غرر البلاغة: تفاوت میان نسخهها
A-esmaeili (بحث | مشارکتها) (صفحهای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NUR119390J1.jpg | عنوان = غرر البلاغة | عنوانهای دیگر = کتاب غرر البلاغه | پدیدآورندگان | پدیدآوران = صابی، هلال بن محسن (نويسنده) دیباجی، محمد (محقق) |زبان | زبان = عربی | کد کنگره = 1379 4غ 3952 PJA | موضوع =نثر عربی - قرن 5ق. -...» ایجاد کرد) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''غرر البلاغة'''، اثر ابوالحسین هلال بن محمد صابی (359-448ق)، کتابی است در بررسی جنبههای بلاغی و بیان رسائل و نامههای رسمی و اداری کهن. | '''غرر البلاغة'''، اثر [[صابی، هلال بن محسن|ابوالحسین هلال بن محمد صابی]] (359-448ق)، کتابی است در بررسی جنبههای بلاغی و بیان رسائل و نامههای رسمی و اداری کهن. | ||
این کتاب، از لحاظ تاریخی و سیاسی، دارای اهمیت ویژهای است؛ زیرا نویسنده در آن، به ویژگیهای دوران خود و چگونگی روابط حاکمان و محکومان و همچنین به برخی از رویدادهای سیاسی، اشاره کرده است. علاوه بر این، کتاب از لحاظ فرهنگی و اجتماعی نیز دارای اهمیت است؛ زیرا بیشتر فصول آن، در مورد آداب و سنن و پیوندهای اجتماعی مردم دوران مؤلف است<ref>ر.ک: مقدمه محقق، ص21</ref>. | این کتاب، از لحاظ تاریخی و سیاسی، دارای اهمیت ویژهای است؛ زیرا نویسنده در آن، به ویژگیهای دوران خود و چگونگی روابط حاکمان و محکومان و همچنین به برخی از رویدادهای سیاسی، اشاره کرده است. علاوه بر این، کتاب از لحاظ فرهنگی و اجتماعی نیز دارای اهمیت است؛ زیرا بیشتر فصول آن، در مورد آداب و سنن و پیوندهای اجتماعی مردم دوران مؤلف است<ref>ر.ک: مقدمه محقق، ص21</ref>. | ||
| خط ۳۵: | خط ۳۵: | ||
وی برای این ابواب، مقدمهای را تنظیم نموده و در آن، از اهمیت ادب و فضیلتهای آن، بهویژه ادب ترسل (ادبیات مکاتبهای و نامهنگاری) سخن گفته است و خاطرنشان کرده که غایت و هدف وی از این کتاب آن بوده که ادبی برای متعلمان و نشانهای برای نشانهجویان و تذکرهای برای راغبان و کمکی برای طالبان باشد <ref>ر.ک: همان، ص20</ref>. | وی برای این ابواب، مقدمهای را تنظیم نموده و در آن، از اهمیت ادب و فضیلتهای آن، بهویژه ادب ترسل (ادبیات مکاتبهای و نامهنگاری) سخن گفته است و خاطرنشان کرده که غایت و هدف وی از این کتاب آن بوده که ادبی برای متعلمان و نشانهای برای نشانهجویان و تذکرهای برای راغبان و کمکی برای طالبان باشد <ref>ر.ک: همان، ص20</ref>. | ||
وی مطالب را با خاتمه و جمعبندی کوتاهی به پایان رسانده که در آن، از شرایط بد زمانه خود و نابسامانیهای روزگار، گلایه و شکایت نموده است ودر آن، این کتاب را به ابومنصور هبةالله بن احمد | وی مطالب را با خاتمه و جمعبندی کوتاهی به پایان رسانده که در آن، از شرایط بد زمانه خود و نابسامانیهای روزگار، گلایه و شکایت نموده است ودر آن، این کتاب را به [[ابومنصور هبةالله بن احمد فسوی]]، اهدا نموده است<ref>ر.ک: همان</ref>. | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
| خط ۴۸: | خط ۴۸: | ||
[[رده:کتابشناسی]] | [[رده:کتابشناسی]] | ||
[[رده:زبانشناسی، زبان و ادبیات]] | |||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده:زبان و ادبیات شرقی]] | ||
[[رده:زبان و ادبیات عربی]] | |||
[[رده:مقالات بازبینی شده2 بهمن 1403]] | |||
[[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ بهمن 1403 توسط عباس مکرمی]] | [[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ بهمن 1403 توسط عباس مکرمی]] | ||
[[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ بهمن 1403 توسط محسن عزیزی]] | [[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ بهمن 1403 توسط محسن عزیزی]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۶ فوریهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۱۲:۲۴
غرر البلاغة، اثر ابوالحسین هلال بن محمد صابی (359-448ق)، کتابی است در بررسی جنبههای بلاغی و بیان رسائل و نامههای رسمی و اداری کهن.
| غرر البلاغة | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | صابی، هلال بن محسن (نويسنده) دیباجی، محمد (محقق) |
| عنوانهای دیگر | کتاب غرر البلاغه |
| ناشر | دار صادر |
| مکان نشر | لبنان - بیروت |
| سال نشر | 1421ق - 2000م |
| چاپ | 2 |
| موضوع | نثر عربی - قرن 5ق. - نامه نگاری عربی - متون قدیمی تا قرن 14 |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | 1379 4غ 3952 PJA |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
این کتاب، از لحاظ تاریخی و سیاسی، دارای اهمیت ویژهای است؛ زیرا نویسنده در آن، به ویژگیهای دوران خود و چگونگی روابط حاکمان و محکومان و همچنین به برخی از رویدادهای سیاسی، اشاره کرده است. علاوه بر این، کتاب از لحاظ فرهنگی و اجتماعی نیز دارای اهمیت است؛ زیرا بیشتر فصول آن، در مورد آداب و سنن و پیوندهای اجتماعی مردم دوران مؤلف است[۱].
این کتاب در درجه نخست، به زیبایی اسلوب و خلوص آن همت گمارده که وضعیت آن در این مورد، همان وضعیت تألیفهایی است که ویژه ادب ترسل هستند و روشن است که رکن اساسیای که این فن ادبی (ادب ترسل) بر آن استوار است، عبارت است از نیکویی نظم و زیبایی بیان. نویسنده برای زیبا نمودن اسلوب خویش از صور مختلف بیانی و بلاغی، بهویژه سجع و جناس و طباق، بهره برده است[۲].
مؤلف در این کتاب، نمونههای باکیفیت و بااهمیتی از نامههای رسمی و اداری را جمعآوری و ارائه نموده و آنها را در بیستویک فصل، در موضوعات مختلف و متنوعی، همچون: تمحیدات، سلطانیات، فتوح، عهود، اعتذار، دعا، ثنا، هدایا، شفاعت و... تنظیم کرده است[۳].
وی برای این ابواب، مقدمهای را تنظیم نموده و در آن، از اهمیت ادب و فضیلتهای آن، بهویژه ادب ترسل (ادبیات مکاتبهای و نامهنگاری) سخن گفته است و خاطرنشان کرده که غایت و هدف وی از این کتاب آن بوده که ادبی برای متعلمان و نشانهای برای نشانهجویان و تذکرهای برای راغبان و کمکی برای طالبان باشد [۴].
وی مطالب را با خاتمه و جمعبندی کوتاهی به پایان رسانده که در آن، از شرایط بد زمانه خود و نابسامانیهای روزگار، گلایه و شکایت نموده است ودر آن، این کتاب را به ابومنصور هبةالله بن احمد فسوی، اهدا نموده است[۵].
پانویس
منابع مقاله
مقدمه محقق.