قضاء الأرب في أسئلة حلب: تفاوت میان نسخهها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' ]]' به ']]') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۲۶: | خط ۲۶: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''قضاء الأرب في أسئلة حلب'''، اثر تقیالدین سبکی (متوفی 756ق)، کتابی است در فقه کاربردی، دربردارنده مهمترین مسائل فقهی مربوط به موضوعات و حوادث دوران مؤلف که با تحقیق محمد عالم عبدالمجید | '''قضاء الأرب في أسئلة حلب'''، اثر [[سبکی، علی بن عبد الکافی|تقیالدین سبکی]] (متوفی 756ق)، کتابی است در فقه کاربردی، دربردارنده مهمترین مسائل فقهی مربوط به موضوعات و حوادث دوران مؤلف که با تحقیق [[عبدالمجید افغانی، محمد عالم|محمد عالم عبدالمجید افغانی]]، تحت اشراف [[مرعی، حسن احمد|حسن احمد مرعی]]، منتشر شده است. | ||
در صحت انتساب کتاب به سبکی، تردیدی وجود ندارد. مصادر و منابع متعددی، با عناوین مختلف از آن یاد کرده و آن را به او، نسبت دادهاند؛ از جمله فرزندش در کتاب طبقات خود، از آن با عنوان «المسائل الحلبية» یاد کرده است. ابن حجر در | در صحت انتساب کتاب به [[سبکی، علی بن عبد الکافی|سبکی]]، تردیدی وجود ندارد. مصادر و منابع متعددی، با عناوین مختلف از آن یاد کرده و آن را به او، نسبت دادهاند؛ از جمله فرزندش در کتاب طبقات خود، از آن با عنوان «المسائل الحلبية» یاد کرده است. [[ابن حجر عسقلانی، احمد بن علی|ابن حجر]] در «[[فتح الباري شرح صحیح البخاري|فتح الباري]]»، آن را «الحلبيات» و در «الدرر الكامنة»، «المسائل الحلبيات» نامیده است. [[سیوطی، عبدالرحمن بن ابیبکر|سیوطی]] در «[[الأشباه والنظائر]]»، در مواضع بسیاری از آن تحت عنوان «الحلبيات» نام برده و [[زرکلی، خیرالدین|خیرالدین زرکلی]] آن را «[[المسائل الحلبية و أجوبتها]]» نامیده است<ref>ر.ک: مقدمه، ص85</ref>. | ||
این کتاب، حاوی مجموعه وسیعی از فتاوا درباره مهمترین حوادث و موضوعات فقهی است که مردم و فقهای شام در روزگار مؤلف را به خود مشغول کرده بود؛ مسائلی که حکم آنها در کتب فقهی، مشکل است یافت شود و گاهی نیز ممکن است وجود نداشته باشد. نویسنده، مطالب و مباحث را مبسوط و با احاطه و تحقیق گسترده، همراه با مقایسه، تخریج، توجیه و استدلال عرضه کرده است. وی گاهی بر اساس رویکرد فقهی خود و بر اساس استدلال و اقامه دلیل و برهان از کتاب و سنت، نظرات و دیدگاههای خاصی را ترجیح داده است که غیر از نظرات مطرحشده توسط | این کتاب، حاوی مجموعه وسیعی از فتاوا درباره مهمترین حوادث و موضوعات فقهی است که مردم و فقهای شام در روزگار مؤلف را به خود مشغول کرده بود؛ مسائلی که حکم آنها در کتب فقهی، مشکل است یافت شود و گاهی نیز ممکن است وجود نداشته باشد. نویسنده، مطالب و مباحث را مبسوط و با احاطه و تحقیق گسترده، همراه با مقایسه، تخریج، توجیه و استدلال عرضه کرده است. وی گاهی بر اساس رویکرد فقهی خود و بر اساس استدلال و اقامه دلیل و برهان از کتاب و سنت، نظرات و دیدگاههای خاصی را ترجیح داده است که غیر از نظرات مطرحشده توسط [[رافعی قزوینی، عبدالکریم بن محمد|رافعی]]، [[نووی، یحیی بن شرف|نووی]] و سایر فقهای مکتب شافعی است؛ ازاینرو، در این کتاب، مطالب و نظریاتی را مییابیم که در سایر آثار و مدونات فقهی، یافت نمیشود. همچنین این کتاب، حاوی اضافات مهم فقهی بر کتب و آثار فقهی مهم پیش از خود است<ref>ر.ک: همان، ص92</ref>. | ||
این کتاب، از نوع فقه تطبیقی و کاربردی است که در عصر حاضر آشکار شده است. از مهمترین کتب که در این نوع فقه نوشته شده یکی همین کتاب است و دیگری فتاوای ابن تیمیه<ref>ر.ک: همان</ref>. | این کتاب، از نوع فقه تطبیقی و کاربردی است که در عصر حاضر آشکار شده است. از مهمترین کتب که در این نوع فقه نوشته شده یکی همین کتاب است و دیگری فتاوای [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تیمیه]]<ref>ر.ک: همان</ref>. | ||
این کتاب، در واقع مجموعهای است از پاسخهای سبکی به آنچه غالبا در آن روزگار، اتفاق افتاده و یا در شرف وقوع بوده است که توسط شیخ احمد | این کتاب، در واقع مجموعهای است از پاسخهای [[سبکی، علی بن عبد الکافی|سبکی]] به آنچه غالبا در آن روزگار، اتفاق افتاده و یا در شرف وقوع بوده است که توسط شیخ [[احمد اذرعی]]، به وی ارائه شده است. [[سبکی، علی بن عبد الکافی|سبکی]] در پاسخ به این مسائل، از اقوال پیشینیان بهخوبی بهره برده است<ref>ر.ک: همان</ref>. | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
| خط ۴۸: | خط ۴۸: | ||
[[رده:کتابشناسی]] | [[رده:کتابشناسی]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده:مقالات بازبینی شده2 فروردین 1404]] | ||
[[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ بهمن 1403 توسط عباس مکرمی]] | [[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ بهمن 1403 توسط عباس مکرمی]] | ||
[[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ بهمن 1403 توسط محسن عزیزی]] | [[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ بهمن 1403 توسط محسن عزیزی]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۲ مارس ۲۰۲۵، ساعت ۱۷:۰۲
قضاء الأرب في أسئلة حلب، اثر تقیالدین سبکی (متوفی 756ق)، کتابی است در فقه کاربردی، دربردارنده مهمترین مسائل فقهی مربوط به موضوعات و حوادث دوران مؤلف که با تحقیق محمد عالم عبدالمجید افغانی، تحت اشراف حسن احمد مرعی، منتشر شده است.
| قضاء الأرب في أسئلة حلب | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | سبکی، علی بن عبد الکافی (نويسنده)
عبدالمجید افغانی، محمد عالم (گردآورنده) مرعی، حسن احمد (سایر) |
| ناشر | المکتبة التجارية |
| مکان نشر | عربستان - مکه مکرمه |
| سال نشر | 1413ق |
| چاپ | 1 |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | /س2ق6 177/8 BP |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
در صحت انتساب کتاب به سبکی، تردیدی وجود ندارد. مصادر و منابع متعددی، با عناوین مختلف از آن یاد کرده و آن را به او، نسبت دادهاند؛ از جمله فرزندش در کتاب طبقات خود، از آن با عنوان «المسائل الحلبية» یاد کرده است. ابن حجر در «فتح الباري»، آن را «الحلبيات» و در «الدرر الكامنة»، «المسائل الحلبيات» نامیده است. سیوطی در «الأشباه والنظائر»، در مواضع بسیاری از آن تحت عنوان «الحلبيات» نام برده و خیرالدین زرکلی آن را «المسائل الحلبية و أجوبتها» نامیده است[۱].
این کتاب، حاوی مجموعه وسیعی از فتاوا درباره مهمترین حوادث و موضوعات فقهی است که مردم و فقهای شام در روزگار مؤلف را به خود مشغول کرده بود؛ مسائلی که حکم آنها در کتب فقهی، مشکل است یافت شود و گاهی نیز ممکن است وجود نداشته باشد. نویسنده، مطالب و مباحث را مبسوط و با احاطه و تحقیق گسترده، همراه با مقایسه، تخریج، توجیه و استدلال عرضه کرده است. وی گاهی بر اساس رویکرد فقهی خود و بر اساس استدلال و اقامه دلیل و برهان از کتاب و سنت، نظرات و دیدگاههای خاصی را ترجیح داده است که غیر از نظرات مطرحشده توسط رافعی، نووی و سایر فقهای مکتب شافعی است؛ ازاینرو، در این کتاب، مطالب و نظریاتی را مییابیم که در سایر آثار و مدونات فقهی، یافت نمیشود. همچنین این کتاب، حاوی اضافات مهم فقهی بر کتب و آثار فقهی مهم پیش از خود است[۲].
این کتاب، از نوع فقه تطبیقی و کاربردی است که در عصر حاضر آشکار شده است. از مهمترین کتب که در این نوع فقه نوشته شده یکی همین کتاب است و دیگری فتاوای ابن تیمیه[۳].
این کتاب، در واقع مجموعهای است از پاسخهای سبکی به آنچه غالبا در آن روزگار، اتفاق افتاده و یا در شرف وقوع بوده است که توسط شیخ احمد اذرعی، به وی ارائه شده است. سبکی در پاسخ به این مسائل، از اقوال پیشینیان بهخوبی بهره برده است[۴].
پانویس
منابع مقاله
مقدمه کتاب.