المصايد و المطارد: تفاوت میان نسخهها
A-esmaeili (بحث | مشارکتها) (صفحهای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NUR69200J1.jpg | عنوان = المصايد و المطارد | عنوانهای دیگر = | پدیدآورندگان | پدیدآوران = کشاجم، محمود بن حسین (نويسنده) طلس، محمداسعد (محقق) |زبان | زبان = عربی | کد کنگره = /ک5م6 194/3 BP | موضوع =شکار (فقه) - شک...» ایجاد کرد) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'هها' به 'هها') |
||
| (۲ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱۰: | خط ۱۰: | ||
| زبان = عربی | | زبان = عربی | ||
| کد کنگره = /ک5م6 194/3 BP | | کد کنگره = /ک5م6 194/3 BP | ||
| موضوع =شکار (فقه) - شکار - | | موضوع =شکار (فقه) - شکار - جنبههای مذهبی -- اسلام | ||
|ناشر | |ناشر | ||
| ناشر = دار المعرفة | | ناشر = دار المعرفة | ||
| خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''المصايد و المطارد'''، از آثار شاعر، ادیب، کاتب، متکلم، منجم، منطقی و محدث شیعی فلسطینی قرن چهارم هجری قمری، [[ابوالفتح محمود بن محمد بن حسین بن سندی بن شاهک رملی]]، مشهور به [[کشاجم]] (متوفای حدود 358ق)، است که به بررسی ادیبانه، شاعرانه، فقهی و اخلاقی شکار کردن و آداب و احکام آن میپردازد و اشعار یا سخنان خودش و یا دیگران و دیدگاههای خلفای عباسی (هارونالرشید و...) را ذکر میکند. پژوهشگر معاصر، [[محمد اسعد طلس]]، این کتاب را تصحیح و تحقیق کرده و مقدمه و تعلیقاتی ارزنده را بر آن افزوده و شخصیت و آثار [[محمود بن حسین کشاجم]] و بهخصوص ویژگیها و روش اثر حاضر را شناسانده است. | '''المصايد و المطارد'''، از آثار شاعر، ادیب، کاتب، متکلم، منجم، منطقی و محدث شیعی فلسطینی قرن چهارم هجری قمری، [[کشاجم، محمود بن حسین|ابوالفتح محمود بن محمد بن حسین بن سندی بن شاهک رملی]]، مشهور به [[کشاجم، محمود بن حسین|کشاجم]] (متوفای حدود 358ق)، است که به بررسی ادیبانه، شاعرانه، فقهی و اخلاقی شکار کردن و آداب و احکام آن میپردازد و اشعار یا سخنان خودش و یا دیگران و دیدگاههای خلفای عباسی (هارونالرشید و...) را ذکر میکند. پژوهشگر معاصر، [[طلس، محمداسعد|محمد اسعد طلس]]، این کتاب را تصحیح و تحقیق کرده و مقدمه و تعلیقاتی ارزنده را بر آن افزوده و شخصیت و آثار [[کشاجم، محمود بن حسین|محمود بن حسین کشاجم]] و بهخصوص ویژگیها و روش اثر حاضر را شناسانده است. | ||
==نقص نسخه حاضر== | ==نقص نسخه حاضر== | ||
* چند صفحه از مقدمه [[محمد اسعد طلس]] بر اثر حاضر، سفید است و مطلبی ندارد و سخن محقق ناتمام مانده است<ref>ر.ک: مقدمه محقق، ص10، 11 و 14</ref>. علتش، نقص نسخه چاپشده است، یا اشکال در تصویربرداری؟ به نظر میرسد احتمال اخیر نزدیکتر به واقع است. | * چند صفحه از مقدمه [[طلس، محمداسعد|محمد اسعد طلس]] بر اثر حاضر، سفید است و مطلبی ندارد و سخن محقق ناتمام مانده است<ref>ر.ک: مقدمه محقق، ص10، 11 و 14</ref>. علتش، نقص نسخه چاپشده است، یا اشکال در تصویربرداری؟ به نظر میرسد احتمال اخیر نزدیکتر به واقع است. | ||
==نام نویسنده== | ==نام نویسنده== | ||
* خطاطی که اسم نگارنده را در روی جلد خوشنویسی کرده اشتباهی نوشته است: «تأليف أبيالفتح محمود بن الحسن الكاتب»؛ درصورتیکه «حسن» نیست و «حسین» است و حسین هم پدرش نیست و پدربزرگ اوست. [[محمد اسعد طلس]]، نام و نشان صحیح نویسنده را ثبت کرده است<ref>ر.ک: همان، ص5</ref>. | * خطاطی که اسم نگارنده را در روی جلد خوشنویسی کرده اشتباهی نوشته است: «تأليف أبيالفتح محمود بن الحسن الكاتب»؛ درصورتیکه «حسن» نیست و «حسین» است و حسین هم پدرش نیست و پدربزرگ اوست. [[طلس، محمداسعد|محمد اسعد طلس]]، نام و نشان صحیح نویسنده را ثبت کرده است<ref>ر.ک: همان، ص5</ref>. | ||
==انتقاد== | ==انتقاد== | ||
* [[کشاجم]]، با تأکید بر آنکه خدای متعال، صید خشکی و دریا را حلال کرده، افزوده است: خدا در کتاب عزیزش این مسئله را یاد کرده و گفته است: «أحل لكم صيد البر و البحر»<ref>ر.ک: مقدمه نویسنده، ص3</ref>؛ محقق نشانی این آیه را نیاورده و هیچ اشکالی هم به نویسنده نکرده است؛ درحالیکه چنین آیهای وجود ندارد و آنچه هست این است: «أُحِلَّ لَكمْ صَيدُ الْبَحْرِ وَ طَعَامُهُ مَتَاعًا لَكمْ وَ لِلسَّيارَةِ ۖ وَ حُرِّمَ عَلَيكمْ صَيدُ الْبَرِّ مَادُمْتُمْ حُرُمًا ۗ وَ اتَّقُوا اللَّهَ الَّذِي إِلَيهِ تُحْشَرُونَ» (مائده: 95). | * [[کشاجم، محمود بن حسین|کشاجم]]، با تأکید بر آنکه خدای متعال، صید خشکی و دریا را حلال کرده، افزوده است: خدا در کتاب عزیزش این مسئله را یاد کرده و گفته است: «أحل لكم صيد البر و البحر»<ref>ر.ک: مقدمه نویسنده، ص3</ref>؛ محقق نشانی این آیه را نیاورده و هیچ اشکالی هم به نویسنده نکرده است؛ درحالیکه چنین آیهای وجود ندارد و آنچه هست این است: «أُحِلَّ لَكمْ صَيدُ الْبَحْرِ وَ طَعَامُهُ مَتَاعًا لَكمْ وَ لِلسَّيارَةِ ۖ وَ حُرِّمَ عَلَيكمْ صَيدُ الْبَرِّ مَادُمْتُمْ حُرُمًا ۗ وَ اتَّقُوا اللَّهَ الَّذِي إِلَيهِ تُحْشَرُونَ» (مائده: 95). | ||
==ساختار و محتوا== | ==ساختار و محتوا== | ||
| خط ۵۷: | خط ۵۷: | ||
[[رده:مباحث خاص فقه]] | [[رده:مباحث خاص فقه]] | ||
[[رده:حظر و اباحه]] | [[رده:حظر و اباحه]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی شده2 اسفند 1403]] | |||
[[رده:مقالات بازبینی | |||
[[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ اسفند 1403 توسط محمد خردمند]] | [[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ اسفند 1403 توسط محمد خردمند]] | ||
[[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ اسفند 1403 توسط محسن عزیزی]] | [[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ اسفند 1403 توسط محسن عزیزی]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۱ مارس ۲۰۲۵، ساعت ۰۱:۰۲
المصايد و المطارد، از آثار شاعر، ادیب، کاتب، متکلم، منجم، منطقی و محدث شیعی فلسطینی قرن چهارم هجری قمری، ابوالفتح محمود بن محمد بن حسین بن سندی بن شاهک رملی، مشهور به کشاجم (متوفای حدود 358ق)، است که به بررسی ادیبانه، شاعرانه، فقهی و اخلاقی شکار کردن و آداب و احکام آن میپردازد و اشعار یا سخنان خودش و یا دیگران و دیدگاههای خلفای عباسی (هارونالرشید و...) را ذکر میکند. پژوهشگر معاصر، محمد اسعد طلس، این کتاب را تصحیح و تحقیق کرده و مقدمه و تعلیقاتی ارزنده را بر آن افزوده و شخصیت و آثار محمود بن حسین کشاجم و بهخصوص ویژگیها و روش اثر حاضر را شناسانده است.
| المصايد و المطارد | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | کشاجم، محمود بن حسین (نويسنده) طلس، محمداسعد (محقق) |
| ناشر | دار المعرفة |
| مکان نشر | عراق - بغداد |
| سال نشر | 13سده |
| چاپ | 1 |
| موضوع | شکار (فقه) - شکار - جنبههای مذهبی -- اسلام |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | /ک5م6 194/3 BP |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
نقص نسخه حاضر
- چند صفحه از مقدمه محمد اسعد طلس بر اثر حاضر، سفید است و مطلبی ندارد و سخن محقق ناتمام مانده است[۱]. علتش، نقص نسخه چاپشده است، یا اشکال در تصویربرداری؟ به نظر میرسد احتمال اخیر نزدیکتر به واقع است.
نام نویسنده
- خطاطی که اسم نگارنده را در روی جلد خوشنویسی کرده اشتباهی نوشته است: «تأليف أبيالفتح محمود بن الحسن الكاتب»؛ درصورتیکه «حسن» نیست و «حسین» است و حسین هم پدرش نیست و پدربزرگ اوست. محمد اسعد طلس، نام و نشان صحیح نویسنده را ثبت کرده است[۲].
انتقاد
- کشاجم، با تأکید بر آنکه خدای متعال، صید خشکی و دریا را حلال کرده، افزوده است: خدا در کتاب عزیزش این مسئله را یاد کرده و گفته است: «أحل لكم صيد البر و البحر»[۳]؛ محقق نشانی این آیه را نیاورده و هیچ اشکالی هم به نویسنده نکرده است؛ درحالیکه چنین آیهای وجود ندارد و آنچه هست این است: «أُحِلَّ لَكمْ صَيدُ الْبَحْرِ وَ طَعَامُهُ مَتَاعًا لَكمْ وَ لِلسَّيارَةِ ۖ وَ حُرِّمَ عَلَيكمْ صَيدُ الْبَرِّ مَادُمْتُمْ حُرُمًا ۗ وَ اتَّقُوا اللَّهَ الَّذِي إِلَيهِ تُحْشَرُونَ» (مائده: 95).
ساختار و محتوا
- در این اثر، مباحث متعددی درباره شکار آمده است؛ از جمله: خوردنیها و نخوردنیهای حیوانات شکارشده، حیلهها و ابزارهای شکار و احکام شرعی موارد گوناگون صید و شکار.
نمونه مباحث
- حیلهها و ابزارهای گوناگونی برای شکار کردن وجود دارد، از جمله تورهای آشکار و پنهان و صید با آتش و...[۴].
پانویس
منابع مقاله
مقدمه و متن کتاب.