حیات در کلمات: تفاوت میان نسخهها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) (صفحهای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NURحیات در کلماتJ1.jpg | عنوان =حیات در کلمات؛ نگاهی به سلوک روحی و میراث معنوی و هنری مولانا از دریچۀ برخی کلمات | عنوانهای دیگر = |پدیدآورندگان | پدیدآوران = سالاری نسب، مهدی (نویسنده) |زبان | زبان =فارسی | کد کنگره =٩١٣...» ایجاد کرد) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'ال الدین' به 'الالدین') |
||
| (۲ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۸: | خط ۸: | ||
|زبان | |زبان | ||
| زبان =فارسی | | زبان =فارسی | ||
| کد کنگره = | | کد کنگره =PIR ۵۳۰۵/س۲،ح۹ | ||
| موضوع =مولوی، | | موضوع =مولوی، جلالالدین محمد - نقد و تفسیر، شعر فارسی - قرن 7ق. - تاریخ و نقد | ||
|ناشر | |ناشر | ||
| ناشر =نگاه معاصر | | ناشر =نگاه معاصر | ||
| خط ۲۶: | خط ۲۶: | ||
}} | }} | ||
'''حیات در کلمات؛ نگاهی به سلوک روحی و میراث معنوی و هنری مولانا از دریچۀ برخی کلمات''' تألیف مهدی سالاری | '''حیات در کلمات؛ نگاهی به سلوک روحی و میراث معنوی و هنری مولانا از دریچۀ برخی کلمات''' تألیف [[سالاری نسب، مهدی|مهدی سالاری نسب]]؛ این کتاب به بررسی هفت کلیدواژه مهم در اشعار مولوی پرداخته و از طریق تحلیل این واژگان، سلوک روحی و تحولات معنوی این شاعر بزرگ را مورد بررسی قرار میدهد. | ||
==ساختار== | ==ساختار== | ||
| خط ۳۲: | خط ۳۲: | ||
==گزارش کتاب== | ==گزارش کتاب== | ||
این کتاب پژوهشی عمیق و نوآورانه در شناخت جهانبینی و سیر تحول روحی [[مولوی، جلالالدین محمد|مولانا جلالالدین محمد بلخی]] است. نویسنده در این کتاب با انتخاب هفت واژه کلیدی از زبان [[مولوی، جلالالدین محمد|مولوی]] («ناگهان»، «جستوجو»، «روزنه»، «سیل»، «زیروزبر»، «حامله» و «خنده») کوشیده است تا از طریق تحلیل این واژگان، به شناخت بهتری از سلوک عرفانی و تحولات روحی این شاعر بزرگ دست یابد. | |||
روش کار نویسنده در این کتاب بدین صورت است که ابتدا در مقدمه به تبیین نظریۀ خود پرداخته و توضیح میدهد که چگونه میتوان از طریق تحلیل واژگان یک شاعر به جهانبینی و سیر تحولات روحی او پی برد. سپس در هر یک از هفت فصل کتاب، یکی از این واژگان را به تفصیل بررسی کرده است. | روش کار نویسنده در این کتاب بدین صورت است که ابتدا در مقدمه به تبیین نظریۀ خود پرداخته و توضیح میدهد که چگونه میتوان از طریق تحلیل واژگان یک شاعر به جهانبینی و سیر تحولات روحی او پی برد. سپس در هر یک از هفت فصل کتاب، یکی از این واژگان را به تفصیل بررسی کرده است. | ||
برخی از یافتههای مهم این پژوهش عبارتند از: | برخی از یافتههای مهم این پژوهش عبارتند از: | ||
1. شعر مولانا بیان خالص تجربۀ روحانی اوست و واژگان انتخابی او بازتابدهندۀ مراحل مختلف سلوک عرفانیاش هستند. | 1. شعر مولانا بیان خالص تجربۀ روحانی اوست و واژگان انتخابی او بازتابدهندۀ مراحل مختلف سلوک عرفانیاش هستند. | ||
2. تأثیر شمس تبریزی در تحول معنایی بسیاری از این واژگان کاملاً مشهود است. | 2. تأثیر شمس تبریزی در تحول معنایی بسیاری از این واژگان کاملاً مشهود است. | ||
3. هر یک از این واژگان میتواند نمایندۀ دورهای خاص از زندگی مولانا باشد؛ برای مثال «ناگهان» نشاندهندۀ دوران آشنایی با شمس و «خنده» نمایانگر دوران پختگی و کمال روحی اوست. | 3. هر یک از این واژگان میتواند نمایندۀ دورهای خاص از زندگی مولانا باشد؛ برای مثال «ناگهان» نشاندهندۀ دوران آشنایی با شمس و «خنده» نمایانگر دوران پختگی و کمال روحی اوست. | ||
نویسنده در تحلیل هر واژه، ابتدا به بررسی سیر تحول معنایی آن در ادبیات پیش از مولانا پرداخته، سپس کاربردهای مختلف آن را در سه اثر اصلی مولانا (مثنوی | 4. [[مولوی، جلالالدین محمد|مولانا]] در تحول معنایی بسیاری از این واژگان، از سنت [[عطار، محمد بن ابراهیم|عطار نیشابوری]] تأثیر پذیرفته است. | ||
نویسنده در تحلیل هر واژه، ابتدا به بررسی سیر تحول معنایی آن در ادبیات پیش از [[مولوی، جلالالدین محمد|مولانا]] پرداخته، سپس کاربردهای مختلف آن را در سه اثر اصلی [[مولوی، جلالالدین محمد|مولانا]] ([[مثنوی معنوی]]، [[کلیات شمس تبریزی|کلیات شمس]] و [[مقالات شمس]]) مورد بررسی قرار داده است. این رویکرد تطبیقی به خواننده کمک میکند تا هم با نوآوریهای [[مولوی، جلالالدین محمد|مولانا]] در حوزۀ زبان آشنا شود و هم سیر تحول فکری و روحی او را بهتر درک کند. | |||
این کتاب با 147 صفحه، منبع ارزشمندی برای پژوهشگران ادبیات عرفانی، علاقهمندان به اشعار مولوی و کسانی است که میخواهند از زاویهای جدید با جهانبینی این شاعر بزرگ آشنا شوند. رویکرد واژهمحور نویسنده، الگویی نوین در تحلیل آثار ادبی کهن ارائه میدهد که میتواند برای پژوهشهای مشابه نیز الهامبخش باشد.<ref>[https://literaturelib.com/books/2804 ر.ک.پایگاه کتابخانه تخصصی ادبیات]</ref> | این کتاب با 147 صفحه، منبع ارزشمندی برای پژوهشگران ادبیات عرفانی، علاقهمندان به اشعار [[مولوی، جلالالدین محمد|مولوی]] و کسانی است که میخواهند از زاویهای جدید با جهانبینی این شاعر بزرگ آشنا شوند. رویکرد واژهمحور نویسنده، الگویی نوین در تحلیل آثار ادبی کهن ارائه میدهد که میتواند برای پژوهشهای مشابه نیز الهامبخش باشد.<ref>[https://literaturelib.com/books/2804 ر.ک.پایگاه کتابخانه تخصصی ادبیات]</ref> | ||
==پانويس == | ==پانويس == | ||
| خط ۵۶: | خط ۶۰: | ||
[[رده:کتابشناسی]] | [[رده:کتابشناسی]] | ||
[[رده:زبانشناسی، زبان و ادبیات]] | |||
[[رده:زبان و ادبیات شرقی (آسیایی)]] | |||
[[رده:زبان و ادبیات فارسی]] | |||
[[رده:مقالات(خرداد 1404) باقی زاده]] | [[رده:مقالات(خرداد 1404) باقی زاده]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده:مقالات بازبینی شده2 خرداد 1404]] | ||
[[رده:فاقد اتوماسیون]] | [[رده:فاقد اتوماسیون]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۵ اکتبر ۲۰۲۵، ساعت ۱۷:۳۸
حیات در کلمات؛ نگاهی به سلوک روحی و میراث معنوی و هنری مولانا از دریچۀ برخی کلمات تألیف مهدی سالاری نسب؛ این کتاب به بررسی هفت کلیدواژه مهم در اشعار مولوی پرداخته و از طریق تحلیل این واژگان، سلوک روحی و تحولات معنوی این شاعر بزرگ را مورد بررسی قرار میدهد.
| حیات در کلمات؛ نگاهی به سلوک روحی و میراث معنوی و هنری مولانا از دریچۀ برخی کلمات | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | سالاری نسب، مهدی (نویسنده) |
| ناشر | نگاه معاصر |
| مکان نشر | تهران |
| سال نشر | 1396 |
| شابک | 978-964-9940-47-2 |
| موضوع | مولوی، جلالالدین محمد - نقد و تفسیر، شعر فارسی - قرن 7ق. - تاریخ و نقد |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | PIR ۵۳۰۵/س۲،ح۹ |
ساختار
این کتاب شامل یک پیشگفتار، مقدمه و هفت فصل اصلی است که هر فصل به بررسی یکی از کلیدواژههای مهم در اشعار مولوی اختصاص دارد.
گزارش کتاب
این کتاب پژوهشی عمیق و نوآورانه در شناخت جهانبینی و سیر تحول روحی مولانا جلالالدین محمد بلخی است. نویسنده در این کتاب با انتخاب هفت واژه کلیدی از زبان مولوی («ناگهان»، «جستوجو»، «روزنه»، «سیل»، «زیروزبر»، «حامله» و «خنده») کوشیده است تا از طریق تحلیل این واژگان، به شناخت بهتری از سلوک عرفانی و تحولات روحی این شاعر بزرگ دست یابد.
روش کار نویسنده در این کتاب بدین صورت است که ابتدا در مقدمه به تبیین نظریۀ خود پرداخته و توضیح میدهد که چگونه میتوان از طریق تحلیل واژگان یک شاعر به جهانبینی و سیر تحولات روحی او پی برد. سپس در هر یک از هفت فصل کتاب، یکی از این واژگان را به تفصیل بررسی کرده است.
برخی از یافتههای مهم این پژوهش عبارتند از:
1. شعر مولانا بیان خالص تجربۀ روحانی اوست و واژگان انتخابی او بازتابدهندۀ مراحل مختلف سلوک عرفانیاش هستند.
2. تأثیر شمس تبریزی در تحول معنایی بسیاری از این واژگان کاملاً مشهود است.
3. هر یک از این واژگان میتواند نمایندۀ دورهای خاص از زندگی مولانا باشد؛ برای مثال «ناگهان» نشاندهندۀ دوران آشنایی با شمس و «خنده» نمایانگر دوران پختگی و کمال روحی اوست.
4. مولانا در تحول معنایی بسیاری از این واژگان، از سنت عطار نیشابوری تأثیر پذیرفته است.
نویسنده در تحلیل هر واژه، ابتدا به بررسی سیر تحول معنایی آن در ادبیات پیش از مولانا پرداخته، سپس کاربردهای مختلف آن را در سه اثر اصلی مولانا (مثنوی معنوی، کلیات شمس و مقالات شمس) مورد بررسی قرار داده است. این رویکرد تطبیقی به خواننده کمک میکند تا هم با نوآوریهای مولانا در حوزۀ زبان آشنا شود و هم سیر تحول فکری و روحی او را بهتر درک کند.
این کتاب با 147 صفحه، منبع ارزشمندی برای پژوهشگران ادبیات عرفانی، علاقهمندان به اشعار مولوی و کسانی است که میخواهند از زاویهای جدید با جهانبینی این شاعر بزرگ آشنا شوند. رویکرد واژهمحور نویسنده، الگویی نوین در تحلیل آثار ادبی کهن ارائه میدهد که میتواند برای پژوهشهای مشابه نیز الهامبخش باشد.[۱]
پانويس
منابع مقاله
پایگاه کتابخانه تخصصی ادبیات