ابن بازیار، ابوعلی: تفاوت میان نسخه‌ها

| عنوان = ابن بازیار، ابوعلی

| مشایخ =  

لقب بازیاری را از حرفه پدر یافت که نزد معتضد عباسى‌، به پرورش مرغان شکاری اشتغال داشت، اما ظاهراً او خود بدین حرفه نپرداخت‌. [[ابن ندیم، محمد بن اسحاق|ابن ندیم]]،  اجداد وی را خراسانى دانسته است. پدر وی که ایرانى تبار و از «ناقله» سامرا بود، به بارگاه معتضد راه یافت و از خادمان خاص وی شد. نه تنها محل تولد ابن بازیار دانسته نیست که از زندگى وی نیز تا 309ق‌/921م هیچ اطلاعى نداریم‌.  

در این تاریخ است که وی را به عنوان ناظر در جلسه شهادت بنت سمری درباره حلاج مى‌یابیم‌. قرطبى و [[ابن مسکویه، احمد بن محمد|ابن مسکویه]] از قول ابن زنجى که خود در این جلسه حاضر بوده است‌، گفته‌اند که ابن بازیار از جانب یکى از بستگان خویش به نام ابن حواری‌، که از دولتمردان آن عصر بود، در آن‌جا حضور یافته بود.  

به ابن بازیار دو کتاب تهذیب البلاغه و اللسان را نسبت داده‌اند که اکنون هیچ کدام در دست نیست‌. <ref>ر.ک: حفیظی، مینا، ج3، ص88-89</ref>