تسمية شيوخ أبي داود: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - ' ' به '')
 
(یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۹: خط ۹:
|زبان
|زبان
| زبان = عربی
| زبان = عربی
| کد کنگره =    
| کد کنگره =BP ۱۱۴‬/ج۹ت۵ 
| موضوع =
| موضوع =حدیث,محدثان اهل سنت, -- علم‌الرجال,ابوداود، سلیمان بن اشعث،‭۲۷۵ -۲۰۲ ‬ق.- سنن - نقد و تفسیر
|ناشر  
|ناشر  
| ناشر = دار الکتب العلمية
| ناشر = دار الکتب العلمية
خط ۵۵: خط ۵۵:


[[رده:کتاب‌شناسی]]
[[رده:کتاب‌شناسی]]
 
[[رده:اسلام، عرفان، غیره]]
[[رده:مقالات بازبینی نشده2]]
[[رده:حدیث]]
[[رده:علم الحدیث]]
[[رده:مباحث خاص علم الحدیث]]
[[رده:مقالات بازبینی شده2 فروردین 1404]]
[[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ فروردین 1404 توسط محمد خردمند]]
[[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ فروردین 1404 توسط محمد خردمند]]
[[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ فروردین 1404 توسط محسن عزیزی]]
[[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ فروردین 1404 توسط محسن عزیزی]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۳۰ اوت ۲۰۲۵، ساعت ۱۱:۱۰

تسمية شيوخ أبي‌داود، از آثار حافظ، نسابه، واژه‌شناس و محدث و رجالى قرن پنجم هجری قمری، ابوعلی حسین بن محمد بن احمد جیانی غسانی اندلسی، مشهور به ابوعلی جیانی غسانی (متوفای 498ق)، است که به معرفی حافظ، محدّث، ناقد و رجالی قرن سوم هجری قمری ابوداود سلیمان بن اشعث ازدی سجستانی (202-275ق)، می‌پردازد و اسامی استادان او را بیان می‌کند. پژوهشگر معاصر، ابوهاجر محمدسعید ب‍ن‌ ب‍س‍ی‍ون‍ی‌ زغلول، این کتاب را تصحیح و تحقیق کرده و مقدمه و تعلیقاتی ارزشمند را بر آن افزوده و شخصیت و آثار ابوداود سجستانی و ابوعلی جیانی غسانی و به‌خصوص ویژگی‌ها و روش اثر حاضر را شناسانده است.

تسمية شيوخ أبي داود
تسمية شيوخ أبي داود
پدیدآورانجیانی غسانی، ابو علی حسین بن محمد (نويسنده) زغلول‌، ابو هاجر محمدسعید (محقق)
ناشردار الکتب العلمية
مکان نشرلبنان - بیروت
سال نشر13سده
چاپ1
موضوعحدیث,محدثان اهل سنت, -- علم‌الرجال,ابوداود، سلیمان بن اشعث،‭۲۷۵ -۲۰۲ ‬ق.- سنن - نقد و تفسیر
زبانعربی
تعداد جلد1
کد کنگره
BP ۱۱۴‬/ج۹ت۵
نورلایبمطالعه و دانلود pdf

هدف و روش

  • محقق با تأکید بر آنکه اندیشوران از قدیم و جدید به سنن ابی‌داود اهتمام ورزیده‌اند، افزوده است: ابوعلی جیانی غسانی به شیوخ ابوداود توجه کرده است و من به تصحیح آن پرداختم تا پژوهشگران استفاده کنند[۱].
  • محقق، روش نویسنده را در اثر حاضر با تفصیل در 11 نکته بیان کرده است[۲]؛ از جمله اینکه: با تتبع دقیق یافتیم که ابوعلی جیانی غسانی، تعداد 49 نفر از شیوخ ابوداود را نیاورده است، باآنکه در سنن مذکور هستند...[۳].

ساختار و محتوا

  1. استادان ابوداود که ابن حجر آنان را مقبول دانسته است[۵].
  2. اشخاصی که ابوعلی جیانی غسانی بین آنان جدایی افکنده؛ درصورتی‌که یک نفر هستند[۶].
  3. اشخاصی که ابوعلی جیانی غسانی، آنان را یکی پنداشته؛ درصورتی‌که دو نفر هستند[۷].
  4. کسانی از شیوخ ابوداود که روایتی را از آنان نیافتیم[۸].
  5. کسانی از شیوخ ابوداود که در این معجم از قلم افتاده‌اند، ولی در سنن روایت دارند[۹].
  6. شیوخی که در سنن نیستند، ولی در معجم هستند[۱۰].

نمونه مباحث

  • 334- «سلیمان بن عبدالرحمن تمار از عمرو بن طلحه»: ابوداود سجستانی از او در کتاب دیات روایت نقل کرده است[۱۱].

پانویس

  1. ر.ک: مقدمه محقق، ص1
  2. ر.ک: همان، ص8-11
  3. ر.ک: همان، ص11
  4. ر.ک: متن کتاب، ص60-137
  5. ر.ک: همان، ص139-140
  6. ر.ک: همان، ص141-142
  7. ر.ک: همان، ص143
  8. ر.ک: همان، ‌ص144
  9. ر.ک: همان، ص145-147
  10. ر.ک: همان، ص148-151
  11. ر.ک: همان، ص126

منابع مقاله

مقدمه و متن کتاب.


وابسته‌ها