قصههای قرآن؛ با نگاهی به مثنوی مولوی: تفاوت میان نسخهها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) (صفحهای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NURقصههای قرآن؛ با نگاهی به مثنوی مولویJ1.jpg | عنوان =قصههای قرآن؛ با نگاهی به مثنوی مولوی | عنوانهای دیگر = |پدیدآورندگان | پدیدآوران = مرعشیپور، محمدرضا (نویسنده) |زبان | زبان =فارسی | کد کنگره =BP88/6قFم1396 | موضوع =ق...» ایجاد کرد) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' .' به '.') |
||
| (۲ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۸: | خط ۸: | ||
|زبان | |زبان | ||
| زبان =فارسی | | زبان =فارسی | ||
| کد کنگره = | | کد کنگره =BP ۸۸/م۴ق۶ ۱۳۹۶ | ||
| موضوع = | | موضوع = قرآن - قصهها,مولوی، جلالالدین محمد بن محمد، ۶۰۴ - ۶۷۴ق. مثنوی - قرآن,شعر فارسی - قرن ۷ق,پیامبران در ادبیات | ||
|ناشر | |ناشر | ||
| ناشر =نیلوفر | | ناشر =نیلوفر | ||
| خط ۲۶: | خط ۲۶: | ||
}} | }} | ||
'''قصههای قرآن؛ با نگاهی به مثنوی مولوی''' تألیف محمدرضا مرعشیپور. این کتاب به بررسی تطبیقی قصههای قرآن و بازتاب آنها در مثنوی معنوی مولوی میپردازد. نویسنده با نگاهی تحلیلی، ارتباط عمیق میان مفاهیم قرآنی و اندیشههای عرفانی مولانا را بررسی کرده و نشان میدهد چگونه مولوی از قصههای قرآن برای بیان مفاهیم بلند عرفانی بهره برده است. | '''قصههای قرآن؛ با نگاهی به مثنوی مولوی''' تألیف [[مرعشیپور، محمدرضا|محمدرضا مرعشیپور]]. این کتاب به بررسی تطبیقی قصههای قرآن و بازتاب آنها در [[مثنوی معنوی|مثنوی معنوی مولوی]] میپردازد. نویسنده با نگاهی تحلیلی، ارتباط عمیق میان مفاهیم قرآنی و اندیشههای عرفانی [[مولوی، جلالالدین محمد|مولانا]] را بررسی کرده و نشان میدهد چگونه [[مولوی، جلالالدین محمد|مولوی]] از قصههای قرآن برای بیان مفاهیم بلند عرفانی بهره برده است. | ||
==ساختار== | ==ساختار== | ||
کتاب شامل مقدمهای مفصل و پانزده فصل است که هر فصل به بررسی یکی از قصههای مهم قرآن (مانند آدم و حوا، یوسف، موسی و...) و انعکاس آن در مثنوی معنوی اختصاص دارد. در پایان نیز کتابنامه جامعی ارائه شده است. | کتاب شامل مقدمهای مفصل و پانزده فصل است که هر فصل به بررسی یکی از قصههای مهم قرآن (مانند آدم و حوا، یوسف، موسی و...) و انعکاس آن در [[مثنوی معنوی]] اختصاص دارد. در پایان نیز کتابنامه جامعی ارائه شده است. | ||
==گزارش کتاب== | ==گزارش کتاب== | ||
کتاب «قصههای قرآن؛ با نگاهی به مثنوی مولوی» اثر محمدرضا | کتاب «قصههای قرآن؛ با نگاهی به مثنوی مولوی» اثر [[مرعشیپور، محمدرضا|محمدرضا مرعشیپور]]، پژوهشی عمیق در زمینۀ ارتباط میان قرآن و [[مثنوی معنوی]] است. نویسنده در این اثر نشان میدهد که چگونه [[مولوی، جلالالدین محمد|مولانا]] با الهام از قصههای قرآن، مفاهیم عرفانی را در قالب داستانهای تمثیلی بیان کرده است. | ||
ویژگیهای بارز این کتاب عبارتند از: | ویژگیهای بارز این کتاب عبارتند از: | ||
1. بررسی تطبیقی قصههای قرآن و بازتاب آنها در مثنوی | |||
1. بررسی تطبیقی قصههای قرآن و بازتاب آنها در [[مثنوی معنوی|مثنوی]] | |||
2. تحلیل لایههای معنایی و عرفانی قصههای قرآنی | 2. تحلیل لایههای معنایی و عرفانی قصههای قرآنی | ||
3. استفاده از منابع معتبر تفسیری مانند کشفالاسرار میبدی | |||
4. ارائه اشعاری از مثنوی در آغاز هر فصل برای درک بهتر مفاهیم | 3. استفاده از منابع معتبر تفسیری مانند [[كشف الأسرار و عدة الأبرار|کشفالاسرار میبدی]] | ||
4. ارائه اشعاری از [[مثنوی معنوی|مثنوی]] در آغاز هر فصل برای درک بهتر مفاهیم | |||
5. نگاهی جامع به جنبههای تربیتی و اخلاقی قصههای قرآن | 5. نگاهی جامع به جنبههای تربیتی و اخلاقی قصههای قرآن | ||
مرعشیپور در این کتاب استدلال میکند که مولانا نه تنها از الفاظ و عبارات قرآن، بلکه از ساختار قصهپردازی آن نیز الهام گرفته است. نویسنده با بررسی قصههایی مانند یوسف، موسی و اصحاب کهف، نشان میدهد که چگونه مولوی از این قصهها برای بیان مفاهیم عمیق عرفانی استفاده کرده است. | [[مرعشیپور، محمدرضا|مرعشیپور]] در این کتاب استدلال میکند که [[مولوی، جلالالدین محمد|مولانا]] نه تنها از الفاظ و عبارات قرآن، بلکه از ساختار قصهپردازی آن نیز الهام گرفته است. نویسنده با بررسی قصههایی مانند یوسف، موسی و اصحاب کهف، نشان میدهد که چگونه [[مولوی، جلالالدین محمد|مولوی]] از این قصهها برای بیان مفاهیم عمیق عرفانی استفاده کرده است. | ||
این کتاب با نثری روان و تحلیلهای دقیق، منبعی ارزشمند برای علاقمندان به مطالعات قرآنی، پژوهشگران ادبیات عرفانی و دوستداران مثنوی معنوی محسوب میشود.<ref>[https://literaturelib.com/books/2990 ر.ک.پایگاه کتابخانه تخصصی ادبیات]</ref> | این کتاب با نثری روان و تحلیلهای دقیق، منبعی ارزشمند برای علاقمندان به مطالعات قرآنی، پژوهشگران ادبیات عرفانی و دوستداران مثنوی معنوی محسوب میشود.<ref>[https://literaturelib.com/books/2990 ر.ک.پایگاه کتابخانه تخصصی ادبیات]</ref> | ||
| خط ۵۵: | خط ۶۰: | ||
[[رده:کتابشناسی]] | [[رده:کتابشناسی]] | ||
[[رده:اسلام، عرفان، غیره]] | |||
[[رده:قرآن و علوم قرآنی]] | |||
[[رده:علوم قرآنی]] | |||
[[رده:مقالات(اردیبهشت 1404) باقی زاده]] | [[رده:مقالات(اردیبهشت 1404) باقی زاده]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده:مقالات بازبینی شده2 خرداد 1404]] | ||
[[رده:فاقد اتوماسیون]] | [[رده:فاقد اتوماسیون]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۹ دسامبر ۲۰۲۵، ساعت ۱۳:۲۶
قصههای قرآن؛ با نگاهی به مثنوی مولوی تألیف محمدرضا مرعشیپور. این کتاب به بررسی تطبیقی قصههای قرآن و بازتاب آنها در مثنوی معنوی مولوی میپردازد. نویسنده با نگاهی تحلیلی، ارتباط عمیق میان مفاهیم قرآنی و اندیشههای عرفانی مولانا را بررسی کرده و نشان میدهد چگونه مولوی از قصههای قرآن برای بیان مفاهیم بلند عرفانی بهره برده است.
| قصههای قرآن؛ با نگاهی به مثنوی مولوی | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | مرعشیپور، محمدرضا (نویسنده) |
| ناشر | نیلوفر |
| مکان نشر | تهران |
| سال نشر | 1396 |
| چاپ | اول |
| شابک | 9789644487170 |
| موضوع | قرآن - قصهها,مولوی، جلالالدین محمد بن محمد، ۶۰۴ - ۶۷۴ق. مثنوی - قرآن,شعر فارسی - قرن ۷ق,پیامبران در ادبیات |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | BP ۸۸/م۴ق۶ ۱۳۹۶ |
ساختار
کتاب شامل مقدمهای مفصل و پانزده فصل است که هر فصل به بررسی یکی از قصههای مهم قرآن (مانند آدم و حوا، یوسف، موسی و...) و انعکاس آن در مثنوی معنوی اختصاص دارد. در پایان نیز کتابنامه جامعی ارائه شده است.
گزارش کتاب
کتاب «قصههای قرآن؛ با نگاهی به مثنوی مولوی» اثر محمدرضا مرعشیپور، پژوهشی عمیق در زمینۀ ارتباط میان قرآن و مثنوی معنوی است. نویسنده در این اثر نشان میدهد که چگونه مولانا با الهام از قصههای قرآن، مفاهیم عرفانی را در قالب داستانهای تمثیلی بیان کرده است.
ویژگیهای بارز این کتاب عبارتند از:
1. بررسی تطبیقی قصههای قرآن و بازتاب آنها در مثنوی
2. تحلیل لایههای معنایی و عرفانی قصههای قرآنی
3. استفاده از منابع معتبر تفسیری مانند کشفالاسرار میبدی
4. ارائه اشعاری از مثنوی در آغاز هر فصل برای درک بهتر مفاهیم
5. نگاهی جامع به جنبههای تربیتی و اخلاقی قصههای قرآن
مرعشیپور در این کتاب استدلال میکند که مولانا نه تنها از الفاظ و عبارات قرآن، بلکه از ساختار قصهپردازی آن نیز الهام گرفته است. نویسنده با بررسی قصههایی مانند یوسف، موسی و اصحاب کهف، نشان میدهد که چگونه مولوی از این قصهها برای بیان مفاهیم عمیق عرفانی استفاده کرده است.
این کتاب با نثری روان و تحلیلهای دقیق، منبعی ارزشمند برای علاقمندان به مطالعات قرآنی، پژوهشگران ادبیات عرفانی و دوستداران مثنوی معنوی محسوب میشود.[۱]
پانويس
منابع مقاله
پایگاه کتابخانه تخصصی ادبیات