دروس تمهيدية في الفقه الاستدلالي: تفاوت میان نسخهها
A-esmaeili (بحث | مشارکتها) (صفحهای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NUR143012J1.jpg | عنوان = دروس تمهيدية في الفقه الاستدلالي | عنوانهای دیگر = | پدیدآورندگان | پدیدآوران = ایروانی، باقر (نويسنده) جامعة المصطفی العالمیة. دفتر برنامه ریزی و تدوین متون درسی (سایر) |زبان | زبان = عربی |...» ایجاد کرد) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''دروس تمهيدية في الفقه الاستدلالي'''، اثر باقر ایروانی (متولد 1328ش)، کتابی است مقدماتی در فقه استدلالی، برای محققین و طلابی که تازه با علم فقه آشنا شدهاند. | '''دروس تمهيدية في الفقه الاستدلالي'''، اثر [[ایروانی، باقر|باقر ایروانی]] (متولد 1328ش)، کتابی است مقدماتی در فقه استدلالی، برای محققین و طلابی که تازه با علم فقه آشنا شدهاند. | ||
این کتاب، شامل تحقیقات و پژوهشهای ارزشمندی در زمینه «ویژگیهای مکتب فقهی اهلبیت(ع)» و ادوار فقه امامی و نقش و جایگاه آن است که برای طلاب مبتدی و دانشپژوهان تازهکار، پژوهشی مهم محسوب میشود؛ زیرا ذهن ایشان را به روی ریشهها و اصول تحقیق فقهی باز کرده و مراحل تطور آن تا عصر حاضر را برای آنان، تبیین مینماید<ref>ر.ک: مقدمه، ج1، ص7</ref>. | این کتاب، شامل تحقیقات و پژوهشهای ارزشمندی در زمینه «ویژگیهای مکتب فقهی اهلبیت(ع)» و ادوار فقه امامی و نقش و جایگاه آن است که برای طلاب مبتدی و دانشپژوهان تازهکار، پژوهشی مهم محسوب میشود؛ زیرا ذهن ایشان را به روی ریشهها و اصول تحقیق فقهی باز کرده و مراحل تطور آن تا عصر حاضر را برای آنان، تبیین مینماید<ref>ر.ک: مقدمه، ج1، ص7</ref>. | ||
| خط ۵۴: | خط ۵۴: | ||
[[رده:فقه شیعه]] | [[رده:فقه شیعه]] | ||
[[رده:فقه جعفری (قرن 12 - 14)]] | [[رده:فقه جعفری (قرن 12 - 14)]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی شده2 بهمن 1403]] | |||
[[رده:مقالات بازبینی | |||
[[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ بهمن 1403 توسط عباس مکرمی]] | [[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ بهمن 1403 توسط عباس مکرمی]] | ||
[[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ بهمن 1403 توسط محسن عزیزی]] | [[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ بهمن 1403 توسط محسن عزیزی]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۵ فوریهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۰۷:۲۹
دروس تمهيدية في الفقه الاستدلالي، اثر باقر ایروانی (متولد 1328ش)، کتابی است مقدماتی در فقه استدلالی، برای محققین و طلابی که تازه با علم فقه آشنا شدهاند.
| دروس تمهيدية في الفقه الاستدلالي | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | ایروانی، باقر (نويسنده) جامعة المصطفی العالمیة. دفتر برنامه ریزی و تدوین متون درسی (سایر) |
| ناشر | جامعة المصطفی العالمية |
| مکان نشر | ایران - قم |
| سال نشر | 1377ش - 1416ق |
| چاپ | 1 |
| موضوع | فقه جعفری - قرن 14 |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 2 |
| کد کنگره | 4د9الف 183/5 BP |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
این کتاب، شامل تحقیقات و پژوهشهای ارزشمندی در زمینه «ویژگیهای مکتب فقهی اهلبیت(ع)» و ادوار فقه امامی و نقش و جایگاه آن است که برای طلاب مبتدی و دانشپژوهان تازهکار، پژوهشی مهم محسوب میشود؛ زیرا ذهن ایشان را به روی ریشهها و اصول تحقیق فقهی باز کرده و مراحل تطور آن تا عصر حاضر را برای آنان، تبیین مینماید[۱].
مؤلف در هر مسئلهای، بین فتوا (حکم) و دلیل (سند) تفاوت قائل شده و هیچ حکم شرعی را بدون آنکه دلیلی برای آن ذکر نماید، رها نکرده و برای هر حکمی، دلیل آن را بیان نموده است[۲].
نویسنده در مورد هر مسئله، به استقصای تمامی اقوال و ذکر صاحبان آنها نپرداخته است؛ زیرا قصد داشته با نگارش این اثر، کتابی استدلالی را تهیه نماید که برای کسانی که در مرحله نخست، میخواهند به علم فقه بپردازند، مفید و سودمند باشد؛ لذا در این کتاب، فقط به ذکر مهمترین آراء و نظریات، بههمراه اشاره به تعدادی از شواهد برای شناسایی روش استنباط، بدون پرداختن به اقوال مختلف پیرامون مسئله مورد بحث، اکتفا نموده است[۳].
یکی از مهمترین ویژگیهای کتاب، آن است که مؤلف، افزون بر متانت محتوا و قوت و استحکام آن، سهولت تعبیر و وضوح آن را، برگزیده (و بر دشوارنویسی ترجیح داده است)؛ تا بدین وسیله، این مغالطه که «فقه و اجتهاد، در گرو مطالعه کتاب با عبارات پیچیده و مغلق میباشد و سهولت بیان و وضوح عبارات، موجب سطحینگری و سادگی علمی است» را از بین ببرد[۴].
نویسنده در برخی از موارد فقهی، نظریه و دیدگاهی غیر از آرا و نظریات مشهور داشته و به اختلاف با نظریه مشهور، تمایل نشان داده است. وی دلیل مخالفت خود با نظریه مشهور را پس از بررسی ادله مشهور و بحث درباره آن، ابراز نموده است[۵].
نویسنده در تبویب مطالب کتاب، از تبویب چهارگانه محقق حلی و کسانی که پس از وی، این روش را برگزیدهاند، پیروی کرده است که عبارت است از تقسیم فقه به عبادات، عقود، ایقاعات و احکام[۶].
پانویس
منابع مقاله
مقدمه کتاب.