التوبيخ و التنبيه: تفاوت میان نسخه‌ها
A-esmaeili (بحث | مشارکتها) (صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NUR101913J1.jpg | عنوان = التوبيخ و التنبيه | عنوان‌های دیگر = | پدیدآورندگان | پدیدآوران = ابو الشیخ، عبد الله بن محمد (نويسنده) ابن مندوه، حسن (محقق) |زبان | زبان = عربی | کد کنگره = الف2ت9 248 BP | موضوع =احادیث اخلاقی - ق...» ایجاد کرد) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) |
||
| (۲ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۵: | خط ۵: | ||
| پدیدآورندگان | | پدیدآورندگان | ||
| پدیدآوران = | | پدیدآوران = | ||
[[ | [[ابوالشیخ، عبدالله بن محمد]] (نويسنده) | ||
[[ابن مندوه، حسن]] (محقق) | [[ابن مندوه، حسن]] (محقق) | ||
|زبان | |زبان | ||
| خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''التوبيخ و التنبيه'''، از آثار حافظ و محدث قرن چهارم هجری قمری، [[اب‍وم‍ح‍م‍د عبدالله بن محمد بن جعفر بن ح‍ی‍ان]]، مشهور به [[ابوالشیخ اصفهانی]] (274-369ق)، است که احادیث اخلاقی را با سند، ولی بدون ذکر توضیح مطرح می‌کند. پژوهشگر معاصر، [[ابوالاشبال حسن بن امین بن مندوه زهیری]]، این کتاب را تصحیح و تحقیق کرده و تعلیقاتی بر آن افزوده است. | '''التوبيخ و التنبيه'''، از آثار حافظ و محدث قرن چهارم هجری قمری، [[ابوالشیخ، عبدالله بن محمد|اب‍وم‍ح‍م‍د عبدالله بن محمد بن جعفر بن ح‍ی‍ان]]، مشهور به [[ابوالشیخ، عبدالله بن محمد|ابوالشیخ اصفهانی]] (274-369ق)، است که احادیث اخلاقی را با سند، ولی بدون ذکر توضیح مطرح می‌کند. پژوهشگر معاصر، [[ابن مندوه، حسن|ابوالاشبال حسن بن امین بن مندوه زهیری]]، این کتاب را تصحیح و تحقیق کرده و تعلیقاتی بر آن افزوده است. | ||
==هدف و روش== | ==هدف و روش== | ||
* [[ابوالشیخ اصفهانی]]، استفاده از اثر حاضر و مواظبت بر آن را برای انسان مسلمان، لازم شمرده است<ref>ر.ک: مقدمه نویسنده، ص24</ref>. | * [[ابوالشیخ، عبدالله بن محمد|ابوالشیخ اصفهانی]]، استفاده از اثر حاضر و مواظبت بر آن را برای انسان مسلمان، لازم شمرده است<ref>ر.ک: مقدمه نویسنده، ص24</ref>. | ||
* محقق با تأکید بر اهمیت سنت نبوی(ص) و وجود دروغگویان و تحریف‌گران و نیاز به علم رجال و خالی نبودن کتاب‌های روایی از اسرائیلیات، افزوده است: | * محقق با تأکید بر اهمیت سنت نبوی(ص) و وجود دروغگویان و تحریف‌گران و نیاز به علم رجال و خالی نبودن کتاب‌های روایی از اسرائیلیات، افزوده است: | ||
* خدا را شکر که با تحقیق و تصحیح و تعلیقات در جهت تفکیک روایات صحیح از سقیم، سهمی در خدمت به سنت نبوی و پالایش آن دارم<ref>ر.ک: مقدمه محقق، ص3-6</ref>. | * خدا را شکر که با تحقیق و تصحیح و تعلیقات در جهت تفکیک روایات صحیح از سقیم، سهمی در خدمت به سنت نبوی و پالایش آن دارم<ref>ر.ک: مقدمه محقق، ص3-6</ref>. | ||
| خط ۳۶: | خط ۳۶: | ||
==نقد محقق بر نویسنده== | ==نقد محقق بر نویسنده== | ||
* کتاب «التوبيخ و التنبيه» در باب خودش اثری بزرگ و پرفایده است و شامل روایاتی در موضوع موعظه و ارشاد می‌شود که هر مسلمانی در زندگی و معادش به آن نیاز دارد و نویسنده در هر بابی روایات مناسب را همراه با سند آورده است، ولیکن بر این کتاب مانند سایر تألیفات [[ابوالشیخ اصفهانی]]، ضعف غالب است؛ هرچند نگارنده‌اش مقام علمی والایی دارد و شایسته بود که تألیفش را از روایات واهی پاک می‌کرد. البته به نظر می‌رسد که برخلاف نظر ما، رأی [[ابوالشیخ اصفهانی]]، این است که آوردن روایات ضعیف در مواعظ و فضائل اشکالی ندارد...<ref>ر.ک: مقدمه محقق، ص11</ref>. | * کتاب «التوبيخ و التنبيه» در باب خودش اثری بزرگ و پرفایده است و شامل روایاتی در موضوع موعظه و ارشاد می‌شود که هر مسلمانی در زندگی و معادش به آن نیاز دارد و نویسنده در هر بابی روایات مناسب را همراه با سند آورده است، ولیکن بر این کتاب مانند سایر تألیفات [[ابوالشیخ، عبدالله بن محمد|ابوالشیخ اصفهانی]]، ضعف غالب است؛ هرچند نگارنده‌اش مقام علمی والایی دارد و شایسته بود که تألیفش را از روایات واهی پاک می‌کرد. البته به نظر می‌رسد که برخلاف نظر ما، رأی [[ابوالشیخ، عبدالله بن محمد|ابوالشیخ اصفهانی]]، این است که آوردن روایات ضعیف در مواعظ و فضائل اشکالی ندارد...<ref>ر.ک: مقدمه محقق، ص11</ref>. | ||
==نمونه مباحث== | ==نمونه مباحث== | ||
| خط ۵۵: | خط ۵۵: | ||
[[رده:اخلاق اسلامی]] | [[رده:اخلاق اسلامی]] | ||
[[رده:احادیث و اخبار اخلاقی]] | [[رده:احادیث و اخبار اخلاقی]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی شده2 دی 1403]] | |||
[[رده:مقالات بازبینی | |||
[[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ دی 1403 توسط محمد خردمند]] | [[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ دی 1403 توسط محمد خردمند]] | ||
[[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ دی 1403 توسط محسن عزیزی]] | [[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ دی 1403 توسط محسن عزیزی]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۸ ژانویهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۱۰:۴۱
| التوبيخ و التنبيه | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | ابوالشیخ، عبدالله بن محمد (نويسنده) ابن مندوه، حسن (محقق) |
| ناشر | مکتبة التوعية الإسلامية |
| مکان نشر | مصر - جیزه |
| سال نشر | 1408ق |
| چاپ | 1 |
| موضوع | احادیث اخلاقی - قرن 4ق. |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | الف2ت9 248 BP |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
التوبيخ و التنبيه، از آثار حافظ و محدث قرن چهارم هجری قمری، اب‍وم‍ح‍م‍د عبدالله بن محمد بن جعفر بن ح‍ی‍ان، مشهور به ابوالشیخ اصفهانی (274-369ق)، است که احادیث اخلاقی را با سند، ولی بدون ذکر توضیح مطرح می‌کند. پژوهشگر معاصر، ابوالاشبال حسن بن امین بن مندوه زهیری، این کتاب را تصحیح و تحقیق کرده و تعلیقاتی بر آن افزوده است.
هدف و روش
- ابوالشیخ اصفهانی، استفاده از اثر حاضر و مواظبت بر آن را برای انسان مسلمان، لازم شمرده است[۱].
- محقق با تأکید بر اهمیت سنت نبوی(ص) و وجود دروغگویان و تحریف‌گران و نیاز به علم رجال و خالی نبودن کتاب‌های روایی از اسرائیلیات، افزوده است:
- خدا را شکر که با تحقیق و تصحیح و تعلیقات در جهت تفکیک روایات صحیح از سقیم، سهمی در خدمت به سنت نبوی و پالایش آن دارم[۲].
ساختار و محتوا
- در این اثر، 246 روایت در 20 باب و یک باب جامع ذکر شده است. برخی از موضوعات مهمّ مورد بحث عبارت است از: لزوم خیرخواهی و مهربانی مسلمان با برادران مسلمان، ضرورت پرهیز از کینه و حسد، سفارش پیامبر(ص) به پرهیز از غیبت، اجتناب از آشکارسازی عیوب پنهان مسلمانان و مؤمنان، ریا و عقوبت آن، کفاره غیبت، نهی از تهمت.
نقد محقق بر نویسنده
- کتاب «التوبيخ و التنبيه» در باب خودش اثری بزرگ و پرفایده است و شامل روایاتی در موضوع موعظه و ارشاد می‌شود که هر مسلمانی در زندگی و معادش به آن نیاز دارد و نویسنده در هر بابی روایات مناسب را همراه با سند آورده است، ولیکن بر این کتاب مانند سایر تألیفات ابوالشیخ اصفهانی، ضعف غالب است؛ هرچند نگارنده‌اش مقام علمی والایی دارد و شایسته بود که تألیفش را از روایات واهی پاک می‌کرد. البته به نظر می‌رسد که برخلاف نظر ما، رأی ابوالشیخ اصفهانی، این است که آوردن روایات ضعیف در مواعظ و فضائل اشکالی ندارد...[۳].
نمونه مباحث
- با سند نقل کرده است که پیامبر(ص) دو بار گفت: دین، نصیحت و خیرخواهی است. پس مردی گفت: ای فرستاده خدا! خیرهواهی برای چه کسی؟ گفت: برای خدا، کتاب خدا، پیامبرش، پیشوایان مؤمنان و عموم آنان[۴].
پانویس
منابع مقاله
مقدمه و متن کتاب.