گذر از دفاعیه‌گرایی؛ به سوی پدیدارشناسی متن: تفاوت میان نسخه‌ها

«مسلمان مدرن» فرزند ابراهیم است، اگر چه امروز دلیری اندیشیدن را نسب از کانت می‌برد و ایمان خائفانه را از کی‌یرکگور، اما از این سرمشق امروز تا آن «سرنمون» تاریخی دیروز راهی نیست، چراکه آدمیان در تاریخ زندگی می‌کنند و پیوسته نسبت خود را با میراث و سنت گذشتۀ خویش می‌سنجند، از این‌رو، گاه به تقدیس سنت می‌نشینند و در گذشته می‌مانند و گاه به بازخوانی نقادانۀ آن می‌پردازند و به آن سبب گامی به پیش می‌نهند.

نگارنده در این گفتگوها دو طرح و شاید دو دغدغه را توأمان دنبال کرده است؛ نخست، دغدغه و شوق یافتن حقیقت است و دوم، رهایی و آزادی. طرح نخست برای او پرسش از وجود خدا ـ اینجا الله ـ را به مثابه سرفصلی آغاز می‌کند که با گشودن و طرح آن م‌توان از معناداری یا بی‌معنایی زندگی، مرگ و نیستی و پوچی در برابر دغدغۀ جاودانگی و خلود بشر پرسید و پنداشته‌ها و داشته‌های خود را به نقد کشید و محک زد؛ پرسشی دشوار برای ساکنان دنیای مدرن و به خصوص برای ما تازه‌واردان این دنیا. در جهانی که علم قصد دارد همه چیز را افسون‌زدایی و سکولار کند و هر آنچه را قدسی و آسمانی است به جامعه، طبقه، احساس، یا ناخودآگاه تحویل و احاطه دهد. اینها پرسش‌ها و چالش‌های نگارنده است که پیوسته از ورای سؤال‌ها و گفتگوهای او رخ می‌نماید و در این مجموعه خود را بازمی‌تاباند.