    '''اندرآداب و احوال''' تألیف [[صفا، منوچهر|منوچهر صفا]] (1311-1387ش) با نام مستعار «غ. داوود»؛ این کتاب مجموعه‌ای از نوشته‌های طنزآمیز اجتماعی و انتقادی نویسنده است که نخستین بار در سال 1357 منتشر شد و در این چاپ با اضافه شدن پنج باب جدید، مجموعاً در 12 باب تنظیم شده است.


    ==ساختار==
    ==ساختار==
    خط ۳۲: خط ۳۲:


    ==گزارش کتاب==
    ==گزارش کتاب==
    کتاب «اندرآداب و احوال» نوشته منوچهر صفا با نام مستعار «غ. داوود»، مجموعه‌ای ارزشمند از طنزهای اجتماعی و انتقادی است که در دهه‌های 1330 و 1340 خورشیدی در مجلاتی چون علم و زندگی، کتاب هفته و فردوسی منتشر می‌شد. این اثر که تنها مجموعه طنز باقی‌مانده از صفا محسوب می‌شود، به بررسی تناقض‌های فرهنگی جامعه ایرانی در مواجهه با مدرنیته می‌پردازد.
    کتاب «اندرآداب و احوال» نوشته [[صفا، منوچهر|منوچهر صفا]] با نام مستعار «غ. داوود»، مجموعه‌ای ارزشمند از طنزهای اجتماعی و انتقادی است که در دهه‌های 1330 و 1340 خورشیدی در مجلاتی چون علم و زندگی، کتاب هفته و فردوسی منتشر می‌شد. این اثر که تنها مجموعه طنز باقی‌مانده از [[صفا، منوچهر|صفا]] محسوب می‌شود، به بررسی تناقض‌های فرهنگی جامعه ایرانی در مواجهه با مدرنیته می‌پردازد.


    صفا در این کتاب با نگاهی عمیق و طنزآمیز، زندگی کاریکاتوریستی آدم‌های گرفتار در روابط بیمارگونه با محیط اطراف را به تصویر می‌کشد. از جمله موضوعات مورد بررسی می‌توان به «اندر احوال اولیای اطفال دبستانی»، «اندر آداب حفظ عفت عمومی» و «اندر مراسم مردن» اشاره کرد که هر کدام با زبانی طنزآمیز اما عمیق، معضلات اجتماعی را مورد نقد قرار می‌دهند.
    [[صفا، منوچهر|صفا]] در این کتاب با نگاهی عمیق و طنزآمیز، زندگی کاریکاتوریستی آدم‌های گرفتار در روابط بیمارگونه با محیط اطراف را به تصویر می‌کشد. از جمله موضوعات مورد بررسی می‌توان به «اندر احوال اولیای اطفال دبستانی»، «اندر آداب حفظ عفت عمومی» و «اندر مراسم مردن» اشاره کرد که هر کدام با زبانی طنزآمیز اما عمیق، معضلات اجتماعی را مورد نقد قرار می‌دهند.


    ویژگی ممتاز این کتاب، توجه همزمان به صناعت ادبی و تحلیل اجتماعی است که صفا را از دیگر طنزنویسان همعصرش متمایز می‌سازد. برخلاف برخی طنزنویسان که تنها به سطح پدیده‌ها می‌پردازند یا آنانی که صرفاً به دنبال انتقال پیام هستند، صفا در این اثر موفق شده است بین ساختار ادبی و محتوای انتقادی تعادل برقرار کند.
    ویژگی ممتاز این کتاب، توجه همزمان به صناعت ادبی و تحلیل اجتماعی است که [[صفا، منوچهر|صفا]] را از دیگر طنزنویسان هم‌عصرش متمایز می‌سازد. برخلاف برخی طنزنویسان که تنها به سطح پدیده‌ها می‌پردازند یا آنانی که صرفاً به دنبال انتقال پیام هستند، [[صفا، منوچهر|صفا]] در این اثر موفق شده است بین ساختار ادبی و محتوای انتقادی تعادل برقرار کند.


    چاپ اول این کتاب در تابستان 1357 شامل هفت باب بود، اما در چاپ جدید فرهنگ جاوید که با تیراژ 1000 نسخه در سال 1394 منتشر شد، پنج باب دیگر نیز اضافه شده است. ناشر با حفظ سبک اصلی نویسنده، تنها به یکدست‌کردن رسم‌الخط و اصلاح نشانه‌گذاری‌ها اکتفا کرده است.<ref>[https://literaturelib.com/books/1860 ر.ک.پایگاه کتابخانه تخصصی ادبیات]</ref>
    چاپ اول این کتاب در تابستان 1357 شامل هفت باب بود، اما در چاپ جدید فرهنگ جاوید که با تیراژ 1000 نسخه در سال 1394 منتشر شد، پنج باب دیگر نیز اضافه شده است. ناشر با حفظ سبک اصلی نویسنده، تنها به یکدست‌کردن رسم‌الخط و اصلاح نشانه‌گذاری‌ها اکتفا کرده است.<ref>[https://literaturelib.com/books/1860 ر.ک.پایگاه کتابخانه تخصصی ادبیات]</ref>
    خط ۵۰: خط ۵۰:


    [[رده:کتاب‌شناسی]]
    [[رده:کتاب‌شناسی]]
    [[رده:زبان‌شناسی، زبان و ادبیات]]
    [[رده:زبان و ادبیات شرقی (آسیایی)]]
    [[رده:زبان و ادبیات فارسی]]
    [[رده:مقالات(مرداد 1404) باقی زاده]]  
    [[رده:مقالات(مرداد 1404) باقی زاده]]  
    [[رده:مقالات بازبینی نشده2]]
    [[رده:مقالات بازبینی شده2 مرداد 1404]]
    [[رده:فاقد اتوماسیون]]
    [[رده:فاقد اتوماسیون]]

    نسخهٔ کنونی تا ‏۲۳ اکتبر ۲۰۲۵، ساعت ۱۳:۱۰

    اندرآداب و احوال
    اندر آداب و احوال
    پدیدآورانصفا، منوچهر (نویسنده)
    ناشرفرهنگ جاوید
    مکان نشرتهران
    سال نشر1394ش
    شابک978-600-6182-66-7
    موضوعطنز فارسی - قرن 14
    زبانفارسی
    تعداد جلد1
    کد کنگره
    ‏PIR ۸۱۳۱/ف۲الف۸

    اندرآداب و احوال تألیف منوچهر صفا (1311-1387ش) با نام مستعار «غ. داوود»؛ این کتاب مجموعه‌ای از نوشته‌های طنزآمیز اجتماعی و انتقادی نویسنده است که نخستین بار در سال 1357 منتشر شد و در این چاپ با اضافه شدن پنج باب جدید، مجموعاً در 12 باب تنظیم شده است.

    ساختار

    کتاب حاضر در 121 صفحه و 12 باب مختلف تنظیم شده که هر باب به موضوعی اجتماعی با نگاهی طنزآمیز پرداخته است.

    گزارش کتاب

    کتاب «اندرآداب و احوال» نوشته منوچهر صفا با نام مستعار «غ. داوود»، مجموعه‌ای ارزشمند از طنزهای اجتماعی و انتقادی است که در دهه‌های 1330 و 1340 خورشیدی در مجلاتی چون علم و زندگی، کتاب هفته و فردوسی منتشر می‌شد. این اثر که تنها مجموعه طنز باقی‌مانده از صفا محسوب می‌شود، به بررسی تناقض‌های فرهنگی جامعه ایرانی در مواجهه با مدرنیته می‌پردازد.

    صفا در این کتاب با نگاهی عمیق و طنزآمیز، زندگی کاریکاتوریستی آدم‌های گرفتار در روابط بیمارگونه با محیط اطراف را به تصویر می‌کشد. از جمله موضوعات مورد بررسی می‌توان به «اندر احوال اولیای اطفال دبستانی»، «اندر آداب حفظ عفت عمومی» و «اندر مراسم مردن» اشاره کرد که هر کدام با زبانی طنزآمیز اما عمیق، معضلات اجتماعی را مورد نقد قرار می‌دهند.

    ویژگی ممتاز این کتاب، توجه همزمان به صناعت ادبی و تحلیل اجتماعی است که صفا را از دیگر طنزنویسان هم‌عصرش متمایز می‌سازد. برخلاف برخی طنزنویسان که تنها به سطح پدیده‌ها می‌پردازند یا آنانی که صرفاً به دنبال انتقال پیام هستند، صفا در این اثر موفق شده است بین ساختار ادبی و محتوای انتقادی تعادل برقرار کند.

    چاپ اول این کتاب در تابستان 1357 شامل هفت باب بود، اما در چاپ جدید فرهنگ جاوید که با تیراژ 1000 نسخه در سال 1394 منتشر شد، پنج باب دیگر نیز اضافه شده است. ناشر با حفظ سبک اصلی نویسنده، تنها به یکدست‌کردن رسم‌الخط و اصلاح نشانه‌گذاری‌ها اکتفا کرده است.[۱]

    پانويس

    منابع مقاله

    پایگاه کتابخانه تخصصی ادبیات

    وابسته‌ها