أمالی شیخ مفید (ترجمه طه طرزی): تفاوت میان نسخهها
A-esmaeili (بحث | مشارکتها) (صفحهای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NUR37859J1.jpg | عنوان = أمالی شیخ مفید (مفید، محمد بن محمد) | عنوانهای دیگر = الامالی. فارسی | پدیدآورندگان | پدیدآوران = مفید، محمد بن محمد (نويسنده) طرزی، طه (مترجم) |زبان | زبان = عربی - فارسی | کد کنگره = /م۷ الف۸۰۴۱...» ایجاد کرد) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' /' به ' /') برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
| (۳ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۶: | خط ۶: | ||
| پدیدآوران = | | پدیدآوران = | ||
[[مفید، محمد بن محمد]] (نويسنده) | [[مفید، محمد بن محمد]] (نويسنده) | ||
[[طرزی، طه ]] (مترجم) | [[طرزی، طه]] (مترجم) | ||
|زبان | |زبان | ||
| زبان = عربی - فارسی | | زبان = عربی - فارسی | ||
| کد کنگره = | | کد کنگره = /م۷ الف۸۰۴۱ 129 BP | ||
| موضوع =احادیث شیعه - قرن 4ق. - کلام شیعه امامیه - قرن 4ق | | موضوع =احادیث شیعه - قرن 4ق. - کلام شیعه امامیه - قرن 4ق | ||
|ناشر | |ناشر | ||
| خط ۳۵: | خط ۳۵: | ||
==ساختار و محتوا== | ==ساختار و محتوا== | ||
* [[طه طرزی]] بعد از معرفی اجمالی پدیدآورنده، افزوده است: | * [[طرزی، طه|طه طرزی]] بعد از معرفی اجمالی پدیدآورنده، افزوده است: | ||
* [[شیخ مفید]] در این اثر، که در 42 جلسه برای شاگردان و حاضران بیان شده، حدود 400 روایت را مطرح کرده و وارد بحثهای کلامی، تربیتی و اخلاقی و تاریخی و تاریخ تشیع شده است. | * [[شیخ مفید]] در این اثر، که در 42 جلسه برای شاگردان و حاضران بیان شده، حدود 400 روایت را مطرح کرده و وارد بحثهای کلامی، تربیتی و اخلاقی و تاریخی و تاریخ تشیع شده است. | ||
* [[نجاشى]]، از این کتاب با تعبیر «الأمالي المتفرقات» یاد کرده است؛ شاید بهخاطر آنکه [[شیخ مفید]] آن را در چند سال (از سال 404 تا 411ق)، املا کرده است. | * [[نجاشى]]، از این کتاب با تعبیر «الأمالي المتفرقات» یاد کرده است؛ شاید بهخاطر آنکه [[شیخ مفید]] آن را در چند سال (از سال 404 تا 411ق)، املا کرده است. | ||
| خط ۴۲: | خط ۴۲: | ||
==نمونه مباحث== | ==نمونه مباحث== | ||
* «قال أخبرني أبوالقاسم جعفر بن محمد بن قولويه - رحمهالله - عن أبيه عن سعد بن عبدالله عن أحمد بن محمد بن عيسی عن علي بن الحكم عن أبيسعيد القمّاط عن المفضّل بن عمر الجعفي قال: سمعت أباعبدالله جعفر بن محمد(ع) يقول: لاَ يكمُلُ إِيمَانُ العَبْد حَتَّى يكونَ فِيهِ أَرْبَعُ خِصَالٍ يحَسِّنُ خُلُقَهُ وَ يُسَخّي نَفْسَهُ وَ يمْسِك اَلْفَضلَ مِنْ قَوْلِهِ وَ يخْرِجُ اَلْفَضْلَ مِنْ مَالِهِ». مفضل بن عمر جعفی گوید: از امام صادق(ع) شنیدم که میفرمود: ایمان بنده کامل نمیشود، مگر اینکه چهار خصلت در او باشد: خوشاخلاق و سخاوتمند باشد، زیادی سخنش را نگهدارد و زیادی مالش را انفاق کند<ref>ر.ک: متن کتاب، ص440-441</ref>. | * «قال أخبرني أبوالقاسم جعفر بن محمد بن قولويه - رحمهالله - عن أبيه عن سعد بن عبدالله عن أحمد بن محمد بن عيسی عن علي بن الحكم عن أبيسعيد القمّاط عن المفضّل بن عمر الجعفي قال: سمعت أباعبدالله جعفر بن محمد(ع) يقول: لاَ يكمُلُ إِيمَانُ العَبْد حَتَّى يكونَ فِيهِ أَرْبَعُ خِصَالٍ يحَسِّنُ خُلُقَهُ وَ يُسَخّي نَفْسَهُ وَ يمْسِك اَلْفَضلَ مِنْ قَوْلِهِ وَ يخْرِجُ اَلْفَضْلَ مِنْ مَالِهِ». مفضل بن عمر جعفی گوید: از [[امام جعفر صادق علیهالسلام|امام صادق(ع)]] شنیدم که میفرمود: ایمان بنده کامل نمیشود، مگر اینکه چهار خصلت در او باشد: خوشاخلاق و سخاوتمند باشد، زیادی سخنش را نگهدارد و زیادی مالش را انفاق کند<ref>ر.ک: متن کتاب، ص440-441</ref>. | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
| خط ۵۲: | خط ۵۲: | ||
==وابستهها== | ==وابستهها== | ||
{{وابستهها}} | {{وابستهها}} | ||
[[ترجمه فارسی همراه با متن عربی امالی شیخ مفید(ره)]] | |||
[[الأمالي (مفید)]] | |||
[[ترجمه و متن أمالى شیخ مفيد]] | |||
[[سلسلة مؤلفات الشيخ المفيد]] | |||
[[رده:کتابشناسی]] | [[رده:کتابشناسی]] | ||
| خط ۶۰: | خط ۶۷: | ||
[[رده:احادیث شیعه امامیه اثنا عشریه (قرن 4)]] | [[رده:احادیث شیعه امامیه اثنا عشریه (قرن 4)]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده:مقالات بازبینی شده2 آذر 1403]] | ||
[[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ آذر 1403 توسط محمد خردمند]] | [[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ آذر 1403 توسط محمد خردمند]] | ||
[[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ آذر 1403 توسط محسن عزیزی]] | [[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ آذر 1403 توسط محسن عزیزی]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۰ ژانویهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۱۲:۴۴
امالی شیخ مفید، ترجمهای فارسی به قلم مترجم معاصر، طه طرزی از کتاب الأمالي (مفید)، تألیف محدّث، متکلم و فقیه ممتاز شیعه قرن سوم هجری قمری، شیخ مفید(336-413ق)، است که صدها روایت را از اهل بیت عصمت و طهارت(ع) نقل میکند که شامل موضوعات گوناگون (اعتقادی، تاریخی، اخلاقی و...) میشود.
| أمالی شیخ مفید (مفید، محمد بن محمد) | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | مفید، محمد بن محمد (نويسنده) طرزی، طه (مترجم) |
| عنوانهای دیگر | الامالی. فارسی |
| ناشر | فکر معاصر |
| مکان نشر | ایران - تهران |
| سال نشر | 1391ش |
| چاپ | 1 |
| شابک | 978ـ964ـ2937ـ91ـ2 |
| موضوع | احادیث شیعه - قرن 4ق. - کلام شیعه امامیه - قرن 4ق |
| زبان | عربی - فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | /م۷ الف۸۰۴۱ 129 BP |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
زبان کتاب
- این اثر، دو زبانه (عربی فارسی) است و مترجم، متن اصلی عربی را در صفحات زوج و برگردان فارسی را در صفحات فرد آورده است.
هدف و روش
- مترجم با تأکید بر آنکه تا جایی که اطلاع داریم این کتاب 2 بار به فارسی ترجمه شده، افزوده است:
- در ترجمه حاضر سعی شده است که احیاناً کاستیهای ترجمههای قبلی برطرف شود و اثر با عباراتی روان و در حدّ فهم عموم ارائه شود و البته ترجمه حاضر نیز بینقص نیست و به راهنمایی و تذکرات خوانندگان نیازمندیم[۱].
ساختار و محتوا
- طه طرزی بعد از معرفی اجمالی پدیدآورنده، افزوده است:
- شیخ مفید در این اثر، که در 42 جلسه برای شاگردان و حاضران بیان شده، حدود 400 روایت را مطرح کرده و وارد بحثهای کلامی، تربیتی و اخلاقی و تاریخی و تاریخ تشیع شده است.
- نجاشى، از این کتاب با تعبیر «الأمالي المتفرقات» یاد کرده است؛ شاید بهخاطر آنکه شیخ مفید آن را در چند سال (از سال 404 تا 411ق)، املا کرده است.
- در هر جلسه بهتناسب شرایط بین 4 تا 47 روایت بیان شده است و جلسه 23 دارای بیشترین روایت است[۲].
- جلسه اول درباره نامه اعمال و پیشفرستادن اعمال صالح و خیرات برای آخرت است و جلسه آخر، درباره کمال ایمان.
نمونه مباحث
- «قال أخبرني أبوالقاسم جعفر بن محمد بن قولويه - رحمهالله - عن أبيه عن سعد بن عبدالله عن أحمد بن محمد بن عيسی عن علي بن الحكم عن أبيسعيد القمّاط عن المفضّل بن عمر الجعفي قال: سمعت أباعبدالله جعفر بن محمد(ع) يقول: لاَ يكمُلُ إِيمَانُ العَبْد حَتَّى يكونَ فِيهِ أَرْبَعُ خِصَالٍ يحَسِّنُ خُلُقَهُ وَ يُسَخّي نَفْسَهُ وَ يمْسِك اَلْفَضلَ مِنْ قَوْلِهِ وَ يخْرِجُ اَلْفَضْلَ مِنْ مَالِهِ». مفضل بن عمر جعفی گوید: از امام صادق(ع) شنیدم که میفرمود: ایمان بنده کامل نمیشود، مگر اینکه چهار خصلت در او باشد: خوشاخلاق و سخاوتمند باشد، زیادی سخنش را نگهدارد و زیادی مالش را انفاق کند[۳].
پانویس
منابع مقاله
مقدمه و متن کتاب.