شرح بائية ذي الرمة: تفاوت میان نسخهها
A-esmaeili (بحث | مشارکتها) (صفحهای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NUR100970J1.jpg | عنوان = شرح بائية ذي الرمة | عنوانهای دیگر = | پدیدآورندگان | پدیدآوران = صنوبری، احمد محمد (نويسنده) ذوالرمه، غيلان بن عقبه (نویسنده) حلاوی، محمود مصطفی ( محقق) |زبان | زبان = عربی | کد کنگره =...» ایجاد کرد) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' ' به '') |
||
| (۵ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۶: | خط ۶: | ||
| پدیدآوران = | | پدیدآوران = | ||
[[صنوبری، احمد محمد]] (نويسنده) | [[صنوبری، احمد محمد]] (نويسنده) | ||
[[ذوالرمه، غيلان بن عقبه ]] (نویسنده) | [[ذوالرمه، غيلان بن عقبه]] (نویسنده) | ||
[[حلاوی، محمود مصطفی]] ( محقق) | [[حلاوی، محمود مصطفی]] (محقق) | ||
|زبان | |زبان | ||
| زبان = عربی | | زبان = عربی | ||
| کد کنگره = | | کد کنگره =PJA ۳۲۰۷/ب۲۸ص۹ | ||
| موضوع = | | موضوع =شعر عربی, -- تاریخ و نقد, -- قرن ۲ق., ذوالرمه، غیلان بن عقبه، ۷۷ - ۱۱۷ق. -- بائیه ذی الرمه -- نقد و تفسیر | ||
|ناشر | |ناشر | ||
| ناشر = مؤسسة الرسالة | | ناشر = مؤسسة الرسالة | ||
| خط ۲۶: | خط ۲۶: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''شرح بائية ذي الرمة''' اثر ابوبکر احمد بن محمد صنوبری (273- 334ق) در شرح قصیده بائیه دیوان ابوحارث غیلان بن عقبه بن بهیش بن مسعود بن حارثه بن عمرو بن | '''شرح بائية ذي الرمة''' اثر [[صنوبری، احمد محمد|ابوبکر احمد بن محمد صنوبری]] (273- 334ق) در شرح قصیده بائیه دیوان [[ذوالرمه، غيلان بن عقبه|ابوحارث غیلان بن عقبه بن بهیش بن مسعود بن حارثه بن عمرو بن ربیعه]]، ملقب به «ذو الرمة» (77- 117ق/ 696- 735م) که با تحقیق [[حلاوی، محمود مصطفی|محمود مصطفی حلاوی]]، منتشر شده است. | ||
در تعریف از قصیدهای که کتاب حاضر در شرح آن میباشد، کلامی به یکی از خلفای بنی امیه که احتمالا هشام بن عبدالملک (متوفی 125ق/ 734م) باشد، نسبت داده شده است که چنین گفته است: «اگر عرب آن را درک میکرد، بر آن سجده مینمود»<ref>مقدمه، ص27</ref>. | در تعریف از قصیدهای که کتاب حاضر در شرح آن میباشد، کلامی به یکی از خلفای بنی امیه که احتمالا [[هشام بن عبدالملک]] (متوفی 125ق/ 734م) باشد، نسبت داده شده است که چنین گفته است: «اگر عرب آن را درک میکرد، بر آن سجده مینمود»<ref>مقدمه، ص27</ref>. | ||
این قصیده، تأثیر ویژهای در روح شاعر داشته و یکی از بهترین اشعار او و همچنین یکی از بهترین اشعار عرب، دانسته شده است<ref>همان</ref>. | این قصیده، تأثیر ویژهای در روح شاعر داشته و یکی از بهترین اشعار او و همچنین یکی از بهترین اشعار عرب، دانسته شده است<ref>همان</ref>. | ||
| خط ۳۴: | خط ۳۴: | ||
علما و علاقمندان به شرح قصیده بائیه، به شرح آن در ضمن دیوان ذوالرمه، اکتفا نکرده بلکه در آثار و نوشتههای خود، جایگاه و اهمیت خاصی را بدان اختصاص داده و آن را به صورت جداگانه نیز شرح کردهاند که اثر حاضر، از جمله آنها میباشد<ref>همان، ص29</ref>. | علما و علاقمندان به شرح قصیده بائیه، به شرح آن در ضمن دیوان ذوالرمه، اکتفا نکرده بلکه در آثار و نوشتههای خود، جایگاه و اهمیت خاصی را بدان اختصاص داده و آن را به صورت جداگانه نیز شرح کردهاند که اثر حاضر، از جمله آنها میباشد<ref>همان، ص29</ref>. | ||
صنوبری در شرح این قصیده و توضیح مفردات و واژگان آن و نیز معنا و مفهوم کلی ابیات، روشی میانه را برگزیده است؛ بدین معنا که از اختصاری که مخل به معنای کلام باشد پرهیز نموده و از توضیحات مفصل و طولانی نیز خودداری کرده است<ref>همان، ص30</ref>. | [[صنوبری، احمد محمد|صنوبری]] در شرح این قصیده و توضیح مفردات و واژگان آن و نیز معنا و مفهوم کلی ابیات، روشی میانه را برگزیده است؛ بدین معنا که از اختصاری که مخل به معنای کلام باشد پرهیز نموده و از توضیحات مفصل و طولانی نیز خودداری کرده است<ref>همان، ص30</ref>. | ||
شرح صنوبری بر بائیه ذوالرمه، از نظر ویژگیها منحصربهفرد بوده و به دلیل ارزش خاصی که دارد، از بقیه شروح این قصیده که علما، اعم از محدثان و زبانشناسان بر آن نوشتهاند، متمایز گردیده است<ref>همان</ref>. | شرح صنوبری بر بائیه ذوالرمه، از نظر ویژگیها منحصربهفرد بوده و به دلیل ارزش خاصی که دارد، از بقیه شروح این قصیده که علما، اعم از محدثان و زبانشناسان بر آن نوشتهاند، متمایز گردیده است<ref>همان</ref>. | ||
صنوبری خود شاعری است که شعر شاعر دیگری را شرح نموده است و به آن، نه تنها به چشم یک محقق، زبانشناس و مفسر منتقد مینگرد، بلکه به همه اینها، احساسات لطیف شاعرانه و اشتراکات خود در ویژگی شاعری صاحب قصیده را افزوده است؛ چیزی که باعث شده است توضیحات و تشریحات او، طعمی خاص، ممتایز و شاعرانه داشته باشد<ref>همان</ref>. | [[صنوبری، احمد محمد|صنوبری]] خود شاعری است که شعر شاعر دیگری را شرح نموده است و به آن، نه تنها به چشم یک محقق، زبانشناس و مفسر منتقد مینگرد، بلکه به همه اینها، احساسات لطیف شاعرانه و اشتراکات خود در ویژگی شاعری صاحب قصیده را افزوده است؛ چیزی که باعث شده است توضیحات و تشریحات او، طعمی خاص، ممتایز و شاعرانه داشته باشد<ref>همان</ref>. | ||
محقق در مقدمه مفصلی که به ابتدای کتاب افزوده، ابتدا به شرح حال صاحب شرح و صاحب قصیده پرداخته و سپس، ضمن اشاره ارزش و اهمیت این قصیده در میان شعر عرب، نسخ خطی کتاب را توصیف نموده و در پایان، اقدامات تحقیقی صورت گرفته بر روی کتاب را توضیح داده است. | محقق در مقدمه مفصلی که به ابتدای کتاب افزوده، ابتدا به شرح حال صاحب شرح و صاحب قصیده پرداخته و سپس، ضمن اشاره ارزش و اهمیت این قصیده در میان شعر عرب، نسخ خطی کتاب را توصیف نموده و در پایان، اقدامات تحقیقی صورت گرفته بر روی کتاب را توضیح داده است. | ||
| خط ۵۱: | خط ۵۱: | ||
==وابستهها== | ==وابستهها== | ||
{{وابستهها}} | {{وابستهها}} | ||
[[شرح قصیده بائیه ذوالرمة]] | |||
[[رده:کتابشناسی]] | [[رده:کتابشناسی]] | ||
[[رده:زبانشناسی، زبان و ادبیات]] | |||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده:زبان و ادبیات شرقی]] | ||
[[رده:زبان و ادبیات عربی]] | |||
[[رده:مقالات بازبینی شده2 بهمن 1403]] | |||
[[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ دی 1403 توسط عباس مکرمی]] | [[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ دی 1403 توسط عباس مکرمی]] | ||
[[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ دی 1403 توسط فریدون سبحانی]] | [[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ دی 1403 توسط فریدون سبحانی]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۳۰ اوت ۲۰۲۵، ساعت ۱۱:۲۱
شرح بائية ذي الرمة اثر ابوبکر احمد بن محمد صنوبری (273- 334ق) در شرح قصیده بائیه دیوان ابوحارث غیلان بن عقبه بن بهیش بن مسعود بن حارثه بن عمرو بن ربیعه، ملقب به «ذو الرمة» (77- 117ق/ 696- 735م) که با تحقیق محمود مصطفی حلاوی، منتشر شده است.
| شرح بائية ذي الرمة | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | صنوبری، احمد محمد (نويسنده)
ذوالرمه، غيلان بن عقبه (نویسنده) حلاوی، محمود مصطفی (محقق) |
| ناشر | مؤسسة الرسالة |
| مکان نشر | لبنان - بیروت |
| سال نشر | 1406ق - 1985م |
| چاپ | 1 |
| موضوع | شعر عربی, -- تاریخ و نقد, -- قرن ۲ق., ذوالرمه، غیلان بن عقبه، ۷۷ - ۱۱۷ق. -- بائیه ذی الرمه -- نقد و تفسیر |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | PJA ۳۲۰۷/ب۲۸ص۹ |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
در تعریف از قصیدهای که کتاب حاضر در شرح آن میباشد، کلامی به یکی از خلفای بنی امیه که احتمالا هشام بن عبدالملک (متوفی 125ق/ 734م) باشد، نسبت داده شده است که چنین گفته است: «اگر عرب آن را درک میکرد، بر آن سجده مینمود»[۱].
این قصیده، تأثیر ویژهای در روح شاعر داشته و یکی از بهترین اشعار او و همچنین یکی از بهترین اشعار عرب، دانسته شده است[۲].
علما و علاقمندان به شرح قصیده بائیه، به شرح آن در ضمن دیوان ذوالرمه، اکتفا نکرده بلکه در آثار و نوشتههای خود، جایگاه و اهمیت خاصی را بدان اختصاص داده و آن را به صورت جداگانه نیز شرح کردهاند که اثر حاضر، از جمله آنها میباشد[۳].
صنوبری در شرح این قصیده و توضیح مفردات و واژگان آن و نیز معنا و مفهوم کلی ابیات، روشی میانه را برگزیده است؛ بدین معنا که از اختصاری که مخل به معنای کلام باشد پرهیز نموده و از توضیحات مفصل و طولانی نیز خودداری کرده است[۴].
شرح صنوبری بر بائیه ذوالرمه، از نظر ویژگیها منحصربهفرد بوده و به دلیل ارزش خاصی که دارد، از بقیه شروح این قصیده که علما، اعم از محدثان و زبانشناسان بر آن نوشتهاند، متمایز گردیده است[۵].
صنوبری خود شاعری است که شعر شاعر دیگری را شرح نموده است و به آن، نه تنها به چشم یک محقق، زبانشناس و مفسر منتقد مینگرد، بلکه به همه اینها، احساسات لطیف شاعرانه و اشتراکات خود در ویژگی شاعری صاحب قصیده را افزوده است؛ چیزی که باعث شده است توضیحات و تشریحات او، طعمی خاص، ممتایز و شاعرانه داشته باشد[۶].
محقق در مقدمه مفصلی که به ابتدای کتاب افزوده، ابتدا به شرح حال صاحب شرح و صاحب قصیده پرداخته و سپس، ضمن اشاره ارزش و اهمیت این قصیده در میان شعر عرب، نسخ خطی کتاب را توصیف نموده و در پایان، اقدامات تحقیقی صورت گرفته بر روی کتاب را توضیح داده است.
پانویس
منابع مقاله
مقدمه کتاب.