فوائد ابن أخي ميمي الدقاق: تفاوت میان نسخهها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'رده:سنن. مسانید. صحاح (قرن 4)، جوامع. مجامیع (قرن 5)' به 'رده:سنن، مسانید، صحاح (قرن 4)، جوامع، مجامیع (قرن 5)') |
||
| (۲ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''فوائد ابن أخي ميمي الدقاق'''، مجموعهای است از چند جزء از روایات [[بغدادی، محمد بن عبدالله|محمد بن عبدالله بن حسین ابوالحسین بغدادی]] (متوفی 390ق) که با تحقیق نبیل سعدالدین | '''فوائد ابن أخي ميمي الدقاق'''، مجموعهای است از چند جزء از روایات [[بغدادی، محمد بن عبدالله|محمد بن عبدالله بن حسین ابوالحسین بغدادی]] (متوفی 390ق) که با تحقیق [[جرار، نبیل سعدالدین|نبیل سعدالدین جرار]]، منتشر شده است. | ||
محقق کتاب، معتقد است که ابن اخی میمی دارای هفت جزء حدیثی بوده و وی در اثر حاضر، موفق به جمعآوری جزء اول، دوم، چهارم و هفتم شده است که همگی آنها را شیخ جلیل ابوالحسین احمد بن محمد بن احمد بن عبدالله نقور بغدادی | محقق کتاب، معتقد است که [[بغدادی، محمد بن عبدالله|ابن اخی میمی]] دارای هفت جزء حدیثی بوده و وی در اثر حاضر، موفق به جمعآوری جزء اول، دوم، چهارم و هفتم شده است که همگی آنها را شیخ جلیل [[ابوالحسین احمد بن محمد بن احمد بن عبدالله نقور بغدادی بزاز]]، از وی روایت کرده است <ref>ر.ک: مقدمه، ص11</ref>. | ||
کتاب با مقدمهای از محقق آغاز شده که در آن، ضمن شرح حال مؤلف، به معرفی شیوخ و مصنفات او پرداخته شده و در آخر، نسخ خطی کتاب، توصیف شده است<ref>ر.ک: همان، ص5-18</ref>. | کتاب با مقدمهای از محقق آغاز شده که در آن، ضمن شرح حال مؤلف، به معرفی شیوخ و مصنفات او پرداخته شده و در آخر، نسخ خطی کتاب، توصیف شده است<ref>ر.ک: همان، ص5-18</ref>. | ||
شیوخ ابن اخی که در این مجموعه، وی از ایشان روایاتی را نقل کرده است، مجموعا بیستودو نفر بوده که از جمله آنها، میتوان از احمد بن اسحاق بن بهلول بن حسان تنوخی (متوفی 318ق)، احمد بن عبدالله بن احمد بن عباس بن سالم بن مهران (متوفی 320ق)، احمد بن علی بن معبد ابوعبدالله شعیری (متوفی 319ق)، احمد بن محمد بن سعید بن عبدالرحمن همدانی کوفی و اسماعیل بن احمد بن ابراهیم بورانی نام برد<ref>ر.ک: همان، ص8-9</ref>. | شیوخ [[بغدادی، محمد بن عبدالله|ابن اخی]] که در این مجموعه، وی از ایشان روایاتی را نقل کرده است، مجموعا بیستودو نفر بوده که از جمله آنها، میتوان از [[احمد بن اسحاق بن بهلول بن حسان تنوخی]] (متوفی 318ق)، [[احمد بن عبدالله بن احمد بن عباس بن سالم بن مهران]] (متوفی 320ق)، [[احمد بن علی بن معبد ابوعبدالله شعیری]] (متوفی 319ق)، [[احمد بن محمد بن سعید بن عبدالرحمن همدانی کوفی]] و [[اسماعیل بن احمد بن ابراهیم بورانی]] نام برد<ref>ر.ک: همان، ص8-9</ref>. | ||
تمامی روایات کتاب، شمارهگذاری شده و این اثر، مجموعا دربردارنده 625 روایت میباشد. اولین روایت این مجموعه، حدیثی است که بر عبدالله بن محمد بن عبدالعزیز قرائت شده و ابن اخی، آن را شنیده است. این روایت، از داود بن رشید ابوالفضل خوارزمی از وکیع بن | تمامی روایات کتاب، شمارهگذاری شده و این اثر، مجموعا دربردارنده 625 روایت میباشد. اولین روایت این مجموعه، حدیثی است که بر عبدالله بن محمد بن عبدالعزیز قرائت شده و ابن اخی، آن را شنیده است. این روایت، از [[داود بن رشید ابوالفضل خوارزمی]] از [[وکیع بن جراح]]، از اعمش، از سالم بن ابیالجعد، از جابر بن عبدالله از پیامبر(ص) میباشد که فرمود: «تسموا باسمي و لا تكنوا بكنيتي، فإني أنا أبوالقاسم أقسم بينكم» (نام من را بر خود بنهید، اما کنیه مرا بر خود منهید؛ چراکه فقط من ابوالقاسم هستم که میان شما قسمت میکنم)<ref>ر.ک: متن کتاب، ص31</ref>. | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
| خط ۵۰: | خط ۵۰: | ||
[[رده:متون احادیث]] | [[رده:متون احادیث]] | ||
[[رده:احادیث اهل سنت]] | [[رده:احادیث اهل سنت]] | ||
[[رده: | [[رده:سنن، مسانید، صحاح (قرن 4)، جوامع، مجامیع (قرن 5)]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی شده2 بهمن 1403]] | |||
[[رده:مقالات بازبینی | |||
[[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ دی 1403 توسط عباس مکرمی]] | [[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ دی 1403 توسط عباس مکرمی]] | ||
[[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ دی 1403 توسط محسن عزیزی]] | [[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ دی 1403 توسط محسن عزیزی]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۷ سپتامبر ۲۰۲۵، ساعت ۰۹:۳۸
فوائد ابن أخي ميمي الدقاق، مجموعهای است از چند جزء از روایات محمد بن عبدالله بن حسین ابوالحسین بغدادی (متوفی 390ق) که با تحقیق نبیل سعدالدین جرار، منتشر شده است.
| فوائد ابن اخي میمي الدقاق | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | بغدادی، محمد بن عبدالله (نويسنده) جرار، نبیل سعدالدین (محقق) |
| سال نشر | 1426ق - 2005م |
| چاپ | 1 |
| موضوع | احادیث اهل سنت - قرن 4ق. |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | 9ف7ب 122 BP |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
محقق کتاب، معتقد است که ابن اخی میمی دارای هفت جزء حدیثی بوده و وی در اثر حاضر، موفق به جمعآوری جزء اول، دوم، چهارم و هفتم شده است که همگی آنها را شیخ جلیل ابوالحسین احمد بن محمد بن احمد بن عبدالله نقور بغدادی بزاز، از وی روایت کرده است [۱].
کتاب با مقدمهای از محقق آغاز شده که در آن، ضمن شرح حال مؤلف، به معرفی شیوخ و مصنفات او پرداخته شده و در آخر، نسخ خطی کتاب، توصیف شده است[۲].
شیوخ ابن اخی که در این مجموعه، وی از ایشان روایاتی را نقل کرده است، مجموعا بیستودو نفر بوده که از جمله آنها، میتوان از احمد بن اسحاق بن بهلول بن حسان تنوخی (متوفی 318ق)، احمد بن عبدالله بن احمد بن عباس بن سالم بن مهران (متوفی 320ق)، احمد بن علی بن معبد ابوعبدالله شعیری (متوفی 319ق)، احمد بن محمد بن سعید بن عبدالرحمن همدانی کوفی و اسماعیل بن احمد بن ابراهیم بورانی نام برد[۳].
تمامی روایات کتاب، شمارهگذاری شده و این اثر، مجموعا دربردارنده 625 روایت میباشد. اولین روایت این مجموعه، حدیثی است که بر عبدالله بن محمد بن عبدالعزیز قرائت شده و ابن اخی، آن را شنیده است. این روایت، از داود بن رشید ابوالفضل خوارزمی از وکیع بن جراح، از اعمش، از سالم بن ابیالجعد، از جابر بن عبدالله از پیامبر(ص) میباشد که فرمود: «تسموا باسمي و لا تكنوا بكنيتي، فإني أنا أبوالقاسم أقسم بينكم» (نام من را بر خود بنهید، اما کنیه مرا بر خود منهید؛ چراکه فقط من ابوالقاسم هستم که میان شما قسمت میکنم)[۴].
پانویس
منابع مقاله
مقدمه و متن کتاب.