الإقناع: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    (صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NUR65350J1.jpg | عنوان = الإقناع | عنوان‌های دیگر = | پدیدآورندگان | پدیدآوران = ابن منذر، محمد بن ابراهيم (نويسنده) ج‍ب‍ری‍ن‌، ع‍ب‍دال‍ل‍ه‌ (محقق) |زبان | زبان = عربی | کد کنگره = /الف۲الف۷ 175/4 BP | موضوع = |ناشر |...» ایجاد کرد)
     
    جز (جایگزینی متن - ' .' به '.')
     
    (۹ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
    خط ۵: خط ۵:
    | پدیدآورندگان
    | پدیدآورندگان
    | پدیدآوران =  
    | پدیدآوران =  
    [[ابن منذر، محمد بن ابراهيم]] (نويسنده)
    [[ابن منذر، محمد بن ابراهیم]] (نويسنده)
    [[ج‍ب‍ری‍ن‌، ع‍ب‍دال‍ل‍ه‌]] (محقق)
    [[ج‍ب‍ری‍ن‌، ع‍ب‍دال‍ل‍ه‌]] (محقق)
    |زبان
    |زبان
    | زبان = عربی
    | زبان = عربی
    | کد کنگره = /الف۲الف۷ 175/4 BP  
    | کد کنگره =/الف۲الف۷ 175/4 BP  
    | موضوع =
    | موضوع =
    |ناشر  
    |ناشر  
    خط ۲۵: خط ۲۵:
    | پیش از =  
    | پیش از =  
    }}
    }}
    '''الاقناع''' اثر ابوبکر محمد بن ابراهیم بن منذر نیشابوری318ق) محدث، مفسر، فقیه شافعی در موضوع فقه (احادیث فقهی)؛ مشتمل بر مطالب فقهی بر اساس احادیث و روایات است و باتوجه به شواهد و قرائن موجود در آن در واقع از اثر دیگر نویسنده با عنوان «الاوسط» گزیده شده است.<ref>مقدمه، ص 36</ref>
    '''الإقناع''' اثر [[ابن منذر، محمد بن ابراهیم|ابوبکر محمد بن ابراهیم بن منذر نیشابوری]] (متوفای 318ق) محدث، مفسر، فقیه شافعی در موضوع فقه (احادیث فقهی)؛ مشتمل بر مطالب فقهی بر اساس احادیث و روایات است و باتوجه به شواهد و قرائن موجود در آن در واقع از اثر دیگر نویسنده با عنوان «[[الأوسط في السنن و الإجماع و الإختلاف|الاوسط]]» گزیده شده است.<ref>مقدمه، ص 36</ref>


    کتاب حاوی دویست و چهل و پنج حدیث با سند، و نزدیک به نهصد حدیث و روایت بدون سند <ref>مقدمه، ج1، ص 36</ref> ذیل چندین موضوع فقهی است. مطالب با موضوع وضو و مسائل مرتبط با آن آغاز شده است<ref>متن، ج1، ص 43- 46</ref> و به‌مانند بسیاری از کتاب‌‌هایی فقه به طرح موضوعات و مسائل مختلف پرداخته و پایان‌بخش مطالب، موضوع اقرار و مسائل مرتبط با آن است.<ref>متن، 717- 720</ref>
    کتاب حاوی دویست و چهل و پنج حدیث با سند، و نزدیک به نهصد حدیث و روایت بدون سند <ref>مقدمه، ج1، ص 36</ref> ذیل چندین موضوع فقهی است. مطالب با موضوع وضو و مسائل مرتبط با آن آغاز شده است<ref>متن، ج1، ص 43- 46</ref> و به‌مانند بسیاری از کتاب‌‌هایی فقه به طرح موضوعات و مسائل مختلف پرداخته و پایان‌بخش مطالب، موضوع اقرار و مسائل مرتبط با آن است.<ref>متن،ج 2، 717- 720</ref>


    شیوه نویسنده جمع میان روش محدثان و طریقه فقها است. وی مطالب هر باب را با احادیث مسند آغاز کرده و گاهی پیش از آن آیاتی از قرآن را آورده است. در ادامه احکام استخراج شده از قرآن و حدیث را مطرح نموده و نظرات خود را درباره آنها گفته است.<ref>مقدمه، ج1، ص 36</ref>
    شیوه نویسنده جمع میان روش محدثان و طریقه فقها است. وی مطالب هر باب را با احادیث مسند آغاز کرده و گاهی پیش از آن آیاتی از قرآن را آورده است. در ادامه احکام استخراج شده از قرآن و حدیث را مطرح نموده و نظرات خود را درباره آنها گفته است.<ref>مقدمه، ج1، ص 36</ref>


    وی در مواردی که اعتقاد به صحت حدیثی داشته آن را با عبارت‌های مانند: «ثبت عن النبي صلّى اللّه عليه و سلم»، «صح عنه...» یا «الثابت عن النبی...» و بدون ذکر سند آورده<ref>متن، ج2، ص 143 و ص 145- 156</ref> و چنانچه حدیثی را ضعیف شمرده با عبارت: «روينا أو يروى عن النبي صلّى اللّه عليه و سلم ...» به این امر توجه داده است.<ref>متن، ج2، ص 162</ref>
    وی در مواردی که اعتقاد به صحت حدیثی داشته آن را با عبارت‌های مانند: «ثبت عن النبي صلّى‌اللّه‌عليه‌و‌سلم»، «صح عنه...» یا «الثابت عن النبی...» و بدون ذکر سند آورده<ref>متن، ج2، ص 143 و ص 145- 156</ref> و چنانچه حدیثی را ضعیف شمرده با عبارت: «روينا أو يروى عن النبي صلّى‌اللّه‌عليه‌و‌سلم...» به این امر توجه داده است.<ref>متن، ج2، ص 162</ref>


    شیوه نویسنده در آغاز کتاب عدم ذکر دلایل احکام و همچنین اقوال علما به‌صورت گسترده است، لکن این شیوه در میانه و آخر کتاب تغییریافته ازاین‌رو دلایل احکام و اقوال علما را بیشتر مورد توجه قرار داده و برای آرا و نظراتی که مورد تأیید و ترجیحش بوده به ارائه دلیل پرداخته است. به نظر می‌رسد وی در ابتدای امر در صدد بوده تا این کتاب را به اجتهادات فقهی خود و تنها با ذکر احادیث با سند در آغاز هر باب و بدون ذکر دلیل اختصاص دهد، اما در اواسط کتاب نظر او تغییریافته ازاین‌رو به شکل گسترده به ذکر ادله و اقوال علما روی آورده است. این روش سبب شده تا برخی از منابع تراجم و کتابشناسی کتاب را تنها حاوی احکام و تهی از ادله معرفی نمایند.<ref>مقدمه، ج1، ص 36</ref>
    شیوه نویسنده در آغاز کتاب عدم ذکر دلایل احکام و همچنین اقوال علما به‌صورت گسترده است، لکن این شیوه در میانه و آخر کتاب تغییریافته ازاین‌رو دلایل احکام و اقوال علما را بیشتر مورد توجه قرار داده و برای آرا و نظراتی که مورد تأیید و ترجیحش بوده به ارائه دلیل پرداخته است. به نظر می‌رسد وی در ابتدای امر در صدد بوده تا این کتاب را به اجتهادات فقهی خود و تنها با ذکر احادیث با سند در آغاز هر باب و بدون ذکر دلیل اختصاص دهد، اما در اواسط کتاب نظر او تغییریافته ازاین‌رو به شکل گسترده به ذکر ادله و اقوال علما روی آورده است. این روش سبب شده تا برخی از منابع تراجم و کتابشناسی کتاب را تنها حاوی احکام و تهی از ادله معرفی نمایند.<ref>مقدمه، ج1، ص 36</ref>


    محقق متن را براساس قواعد خط و املای جدید نسخه‌برداری کرده است و ضمن جبران افتادگی‌های متن با قراردادن کلمات اضافه شده به متن در میان علامت () و اشاره به آن در پاورقی، به تصحیح برخی واژگان پرداخته است. آدرس‌دهی آیات، مستندسازی احادیث نبوی، روایات به‌اضافه ارزش‌گذاری آنها، مستندکردن اقوال علما و اجماع‌های ذکر شده، معرفی برخی شخصیت‌ها،  توضیح برخی الفاظ دشوار و نامأنوس و تعلیق بر برخی از مسائل فقهی در پاورقی از دیگر کارهای محقق است. وی همچنین احادیث و روایان مسند را شماره‌گذاری نموده و فهرست‌هایی نیز در پایان کتاب تنظیم کرده است.<ref>مقدمه، ج1، ص 38- 39</ref>
    محقق متن را براساس قواعد خط و املای جدید نسخه‌برداری کرده است و ضمن جبران افتادگی‌های متن با قراردادن کلمات اضافه شده به متن در میان علامت () و اشاره به آن در پاورقی، به تصحیح برخی واژگان پرداخته است. آدرس‌دهی آیات، مستندسازی احادیث نبوی، روایات به‌اضافه ارزش‌گذاری آنها، مستندکردن اقوال علما و اجماع‌های ذکر شده، معرفی برخی شخصیت‌ها،توضیح برخی الفاظ دشوار و نامأنوس و تعلیق بر برخی از مسائل فقهی در پاورقی از دیگر کارهای محقق است. وی همچنین احادیث و روایان مسند را شماره‌گذاری نموده و فهرست‌هایی نیز در پایان کتاب تنظیم کرده است.<ref>مقدمه، ج1، ص 38- 39</ref>
     
     
    ==پانویس ==
    ==پانویس ==
    <references/>
    <references/>
    خط ۴۸: خط ۴۶:
    ==وابسته‌ها==
    ==وابسته‌ها==
    {{وابسته‌ها}}
    {{وابسته‌ها}}
    [[الأوسط في السنن و الإجماع و الإختلاف]]


    [[رده:کتاب‌شناسی]]
    [[رده:کتاب‌شناسی]]
     
    [[رده:اسلام، عرفان، غیره]]
    [[رده:مقالات بازبینی نشده2]]
    [[رده: فقه و اصول]]
    [[رده: فقه مذاهب]]
    [[رده: فقه اهل سنت]]
    [[رده:مقالات بازبینی شده2 اردیبهشت 1404]]
    [[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ اردیبهشت 1404 توسط فاضل گرنه زاده]]
    [[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ اردیبهشت 1404 توسط فاضل گرنه زاده]]
    [[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ اردیبهشت 1404 توسط فریدون سبحانی]]
    [[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ اردیبهشت 1404 توسط فریدون سبحانی]]

    نسخهٔ کنونی تا ‏۹ دسامبر ۲۰۲۵، ساعت ۱۳:۲۱

    الإقناع
    الإقناع
    پدیدآورانابن منذر، محمد بن ابراهیم (نويسنده) ج‍ب‍ری‍ن‌، ع‍ب‍دال‍ل‍ه‌ (محقق)
    ناشرمطابع الفرزدق التجارية
    مکان نشرعربستان - ریاض
    سال نشر1408ق
    چاپ1
    زبانعربی
    تعداد جلد2
    کد کنگره
    /الف۲الف۷ 175/4 BP
    نورلایبمطالعه و دانلود pdf

    الإقناع اثر ابوبکر محمد بن ابراهیم بن منذر نیشابوری (متوفای 318ق) محدث، مفسر، فقیه شافعی در موضوع فقه (احادیث فقهی)؛ مشتمل بر مطالب فقهی بر اساس احادیث و روایات است و باتوجه به شواهد و قرائن موجود در آن در واقع از اثر دیگر نویسنده با عنوان «الاوسط» گزیده شده است.[۱]

    کتاب حاوی دویست و چهل و پنج حدیث با سند، و نزدیک به نهصد حدیث و روایت بدون سند [۲] ذیل چندین موضوع فقهی است. مطالب با موضوع وضو و مسائل مرتبط با آن آغاز شده است[۳] و به‌مانند بسیاری از کتاب‌‌هایی فقه به طرح موضوعات و مسائل مختلف پرداخته و پایان‌بخش مطالب، موضوع اقرار و مسائل مرتبط با آن است.[۴]

    شیوه نویسنده جمع میان روش محدثان و طریقه فقها است. وی مطالب هر باب را با احادیث مسند آغاز کرده و گاهی پیش از آن آیاتی از قرآن را آورده است. در ادامه احکام استخراج شده از قرآن و حدیث را مطرح نموده و نظرات خود را درباره آنها گفته است.[۵]

    وی در مواردی که اعتقاد به صحت حدیثی داشته آن را با عبارت‌های مانند: «ثبت عن النبي صلّى‌اللّه‌عليه‌و‌سلم»، «صح عنه...» یا «الثابت عن النبی...» و بدون ذکر سند آورده[۶] و چنانچه حدیثی را ضعیف شمرده با عبارت: «روينا أو يروى عن النبي صلّى‌اللّه‌عليه‌و‌سلم...» به این امر توجه داده است.[۷]

    شیوه نویسنده در آغاز کتاب عدم ذکر دلایل احکام و همچنین اقوال علما به‌صورت گسترده است، لکن این شیوه در میانه و آخر کتاب تغییریافته ازاین‌رو دلایل احکام و اقوال علما را بیشتر مورد توجه قرار داده و برای آرا و نظراتی که مورد تأیید و ترجیحش بوده به ارائه دلیل پرداخته است. به نظر می‌رسد وی در ابتدای امر در صدد بوده تا این کتاب را به اجتهادات فقهی خود و تنها با ذکر احادیث با سند در آغاز هر باب و بدون ذکر دلیل اختصاص دهد، اما در اواسط کتاب نظر او تغییریافته ازاین‌رو به شکل گسترده به ذکر ادله و اقوال علما روی آورده است. این روش سبب شده تا برخی از منابع تراجم و کتابشناسی کتاب را تنها حاوی احکام و تهی از ادله معرفی نمایند.[۸]

    محقق متن را براساس قواعد خط و املای جدید نسخه‌برداری کرده است و ضمن جبران افتادگی‌های متن با قراردادن کلمات اضافه شده به متن در میان علامت () و اشاره به آن در پاورقی، به تصحیح برخی واژگان پرداخته است. آدرس‌دهی آیات، مستندسازی احادیث نبوی، روایات به‌اضافه ارزش‌گذاری آنها، مستندکردن اقوال علما و اجماع‌های ذکر شده، معرفی برخی شخصیت‌ها،توضیح برخی الفاظ دشوار و نامأنوس و تعلیق بر برخی از مسائل فقهی در پاورقی از دیگر کارهای محقق است. وی همچنین احادیث و روایان مسند را شماره‌گذاری نموده و فهرست‌هایی نیز در پایان کتاب تنظیم کرده است.[۹]

    پانویس

    1. مقدمه، ص 36
    2. مقدمه، ج1، ص 36
    3. متن، ج1، ص 43- 46
    4. متن،ج 2، 717- 720
    5. مقدمه، ج1، ص 36
    6. متن، ج2، ص 143 و ص 145- 156
    7. متن، ج2، ص 162
    8. مقدمه، ج1، ص 36
    9. مقدمه، ج1، ص 38- 39

    منابع مقاله

    1. مقدمه و متن کتاب.


    وابسته‌ها