جمع الجواهر في الملح و النوادر: تفاوت میان نسخهها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' ' به '') |
||
| (یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۹: | خط ۹: | ||
|زبان | |زبان | ||
| زبان = عربی | | زبان = عربی | ||
| کد کنگره = | | کد کنگره =PJA ۳۹۱۸/ج۸ح۶ | ||
| موضوع = | | موضوع = ادبیات عربی - نقد وتفسیر,شعرعربی -- مجموعه ها -- نقد تفسیر | ||
|ناشر | |ناشر | ||
| ناشر = دار الجيل | | ناشر = دار الجيل | ||
| خط ۴۸: | خط ۴۸: | ||
==وابستهها== | ==وابستهها== | ||
{{وابستهها}} | {{وابستهها}} | ||
[[زهر الآداب و ثمر الألباب (حصری قیروانی)]] | |||
[[رده:کتابشناسی]] | [[رده:کتابشناسی]] | ||
[[رده:زبانشناسی، علم زبان]] | |||
[[رده:زبان و ادبیات شرقی (آسیایی)]] | |||
[[رده:زبان و ادبیات عربی]] | |||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده:مقالات بازبینی شده2 اسفند 1403]] | ||
[[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ اسفند 1403 توسط فاضل گرنه زاده]] | [[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ اسفند 1403 توسط فاضل گرنه زاده]] | ||
[[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ اسفند 1403 توسط محسن عزیزی]] | [[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ اسفند 1403 توسط محسن عزیزی]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۳۰ اوت ۲۰۲۵، ساعت ۱۱:۱۶
| جمع الجواهر في الملح و النوادر | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | حصری، ابراهیم بن علی (نويسنده) بجاوی، علی محمد (محقق) |
| ناشر | دار الجيل |
| مکان نشر | لبنان - بیروت |
| سال نشر | 13سده |
| چاپ | 2 |
| موضوع | ادبیات عربی - نقد وتفسیر,شعرعربی -- مجموعه ها -- نقد تفسیر |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | PJA ۳۹۱۸/ج۸ح۶ |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
جمع الجواهر في الملح و النوادر، نوشته ابواسحاق ابراهیم بن علی حصری قیروانی (وفات بین سالهای 413، 450 و 453ق) ادیب، شاعر و نویسنده مشهور مراکشی است. این اثر ادبی را علی محمد بجاوی تحقیق کرده است.
کتاب حاضر، گلچینى از مطالب طنزآمیز و حکایتهاى ادبى از کتاب «زهر الآداب» نویسنده است. این کتاب با عنوان «ذيل زهر الآداب» نیز منتشر شده است که حکایت از ارتباط میان دو کتاب یادشده دارد. در حقیقت این اثر با مطالب متنوع آن، جنبه فکاهی داشته و آن را در مقابل «زهر الآداب» که بیشتر رویکردی جدی دارد، باید دید[۱].
«جواهر الملح» و «ذيل زهر الآداب»، از نامهایی است که برای این کتاب ذکر شده است[۲]. برخی احتمال دادهاند که نام اصلی کتاب، «جواهر النوادر و لمح الملح» بوده است[۳].
نویسنده، ضمن جمعآوری مطالب طنزآمیز، گزیدهای از اشعار نغز و قطعاتی از نثر را آورده و تلاش کرده اختصار در نگارش کتاب را رعایت نماید. همچنین از آوردن مطالبی که با دینداری و اخلاق و عادات حسنه ناسازگار است، اجتناب نماید[۴].
حکایتهای نادر، داستانهای شگفتآور، سخنان حکیمانه و لطائف طنزآمیزی از متقدمان و متأخران، خردمندان و دیوانگان، فرومایگان و بزرگان، سخاوتمندان و بخیلان، جاهلان و دانشمندان، فیلسوفان و حکیمان، عوام و خواص، شریفان، طفیلیان، داستانسرایان، خواجگان و... محتوای کتاب را تشکیل داده است[۵].
محقق، این اثر را با تکیه بر دو نسخه از آن تحقیق کرده و ازآنجاییکه اشکلات زیادی در آنها یافته، جهت پیرایش اشکالات از مصادر ادبیات و دیوانهای شعر بهره گرفته است[۶]. وی علاوه بر اشاره به اختلاف نسخ در پاورقی کتاب، به استخراج و مستندسازی اقوال و اشعار پرداخته و معنی برخی از کلمات دشوار و نامأنوس را ذکر کرده است[۷]. در مواردی نیز به معرفی برخی از شخصیتها که نامی از آنها آمده، پرداخته است[۸]. ازآنجاییکه برخی مطالب متن، فاقد عنوان جزیی بوده، محقق عناوینی را برای آنها در کنار صفحات درج کرده است[۹]. محقق، فهارس فنی ارزشمندی را نیز در آخر کتاب آورده است[۱۰].
پانویس
منابع مقاله
- مقدمه و متن کتاب.
- بوسنینه، منجى، «موسوعة أعلام العلماء و الأدباء العرب و المسلمين»، تونس، جامعة الدول العربية، 1425ق، چاپ اول.
- عبدالوهاب، حسن حسنى، «العمر في المصنفات و المؤلفين التونسيين»، بیروت، دارالغرب الإسلامي، 1990م، چاپ اول.