تحلیل ساختاری فعل در زبان سغدی: تفاوت میان نسخهها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) (صفحهای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NURتحلیل ساختاری فعل در زبان سغدیJ1.jpg | عنوان =تحلیل ساختاری فعل در زبان سغدی | عنوانهای دیگر = |پدیدآورندگان | پدیدآوران = قریب، بدرالزمان (نویسنده) |زبان | زبان = | کد کنگره = | موضوع = |ناشر | ناشر =مرکز دائرة المعارف...» ایجاد کرد) |
جز (جایگزینی متن - 'AUTOMATIONCODE.....AUTOMATIONCODE' به 'AUTOMATIONCODE......AUTOMATIONCODE') |
||
| (۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
| خط ۸: | خط ۸: | ||
|زبان | |زبان | ||
| زبان = | | زبان = | ||
| کد کنگره = | | کد کنگره =PIR ۲۱۴۸/ق۴ت۳ ۱۳۹۷ | ||
| موضوع = | | موضوع =زبان سغدی,Sogdian language,زبان سغدی,Sogdian language, -- دستور, -- Grammar, -- فعل, -- Verb,a06,a06,a08,a08 | ||
|ناشر | |ناشر | ||
| ناشر =مرکز | | ناشر =مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی | ||
| مکان نشر =تهران | | مکان نشر =تهران | ||
| سال نشر =1397 | | سال نشر =1397 | ||
| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE.....AUTOMATIONCODE | | کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE......AUTOMATIONCODE | ||
| چاپ = | | چاپ = | ||
| شابک =8ـ94ـ6326ـ600ـ978 | | شابک =8ـ94ـ6326ـ600ـ978 | ||
| خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''تحلیل ساختاری فعل در زبان سغدی''' تألیف بدرالزمان | '''تحلیل ساختاری فعل در زبان سغدی''' تألیف [[قریب، بدرالزمان|بدرالزمان قریب]]، این کتاب رسالۀ دکتری نویسنده است که در مدت هفت سال اقامت در آمریکا به نگارش درآورده و در آن ساختار فعل در زبان سغدی را تحلیل کرده است. | ||
==ساختار== | ==ساختار== | ||
| خط ۳۵: | خط ۳۵: | ||
سغد از ایالتهای هخامنشیان بود و پس از لشکرکشی اسکندر مقدونی و مقاومت و دفاع سردار بزرگشان «سپیتامنس» به دفاع سردار بزرگشان «سپیتامنس» به دست یونانیان افتاد. حملۀ اسکندر به سغد و غارت سمرقند موجب نخستین مهاجرت سغدیها به سوی مرزهای چین شد. سغدیهای بازمانده دولتشهرهایی تشکیل دادند و خیلی زود از سلوکیان جدا شدند و استقلال یافتند. | سغد از ایالتهای هخامنشیان بود و پس از لشکرکشی اسکندر مقدونی و مقاومت و دفاع سردار بزرگشان «سپیتامنس» به دفاع سردار بزرگشان «سپیتامنس» به دست یونانیان افتاد. حملۀ اسکندر به سغد و غارت سمرقند موجب نخستین مهاجرت سغدیها به سوی مرزهای چین شد. سغدیهای بازمانده دولتشهرهایی تشکیل دادند و خیلی زود از سلوکیان جدا شدند و استقلال یافتند. | ||
از مقایسۀ مطالبی که مآخذ هخامنشی، یونانی، ساسانی، چینی و اسلامی دربارۀ سغد گفتهاند، میتوان گسترۀ جغرافیای آن را تا حدودی مشخص کرد. بیشک مرکز فرهنگی و سیاسی سغد | از مقایسۀ مطالبی که مآخذ هخامنشی، یونانی، ساسانی، چینی و اسلامی دربارۀ سغد گفتهاند، میتوان گسترۀ جغرافیای آن را تا حدودی مشخص کرد. بیشک مرکز فرهنگی و سیاسی سغد سمرقند بوده که یکی از مراکز بزرگ تجاری جادۀ ابریشم نیز به شمار میرفته است. از این پایگاه، سغدیان که انحصار تجارت ابریشم را در مسیر شرقی داشتند، همراه با دولتشهرهای دیگر سغدی، نظیر تاشکند، فرغانه، پنجیکند، بخارا و کش به کمک نیروهای انتظامی قدرتهای زمان، بر ثبات و امنیت این راه کاروانی و پرخطر نظارت میکردند. | ||
اسناد کوه مغ که در ربع اول قرن هشتم میلادی بین 700 تا 725 میلادی تاریخگذاری شدهاند، از شاهی به نام «دیواستیج» یا دیواشتیچ نام میبرد. این اسناد که در خرابههای کوه مغ در دامنۀ بلندیهای زرافشان نزدیک خرابههای پنجیکند قدیم پیدا شدهاند، شامل نامههای سیاسی، اداری، تجاری سغدیان، همچنین بایگانیف حسابداری، اسناد حقوقی و صورتحسابهای مالیاتی است و اطلاعات سودمندی دربارۀ وقایع سیاسی و اجتماعی و فرهنگی آن زمان میدهد. قسمت خصوصیتر این مدارک، مثل اجارۀ زمین، اوضاع بازار و عقدنامۀ ازدواج پرده از وضع اجتماعی سیاسی سغد قبل از فتح آنجا بهدست اعراب برمیدارد. قلعهای که این اسناد در آن پیدا شده، محتملاً نزدیک محلی بوده که دیواستیج با اعراب جنگیده و بعد از عقبنشینی به قلعه پناه برده و شاید در آنجا کشته شده باشد (طبق آخرین مأخذ، او در سال 722 میلادی بهدست اعراب کشته شد)، اما قبل از مرگ توانسته است اسناد و مدارک حکومتی را در محلی پنهان کند: اسنادی که در دهۀ سی قرن بیستم پیچیده در چرم پیدا شد! این نامهها با تقویم سال و ماه و روز سغدی تاریخگذاری شده و مقایسۀ این نامها با نامهایی که در یک متن سغدی مانوی پیدا شده، فهرست نام روزها و ماههای سغدی را کامل میکند. افزون بر این اسناد کوه مغ از نام مکانهای مختلفی یاد میکند و از رابطۀ اقتصادی بین دو شهر پنجیکند و فرغانه و اعزام سفارتی از طرف دیواستیج نزد حکمران تاشکند سخن میگوید. | اسناد کوه مغ که در ربع اول قرن هشتم میلادی بین 700 تا 725 میلادی تاریخگذاری شدهاند، از شاهی به نام «دیواستیج» یا دیواشتیچ نام میبرد. این اسناد که در خرابههای کوه مغ در دامنۀ بلندیهای زرافشان نزدیک خرابههای پنجیکند قدیم پیدا شدهاند، شامل نامههای سیاسی، اداری، تجاری سغدیان، همچنین بایگانیف حسابداری، اسناد حقوقی و صورتحسابهای مالیاتی است و اطلاعات سودمندی دربارۀ وقایع سیاسی و اجتماعی و فرهنگی آن زمان میدهد. قسمت خصوصیتر این مدارک، مثل اجارۀ زمین، اوضاع بازار و عقدنامۀ ازدواج پرده از وضع اجتماعی سیاسی سغد قبل از فتح آنجا بهدست اعراب برمیدارد. قلعهای که این اسناد در آن پیدا شده، محتملاً نزدیک محلی بوده که دیواستیج با اعراب جنگیده و بعد از عقبنشینی به قلعه پناه برده و شاید در آنجا کشته شده باشد (طبق آخرین مأخذ، او در سال 722 میلادی بهدست اعراب کشته شد)، اما قبل از مرگ توانسته است اسناد و مدارک حکومتی را در محلی پنهان کند: اسنادی که در دهۀ سی قرن بیستم پیچیده در چرم پیدا شد! این نامهها با تقویم سال و ماه و روز سغدی تاریخگذاری شده و مقایسۀ این نامها با نامهایی که در یک متن سغدی مانوی پیدا شده، فهرست نام روزها و ماههای سغدی را کامل میکند. افزون بر این اسناد کوه مغ از نام مکانهای مختلفی یاد میکند و از رابطۀ اقتصادی بین دو شهر پنجیکند و فرغانه و اعزام سفارتی از طرف دیواستیج نزد حکمران تاشکند سخن میگوید. | ||
| خط ۴۶: | خط ۴۶: | ||
این کتاب رسالۀ دکتری نویسنده است که در مدت هفت سال اقامت در آمریکا به نگارش درآورده و در آن ساختار فعل در زبان سغدی را تحلیل کرده است. در مقدمۀ کتاب به زبان، منابع، تاریخ سیاسی، مهاجرنشینان و منابع زبان سغدی پرداخته شده است سپس در بخش اصلی رساله ساختار فعل در زبان سغدی تحلیل و بررسی شده است.<ref>[https://literaturelib.com/books/3841 پایگاه کتابخانه تخصصی ادبیات]</ref> | این کتاب رسالۀ دکتری نویسنده است که در مدت هفت سال اقامت در آمریکا به نگارش درآورده و در آن ساختار فعل در زبان سغدی را تحلیل کرده است. در مقدمۀ کتاب به زبان، منابع، تاریخ سیاسی، مهاجرنشینان و منابع زبان سغدی پرداخته شده است سپس در بخش اصلی رساله ساختار فعل در زبان سغدی تحلیل و بررسی شده است.<ref>[https://literaturelib.com/books/3841 پایگاه کتابخانه تخصصی ادبیات]</ref> | ||
==پانويس == | ==پانويس == | ||
<references /> | <references /> | ||
| خط ۵۹: | خط ۵۷: | ||
[[رده:کتابشناسی]] | [[رده:کتابشناسی]] | ||
[[رده:زبانشناسی، زبان و ادبیات]] | |||
[[رده:زبان و ادبیات شرقی (آسیایی)]] | |||
[[رده:زبان و ادبیات فارسی]] | |||
[[رده:مقالات(اسفند) باقی زاده]] | [[رده:مقالات(اسفند) باقی زاده]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده:مقالات بازبینی شده2 اسفند 1403]] | ||
[[رده:فاقد اتوماسیون]] | [[رده:فاقد اتوماسیون]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۹ اکتبر ۲۰۲۵، ساعت ۱۱:۱۲
تحلیل ساختاری فعل در زبان سغدی تألیف بدرالزمان قریب، این کتاب رسالۀ دکتری نویسنده است که در مدت هفت سال اقامت در آمریکا به نگارش درآورده و در آن ساختار فعل در زبان سغدی را تحلیل کرده است.
| تحلیل ساختاری فعل در زبان سغدی | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | قریب، بدرالزمان (نویسنده) |
| ناشر | مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی |
| مکان نشر | تهران |
| سال نشر | 1397 |
| شابک | 8ـ94ـ6326ـ600ـ978 |
| موضوع | زبان سغدی,Sogdian language,زبان سغدی,Sogdian language, -- دستور, -- Grammar, -- فعل, -- Verb,a06,a06,a08,a08 |
| کد کنگره | PIR ۲۱۴۸/ق۴ت۳ ۱۳۹۷ |
ساختار
این کتاب در دو بخش تدوین شده است.
گزارش کتاب
مرکز و خاستگاه قوم سغد در دره زرافشان و واحههای پنجیکند و سمرقند بود که از آنجا به شرق و غرب سرزمین میان دو رود جیحون و سیحون پراکنده شدند و واحههای بخارا، فراغانه و چاچ (تاشکند) را اشغال کردند؛ از سمیراشیه (قرقیزستان کنونی) گذشته و در سین کیان (ترکسنان چین) و مغولستان مهاجرنشینانی تشکیل دادند و تجار آنها در شهرهای بزرگ چین مستقر شدند.
سغد از ایالتهای هخامنشیان بود و پس از لشکرکشی اسکندر مقدونی و مقاومت و دفاع سردار بزرگشان «سپیتامنس» به دفاع سردار بزرگشان «سپیتامنس» به دست یونانیان افتاد. حملۀ اسکندر به سغد و غارت سمرقند موجب نخستین مهاجرت سغدیها به سوی مرزهای چین شد. سغدیهای بازمانده دولتشهرهایی تشکیل دادند و خیلی زود از سلوکیان جدا شدند و استقلال یافتند.
از مقایسۀ مطالبی که مآخذ هخامنشی، یونانی، ساسانی، چینی و اسلامی دربارۀ سغد گفتهاند، میتوان گسترۀ جغرافیای آن را تا حدودی مشخص کرد. بیشک مرکز فرهنگی و سیاسی سغد سمرقند بوده که یکی از مراکز بزرگ تجاری جادۀ ابریشم نیز به شمار میرفته است. از این پایگاه، سغدیان که انحصار تجارت ابریشم را در مسیر شرقی داشتند، همراه با دولتشهرهای دیگر سغدی، نظیر تاشکند، فرغانه، پنجیکند، بخارا و کش به کمک نیروهای انتظامی قدرتهای زمان، بر ثبات و امنیت این راه کاروانی و پرخطر نظارت میکردند.
اسناد کوه مغ که در ربع اول قرن هشتم میلادی بین 700 تا 725 میلادی تاریخگذاری شدهاند، از شاهی به نام «دیواستیج» یا دیواشتیچ نام میبرد. این اسناد که در خرابههای کوه مغ در دامنۀ بلندیهای زرافشان نزدیک خرابههای پنجیکند قدیم پیدا شدهاند، شامل نامههای سیاسی، اداری، تجاری سغدیان، همچنین بایگانیف حسابداری، اسناد حقوقی و صورتحسابهای مالیاتی است و اطلاعات سودمندی دربارۀ وقایع سیاسی و اجتماعی و فرهنگی آن زمان میدهد. قسمت خصوصیتر این مدارک، مثل اجارۀ زمین، اوضاع بازار و عقدنامۀ ازدواج پرده از وضع اجتماعی سیاسی سغد قبل از فتح آنجا بهدست اعراب برمیدارد. قلعهای که این اسناد در آن پیدا شده، محتملاً نزدیک محلی بوده که دیواستیج با اعراب جنگیده و بعد از عقبنشینی به قلعه پناه برده و شاید در آنجا کشته شده باشد (طبق آخرین مأخذ، او در سال 722 میلادی بهدست اعراب کشته شد)، اما قبل از مرگ توانسته است اسناد و مدارک حکومتی را در محلی پنهان کند: اسنادی که در دهۀ سی قرن بیستم پیچیده در چرم پیدا شد! این نامهها با تقویم سال و ماه و روز سغدی تاریخگذاری شده و مقایسۀ این نامها با نامهایی که در یک متن سغدی مانوی پیدا شده، فهرست نام روزها و ماههای سغدی را کامل میکند. افزون بر این اسناد کوه مغ از نام مکانهای مختلفی یاد میکند و از رابطۀ اقتصادی بین دو شهر پنجیکند و فرغانه و اعزام سفارتی از طرف دیواستیج نزد حکمران تاشکند سخن میگوید.
اسناد کوه مغ که راهنمای کشفیات بعدی بهخصوص حفریات شهر پنجیکند باستانی شد، از راز یک شهر سغدی با مدنیت بسیار برجسته، که محتملاً پایتخت یا محل سکونت دیواستیج بوده، پرده برمیگیرد. اشیای مکشوف در حفریات پنجیکند و ویرانۀ پرستشگاه، خانهها، قصرها و دیوارنگارههای بسیار زیبای آن، نقش برجستۀ سغدیان را در حفظ فرهنگ شهرنشینی و هنر ایرانی آشکار میکند.
یکی از دیوارنگارهها که پهلوانی را در جنگ با اژدها و نبرد با دیوان نشان میدهد، خاطرۀ هفتخوان رستم را بهصورت هیجانانگیزی تجسیم میبخشد. در افراسیاب دیوارنگارهای نمایشگر ورود هیئت سفیران از طرف امیر چغانیان به سمرقند است. این دیوارنگاره همراه با کتیبهای که محتوای آن را حکایت میکند معرف رابطۀ صلحآمیز بین دو شهر است که هم از نظر تاریخی و هم از نظر اختلاف آیینی میان این دو گروه فرهنگی است. سفیر چغانیان خود را «دبیر بد» و از سوی حاکم چغانیان «توران تَش» میخواند.
مطالعۀ دستنوشتههای کوه مغ، شامل هفتاد و شش سند نوشتهشده با مرکب چین بر روی کاغذ، چرم، ابریشم و چوب، همراه با کتیبهها، سفالنوشتهها و سکههایی که در تاجیکستان و ازبکستان، یعنی نخستین متون شایان ملاحظه به زبان سغدی که در موطن اصلی مردم سغد پیدا شد، روزنۀ جدیدی بر پژوهشهای تاریخ و فرهنگ آسیای مرکزی گشوده است.
این کتاب رسالۀ دکتری نویسنده است که در مدت هفت سال اقامت در آمریکا به نگارش درآورده و در آن ساختار فعل در زبان سغدی را تحلیل کرده است. در مقدمۀ کتاب به زبان، منابع، تاریخ سیاسی، مهاجرنشینان و منابع زبان سغدی پرداخته شده است سپس در بخش اصلی رساله ساختار فعل در زبان سغدی تحلیل و بررسی شده است.[۱]
پانويس
منابع مقاله
پایگاه کتابخانه تخصصی ادبیات