مختصر في شواذ القرآن من كتاب البديع: تفاوت میان نسخهها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' ]]' به ']]') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۲ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''مختصر في شواذ القرآن من كتاب البديع'''، از آثار شاعر، اديب و نحوى ایرانى، [[ابوعبدالله حسین بن احمد بن خالویه]] ملقب به «ذوالنونين» و مشهور به [[ابن خالویه]] (متوفای 370ق)، است که به «قرائتهای شاذّ و نادر» میپردازد و چگونگی گویش و نگارش واژگان قرآنی را بر اساس آرای غریبی بیان میکند که عموم مسلمانان بسیاری از آن «خوانشهای شگفتآور» را تاکنون نشنیدهاند و نادرست میشمارند. پژوهشگر، خاورشناس و قرآنپژوه مسیحی استرالیایی، [[آرتور جفرى]] (1892-1959م)، این کتاب را تصحیح و تحقیق کرده و مقدمه و تعلیقاتی بر آن افزوده و شخصیت و آثار [[ابن خالویه]] و همچنین ویژگیهای اثر حاضر را معرفی کرده است. | '''مختصر في شواذ القرآن من كتاب البديع'''، از آثار شاعر، اديب و نحوى ایرانى، [[ابن خالویه، حسین بن احمد|ابوعبدالله حسین بن احمد بن خالویه]] ملقب به «ذوالنونين» و مشهور به [[ابن خالویه، حسین بن احمد|ابن خالویه]] (متوفای 370ق)، است که به «قرائتهای شاذّ و نادر» میپردازد و چگونگی گویش و نگارش واژگان قرآنی را بر اساس آرای غریبی بیان میکند که عموم مسلمانان بسیاری از آن «خوانشهای شگفتآور» را تاکنون نشنیدهاند و نادرست میشمارند. پژوهشگر، خاورشناس و قرآنپژوه مسیحی استرالیایی، [[جفری، آرتور|آرتور جفرى]] (1892-1959م)، این کتاب را تصحیح و تحقیق کرده و مقدمه و تعلیقاتی بر آن افزوده و شخصیت و آثار [[ابن خالویه، حسین بن احمد|ابن خالویه]] و همچنین ویژگیهای اثر حاضر را معرفی کرده است. | ||
==هدف و روش== | ==هدف و روش== | ||
*[[ابن خالویه]] بدون مقدمه وارد بحث اصلی خودش شده است. | *[[ابن خالویه، حسین بن احمد|ابن خالویه]] بدون مقدمه وارد بحث اصلی خودش شده است. | ||
*[[آرتور جفرى]]، اثر حاضر را از مشهورترین کتابها در باب قرائتهای شاذّ دانسته و افزوده است: این کتاب برای واژهشناسان و پژوهشگران در موضوع دانش قرائتها خیلی مهمّ است و این مطلب دو سبب دارد: | *[[جفری، آرتور|آرتور جفرى]]، اثر حاضر را از مشهورترین کتابها در باب قرائتهای شاذّ دانسته و افزوده است: این کتاب برای واژهشناسان و پژوهشگران در موضوع دانش قرائتها خیلی مهمّ است و این مطلب دو سبب دارد: | ||
#[[ابن خالویه]] از نظر لغت شاگرد [[ابن انباری]] (نویسنده [[المصاحف]]) بود و در زمینه قرائت، نزد [[ابن مجاهد]] شاگردی کرد یعنی همان دانشوری که وزیر ابن مقله را قانع کرد تا قرائتهای هفتگانه را ثبت کند و رسمیت ببخشد و بقیه قرائات را ممنوع سازد. | #[[ابن خالویه]] از نظر لغت شاگرد [[ابن انباری، محمد بن قاسم|ابن انباری]] (نویسنده [[المصاحف]]) بود و در زمینه قرائت، نزد [[ابن مجاهد، احمد بن موسی|ابن مجاهد]] شاگردی کرد یعنی همان دانشوری که وزیر ابن مقله را قانع کرد تا قرائتهای هفتگانه را ثبت کند و رسمیت ببخشد و بقیه قرائات را ممنوع سازد. | ||
#عادت [[ابن خالویه]] این بود که به تهذیب تألیفات استادانش میپرداخت مانند کتاب]] | #عادت [[ابن خالویه]] این بود که به تهذیب تألیفات استادانش میپرداخت مانند کتاب [[العشرات]] که به نام او مشهور شده ولی در واقع اثر مذکور تألیف استادش [[مطرز]] است. پس ازآنجاکه استاد قرائت [[ابن خالویه]]، [[ابن مجاهد، احمد بن موسی|ابن مجاهد]] بوده که علاوه بر قرائتهای سبعه، قرائتهای شاذّ را هم تدریس میکرده، پس بعید نیست که این کتاب همان درس [[ابن مجاهد، احمد بن موسی|ابن مجاهد]] باشد و شاهد این مطلب آن است که [[ابن خالویه]] در این کتاب، در موارد بسیاری از استادش [[ابن مجاهد، احمد بن موسی|ابن مجاهد]] مطالبی نقل میکند....<ref> مقدمه محقق، ص8-7. </ref> نقد: این شاهد،جای تأمل دارد و میتواند نتیجه عکس بدهد. | ||
==ساختار و محتوا== | ==ساختار و محتوا== | ||
*[[ابن خالویه]] قرائتهای شاذّ را در این اثر به ترتیب ورود در آیات و سورههای قرآن کریم، از سوره فاتحه تا ناس بیان کرده است.بر اساس این کتاب در همه 114 سوره قرآن، قرائت شاذّ وجود دارد. | *[[ابن خالویه، حسین بن احمد|ابن خالویه]] قرائتهای شاذّ را در این اثر به ترتیب ورود در آیات و سورههای قرآن کریم، از سوره فاتحه تا ناس بیان کرده است.بر اساس این کتاب در همه 114 سوره قرآن، قرائت شاذّ وجود دارد. | ||
==نمونه مباحث== | ==نمونه مباحث== | ||
*[[ابن کثیر]]، در آیه اول (عَمَّ يَتَسَاءَلُونَ)، «عَمَّ» را «عَمَّه» (با افزودن های ساکن) خوانده است.<ref> متن کتاب، ص167.</ref> | *[[ابن کثیر، اسماعیل بن عمر|ابن کثیر]]، در آیه اول (عَمَّ يَتَسَاءَلُونَ)، «عَمَّ» را «عَمَّه» (با افزودن های ساکن) خوانده است.<ref> متن کتاب، ص167.</ref> | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
<references/> | <references/> | ||
| خط ۴۵: | خط ۴۵: | ||
==وابستهها== | ==وابستهها== | ||
{{وابستهها}} | {{وابستهها}} | ||
[[المختصر في شواذ القرآن]] | |||
[[رده:کتابشناسی]] | [[رده:کتابشناسی]] | ||
[[رده:اسلام، عرفان، غیره]] | |||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده:قرآن و علوم قرآنی]] | ||
[[رده:علوم قرآنی]] | |||
[[رده:علم قرائت و تجوید]] | |||
[[رده:علم قرائت]] | |||
[[رده:مقالات بازبینی شده2 خرداد 1404]] | |||
[[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ فروردین 1404 توسط محمد خردمند]] | [[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ فروردین 1404 توسط محمد خردمند]] | ||
[[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ فروردین 1404 توسط فریدون سبحانی]] | [[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ فروردین 1404 توسط فریدون سبحانی]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۶ مهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۱۸:۳۳
مختصر في شواذ القرآن من كتاب البديع، از آثار شاعر، اديب و نحوى ایرانى، ابوعبدالله حسین بن احمد بن خالویه ملقب به «ذوالنونين» و مشهور به ابن خالویه (متوفای 370ق)، است که به «قرائتهای شاذّ و نادر» میپردازد و چگونگی گویش و نگارش واژگان قرآنی را بر اساس آرای غریبی بیان میکند که عموم مسلمانان بسیاری از آن «خوانشهای شگفتآور» را تاکنون نشنیدهاند و نادرست میشمارند. پژوهشگر، خاورشناس و قرآنپژوه مسیحی استرالیایی، آرتور جفرى (1892-1959م)، این کتاب را تصحیح و تحقیق کرده و مقدمه و تعلیقاتی بر آن افزوده و شخصیت و آثار ابن خالویه و همچنین ویژگیهای اثر حاضر را معرفی کرده است.
| مختصر في شواذ القرآن من كتاب البديع | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | ابنخالویه، حسین بن احمد (نويسنده) جفری، آرتور (مقدمهنويس) |
| ناشر | بتانة |
| مکان نشر | مصر - قاهره |
| سال نشر | 13ش |
| چاپ | 1 |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | /الف۲ق۴ 77/3 BP |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
هدف و روش
- ابن خالویه بدون مقدمه وارد بحث اصلی خودش شده است.
- آرتور جفرى، اثر حاضر را از مشهورترین کتابها در باب قرائتهای شاذّ دانسته و افزوده است: این کتاب برای واژهشناسان و پژوهشگران در موضوع دانش قرائتها خیلی مهمّ است و این مطلب دو سبب دارد:
- ابن خالویه از نظر لغت شاگرد ابن انباری (نویسنده المصاحف) بود و در زمینه قرائت، نزد ابن مجاهد شاگردی کرد یعنی همان دانشوری که وزیر ابن مقله را قانع کرد تا قرائتهای هفتگانه را ثبت کند و رسمیت ببخشد و بقیه قرائات را ممنوع سازد.
- عادت ابن خالویه این بود که به تهذیب تألیفات استادانش میپرداخت مانند کتاب العشرات که به نام او مشهور شده ولی در واقع اثر مذکور تألیف استادش مطرز است. پس ازآنجاکه استاد قرائت ابن خالویه، ابن مجاهد بوده که علاوه بر قرائتهای سبعه، قرائتهای شاذّ را هم تدریس میکرده، پس بعید نیست که این کتاب همان درس ابن مجاهد باشد و شاهد این مطلب آن است که ابن خالویه در این کتاب، در موارد بسیاری از استادش ابن مجاهد مطالبی نقل میکند....[۱] نقد: این شاهد،جای تأمل دارد و میتواند نتیجه عکس بدهد.
ساختار و محتوا
- ابن خالویه قرائتهای شاذّ را در این اثر به ترتیب ورود در آیات و سورههای قرآن کریم، از سوره فاتحه تا ناس بیان کرده است.بر اساس این کتاب در همه 114 سوره قرآن، قرائت شاذّ وجود دارد.
نمونه مباحث
پانویس
منابع مقاله
- مقدمه و متن کتاب.