الإشارة إلی ادب الإمارة: تفاوت میان نسخه‌ها
A-esmaeili (بحث | مشارکتها) (صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NUR127974J1.jpg | عنوان = الإشارة إلی ادب الإمارة | عنوان‌های دیگر = | پدیدآورندگان | پدیدآوران = مرادی، محمد بن حسن (نويسنده) سید، رضوان (محقق) |زبان | زبان = عربی | کد کنگره = 5الف4م 49 JC | موضوع =کشور داری - پادشاهی |...» ایجاد کرد) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) |
||
| (یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''الإشارة إلی أدب الإمارة'''، از آثار ادیب، حافظ، متکلم قاضی و فقیه اشعری قیروانی قرن پنجم هجری قمری، [[ابوبکر محمد بن حسن حضرمی]]، مشهور به [[مُرادی]] (متوفای 489ق)، است که اخلاق و آداب حکمرانی اسلامی را آموزش می‌دهد. نویسنده، اثر خودش را با استفاده از شیوه ادبی و بیان حکمت به رشته تحریر درآورده و بیشتر به امثال و حکم استشهاد کرده و کمتر از آیات و روایات، بهره برده است. پژوهشگر معاصر لبنانی و نویسنده و مصحح متون پژوهش‌های اسلامی، [[رضوان سید]] (متولد ۱۹۴۹م)، این کتاب را تصحیح و تحقیق کرده و برای آن مقدمه‌ای سودمند نوشته و نویسنده و آثارش و کتاب حاضر را به‌خوبی شناسانده و تعلیقات و توضیحاتی را بر آن افزوده است. | '''الإشارة إلی أدب الإمارة'''، از آثار ادیب، حافظ، متکلم قاضی و فقیه اشعری قیروانی قرن پنجم هجری قمری، [[مرادی، محمد بن حسن|ابوبکر محمد بن حسن حضرمی]]، مشهور به [[مرادی، محمد بن حسن|مُرادی]] (متوفای 489ق)، است که اخلاق و آداب حکمرانی اسلامی را آموزش می‌دهد. نویسنده، اثر خودش را با استفاده از شیوه ادبی و بیان حکمت به رشته تحریر درآورده و بیشتر به امثال و حکم استشهاد کرده و کمتر از آیات و روایات، بهره برده است. پژوهشگر معاصر لبنانی و نویسنده و مصحح متون پژوهش‌های اسلامی، [[سید، رضوان|رضوان سید]] (متولد ۱۹۴۹م)، این کتاب را تصحیح و تحقیق کرده و برای آن مقدمه‌ای سودمند نوشته و نویسنده و آثارش و کتاب حاضر را به‌خوبی شناسانده و تعلیقات و توضیحاتی را بر آن افزوده است. | ||
==هدف و روش== | ==هدف و روش== | ||
* [[ابوبکر محمد بن حسن حضرمی]] قصدش از نگارش اثر حاضر را تعلیم حکمت به جوانان دانسته که تجربه ندارند، ولی استعداد، هوش، حافظه و شهوت دارند<ref>ر.ک: مقدمه نویسنده، ص55-56</ref>. | * [[مرادی، محمد بن حسن|ابوبکر محمد بن حسن حضرمی]] قصدش از نگارش اثر حاضر را تعلیم حکمت به جوانان دانسته که تجربه ندارند، ولی استعداد، هوش، حافظه و شهوت دارند<ref>ر.ک: مقدمه نویسنده، ص55-56</ref>. | ||
* نویسنده در این اثر فقط به 3 آیه و 4 روایت نبوی(ص) استشهاد کرده<ref>ر.ک: متن کتاب، ص209-10</ref>، ولی از 128 مثل و حکمت یاد کرده است<ref>ر.ک: همان، ص211-215</ref>. | * نویسنده در این اثر فقط به 3 آیه و 4 روایت نبوی(ص) استشهاد کرده<ref>ر.ک: متن کتاب، ص209-10</ref>، ولی از 128 مثل و حکمت یاد کرده است<ref>ر.ک: همان، ص211-215</ref>. | ||
| خط ۷۹: | خط ۷۹: | ||
[[رده:کتاب‌شناسی]] | [[رده:کتاب‌شناسی]] | ||
[[رده:نظریه‌های سیاسی، حکومت، نظریه‌های حکومتی]] | [[رده:نظریه‌های سیاسی، حکومت، نظریه‌های حکومتی]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی شده2 دی 1403]] | |||
[[رده:مقالات بازبینی | |||
[[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ دی 1403 توسط محمد خردمند]] | [[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ دی 1403 توسط محمد خردمند]] | ||
[[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ دی 1403 توسط محسن عزیزی]] | [[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ دی 1403 توسط محسن عزیزی]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۸ ژانویهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۱۰:۲۴
| الإشارة إلی ادب الإمارة | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | مرادی، محمد بن حسن (نويسنده) سید، رضوان (محقق) |
| ناشر | نسل سوم |
| مکان نشر | لبنان - بیروت |
| سال نشر | 1433ق - 2012م |
| چاپ | 2 |
| شابک | 52-87000-41424-1 |
| موضوع | کشور داری - پادشاهی |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | 5الف4م 49 JC |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
الإشارة إلی أدب الإمارة، از آثار ادیب، حافظ، متکلم قاضی و فقیه اشعری قیروانی قرن پنجم هجری قمری، ابوبکر محمد بن حسن حضرمی، مشهور به مُرادی (متوفای 489ق)، است که اخلاق و آداب حکمرانی اسلامی را آموزش می‌دهد. نویسنده، اثر خودش را با استفاده از شیوه ادبی و بیان حکمت به رشته تحریر درآورده و بیشتر به امثال و حکم استشهاد کرده و کمتر از آیات و روایات، بهره برده است. پژوهشگر معاصر لبنانی و نویسنده و مصحح متون پژوهش‌های اسلامی، رضوان سید (متولد ۱۹۴۹م)، این کتاب را تصحیح و تحقیق کرده و برای آن مقدمه‌ای سودمند نوشته و نویسنده و آثارش و کتاب حاضر را به‌خوبی شناسانده و تعلیقات و توضیحاتی را بر آن افزوده است.
هدف و روش
- ابوبکر محمد بن حسن حضرمی قصدش از نگارش اثر حاضر را تعلیم حکمت به جوانان دانسته که تجربه ندارند، ولی استعداد، هوش، حافظه و شهوت دارند[۱].
- نویسنده در این اثر فقط به 3 آیه و 4 روایت نبوی(ص) استشهاد کرده[۲]، ولی از 128 مثل و حکمت یاد کرده است[۳].
ساختار و محتوا
- این اثر در 30 فصل به‌ترتیب ذیل سامان یافته است:
- تشویق به خواندن و آموختن؛
- آداب ژرف‌نگری و خوب فهمیدن؛
- مشورت‌طلبی و صفات مشاوران؛
- تدبیر در اداره زندگی خود و خانواده؛
- پرهیز از عادات بد و ریاضت نفس قبل از نیاز؛
- مرتبطان و یاران؛
- صفات نویسندگان، محافظان و یاوران؛
- ظاهر شدن در بین مردم و پنهان شدن از آنان؛
- چگونگی نشستن و برخاستن و دیگر کارها؛
- اداره اطرافیان و لشکریان؛
- تقسیم کردن فعالیت‌های لشکریان و اطرافیان؛
- معاشرت یاران حاکم با یکدیگر؛
- انواع حاکمان و چگونگی حکمرانی آنان؛
- اقسام و طبقات مردم؛
- نشانه‌های فاضلان، ناقصان و متوسطان؛
- کلام و سکوت؛
- حلم و صبر؛
- پرهیز از حلم اگر به فساد بینجامد؛
- غضب و رضا؛
- تکبر و تواضع؛
- حزم و تفریط؛
- پنهان‌سازی و افشاگری؛
- عجله، ناتوانی و میانه‌روی؛
- انفاق، جود و امساک؛
- شجاعت و ترس؛
- جنگ و سازش؛
- پرهیز و پیوند؛
- حیله، مکر و خدعه؛
- تدبیر و آینده‌نگری و تغافل؛
- حکمت‌های جامع.
نمونه مباحث
- عجله در دو صورت، مذموم است: قبل از تأمّل در امور و پیش از تدبّر و آینده‌نگری.... گفته‌اند: «عجله»، کلید «ندامت» و پشیمانی است[۴].
پانویس
منابع مقاله
مقدمه و متن کتاب.