إبطال التأویلات لأخبار الصفات: تفاوت میان نسخه‌ها
A-esmaeili (بحث | مشارکتها) (صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NUR84339J1.jpg | عنوان = إبطال التأویلات لأخبار الصفات | عنوان‌های دیگر = | پدیدآورندگان | پدیدآوران = ابن فراء، محمد بن حسین (نويسنده) حمود، محمد (محقق) |زبان | زبان = عربی | کد کنگره = /الف17 الف2 204 BP | موضوع = |ناشر | ن...» ایجاد کرد) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''إبطال التأويلات لأخبار الصفات'''، از آثار کلامی متکلم، قاضی و مفتى حنبلى بغداد در قرن پنجم هجری قمری، [[ابویعلی محمد بن حسین بن محمد بن خلف بن احمد]]، معروف به [[ابن فراء]] (380-458ق)، است که صفات خبری خدای متعال را با همان معنای ظاهری می‌پذیرد و توضیح چگونگی آن را به خدا وامی‌گذارد و به مخالفت با اشاعره، معتزله و جهمیان می‌پردازد و تأویل این صفات الهی را ناروا می‌شمارد. پژوهشگر معاصر [[ابوعبدالله محمد بن حمد حمود نجدی]]، این کتاب را تصحیح و تحقیق کرده و نویسنده و کتابش را شناسانده و به روش‌شناسی اثر حاضر نیز پرداخته و نقدهایی را به آن وارد دانسته است. | '''إبطال التأويلات لأخبار الصفات'''، از آثار کلامی متکلم، قاضی و مفتى حنبلى بغداد در قرن پنجم هجری قمری، [[ابن فراء، محمد بن حسین|ابویعلی محمد بن حسین بن محمد بن خلف بن احمد]]، معروف به [[ابن فراء، محمد بن حسین|ابن فراء]] (380-458ق)، است که صفات خبری خدای متعال را با همان معنای ظاهری می‌پذیرد و توضیح چگونگی آن را به خدا وامی‌گذارد و به مخالفت با اشاعره، معتزله و جهمیان می‌پردازد و تأویل این صفات الهی را ناروا می‌شمارد. پژوهشگر معاصر [[حمود، محمد|ابوعبدالله محمد بن حمد حمود نجدی]]، این کتاب را تصحیح و تحقیق کرده و نویسنده و کتابش را شناسانده و به روش‌شناسی اثر حاضر نیز پرداخته و نقدهایی را به آن وارد دانسته است. | ||
==انتقاد محقق== | ==انتقاد محقق== | ||
* | * ابوعبدالله محمد بن حمد حمود نجدی، بعد از بحثی مبسوط درباره عقیده نویسنده و نقل سخنی از [[ابن تیمیه]] (در تأیید از جهتی و نقد از جهتی دیگر بر [[ابن فراء، محمد بن حسین|ابن فراء]])، خودش نیز چنین گفته است: | ||
* این مرد از بزرگان حنابله و تابع پیشوای اهل‌سنت و جماعت، [[احمد بن حنبل]] است و صفات خبری را برای خدای متعال ثابت می‌کند و در برابر نصوص، تسلیم است و هیچ‌یک از تعطیل، تشبیه، تحریف و تأویل را نمی‌پذیرد و بلکه همین کتاب او برای نفی و انکار نافیان صفات و تأویل‌گران آن و تحریف‌گران معانی آن، یعنی جهمیه، معتزله، اشاعره و تابعانشان تألیف شده است. | * این مرد از بزرگان حنابله و تابع پیشوای اهل‌سنت و جماعت، [[احمد بن حنبل]] است و صفات خبری را برای خدای متعال ثابت می‌کند و در برابر نصوص، تسلیم است و هیچ‌یک از تعطیل، تشبیه، تحریف و تأویل را نمی‌پذیرد و بلکه همین کتاب او برای نفی و انکار نافیان صفات و تأویل‌گران آن و تحریف‌گران معانی آن، یعنی جهمیه، معتزله، اشاعره و تابعانشان تألیف شده است. | ||
* ولیکن در مواردی اندک، که با متکلمان موافقت کرده و به نفی، اثبات و تفویض پرداخته و با کتاب و سنت رسول خدا(ص) و اصحاب و تابعان مخالفت کرده، سخن [[قاضی ابویعلی]] را نمی‌پذیریم و کلام او یا دیگری در صورتی معتبر است که دلیلی متین داشته باشد<ref>ر.ک: مقدمه محقق، ج1، ص18-25</ref>. | * ولیکن در مواردی اندک، که با متکلمان موافقت کرده و به نفی، اثبات و تفویض پرداخته و با کتاب و سنت رسول خدا(ص) و اصحاب و تابعان مخالفت کرده، سخن [[ابن فراء، محمد بن حسین|قاضی ابویعلی]] را نمی‌پذیریم و کلام او یا دیگری در صورتی معتبر است که دلیلی متین داشته باشد<ref>ر.ک: مقدمه محقق، ج1، ص18-25</ref>. | ||
==ساختار و محتوا== | ==ساختار و محتوا== | ||
* در این اثر 2 جلدی در مجموع 469 حدیث آمده و برای نقد کتاب [[مشكل الحديث و بيانه]] نوشته [[ابن فورک]] تألیف شده است<ref>ر.ک: همان، ص30</ref>. | * در این اثر 2 جلدی در مجموع 469 حدیث آمده و برای نقد کتاب [[مشكل الحديث و بيانه]] نوشته [[ابن فورک، محمد بن حسن|ابن فورک]] تألیف شده است<ref>ر.ک: همان، ص30</ref>. | ||
==تأثیرگذاری کتاب== | ==تأثیرگذاری کتاب== | ||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
==نمونه مباحث== | ==نمونه مباحث== | ||
* [[قاضی ابویعلی]]، روایتی با سند نقل کرده است که پیامبر(ص) در پاسخ به پرسش عائشه درباره مقصود از مقام محمود، آن را «نشستن بر عرش» شمرده است!<ref>ر.ک: متن کتاب، ج2، ص476</ref>. | * [[ابن فراء، محمد بن حسین|قاضی ابویعلی]]، روایتی با سند نقل کرده است که پیامبر(ص) در پاسخ به پرسش عائشه درباره مقصود از مقام محمود، آن را «نشستن بر عرش» شمرده است!<ref>ر.ک: متن کتاب، ج2، ص476</ref>. | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
| خط ۵۲: | خط ۵۲: | ||
[[رده:کتاب‌شناسی]] | [[رده:کتاب‌شناسی]] | ||
[[رده:اسلام، عرفان، غیره]] | |||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده:کلام و عقاید]] | ||
[[رده:آثار کلی (مناظرات کلامی، مذاهب کلامی)]] | |||
[[رده:مقالات بازبینی شده2 دی 1403]] | |||
[[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ دی 1403 توسط محمد خردمند]] | [[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ دی 1403 توسط محمد خردمند]] | ||
[[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ دی 1403 توسط محسن عزیزی]] | [[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ دی 1403 توسط محسن عزیزی]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲ ژانویهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۱۱:۵۵
| إبطال التأویلات لأخبار الصفات | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | ابن فراء، محمد بن حسین (نويسنده) حمود، محمد (محقق) |
| سال نشر | 13سده |
| چاپ | 1 |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 2 |
| کد کنگره | /الف17 الف2 204 BP |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
إبطال التأويلات لأخبار الصفات، از آثار کلامی متکلم، قاضی و مفتى حنبلى بغداد در قرن پنجم هجری قمری، ابویعلی محمد بن حسین بن محمد بن خلف بن احمد، معروف به ابن فراء (380-458ق)، است که صفات خبری خدای متعال را با همان معنای ظاهری می‌پذیرد و توضیح چگونگی آن را به خدا وامی‌گذارد و به مخالفت با اشاعره، معتزله و جهمیان می‌پردازد و تأویل این صفات الهی را ناروا می‌شمارد. پژوهشگر معاصر ابوعبدالله محمد بن حمد حمود نجدی، این کتاب را تصحیح و تحقیق کرده و نویسنده و کتابش را شناسانده و به روش‌شناسی اثر حاضر نیز پرداخته و نقدهایی را به آن وارد دانسته است.
انتقاد محقق
- ابوعبدالله محمد بن حمد حمود نجدی، بعد از بحثی مبسوط درباره عقیده نویسنده و نقل سخنی از ابن تیمیه (در تأیید از جهتی و نقد از جهتی دیگر بر ابن فراء)، خودش نیز چنین گفته است:
- این مرد از بزرگان حنابله و تابع پیشوای اهل‌سنت و جماعت، احمد بن حنبل است و صفات خبری را برای خدای متعال ثابت می‌کند و در برابر نصوص، تسلیم است و هیچ‌یک از تعطیل، تشبیه، تحریف و تأویل را نمی‌پذیرد و بلکه همین کتاب او برای نفی و انکار نافیان صفات و تأویل‌گران آن و تحریف‌گران معانی آن، یعنی جهمیه، معتزله، اشاعره و تابعانشان تألیف شده است.
- ولیکن در مواردی اندک، که با متکلمان موافقت کرده و به نفی، اثبات و تفویض پرداخته و با کتاب و سنت رسول خدا(ص) و اصحاب و تابعان مخالفت کرده، سخن قاضی ابویعلی را نمی‌پذیریم و کلام او یا دیگری در صورتی معتبر است که دلیلی متین داشته باشد[۱].
ساختار و محتوا
- در این اثر 2 جلدی در مجموع 469 حدیث آمده و برای نقد کتاب مشكل الحديث و بيانه نوشته ابن فورک تألیف شده است[۲].
تأثیرگذاری کتاب
- محقق یادآور شده که انتشار کتاب حاضر در زمان مؤلف باعث فتنه شد؛ به‌صورتی که این اثر جمع‌آوری گردید و بر استناد او به احادیث واهی و ساختگی اشکال گرفتند و فتنه‌هایی واقع شد، ولی سرانجام به صلح و آشتی انجامید[۳].
نمونه مباحث
- قاضی ابویعلی، روایتی با سند نقل کرده است که پیامبر(ص) در پاسخ به پرسش عائشه درباره مقصود از مقام محمود، آن را «نشستن بر عرش» شمرده است![۴].
پانویس
منابع مقاله
مقدمه و متن کتاب.