رحيق التحقيق: تفاوت میان نسخه‌ها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''رحيق التحقيق'''، مثنوی‌ای عرفانی، تصنیف فخرالدین مبارکشاه مرورودی (584ق) است که به‌انضمام اشعار دیگر او با تحقیق و تصحیح نصرالله پورجوادی منتشر شده است. | '''رحيق التحقيق'''، مثنوی‌ای عرفانی، تصنیف [[مرورودی، مبارکشاه بن ح‍س‍ی‍ن|فخرالدین مبارکشاه مرورودی]] (584ق) است که به‌انضمام اشعار دیگر او با تحقیق و تصحیح [[پورجوادی، نصرالله|نصرالله پورجوادی]] منتشر شده است. | ||
مثنوی رحيق التحقيق اثری است عرفانی، متأثر از تفکر نوافلاطونی که در سال 584ق، سروده شده است<ref>ر.ک: پیشگفتار، ص5</ref>. | مثنوی رحيق التحقيق اثری است عرفانی، متأثر از تفکر نوافلاطونی که در سال 584ق، سروده شده است<ref>ر.ک: پیشگفتار، ص5</ref>. | ||
کتاب، مشتمل بر پیشگفتار و سه بخش است. مصحح در مقدمه [بخش اول]، شرح احوال مبارکشاه را به‌تفصیل آورده و مثنوی او را به‌شایستگی معرفی کرده است<ref>ر.ک: شمس، محمدجواد، ص162</ref>. | کتاب، مشتمل بر پیشگفتار و سه بخش است. مصحح در مقدمه [بخش اول]، شرح احوال [[مرورودی، مبارکشاه بن ح‍س‍ی‍ن|مبارکشاه]] را به‌تفصیل آورده و مثنوی او را به‌شایستگی معرفی کرده است<ref>ر.ک: شمس، محمدجواد، ص162</ref>. | ||
در بخش دوم کتاب، متن مثنوی رحيق التحقيق، به‌همراه تعلیقات و پانوشت‌ها ارائه شده است. | در بخش دوم کتاب، متن مثنوی رحيق التحقيق، به‌همراه تعلیقات و پانوشت‌ها ارائه شده است. | ||
داستان اصلی رحيق التحقيق، از یکی از فصول کتاب «إحياء علوم الدين» ابوحامد محمد غزالی اقتباس شده است. ترجمه فارسی آن فصل، عینا در صفحات 126-137 [پیوست بخش | داستان اصلی رحيق التحقيق، از یکی از فصول کتاب «إحياء علوم الدين» [[غزالی، محمد بن محمد|ابوحامد محمد غزالی]] اقتباس شده است. ترجمه فارسی آن فصل، عینا در صفحات 126-137 [پیوست بخش دوم] کتاب آمده است<ref>ر.ک: پیشگفتار، ص5-6</ref>. داستان اصلی رحيق التحقيق، هرچند که از «[[إحياء علوم الدين|إحياء العلوم]]» اقتباس شده، ولی عین آن نیست، بلکه تفاوت‌هایی با آن دارد. در واقع [[مرورودی، مبارکشاه بن ح‍س‍ی‍ن|مبارکشاه]] چارچوب اصلی داستان را از [[غزالی، محمد بن محمد|غزالی]] گرفته، ولی مطابق سلیقه خودش آن را آراسته است. سخنانی که شخصیت‌های داستان بیان می‌کنند اغلب ساخته و پرداخته خود شاعر است؛ در بسیاری از موارد، [[مرورودی، مبارکشاه بن ح‍س‍ی‍ن|مبارکشاه]] سخنان هریک از شخصیت‌ها را به‌تفصیلی بیان کرده که در داستان [[غزالی، محمد بن محمد|غزالی]] نیست. اولین اختلاف در معرفی محقق یا سالکی است که می‌خواهد طریق تحقیق را طی کند. [[غزالی، محمد بن محمد|غزالی]] در معرفی این شخص همین‌قدر می‌گوید: «بعض الناظرين عن مشكاة نور الله» (یکی از کسانی که از مشکات نور الهی نظر می‌کرد)، ولی [[مرورودی، مبارکشاه بن ح‍س‍ی‍ن|مبارکشاه]] این مرد را در طی 13 بیت به خواننده معرفی می‌کند<ref>ر.ک: متن کتاب، ص49</ref>. | ||
در سومین و آخرین بخش از این کتاب، اشعار پراکنده مبارکشاه که از منابع مختلف چاپی و خطی گرد آمده، چاپ شده است. مهم‌ترین منبع چاپی رباعیات [[مرورودی، مبارکشاه بن ح‍س‍ی‍ن|مبارکشاه]]، «[[نزهة المجالس]]» [[خلیل شیروانی]] است و برای اشعار دیگر او «[[تذکره لباب الألباب|لباب الألباب]]» [[عوفی، محمد بن محمد|عوفی]]. از سه – چهار جُنگ خطی دیگر نیز استفاده شده است<ref>ر.ک: پیشگفتار، ص5-6</ref>. | |||
در سومین و آخرین بخش از این کتاب، اشعار پراکنده مبارکشاه که از منابع مختلف چاپی و خطی گرد آمده، چاپ شده است. مهم‌ترین منبع چاپی رباعیات | |||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
| خط ۴۳: | خط ۴۲: | ||
==منابع مقاله== | ==منابع مقاله== | ||
# پیشگفتار و متن کتاب. | # پیشگفتار و متن کتاب. | ||
# شمس، محمدجواد، «رحيق التحقيق و جایگاه عرفانی - حکمی آن»، نامه فرهنگستان، زمستان 1382، شماره 22، ص154 تا 163 | #[[:noormags:48957| شمس، محمدجواد، «رحيق التحقيق و جایگاه عرفانی - حکمی آن»، نامه فرهنگستان، زمستان 1382، شماره 22، ص154 تا 163]]. | ||
| خط ۵۳: | خط ۵۰: | ||
[[رده:کتاب‌شناسی]] | [[رده:کتاب‌شناسی]] | ||
[[رده:زبان‌شناسی، زبان و ادبیات]] | |||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده:زبان و ادبیات شرقی (آسیایی)]] | ||
[[رده:زبان و ادبیات فارسی]] | |||
[[رده:مقالات بازبینی شده2 آبان 1403]] | |||
[[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ آبان 1403 توسط سید محمد رضا موسوی]] | [[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ آبان 1403 توسط سید محمد رضا موسوی]] | ||
[[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ آبان 1403 توسط محسن عزیزی]] | [[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ آبان 1403 توسط محسن عزیزی]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۲ نوامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۲:۴۰
| رحيق التحقيق | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | مرورودی، مبارکشاه بن ح‍س‍ی‍ن (نويسنده) پورجوادی، نصرالله (مصحح) |
| ناشر | مرکز نشر دانشگاهی |
| مکان نشر | ایران - تهران |
| سال نشر | 1381ش |
| چاپ | 1 |
| شابک | 964-01-1054-X |
| موضوع | شعر فارسی - قرن 6ق. |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | 1381 3ر 5075 PIR |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
رحيق التحقيق، مثنوی‌ای عرفانی، تصنیف فخرالدین مبارکشاه مرورودی (584ق) است که به‌انضمام اشعار دیگر او با تحقیق و تصحیح نصرالله پورجوادی منتشر شده است.
مثنوی رحيق التحقيق اثری است عرفانی، متأثر از تفکر نوافلاطونی که در سال 584ق، سروده شده است[۱].
کتاب، مشتمل بر پیشگفتار و سه بخش است. مصحح در مقدمه [بخش اول]، شرح احوال مبارکشاه را به‌تفصیل آورده و مثنوی او را به‌شایستگی معرفی کرده است[۲].
در بخش دوم کتاب، متن مثنوی رحيق التحقيق، به‌همراه تعلیقات و پانوشت‌ها ارائه شده است.
داستان اصلی رحيق التحقيق، از یکی از فصول کتاب «إحياء علوم الدين» ابوحامد محمد غزالی اقتباس شده است. ترجمه فارسی آن فصل، عینا در صفحات 126-137 [پیوست بخش دوم] کتاب آمده است[۳]. داستان اصلی رحيق التحقيق، هرچند که از «إحياء العلوم» اقتباس شده، ولی عین آن نیست، بلکه تفاوت‌هایی با آن دارد. در واقع مبارکشاه چارچوب اصلی داستان را از غزالی گرفته، ولی مطابق سلیقه خودش آن را آراسته است. سخنانی که شخصیت‌های داستان بیان می‌کنند اغلب ساخته و پرداخته خود شاعر است؛ در بسیاری از موارد، مبارکشاه سخنان هریک از شخصیت‌ها را به‌تفصیلی بیان کرده که در داستان غزالی نیست. اولین اختلاف در معرفی محقق یا سالکی است که می‌خواهد طریق تحقیق را طی کند. غزالی در معرفی این شخص همین‌قدر می‌گوید: «بعض الناظرين عن مشكاة نور الله» (یکی از کسانی که از مشکات نور الهی نظر می‌کرد)، ولی مبارکشاه این مرد را در طی 13 بیت به خواننده معرفی می‌کند[۴].
در سومین و آخرین بخش از این کتاب، اشعار پراکنده مبارکشاه که از منابع مختلف چاپی و خطی گرد آمده، چاپ شده است. مهم‌ترین منبع چاپی رباعیات مبارکشاه، «نزهة المجالس» خلیل شیروانی است و برای اشعار دیگر او «لباب الألباب» عوفی. از سه – چهار جُنگ خطی دیگر نیز استفاده شده است[۵].
پانویس
منابع مقاله
- پیشگفتار و متن کتاب.
- شمس، محمدجواد، «رحيق التحقيق و جایگاه عرفانی - حکمی آن»، نامه فرهنگستان، زمستان 1382، شماره 22، ص154 تا 163.