مهیج الأحزان و مثیر الأشجان: تفاوت میان نسخه‌ها

مهیج الأحزان و مثیر الأشجان
مهیج الأحزان و مثیر الأشجان
پدیدآوران	شبر، عبدالله (نويسنده) عبدالرضا، کریم (محقق)
ناشر	باقيات ** علی مولا
مکان نشر	ایران - قم
سال نشر	1428ق - 2007م
چاپ	1
شابک	‎978-964-6168-65-7
زبان	عربی
تعداد جلد	1
کد کنگره	/ش2م9 10/5 BP
نورلایب	مطالعه و دانلود pdf
	v; t; e;

نسخهٔ کنونی تا ‏۴ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۲:۵۳

مهيج الأحزان و مثير الأشجان، اثر سید عبدالله بن محمدرضا بن محمد شبر حسینى کاظمى (1188-1242ق)، کتابی است در بیان مدایح و مصایب اهل‌بیت(ع) که با تحقیق کریم عبدالرضا، منتشر شده است.

کتاب با دو مقدمه از ناشر و مؤلف آغاز شده است. در مقدمه ناشر، به شرح حال نسبتا کاملی از مؤلف پرداخته شده^[۱] و در مقدمه مؤلف، به‌صورت کوتاه و مختصر، به موضوع کتاب، اشاره شده است^[۲].

کتاب، مشتمل بر 29 مجلس در ذکر مدایح و مصایب اهل‏بیت(ع) است که در مناسبت‌های شهادت و وفات هریک از معصومین (از پیامبر(ص) و حضرت فاطمه زهرا(س) تا امام حسن عسکری(ع) بیان گردیده است. در این مجالس، به‌منظور بیان مصایب و مدایح اهل‌بیت(ع)، از روایات و اشعار شعرای عرب، در مدح و رثای ایشان، استفاده شده است.

به‌منظور آشنایی بیشتر با کتاب، به محتوای برخی از این جلسات، اشاره می‌شود. در مجلس نخست، اشعاری از «الهاشميات» کمیت بن زید اسدی (60-126ق) آورده شده است که با ابیات زیر، آغاز گردیده است.

و لقد بكيت لقتل آل محمد		باللطف حتی كل عضو مدمع
عقرت بنات الأعوجية هل درت		ما يستباح بها و ماذا يصنع
وحريم آل محمد بين العدا		نهب تقاسمه اللئام الوضع^[۳]

در مجلس دوم، پس از ذکر روایتی از ریان بن شبیب از امام رضا(ع) در عظمت عزاداری برای امام حسین(ع) و لزوم گرامی‌داشت ایام محرم، به ماجرای ملاقات دعبل خزاعی با آن حضرت و سرودن اشعاری در مصیبت امام حسین(ع)، اشاره شده است که ابیاتی از آن، ذکر می‌شود:

أ فاطم لو خلت الحسين مجدلا		و قد مات عطشانا بشط فرات
إذا للطمت الخد فاطم عنده		و أجريت دمع العين في الوجنات
أ فاطم قومي يا ابنة الخير و اندبي		نجوم سماوات بأرض فلات^[۴]

در مجلس سوم، به روایتی از کتاب «الاحتجاج» شیخ طبرسی از امام حسن عسکری(ع) در تأویل معنای «کهیعص» اشاره گردیده است^[۵].

پانویس

↑ ر.ک: مقدمه ناشر، ص7- 13
↑ ر.ک: مقدمه مؤلف، ص17
↑ ر.ک: متن کتاب، ص19
↑ ر.ک: همان، ص30-36
↑ ر.ک: همان، ص41

منابع مقاله

مقدمه و متن کتاب.

وابسته‌ها

[1] ر.ک: مقدمه ناشر، ص7- 13

[2] ر.ک: مقدمه مؤلف، ص17

[3] ر.ک: متن کتاب، ص19

[4] ر.ک: همان، ص30-36

[5] ر.ک: همان، ص41

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]

@@ خط ۲۵: / خط ۲۵: @@
 | پیش از =
 }}
-'''مهيج الأحزان و مثير الأشجان'''، اثر سید عبدالله بن محمدرضا بن محمد شبر حسینى کاظمى (1188-1242ق)، کتابی است در بیان مدایح و مصایب اهل‌بیت(ع) که با تحقیق کریم عبدالرضا، منتشر شده است.
+'''مهيج الأحزان و مثير الأشجان'''، اثر [[شبر، سید عبدالله|سید عبدالله بن محمدرضا بن محمد شبر حسینى کاظمى]] (1188-1242ق)، کتابی است در بیان مدایح و مصایب اهل‌بیت(ع) که با تحقیق [[عبدالرضا، کریم|کریم عبدالرضا]]، منتشر شده است.
 کتاب با دو مقدمه از ناشر و مؤلف آغاز شده است. در مقدمه ناشر، به شرح حال نسبتا کاملی از مؤلف پرداخته شده<ref>ر.ک: مقدمه ناشر، ص7- 13</ref> و در مقدمه مؤلف، به‌صورت کوتاه و مختصر، به موضوع کتاب، اشاره شده است<ref>ر.ک: مقدمه مؤلف، ص17</ref>.
-کتاب، مشتمل بر 29 مجلس در ذکر مدایح و مصایب اهل‏بیت(ع) است که در مناسبت‌های شهادت و وفات هریک از معصومین (از پیامبر(ص) و حضرت فاطمه زهرا(س) تا امام حسن عسکری(ع)) بیان گردیده است. در این مجالس، به‌منظور بیان مصایب و مدایح اهل‌بیت(ع)، از روایات و اشعار شعرای عرب، در مدح و رثای ایشان، استفاده شده است.
+کتاب، مشتمل بر 29 مجلس در ذکر مدایح و مصایب اهل‏بیت(ع) است که در مناسبت‌های شهادت و وفات هریک از معصومین (از پیامبر(ص) و حضرت فاطمه زهرا(س) تا [[امام حسن عسکری علیه‌السلام|امام حسن عسکری(ع)]] بیان گردیده است. در این مجالس، به‌منظور بیان مصایب و مدایح اهل‌بیت(ع)، از روایات و اشعار شعرای عرب، در مدح و رثای ایشان، استفاده شده است.
-به‌منظور آشنایی بیشتر با کتاب، به محتوای برخی از این جلسات، اشاره می‌شود. در مجلس نخست، اشعاری از «الهاشميات» کمیت بن زید اسدی (60-126ق) آورده شده است که با ابیات زیر، آغاز گردیده است:
-'''و لقد بكيت لقتل آل محمد
+به‌منظور آشنایی بیشتر با کتاب، به محتوای برخی از این جلسات، اشاره می‌شود. در مجلس نخست، اشعاری از «الهاشميات» کمیت بن زید اسدی (60-126ق) آورده شده است که با ابیات زیر، آغاز گردیده است.
-باللطف حتی كل عضو مدمع'''
-'''عقرت بنات الأعوجية هل درت
+{{شعر}}
-ما يستباح بها و ماذا يصنع'''
+{{ب|''و لقد بكيت لقتل آل محمد''|2=''باللطف حتی كل عضو مدمع''}}
-'''وحريم آل محمد بين العدا
+{{ب|''عقرت بنات الأعوجية هل درت''|2=''ما يستباح بها و ماذا يصنع''}}
-نهب تقاسمه اللئام الوضع'''<ref>ر.ک: متن کتاب، ص19</ref>.
+{{ب|''وحريم آل محمد بين العدا''|2=''نهب تقاسمه اللئام الوضع''<ref>ر.ک: متن کتاب، ص19</ref>}}
+{{پایان شعر}}
 در مجلس دوم، پس از ذکر روایتی از ریان بن شبیب از امام رضا(ع) در عظمت عزاداری برای امام حسین(ع) و لزوم گرامی‌داشت ایام محرم، به ماجرای ملاقات دعبل خزاعی با آن حضرت و سرودن اشعاری در مصیبت امام حسین(ع)، اشاره شده است که ابیاتی از آن، ذکر می‌شود:
-'''أ فاطم لو خلت الحسين مجدلا
+{{شعر}}
-و قد مات عطشانا بشط فرات'''
+{{ب|''أ فاطم لو خلت الحسين مجدلا''|2=''و قد مات عطشانا بشط فرات''}}
-'''إذا للطمت الخد فاطم عنده
+{{ب|''إذا للطمت الخد فاطم عنده''|2=''و أجريت دمع العين في الوجنات''}}
-و أجريت دمع العين في الوجنات'''
+{{ب|''أ فاطم قومي يا ابنة الخير و اندبي''|2=''نجوم سماوات بأرض فلات''<ref>ر.ک: همان، ص30-36</ref>}}
-'''أ فاطم قومي يا ابنة الخير و اندبي
+{{پایان شعر}}
-نجوم سماوات بأرض فلات'''<ref>ر.ک: همان، ص30-36</ref>.
+در مجلس سوم، به روایتی از کتاب «[[الاحتجاج]]» [[طبرسی، فضل بن حسن|شیخ طبرسی]] از [[امام حسن عسکری علیه‌السلام|امام حسن عسکری(ع)]] در تأویل معنای «کهیعص» اشاره گردیده است<ref>ر.ک: همان، ص41</ref>.
-در مجلس سوم، به روایتی از کتاب «الاحتجاج» شیخ طبرسی از امام حسن عسکری(ع) در تأویل معنای «کهیعص» اشاره گردیده است<ref>ر.ک: همان، ص41</ref>.
 ==پانویس ==
@@ خط ۵۹: / خط ۵۸: @@
 [[رده:کتاب‌شناسی]]
+[[رده:اسلام، عرفان، غیره]]
-[[رده:مقالات بازبینی نشده2]]
+[[رده:کلیات]]
+[[رده:داستان‌های دینی، قصه‌های مذهبی، مقاله‌ها و سخنرانی‌ها، مجالس و منابر، متون وعظ و خطابه]]
+[[رده:مقالات بازبینی شده2 آذر 1403]]
 [[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ آذر 1403 توسط عباس مکرمی]]
 [[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ آذر 1403 توسط محسن عزیزی]]