قاعده قرعه: تفاوت میان نسخهها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' (ع)' به '(ع)') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) |
||
| (۲ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''قاعده قرعه'''، تقریر و تحقیق درسهای خارج فقه آیتالله محمدجواد فاضل لنکرانی (متولد 1341ش) است که توسط سید جواد | '''قاعده قرعه'''، تقریر و تحقیق درسهای خارج فقه [[فاضل لنکرانی، محمدجواد|آیتالله محمدجواد فاضل لنکرانی]] (متولد 1341ش) است که توسط [[حسینی خواه، جواد|سید جواد حسینیخواه]]، به رشته تحریر درآمده است. | ||
از جمله قواعدی که به آن در استنباط تکالیف در موضوعات اعتماد شده و در متون دینی مطرح گردیده، «قاعده قرعه» است. این قاعده، از دیرباز توجه فقهای اسلام و امامیه را به خود جلب کرده است و در کتابهایشان آن را از زوایای مختلف، مورد بحث قرار دادهاند، از جمله: | از جمله قواعدی که به آن در استنباط تکالیف در موضوعات اعتماد شده و در متون دینی مطرح گردیده، «قاعده قرعه» است. این قاعده، از دیرباز توجه فقهای اسلام و امامیه را به خود جلب کرده است و در کتابهایشان آن را از زوایای مختلف، مورد بحث قرار دادهاند، از جمله: | ||
| خط ۳۴: | خط ۳۴: | ||
# آیا این قاعده، جنبه اماریت و کاشفیت دارد و یا حکم اصول عملیه را پیدا میکند؟<ref>پیشگفتار،ص6-7</ref>. | # آیا این قاعده، جنبه اماریت و کاشفیت دارد و یا حکم اصول عملیه را پیدا میکند؟<ref>پیشگفتار،ص6-7</ref>. | ||
آیتالله محمدجواد فاضل | [[فاضل لنکرانی، محمدجواد|آیتالله محمدجواد فاضل لنکرانی]]، از جمله فرهیختگان و اساتیدی است که در سالهای اخیر، این بحث را فقیهانه و به صورت مستوفی، مورد بحث قرار داده و در درس خارج خود در ماه رمضان 1429ق/1387ش، این قاعده را تدریس فرموده و به نتایج بدیعی دست یافته که در اثر حاضر، منعکس شده است<ref>ر.ک:همان،ص7</ref>. | ||
ایشان این قاعده را اگرچه در برخی از جهات، مطابق با سیره عقلا دانسته، اما از جهاتی دیگر، آن را یک قاعده تعبدی شرعی دانسته است. وی معتقد است این قاعده از دیرباز در ادیان سابق وجود داشته و یکی از شواهد بر این ادعا، داستان حضرت زکریا(ع) است که خداوند آن را در آیه 44 سوره آل عمران، بازگو نموده است. در این داستان، آن حضرت منازعه در کفالت بر حضرت مریم(س) را با قرعه حل کرده است<ref>ر.ک:همان</ref>. | ایشان این قاعده را اگرچه در برخی از جهات، مطابق با سیره عقلا دانسته، اما از جهاتی دیگر، آن را یک قاعده تعبدی شرعی دانسته است. وی معتقد است این قاعده از دیرباز در ادیان سابق وجود داشته و یکی از شواهد بر این ادعا، داستان حضرت زکریا(ع) است که خداوند آن را در آیه 44 سوره آل عمران، بازگو نموده است. در این داستان، آن حضرت منازعه در کفالت بر حضرت مریم(س) را با قرعه حل کرده است<ref>ر.ک:همان</ref>. | ||
معظمله به کمک این آیه و آیاتی دیگر، قاعده قرعه را مستفاد از قرآن دانسته و گستره اجرای آن را فراتر از آن چه فقیهان به آن عمل کردهاند، معرفی نموده است و با شرایطی به اثبات رساندهاند که این قاعده در مورد شبهات موضوعی مقرون به علم اجمالی نیز جاری است.ایشان با توجه به برخی از عبارتهای موجود در روایات باب | معظمله به کمک این آیه و آیاتی دیگر، قاعده قرعه را مستفاد از قرآن دانسته و گستره اجرای آن را فراتر از آن چه فقیهان به آن عمل کردهاند، معرفی نموده است و با شرایطی به اثبات رساندهاند که این قاعده در مورد شبهات موضوعی مقرون به علم اجمالی نیز جاری است.ایشان با توجه به برخی از عبارتهای موجود در روایات باب قرعه، همچون«کل ما حکم الله به فلیس بمخطئ»بر اماره بودن آن استدلال کردهاند<ref>همان</ref>. | ||
تعریب این اثر توسط مرکز فقهی ائمه اطهار(ع) به نام [[قاعدة القرعة]] منتشر شده است. | تعریب این اثر توسط مرکز فقهی ائمه اطهار(ع) به نام [[قاعدة القرعة]] منتشر شده است. | ||
| خط ۵۱: | خط ۵۱: | ||
==وابستهها== | ==وابستهها== | ||
{{وابستهها}} | {{وابستهها}} | ||
[[قاعدة القرعة]] | |||
[[رده:کتابشناسی]] | [[رده:کتابشناسی]] | ||
[[رده:اسلام، عرفان، غیره]] | [[رده:اسلام، عرفان، غیره]] | ||
[[رده:فقه و اصول]] | [[رده:فقه و اصول]] | ||
[[رده:فقه (آثار کلی - اختصاصی)]] | [[رده:فقه (آثار کلی - اختصاصی)]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی شده2 فروردین 1404]] | |||
[[رده:مقالات بازبینی | |||
[[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ دی 1403 توسط عباس مکرمی]] | [[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ دی 1403 توسط عباس مکرمی]] | ||
[[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ دی 1403 توسط فریدون سبحانی]] | [[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ دی 1403 توسط فریدون سبحانی]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۳ مارس ۲۰۲۵، ساعت ۱۷:۱۷
قاعده قرعه، تقریر و تحقیق درسهای خارج فقه آیتالله محمدجواد فاضل لنکرانی (متولد 1341ش) است که توسط سید جواد حسینیخواه، به رشته تحریر درآمده است.
| قاعده قرعه | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | فاضل لنکرانی، محمدجواد (نويسنده) حسینی خواه، جواد (مقَرر) |
| ناشر | مرکز فقهی ائمه اطهار(ع) |
| مکان نشر | ایران - قم |
| سال نشر | 1400ش |
| چاپ | 2 |
| شابک | 978-600-388-000-9 |
| موضوع | قاعده قرعه - فقه - قواعد |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | 1394 /ق4ف2 169/52 BP |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
از جمله قواعدی که به آن در استنباط تکالیف در موضوعات اعتماد شده و در متون دینی مطرح گردیده، «قاعده قرعه» است. این قاعده، از دیرباز توجه فقهای اسلام و امامیه را به خود جلب کرده است و در کتابهایشان آن را از زوایای مختلف، مورد بحث قرار دادهاند، از جمله:
- خاستگاه این قاعده کجاست؟
- و آیا در ادیان پیشین، سابقه داشته است؟
- آیا دلیلی قرآنی میتوان بر آن اقامه کرد؟
- گستره اجرای این قاعده، در چه حدی است و آیا جریان این قاعده اختصاص به شبهات موضوعی دارد یا اینکه بر طبق شواهدی که در این کتاب آمده، فقهاء آن را در برخی از شبهات حکمیه نیز جاری نمودهاند؟
- آیا این قاعده، جنبه اماریت و کاشفیت دارد و یا حکم اصول عملیه را پیدا میکند؟[۱].
آیتالله محمدجواد فاضل لنکرانی، از جمله فرهیختگان و اساتیدی است که در سالهای اخیر، این بحث را فقیهانه و به صورت مستوفی، مورد بحث قرار داده و در درس خارج خود در ماه رمضان 1429ق/1387ش، این قاعده را تدریس فرموده و به نتایج بدیعی دست یافته که در اثر حاضر، منعکس شده است[۲].
ایشان این قاعده را اگرچه در برخی از جهات، مطابق با سیره عقلا دانسته، اما از جهاتی دیگر، آن را یک قاعده تعبدی شرعی دانسته است. وی معتقد است این قاعده از دیرباز در ادیان سابق وجود داشته و یکی از شواهد بر این ادعا، داستان حضرت زکریا(ع) است که خداوند آن را در آیه 44 سوره آل عمران، بازگو نموده است. در این داستان، آن حضرت منازعه در کفالت بر حضرت مریم(س) را با قرعه حل کرده است[۳].
معظمله به کمک این آیه و آیاتی دیگر، قاعده قرعه را مستفاد از قرآن دانسته و گستره اجرای آن را فراتر از آن چه فقیهان به آن عمل کردهاند، معرفی نموده است و با شرایطی به اثبات رساندهاند که این قاعده در مورد شبهات موضوعی مقرون به علم اجمالی نیز جاری است.ایشان با توجه به برخی از عبارتهای موجود در روایات باب قرعه، همچون«کل ما حکم الله به فلیس بمخطئ»بر اماره بودن آن استدلال کردهاند[۴].
تعریب این اثر توسط مرکز فقهی ائمه اطهار(ع) به نام قاعدة القرعة منتشر شده است.
پانویس
منابع مقاله
مقدمه کتاب.