البيان العربي: تفاوت میان نسخهها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' ' به '') |
||
| (یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
| تصویر =NUR63832J1.jpg | | تصویر =NUR63832J1.jpg | ||
| عنوان = البيان العربي | | عنوان = البيان العربي | ||
| عنوانهای دیگر = | | عنوانهای دیگر =دراسة تاريخية فنية في أصول البلاغة العربية | ||
| پدیدآورندگان | | پدیدآورندگان | ||
| پدیدآوران = | | پدیدآوران = | ||
| خط ۸: | خط ۸: | ||
|زبان | |زبان | ||
| زبان = عربی | | زبان = عربی | ||
| کد کنگره = | | کد کنگره = /ط2ب9 2028 PJA | ||
| موضوع = | | موضوع = | ||
|ناشر | |ناشر | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱ سپتامبر ۲۰۲۵، ساعت ۱۸:۲۷
البیان العربی نوشته بدوی طبانه(معاصر) است. این اثر در موضع ادبیات(بیان) به نگارش درآمده است.
| البيان العربي | |
|---|---|
| پدیدآوران | طبانه، بدوی (نويسنده) |
| عنوانهای دیگر | دراسة تاريخية فنية في أصول البلاغة العربية |
| ناشر | مکتبة الأنجلو المصریة |
| مکان نشر | مصر |
| سال نشر | 1377ق - 1958م |
| چاپ | 2 |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | /ط2ب9 2028 PJA |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
ساختار این اثر در سه بخش تنظیمشده است. بخش اول رابطه بیان با اعجاز است که در آن به آثاری که محققان و نویسندگان در موضوع بیان قرآنی و وجوه اعجاز قرآن از خود برجای گذاردهاند، پرداختهشده است. در بخش دوم رابطه بیان و تفکر ادبی موردتحقیق و بررسی قرارگرفته و مهمترین آثاری که دارای چنین رویکردی هستند ذکرشده و روش نویسندگان آنها در موضوع بیان توضیح و تبیین شده است. نویسنده به هدف نزدیک کردن هر چه بیشتر قواعد نظری بلاغت و نقد ادبی و صنعت ادبی، متعرض بیان بلاغی شده و تلاش کرده مهمترین فنون ادبی و مسائل آن را تبیین نماید و از همه مهمتر تأثیر آن فنون و هنرها را بر صناعت کلام روشن سازد. [۱]
نویسنده در راستای شناساندن دانش بیان و بلاغت عربی سعی نموده تا با بررسی بیان و معنای آن و مفهوم آن نزد عالمان و نویسندگان لغت، تطور مفهوم آن را تا زمانی که بهعنوان علمی از علوم بلاغت عربی شناخته شد، تبیین نماید. به همین جهت وی موضوع بیان و مباحث آن را بر اساس تعریف و تقسیمی که علمای بلاغت از آن ارائه نمودهاند دنبال کرده و به بررسی تاریخی دانش بیان از ابتدا تا استقرار آن در اندیشه و آثار ادبای متأخر پرداخته است. ضمن اینکه در پژوهشی فنی هر یک از هنرهای بیانی را بررسی کرده و به ارزش آنها در ارزیابی اثر ادبی و مزایا و معایب آنها و تمایز بین انواع بیان پرداخته است. [۲]
پانویس
منابع مقاله
- مقدمه و متن.