وسائل الإنجاب الصناعية؛ دراسة فقهية: تفاوت میان نسخهها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (Hbaghizadeh صفحهٔ وسائل الإنجاب الصناعية را بدون برجایگذاشتن تغییرمسیر به وسائل الإنجاب الصناعية؛ دراسة فقهية منتقل کرد) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) |
||
خط ۵۰: | خط ۵۰: | ||
[[رده:فقه و اصول]] | [[رده:فقه و اصول]] | ||
[[رده:مباحث خاص فقه]] | [[رده:مباحث خاص فقه]] | ||
[[رده:مسائل حیل، | [[رده:مسائل حیل، مستحدثه،آثار کلی، موضوعات خاص]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی شده2 دی 1403]] | |||
[[رده:مقالات بازبینی | |||
[[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ دی 1403 توسط عباس مکرمی]] | [[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ دی 1403 توسط عباس مکرمی]] | ||
[[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ دی 1403 توسط محسن عزیزی]] | [[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ دی 1403 توسط محسن عزیزی]] |
نسخهٔ کنونی تا ۲۵ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۴۵
وسائل الإنجاب الصناعية | |
---|---|
پدیدآوران | سیستانی، محمدرضا (نويسنده) |
عنوانهای دیگر | دراسة فقهية |
ناشر | دار المؤرخ العربي |
مکان نشر | لبنان - بیروت |
سال نشر | 1428ق - 2007م |
چاپ | 2 |
شابک | - |
موضوع | تلقیح مصنوعی انسان (فقه) |
زبان | عربی |
تعداد جلد | 1 |
کد کنگره | /ت8س9 198/6 BP |
نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
وسائل الإنجاب الصناعية؛ دراسة فقهية، اثر سید محمدرضا سیستانی (متولد 1341ش)، کتابی است در بررسی فقهی، بیان ادله و بحثهای انجامشده در رابطه با موضوع تلقیح مصنوعی و مسائل مرتبط با آن.
علم پزشکی جدید، در زمینه درمان ناباروی و کمک به کسانی که بهصورت طبیعی امکان باروری برای آنها فراهم نیست، شاهد پیشرفتهای چشمگیری بوده است. در دهههای اخیر شیوهها و فرمولهای گوناگون این عرصه، آفاق گستردهای را پیش روی زوجین نابارور و محروم از فرزند گشوده و فرصت باروری با استفاده از ابزارهای مصنوعی را برای آنان فراهم نموده است. با دستیابی به این پیشرفتها، پرسشهای فقهی گوناگونی در رابطه با موضع شریعت، درباره استفاده از این ابزارها، ایجاد شده است؛ پرسشهایی فقهی، اعم از آنچه به نقش و جایگاه این وسایل و ابزارها در تحقق باروری مربوط میگردد یا به شیوه اجرا و کارکرد آنها مربوط میشود و یا به احکام و پیامدهایی که بر باروری با این ابزار مترتب میگردد، مربوط است. نویسنده تلاش نموده است در سه فصل، به پرسشهای فوق و بر اساس فقه اهلبیت(ع) پاسخ گوید[۱].
در فصل اول، مشروعیت باروری با ابزارهای مصنوعی، مورد بحث قرار گرفته است. مطالب این فصل، در دو بخش زیر، مطرح شده است:
- تزریق اسپرم شوهر به زن؛ که صورتهای مختلف آن، از جمله نارضایتی شوهر از تزریق مایع منی خود به رحم زن، نارضایتی زن از تزریق مایع منی شوهر به رحم او و مخلوط کردن مایع منی شوهر با مایع شخص دیگر قبل از تزریق آن به زن، بررسی شده است.
- تزریق اسپرم مردی غیر از شوهر به زن[۲].
در فصل دوم، به بررسی و بحث پیرامون استفاده از این وسایل و محدودیتهای طبیعی و فینفسه فقهی و عناوین ثانویه تجویزکننده آن، پرداخته شده است؛ مواردی همچون: نمایان بودن مواضع محرمه بدن در مقابل پزشک، نگاه به بدن نامحرم، لمس نمودن بدن، استمنا و خارج کردن منى برای آزمایش، از بین بردن اضافه تخمک بارورشده، کاشت اعضای تناسلی وامثال آن همچون منی و تخمک، اجاره رحم[۳].
در فصل سوم، به تبیین احکام و آثار ناشی از بهکارگیری ابزارهای باروری مصنوعی پرداخته شده است؛ آثاری همچون: نگه داشتن عده توسط زن، نفقه زن حامله، نسبت خویشاوندی، فرزندخواندگی، ارث، شیردهی، ازدواج، سقط جنین[۴].
پانویس
منابع مقاله
مقدمه و متن کتاب.