ديوان ابن زيدون: تفاوت میان نسخهها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' ' به '') |
||
| (۳ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۹: | خط ۹: | ||
|زبان | |زبان | ||
| زبان = عربی | | زبان = عربی | ||
| کد کنگره = | | کد کنگره =PJA ۳۸۱۷/د۹ | ||
| موضوع = | | موضوع = شعر عربی, -- قرن ۵ق. | ||
|ناشر | |ناشر | ||
| ناشر = دار الجيل | | ناشر = دار الجيل | ||
| خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''ديوان ابن زيدون'''، اثر [[ابن زیدون، احمد بن عبدالله| ابوالولید احمد بن عبدالله بن احمد بن غالب بن زیدون مخزومی]] (٣٩٤-٤٦٣ق)، عالم و ادیب است. | '''ديوان ابن زيدون'''، اثر [[ابن زیدون، احمد بن عبدالله|ابوالولید احمد بن عبدالله بن احمد بن غالب بن زیدون مخزومی]] (٣٩٤-٤٦٣ق)، عالم و ادیب است. | ||
کتاب، حاوی مجموعه اشعار نویسنده است که بازتابدهنده زندگی و درگیریهای او در عصر اندلس است. این دیوان با مضامین گوناگون از مدح و رثا تا شکایت و طنز، تصویری از اخلاق و فرهنگ جامعه و زمانه شاعر را ارائه میدهد<ref>ر.ک: مقدمه، ص19-20</ref>. | کتاب، حاوی مجموعه اشعار نویسنده است که بازتابدهنده زندگی و درگیریهای او در عصر اندلس است. این دیوان با مضامین گوناگون از مدح و رثا تا شکایت و طنز، تصویری از اخلاق و فرهنگ جامعه و زمانه شاعر را ارائه میدهد<ref>ر.ک: مقدمه، ص19-20</ref>. | ||
| خط ۳۵: | خط ۳۶: | ||
# مدح (ستایش): دیوان ابن زیدون سرشار از قصایدی است که در مدح شخصیتها و حکمرانان سروده شده است؛ بهعنوان مثال، قصیده «هذا الصباح» در مدح ابوالحزم جهوری است<ref>ر.ک: متن کتاب، ص21-22</ref>. همچنین، اشعار متعددی در مدح ابوالولید محمد بن جهور در صفحات مختلف، دیده میشود<ref>ر.ک: همان، ص94 و ص127-128</ref>. | # مدح (ستایش): دیوان ابن زیدون سرشار از قصایدی است که در مدح شخصیتها و حکمرانان سروده شده است؛ بهعنوان مثال، قصیده «هذا الصباح» در مدح ابوالحزم جهوری است<ref>ر.ک: متن کتاب، ص21-22</ref>. همچنین، اشعار متعددی در مدح ابوالولید محمد بن جهور در صفحات مختلف، دیده میشود<ref>ر.ک: همان، ص94 و ص127-128</ref>. | ||
# رثا (سوگ): این دیوان، شامل مرثیهها و اشعار سوگ نیز میشود؛ مانند آنچه در رثای ابوالحزم سروده است<ref>ر.ک: همان، ص94</ref>. | # رثا (سوگ): این دیوان، شامل مرثیهها و اشعار سوگ نیز میشود؛ مانند آنچه در رثای ابوالحزم سروده است<ref>ر.ک: همان، ص94</ref>. | ||
# شکایت و استعطاف (درخواست و التماس): اشعار ابن زیدون بهوضوح منعکسکننده دوران پرفراز و نشیب زندگی اوست. در صفحه 34، بهصراحت ذکر شده است که قصیدهای که در این صفحه است، یکی از قصاید استعطاف است که ابن زیدون در زندان و برای طلب بخشش از ابوالحزم سروده است<ref>ر.ک: همان، ص34</ref>. اشعار او در صفحات 43 تا 50، مانند قطعهای که با عنوان «أ لم يأن» آغاز میشود<ref>ر.ک: همان، ص43</ref>، نیز همین مضامین را بازتاب میدهند. | # شکایت و استعطاف (درخواست و التماس): اشعار ابن زیدون بهوضوح منعکسکننده دوران پرفراز و نشیب زندگی اوست. در صفحه 34، بهصراحت ذکر شده است که قصیدهای که در این صفحه است، یکی از قصاید استعطاف است که [[ابن زیدون، احمد بن عبدالله|ابن زیدون]] در زندان و برای طلب بخشش از ابوالحزم سروده است<ref>ر.ک: همان، ص34</ref>. اشعار او در صفحات 43 تا 50، مانند قطعهای که با عنوان «أ لم يأن» آغاز میشود<ref>ر.ک: همان، ص43</ref>، نیز همین مضامین را بازتاب میدهند. | ||
* بازتاب عمیق زندگی و رویدادهای عصر شاعر: اشعار ابن زیدون به شکلی عمیق، تجربههای شخصی و درگیریهای او را در بطن رویدادهای سیاسی و اجتماعی اندلس به تصویر میکشد. بخشهایی از دیوان که به دوران زندان شاعر و اتهام او به تصرف اموال موکلانش اشاره دارند، گواه این ویژگی هستند. اشعاری مانند «حذار حذار» در صفحه 151 و «ما على ظني بأس» در صفحه 146، که پس از دوران حبس او سروده شدهاند، نمونههای بارزی از این بازتاب زندگی شخصی و سیاسی در شعر او محسوب میشوند<ref>ر.ک: همان، ص151 و 146</ref>. | * بازتاب عمیق زندگی و رویدادهای عصر شاعر: اشعار [[ابن زیدون، احمد بن عبدالله|ابن زیدون]] به شکلی عمیق، تجربههای شخصی و درگیریهای او را در بطن رویدادهای سیاسی و اجتماعی اندلس به تصویر میکشد. بخشهایی از دیوان که به دوران زندان شاعر و اتهام او به تصرف اموال موکلانش اشاره دارند، گواه این ویژگی هستند. اشعاری مانند «حذار حذار» در صفحه 151 و «ما على ظني بأس» در صفحه 146، که پس از دوران حبس او سروده شدهاند، نمونههای بارزی از این بازتاب زندگی شخصی و سیاسی در شعر او محسوب میشوند<ref>ر.ک: همان، ص151 و 146</ref>. | ||
* فصاحت، بلاغت و ظرافتهای زبانی و توجه به صناعت (بهکارگیری آرایههای ادبی)، از دیگر ویژگیهای اشعار دیوان است. هرچند آوردن مثالهای مستقیم از این ویژگیها مستلزم تحلیل دقیق تکتک ابیات و واژگان است، اما وجود حاشیهنویسیها و پاورقیهای فراوان در سراسر دیوان توسط محقق (مانند آنچه در صفحات 20 تا 30 و دیگر صفحات دیده میشود)، نشاندهنده همین عمق و ظرافت زبانی در اشعار اوست<ref>ر.ک: همان، ص21-30</ref>. | * فصاحت، بلاغت و ظرافتهای زبانی و توجه به صناعت (بهکارگیری آرایههای ادبی)، از دیگر ویژگیهای اشعار دیوان است. هرچند آوردن مثالهای مستقیم از این ویژگیها مستلزم تحلیل دقیق تکتک ابیات و واژگان است، اما وجود حاشیهنویسیها و پاورقیهای فراوان در سراسر دیوان توسط محقق (مانند آنچه در صفحات 20 تا 30 و دیگر صفحات دیده میشود)، نشاندهنده همین عمق و ظرافت زبانی در اشعار اوست<ref>ر.ک: همان، ص21-30</ref>. | ||
| خط ۴۵: | خط ۴۶: | ||
==پانویس == | ==پانویس == | ||
{{پانویس}} | |||
==منابع مقاله== | ==منابع مقاله== | ||
| خط ۵۵: | خط ۵۶: | ||
[[رده:کتابشناسی]] | [[رده:کتابشناسی]] | ||
[[رده:زبانشناسی، زبان و ادبیات]] | |||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده:زبان و ادبیات شرقی]] | ||
[[رده:زبان و ادبیات عربی]] | |||
[[رده:مقالات بازبینی شده2 تیر 1404]] | |||
[[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ تیر 1404 توسط فاضل گرنه زاده]] | [[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ تیر 1404 توسط فاضل گرنه زاده]] | ||
[[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ تیر 1404 توسط محسن عزیزی]] | [[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ تیر 1404 توسط محسن عزیزی]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۳۰ اوت ۲۰۲۵، ساعت ۱۱:۱۶
| ديوان إبن زيدون | |
|---|---|
| پدیدآوران | ابن زیدون، احمد بن عبدالله (نويسنده) فاخوری، حنا (شارح) |
| ناشر | دار الجيل |
| مکان نشر | لبنان - بیروت |
| سال نشر | 1410ق - 1990م |
| چاپ | 1 |
| موضوع | شعر عربی, -- قرن ۵ق. |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | PJA ۳۸۱۷/د۹ |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
ديوان ابن زيدون، اثر ابوالولید احمد بن عبدالله بن احمد بن غالب بن زیدون مخزومی (٣٩٤-٤٦٣ق)، عالم و ادیب است.
کتاب، حاوی مجموعه اشعار نویسنده است که بازتابدهنده زندگی و درگیریهای او در عصر اندلس است. این دیوان با مضامین گوناگون از مدح و رثا تا شکایت و طنز، تصویری از اخلاق و فرهنگ جامعه و زمانه شاعر را ارائه میدهد[۱].
ساختار کتاب
کتاب، شامل مقدمه و متن اصلی دیوان است. در مقدمه به معرفی نویسنده و آثار او پرداخته شده است. اشعار دیوان بر اساس ترتیب موضوعی و تحولات زندگی شاعر تنظیم شده است.
ویژگیهای اشعار دیوان
- تنوع و گستردگی مضمونی: اشعار این دیوان، طیف وسیعی از مضامین را شامل میشود که از جمله برجستهترین آنها میتوان به موارد زیر اشاره کرد:
- مدح (ستایش): دیوان ابن زیدون سرشار از قصایدی است که در مدح شخصیتها و حکمرانان سروده شده است؛ بهعنوان مثال، قصیده «هذا الصباح» در مدح ابوالحزم جهوری است[۲]. همچنین، اشعار متعددی در مدح ابوالولید محمد بن جهور در صفحات مختلف، دیده میشود[۳].
- رثا (سوگ): این دیوان، شامل مرثیهها و اشعار سوگ نیز میشود؛ مانند آنچه در رثای ابوالحزم سروده است[۴].
- شکایت و استعطاف (درخواست و التماس): اشعار ابن زیدون بهوضوح منعکسکننده دوران پرفراز و نشیب زندگی اوست. در صفحه 34، بهصراحت ذکر شده است که قصیدهای که در این صفحه است، یکی از قصاید استعطاف است که ابن زیدون در زندان و برای طلب بخشش از ابوالحزم سروده است[۵]. اشعار او در صفحات 43 تا 50، مانند قطعهای که با عنوان «أ لم يأن» آغاز میشود[۶]، نیز همین مضامین را بازتاب میدهند.
- بازتاب عمیق زندگی و رویدادهای عصر شاعر: اشعار ابن زیدون به شکلی عمیق، تجربههای شخصی و درگیریهای او را در بطن رویدادهای سیاسی و اجتماعی اندلس به تصویر میکشد. بخشهایی از دیوان که به دوران زندان شاعر و اتهام او به تصرف اموال موکلانش اشاره دارند، گواه این ویژگی هستند. اشعاری مانند «حذار حذار» در صفحه 151 و «ما على ظني بأس» در صفحه 146، که پس از دوران حبس او سروده شدهاند، نمونههای بارزی از این بازتاب زندگی شخصی و سیاسی در شعر او محسوب میشوند[۷].
- فصاحت، بلاغت و ظرافتهای زبانی و توجه به صناعت (بهکارگیری آرایههای ادبی)، از دیگر ویژگیهای اشعار دیوان است. هرچند آوردن مثالهای مستقیم از این ویژگیها مستلزم تحلیل دقیق تکتک ابیات و واژگان است، اما وجود حاشیهنویسیها و پاورقیهای فراوان در سراسر دیوان توسط محقق (مانند آنچه در صفحات 20 تا 30 و دیگر صفحات دیده میشود)، نشاندهنده همین عمق و ظرافت زبانی در اشعار اوست[۸].
- ساختار متنوع و شامل قطعات بلند و کوتاه: دیوان ابن زیدون شامل قصاید بلند و همچنین قطعات شعری کوتاه است، که نشاندهنده گستره هنری و توانایی شاعر در پرداختن به موضوعات مختلف در قالبهای متنوع است[۹].
- ارزش هنری و ادبی بالا: این دیوان به دلیل عمق معنایی و ارزشهای هنری بالای اشعارش مورد توجه و تقدیر بسیاری از علما و ادبا قرار گرفته است[۱۰].
پانویس
منابع مقاله
مقدمه و متن کتاب.