ناصر وثوقی؛ زبان فارسی و ادبیات معاصر: تفاوت میان نسخهها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۹: | خط ۹: | ||
|زبان | |زبان | ||
| زبان =فارسی | | زبان =فارسی | ||
| کد کنگره = | | کد کنگره =PIR ۸۲۹۴/ث۹۲،ی۸۶ | ||
| موضوع =وثوقى، ناصر، ١٣٠١ - ١٣٨٩. -- نقد وتفسیر | | موضوع =وثوقى، ناصر، ١٣٠١ - ١٣٨٩. -- نقد وتفسیر | ||
|ناشر | |ناشر | ||
| خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
}} | }} | ||
'''ناصر وثوقی: زبان فارسی و ادبیات معاصر''' تألیف ناصر وثوقی به کوشش کامیار | '''ناصر وثوقی: زبان فارسی و ادبیات معاصر''' تألیف [[وثوقی، ناصر|ناصر وثوقی]] به کوشش [[عابدی، کامیار|کامیار عابدی]]؛ این کتاب مجموعهای از مقالات [[وثوقی، ناصر|ناصر وثوقی]] در دو حوزه زبان فارسی و ادبیات معاصر ایران است که در دهههای 1340 تا 1380 نوشته شدهاند. بخش اول شامل ده مقاله درباره زبان و دستور خط فارسی و بخش دوم مشتمل بر 1+12 مقاله درباره ادبیات معاصر ایران با تمرکز بر آثار نویسندگان و شاعرانی مانند [[نیما یوشیج]]، [[آل احمد، جلال|جلال آلاحمد]]، [[احمد شاملو]] و دیگران است. | ||
==ساختار== | ==ساختار== | ||
| خط ۳۳: | خط ۳۳: | ||
==گزارش کتاب== | ==گزارش کتاب== | ||
کتاب «ناصر وثوقی: زبان فارسی و ادبیات معاصر» گردآوریای از مقالات و نوشتههای ناصر وثوقی (1301- | کتاب «ناصر وثوقی: زبان فارسی و ادبیات معاصر» گردآوریای از مقالات و نوشتههای [[ناصر وثوقی]] (1301-1389ش) است که توسط [[کامیار عابدی]] تدوین شده است. [[وثوقی، ناصر|وثوقی]] که قاضی دادگستری و مستشار دیوان عالی کشور بود، به زبان و ادبیات فارسی علاقهمند بود و در مجله «اندیشه و هنر» به بررسی مسائل زبانی و ادبی میپرداخت. | ||
بخش نخست کتاب به مقالات وثوقی درباره زبان فارسی اختصاص دارد. او در این بخش با تأثیرپذیری از زبانشناسانی مانند احمد کسروی و محمد | بخش نخست کتاب به مقالات [[وثوقی، ناصر|وثوقی]] درباره زبان فارسی اختصاص دارد. او در این بخش با تأثیرپذیری از زبانشناسانی مانند [[کسروی، احمد|احمد کسروی]] و [[محمد مقدم]]، به نوآوری در واژهسازی و دستور زبان پرداخته است. [[وثوقی، ناصر|وثوقی]] معتقد بود زبان فارسی نیاز به تحول دارد تا بتواند مفاهیم جدید را بیان کند. او از واژههایی مانند «چاپاک» (به جای نشریه) و «تاش» (به جای شکل) استفاده میکرد که برگرفته از پیشنهادهای [[کسروی، احمد|کسروی]] و مقدم بودند (ص ۱۰-۱۵). | ||
بخش دوم کتاب شامل تحلیلهای وثوقی درباره ادبیات معاصر ایران است. او در این بخش به بررسی آثار نویسندگان و شاعرانی مانند صادق | بخش دوم کتاب شامل تحلیلهای [[وثوقی، ناصر|وثوقی]] درباره ادبیات معاصر ایران است. او در این بخش به بررسی آثار نویسندگان و شاعرانی مانند [[صادق هدایت]]، [[آل احمد، جلال|جلال آلاحمد]]، [[احمد شاملو]] و [[فروغ فرخزاد]] پرداخته است. تحلیلهای او اغلب با رویکرد جامعهشناختی همراه است و به ساختار زبانی آثار نیز توجه دارد (ص ۱۵۰-۱۶۰). | ||
بخش سوم کتاب فهرستی از واژهها و اصطلاحات ابداعی یا احیاشده توسط وثوقی در مجله «اندیشه و هنر» است. این بخش برای پژوهشگران زبان فارسی میتواند مفید باشد. | بخش سوم کتاب فهرستی از واژهها و اصطلاحات ابداعی یا احیاشده توسط [[وثوقی، ناصر|وثوقی]] در مجله «اندیشه و هنر» است. این بخش برای پژوهشگران زبان فارسی میتواند مفید باشد. | ||
وثوقی در نوشتههایش هم به زبان معیار و هم به ریشههای باستانی زبان فارسی توجه داشت و تلاش میکرد تا با ابداع واژههای جدید، دقت زبان فارسی را افزایش دهد. این کتاب نهتنها برای علاقهمندان به زبان فارسی، بلکه برای پژوهشگران ادبیات معاصر ایران نیز منبعی ارزشمند محسوب میشود.<ref>[https://literaturelib.com/books/3070 ر.ک.پایگاه کتابخانه تخصصی ادبیات]</ref> | [[وثوقی، ناصر|وثوقی]] در نوشتههایش هم به زبان معیار و هم به ریشههای باستانی زبان فارسی توجه داشت و تلاش میکرد تا با ابداع واژههای جدید، دقت زبان فارسی را افزایش دهد. این کتاب نهتنها برای علاقهمندان به زبان فارسی، بلکه برای پژوهشگران ادبیات معاصر ایران نیز منبعی ارزشمند محسوب میشود.<ref>[https://literaturelib.com/books/3070 ر.ک.پایگاه کتابخانه تخصصی ادبیات]</ref> | ||
==پانويس == | ==پانويس == | ||
| خط ۵۲: | خط ۵۲: | ||
{{وابستهها}} | {{وابستهها}} | ||
[[رده:کتابشناسی]] | [[رده:کتابشناسی]] | ||
[[رده:زبانشناسی، زبان و ادبیات]] | |||
[[رده:زبان و ادبیات شرقی (آسیایی)]] | |||
[[رده:زبان و ادبیات فارسی]] | |||
[[رده:مقالات(اردیبهشت 1404) باقی زاده]] | [[رده:مقالات(اردیبهشت 1404) باقی زاده]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده:مقالات بازبینی شده2 تیر 1404]] | ||
[[رده:فاقد اتوماسیون]] | [[رده:فاقد اتوماسیون]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۷ ژوئن ۲۰۲۵، ساعت ۰۹:۴۸
ناصر وثوقی: زبان فارسی و ادبیات معاصر تألیف ناصر وثوقی به کوشش کامیار عابدی؛ این کتاب مجموعهای از مقالات ناصر وثوقی در دو حوزه زبان فارسی و ادبیات معاصر ایران است که در دهههای 1340 تا 1380 نوشته شدهاند. بخش اول شامل ده مقاله درباره زبان و دستور خط فارسی و بخش دوم مشتمل بر 1+12 مقاله درباره ادبیات معاصر ایران با تمرکز بر آثار نویسندگان و شاعرانی مانند نیما یوشیج، جلال آلاحمد، احمد شاملو و دیگران است.
| ناصر وثوقی: زبان فارسی و ادبیات معاصر | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | وثوقی، ناصر (نویسنده) عابدی، کامیار (محقق) |
| ناشر | بازتاب نگار |
| مکان نشر | تهران |
| سال نشر | 1396 |
| چاپ | اول |
| شابک | 978-964-8223-33-0 |
| موضوع | وثوقى، ناصر، ١٣٠١ - ١٣٨٩. -- نقد وتفسیر |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | PIR ۸۲۹۴/ث۹۲،ی۸۶ |
ساختار
این کتاب از سه بخش اصلی تشکیل شده است: بخش نخست شامل نوشتههای وثوقی درباره زبان فارسی، بخش دوم نوشتههای او درباره ادبیات معاصر ایران، و بخش سوم فهرستی از واژهها و همکردهای استفاده شده در مجله «اندیشه و هنر» است.
گزارش کتاب
کتاب «ناصر وثوقی: زبان فارسی و ادبیات معاصر» گردآوریای از مقالات و نوشتههای ناصر وثوقی (1301-1389ش) است که توسط کامیار عابدی تدوین شده است. وثوقی که قاضی دادگستری و مستشار دیوان عالی کشور بود، به زبان و ادبیات فارسی علاقهمند بود و در مجله «اندیشه و هنر» به بررسی مسائل زبانی و ادبی میپرداخت.
بخش نخست کتاب به مقالات وثوقی درباره زبان فارسی اختصاص دارد. او در این بخش با تأثیرپذیری از زبانشناسانی مانند احمد کسروی و محمد مقدم، به نوآوری در واژهسازی و دستور زبان پرداخته است. وثوقی معتقد بود زبان فارسی نیاز به تحول دارد تا بتواند مفاهیم جدید را بیان کند. او از واژههایی مانند «چاپاک» (به جای نشریه) و «تاش» (به جای شکل) استفاده میکرد که برگرفته از پیشنهادهای کسروی و مقدم بودند (ص ۱۰-۱۵).
بخش دوم کتاب شامل تحلیلهای وثوقی درباره ادبیات معاصر ایران است. او در این بخش به بررسی آثار نویسندگان و شاعرانی مانند صادق هدایت، جلال آلاحمد، احمد شاملو و فروغ فرخزاد پرداخته است. تحلیلهای او اغلب با رویکرد جامعهشناختی همراه است و به ساختار زبانی آثار نیز توجه دارد (ص ۱۵۰-۱۶۰).
بخش سوم کتاب فهرستی از واژهها و اصطلاحات ابداعی یا احیاشده توسط وثوقی در مجله «اندیشه و هنر» است. این بخش برای پژوهشگران زبان فارسی میتواند مفید باشد.
وثوقی در نوشتههایش هم به زبان معیار و هم به ریشههای باستانی زبان فارسی توجه داشت و تلاش میکرد تا با ابداع واژههای جدید، دقت زبان فارسی را افزایش دهد. این کتاب نهتنها برای علاقهمندان به زبان فارسی، بلکه برای پژوهشگران ادبیات معاصر ایران نیز منبعی ارزشمند محسوب میشود.[۱]
پانويس
منابع مقاله
پایگاه کتابخانه تخصصی ادبیات