صحیفه سجادیه (لطیف راشدی): تفاوت میان نسخهها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'رده:ادعیه. اذکار. اوراد. اعمال' به 'رده:ادعیه، اذکار، اوراد، اعمال') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۷ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۶: | خط ۶: | ||
| پدیدآوران = | | پدیدآوران = | ||
[[نامشخص]] (نويسنده) | [[نامشخص]] (نويسنده) | ||
[[ | [[امام سجاد علیهالسلام]]] (نویسنده) | ||
[[راشدی، لطیف ]] ( مترجم) | [[راشدی، لطیف]] (مترجم) | ||
[[راشدی، سعید مطوف]] ( نویسنده) | [[راشدی، سعید مطوف]] (نویسنده) | ||
|زبان | |زبان | ||
| زبان = عربی - فارسی | | زبان = عربی - فارسی | ||
| خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''صحیفه سجادیه همراه با رساله حقوق'''، متن کتاب | {{کاربردهای دیگر|صحیفه سجادیه (ابهامزدایی)}} | ||
'''صحیفه سجادیه همراه با رساله حقوق'''، متن کتاب «[[الصحيفة السجادية الكاملة|صحیفه سجادیه]]» است که همراه با رساله حقوق [[امام سجاد علیهالسلام|امام سجاد(ع)]]، با ترجمه فارسی [[راشدی، لطیف|لطیف راشدی]]، منتشر شده است. | |||
در این ترجمه، سعی شده است که از طریق شمارهگذاری برای جملات - هم در متن عربی و هم در متن فارسی - دسترسی خوانندگان به معنای دقیق جملات فراهم گردد<ref>ر.ک: سخن مترجم، ص10</ref>. | در این ترجمه، سعی شده است که از طریق شمارهگذاری برای جملات - هم در متن عربی و هم در متن فارسی - دسترسی خوانندگان به معنای دقیق جملات فراهم گردد<ref>ر.ک: سخن مترجم، ص10</ref>. | ||
شیوه ترجمه بدین صورت است که در یک صفحه، متن عربی آمده و در صفحه مقابل، ترجمه آن. مترجم سعی فراوانی نموده تا اصل امانت در ترجمه را بهخوبی رعایت کند و درعینحال، ترجمهای شیوا، رسا و روان را در اختیار خوانندگان فارسیزبان قرار دهد. بهمنظور آشنایی بیشتر با نوع و سبک ترجمه، به قسمتی از آن اشاره میشود: | شیوه ترجمه بدین صورت است که در یک صفحه، متن عربی آمده و در صفحه مقابل، ترجمه آن. مترجم سعی فراوانی نموده تا اصل امانت در ترجمه را بهخوبی رعایت کند و درعینحال، ترجمهای شیوا، رسا و روان را در اختیار خوانندگان فارسیزبان قرار دهد. بهمنظور آشنایی بیشتر با نوع و سبک ترجمه، به قسمتی از آن اشاره میشود: | ||
متن: | متن: | ||
«(1) | |||
(2) | «(1) الْحَمْدُ لِلَّهِ الْأَوَّلِ بِلَا أَوَّلٍ کانَ قَبْلَهُ، وَ الْآخِرِ بِلَا آخِرٍ یکونُ بَعْدَهُ؛ | ||
(3) | |||
(4) | (2) الَّذِی قَصُرَتْ عَنْ رُؤْیتِهِ أَبْصَارُ النَّاظِرِینَ، وَ عَجَزَتْ عَنْ نَعْتِهِ أَوْهَامُ الْوَاصِفِینَ. | ||
(5) | |||
(6) | (3) ابْتَدَعَ بِقُدْرَتِهِ الْخَلْقَ ابْتِدَاعاً، وَ اخْتَرَعَهُمْ عَلَی مَشِیتِهِ اخْتِرَاعاً. | ||
(4) ثُمَّ سَلَک بِهِمْ طَرِیقَ إِرَادَتِهِ، وَ بَعَثَهُمْ فِی سَبِیلِ مَحَبَّتِهِ، لَا یمْلِکونَ تَأْخِیراً عَمَّا قَدَّمَهُمْ إِلَیهِ، وَ لَا یسْتَطِیعُونَ تَقَدُّماً إِلَی مَا أَخَّرَهُمْ عَنْهُ. | |||
(5) وَ جَعَلَ لِکلِّ رُوحٍ مِنْهُمْ قُوتاً مَعْلُوماً مَقْسُوماً مِنْ رِزْقِهِ، لَا ینْقُصُ مَنْ زَادَهُ نَاقِصٌ، وَ لَا یزِیدُ مَنْ نَقَصَ مِنْهُمْ زَائِدٌ. | |||
(6)ثُمَّ ضَرَبَ لَهُ فِی الْحَیاةِ أَجَلًا مَوْقُوتاً...» | |||
ترجمه: | ترجمه: | ||
«(1) حمد و ستایش خدایی را که اول است و پیش از او اولی نبود و آخر است بیآنکه بعد از او آخری باشد. | «(1) حمد و ستایش خدایی را که اول است و پیش از او اولی نبود و آخر است بیآنکه بعد از او آخری باشد. | ||
(2) خدایی که دیدههای بینندگان از دیدنش قاصر و اندیشههای وصفکنندگان از وصفش عاجز و ناتوان است. | (2) خدایی که دیدههای بینندگان از دیدنش قاصر و اندیشههای وصفکنندگان از وصفش عاجز و ناتوان است. | ||
(3) [خدایی که] آفریدگان را به دست قدرت خود، پدید آورد و آنان را بر اساس خواست خود آفرید. | (3) [خدایی که] آفریدگان را به دست قدرت خود، پدید آورد و آنان را بر اساس خواست خود آفرید. | ||
(4) و آنان را به راهی که میخواست، هدایت کرد و در راه محبت و عشق خود برانگیخت؛ درحالیکه از حدودی که برای آنها معین نموده، قدمی پیش و پس نتوانند نهاد. | (4) و آنان را به راهی که میخواست، هدایت کرد و در راه محبت و عشق خود برانگیخت؛ درحالیکه از حدودی که برای آنها معین نموده، قدمی پیش و پس نتوانند نهاد. | ||
(5) و برای هریک از آنان، روزی معلوم و تقسیمشدهای قرار داد. به هر که بیشتر داد، احدی نتواند اندکی از آن بکاهد و به هر که کمتر داد، هیچکس نمیتواند بر آن بیفزاید. | (5) و برای هریک از آنان، روزی معلوم و تقسیمشدهای قرار داد. به هر که بیشتر داد، احدی نتواند اندکی از آن بکاهد و به هر که کمتر داد، هیچکس نمیتواند بر آن بیفزاید. | ||
(6) [خداوند متعال] سپس برای او (انسان) در زندگی عمری موقت، معین فرمود...»<ref>ر.ک: متن کتاب، ص34-37</ref>. | (6) [خداوند متعال] سپس برای او (انسان) در زندگی عمری موقت، معین فرمود...»<ref>ر.ک: متن کتاب، ص34-37</ref>. | ||
| خط ۵۲: | خط ۶۷: | ||
==منابع مقاله== | ==منابع مقاله== | ||
مقدمه و متن کتاب. | مقدمه و متن کتاب. | ||
{{صحیفه سجادیه}} | |||
==وابستهها== | ==وابستهها== | ||
| خط ۶۳: | خط ۷۸: | ||
[[رده:ادعیه، اذکار، اوراد، اعمال]] | [[رده:ادعیه، اذکار، اوراد، اعمال]] | ||
[[رده:مجموعه متون شیعه (قرن 1 – 14)]] | [[رده:مجموعه متون شیعه (قرن 1 – 14)]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی شده2 مرداد 1404]] | |||
[[رده:مقالات بازبینی | |||
[[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ تیر 1404 توسط عباس مکرمی]] | [[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ تیر 1404 توسط عباس مکرمی]] | ||
[[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ تیر 1404 توسط محسن عزیزی]] | [[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ تیر 1404 توسط محسن عزیزی]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۸ ژوئیهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۱۱:۱۸
| صحیفه سجادیه(نامشخص) | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | نامشخص (نويسنده)
امام سجاد علیهالسلام] (نویسنده) راشدی، لطیف (مترجم) راشدی، سعید مطوف (نویسنده) |
| عنوانهای دیگر | رساله حقوق |
| ناشر | سازمان تبليغات اسلامی. شركت چاپ و نشر بين الملل |
| مکان نشر | ایران - تهران |
| سال نشر | 1393ش |
| چاپ | 9 |
| شابک | 978-964-304-176-2 |
| موضوع | دعاها - احادیث اخلاقی - اخلاق اجتماعی - احادیث |
| زبان | عربی - فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | 1393 /ع8 ص3041 267/1 BP |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
صحیفه سجادیه همراه با رساله حقوق، متن کتاب «صحیفه سجادیه» است که همراه با رساله حقوق امام سجاد(ع)، با ترجمه فارسی لطیف راشدی، منتشر شده است.
در این ترجمه، سعی شده است که از طریق شمارهگذاری برای جملات - هم در متن عربی و هم در متن فارسی - دسترسی خوانندگان به معنای دقیق جملات فراهم گردد[۱].
شیوه ترجمه بدین صورت است که در یک صفحه، متن عربی آمده و در صفحه مقابل، ترجمه آن. مترجم سعی فراوانی نموده تا اصل امانت در ترجمه را بهخوبی رعایت کند و درعینحال، ترجمهای شیوا، رسا و روان را در اختیار خوانندگان فارسیزبان قرار دهد. بهمنظور آشنایی بیشتر با نوع و سبک ترجمه، به قسمتی از آن اشاره میشود:
متن:
«(1) الْحَمْدُ لِلَّهِ الْأَوَّلِ بِلَا أَوَّلٍ کانَ قَبْلَهُ، وَ الْآخِرِ بِلَا آخِرٍ یکونُ بَعْدَهُ؛
(2) الَّذِی قَصُرَتْ عَنْ رُؤْیتِهِ أَبْصَارُ النَّاظِرِینَ، وَ عَجَزَتْ عَنْ نَعْتِهِ أَوْهَامُ الْوَاصِفِینَ.
(3) ابْتَدَعَ بِقُدْرَتِهِ الْخَلْقَ ابْتِدَاعاً، وَ اخْتَرَعَهُمْ عَلَی مَشِیتِهِ اخْتِرَاعاً.
(4) ثُمَّ سَلَک بِهِمْ طَرِیقَ إِرَادَتِهِ، وَ بَعَثَهُمْ فِی سَبِیلِ مَحَبَّتِهِ، لَا یمْلِکونَ تَأْخِیراً عَمَّا قَدَّمَهُمْ إِلَیهِ، وَ لَا یسْتَطِیعُونَ تَقَدُّماً إِلَی مَا أَخَّرَهُمْ عَنْهُ.
(5) وَ جَعَلَ لِکلِّ رُوحٍ مِنْهُمْ قُوتاً مَعْلُوماً مَقْسُوماً مِنْ رِزْقِهِ، لَا ینْقُصُ مَنْ زَادَهُ نَاقِصٌ، وَ لَا یزِیدُ مَنْ نَقَصَ مِنْهُمْ زَائِدٌ.
(6)ثُمَّ ضَرَبَ لَهُ فِی الْحَیاةِ أَجَلًا مَوْقُوتاً...»
ترجمه:
«(1) حمد و ستایش خدایی را که اول است و پیش از او اولی نبود و آخر است بیآنکه بعد از او آخری باشد.
(2) خدایی که دیدههای بینندگان از دیدنش قاصر و اندیشههای وصفکنندگان از وصفش عاجز و ناتوان است.
(3) [خدایی که] آفریدگان را به دست قدرت خود، پدید آورد و آنان را بر اساس خواست خود آفرید.
(4) و آنان را به راهی که میخواست، هدایت کرد و در راه محبت و عشق خود برانگیخت؛ درحالیکه از حدودی که برای آنها معین نموده، قدمی پیش و پس نتوانند نهاد.
(5) و برای هریک از آنان، روزی معلوم و تقسیمشدهای قرار داد. به هر که بیشتر داد، احدی نتواند اندکی از آن بکاهد و به هر که کمتر داد، هیچکس نمیتواند بر آن بیفزاید.
(6) [خداوند متعال] سپس برای او (انسان) در زندگی عمری موقت، معین فرمود...»[۲].
پانویس
منابع مقاله
مقدمه و متن کتاب.