الفرائد الطریفة في شرح الصحیفة الشریفة: تفاوت میان نسخه‌ها
A-esmaeili (بحث | مشارکتها) (صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NUR55262J1.jpg | عنوان = الفرائد الطریفة في شرح الصحیفة الشریفة | عنوان‌های دیگر = | پدیدآورندگان | پدیدآوران = مجلسی، محمدباقر بن محمدتقی (نويسنده) رجایی، مهدی (محقق) |زبان | زبان = عربی | کد کنگره = /م3ف4 ۲۶۷/۱ BP | موض...» ایجاد کرد) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''الفرائد الطَريفة في شرح الصحيفة الشريفة'''، از آثار محدث، متکلم و فقیه و شیخ‌الاسلام دوره صفوی در قرن یازدهم هجری قمری، [[علامه مجلسى]] (1038-1110ق) است که به شرح و توضیح بخشی از صحیفه سجادیه، به زبان عربی می‌پردازد. این کتاب را رجالی و نسب‌شناس معاصر و رئیس پژوهشکده انساب قم، [[سید مهدى رجایى]] (متولد اصفهان 1336ش)، تصحیح و تحقیق کرده و برای آن مقدمه‌ای سودمند به زبان عربی نوشته و نویسنده و اثر حاضر را شناسانده است. همچنین ناشر (کتابخانه علامه مجلسی) مقدمه‌ای به زبان فارسی نوشته و به معرفی اجمالی این کتابخانه و اقدامات آن و نیز کتاب حاضر پرداخته است. | '''الفرائد الطَريفة في شرح الصحيفة الشريفة'''، از آثار محدث، متکلم و فقیه و شیخ‌الاسلام دوره صفوی در قرن یازدهم هجری قمری، [[مجلسی، محمدباقر|علامه مجلسى]] (1038-1110ق) است که به شرح و توضیح بخشی از صحیفه سجادیه، به زبان عربی می‌پردازد. این کتاب را رجالی و نسب‌شناس معاصر و رئیس پژوهشکده انساب قم، [[رجایی، مهدی|سید مهدى رجایى]] (متولد اصفهان 1336ش)، تصحیح و تحقیق کرده و برای آن مقدمه‌ای سودمند به زبان عربی نوشته و نویسنده و اثر حاضر را شناسانده است. همچنین ناشر (کتابخانه علامه مجلسی) مقدمه‌ای به زبان فارسی نوشته و به معرفی اجمالی این کتابخانه و اقدامات آن و نیز کتاب حاضر پرداخته است. | ||
==هدف و روش== | ==هدف و روش== | ||
| خط ۳۱: | خط ۳۱: | ||
==ساختار و محتوا== | ==ساختار و محتوا== | ||
* برطبق نوشته [[سید مهدى رجایى]] این اثر مبسوط و ارزشمند متأسفانه ناتمام مانده و [[علامه مجلسى]] فقط به شرح تفصیلی 3 دعای آغازین صحیفه سجادیه موفق شده<ref>ر.ک: مقدمه محقق، ص9</ref> و آخرین کلامی که شرح داده، «إِنَّك جَوادٌ كريمٌ» و تفاوت بین جود الهی و جود بشری است و دست اجل مهلت بیشتری نداده است<ref>ر.ک: متن کتاب، ص336</ref>. | * برطبق نوشته [[رجایی، مهدی|سید مهدى رجایى]] این اثر مبسوط و ارزشمند متأسفانه ناتمام مانده و [[مجلسی، محمدباقر|علامه مجلسى]] فقط به شرح تفصیلی 3 دعای آغازین صحیفه سجادیه موفق شده<ref>ر.ک: مقدمه محقق، ص9</ref> و آخرین کلامی که شرح داده، «إِنَّك جَوادٌ كريمٌ» و تفاوت بین جود الهی و جود بشری است و دست اجل مهلت بیشتری نداده است<ref>ر.ک: متن کتاب، ص336</ref>. | ||
==نمونه مباحث== | ==نمونه مباحث== | ||
* «إِنَّك جَوادٌ كريمٌ». شرح: | * «إِنَّك جَوادٌ كريمٌ». شرح: | ||
* جواد از اسامی خدای متعال است و او کسی است که در عطا، بخل نورزد و به دیگری هرچه شایستگی دارد، ببخشد. در روایت آمده است که مردی از امام حسن مجتبی(ع) که در حال طواف بود، پرسید: معنای جواد چیست؟ پس امام(ع) پاسخ داد: این سخن دو صورت دارد: اگر از مخلوقات می‌پرسی، جواد کسی است که آنچه برعهده اوست، می‌پردازد و بخیل کسی است که از آن دریغ ورزد و اگر از خالق می‌جویی، او جواد است، چه عطا کند چه نکند؛ چون خدا اگر ببخشد، چیزی را می‌بخشد که مالک آن است و در مالکیتش محدودیتی نیست و هیچ مخلوقی حقّی بر خدای متعال ندارد و اگر منع کند، بازهم او پادشه مطلق است و کسی حقی نداشته است که ضایع شود. | * جواد از اسامی خدای متعال است و او کسی است که در عطا، بخل نورزد و به دیگری هرچه شایستگی دارد، ببخشد. در روایت آمده است که مردی از [[امام حسن علیه‌السلام|امام حسن مجتبی(ع)]] که در حال طواف بود، پرسید: معنای جواد چیست؟ پس امام(ع) پاسخ داد: این سخن دو صورت دارد: اگر از مخلوقات می‌پرسی، جواد کسی است که آنچه برعهده اوست، می‌پردازد و بخیل کسی است که از آن دریغ ورزد و اگر از خالق می‌جویی، او جواد است، چه عطا کند چه نکند؛ چون خدا اگر ببخشد، چیزی را می‌بخشد که مالک آن است و در مالکیتش محدودیتی نیست و هیچ مخلوقی حقّی بر خدای متعال ندارد و اگر منع کند، بازهم او پادشه مطلق است و کسی حقی نداشته است که ضایع شود. | ||
* کریم در اسمای حسنای الهی جوادی است که عطا می‌کند و عطایش پایانی ندارد؛ یا جامع انواع خیر و شرف و فضیلت است...<ref>ر.ک: همان، ص336</ref>. | * کریم در اسمای حسنای الهی جوادی است که عطا می‌کند و عطایش پایانی ندارد؛ یا جامع انواع خیر و شرف و فضیلت است...<ref>ر.ک: همان، ص336</ref>. | ||
| خط ۴۹: | خط ۴۹: | ||
[[رده:کتاب‌شناسی]] | [[رده:کتاب‌شناسی]] | ||
[[رده:اسلام، عرفان، غیره]] | |||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده:آداب و رسوم]] | ||
[[رده: مباحث خاص آداب و رسوم]] | |||
[[رده:ادعیه، اذکار، اوراد، اعمال]] | |||
[[رده:مقالات بازبینی شده2 آبان 1403]] | |||
[[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ آبان 1403 توسط محمد خردمند]] | [[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ آبان 1403 توسط محمد خردمند]] | ||
[[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ آبان 1403 توسط محسن عزیزی]] | [[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ آبان 1403 توسط محسن عزیزی]] | ||
[[ar:الفرائد الطريفة في شرح الصحيفة الشريفة]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۱۱ نوامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۳۴
| الفرائد الطریفة في شرح الصحیفة الشریفة | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | مجلسی، محمدباقر بن محمدتقی (نويسنده) رجایی، مهدی (محقق) |
| ناشر | مکتبة العلامة المجلسي |
| مکان نشر | ایران - اصفهان |
| سال نشر | 1407ق |
| چاپ | 1 |
| شابک | - |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | /م3ف4 ۲۶۷/۱ BP |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
الفرائد الطَريفة في شرح الصحيفة الشريفة، از آثار محدث، متکلم و فقیه و شیخ‌الاسلام دوره صفوی در قرن یازدهم هجری قمری، علامه مجلسى (1038-1110ق) است که به شرح و توضیح بخشی از صحیفه سجادیه، به زبان عربی می‌پردازد. این کتاب را رجالی و نسب‌شناس معاصر و رئیس پژوهشکده انساب قم، سید مهدى رجایى (متولد اصفهان 1336ش)، تصحیح و تحقیق کرده و برای آن مقدمه‌ای سودمند به زبان عربی نوشته و نویسنده و اثر حاضر را شناسانده است. همچنین ناشر (کتابخانه علامه مجلسی) مقدمه‌ای به زبان فارسی نوشته و به معرفی اجمالی این کتابخانه و اقدامات آن و نیز کتاب حاضر پرداخته است.
هدف و روش
- شارح با تأکید بر آنکه پدرم شرحی بر صحیفه نوشته، افزوده است: ولی ناتمام مانده و من برطبق وصیت او به ادامه و تکمیل آن می‌پردازم....[۱].
ساختار و محتوا
- برطبق نوشته سید مهدى رجایى این اثر مبسوط و ارزشمند متأسفانه ناتمام مانده و علامه مجلسى فقط به شرح تفصیلی 3 دعای آغازین صحیفه سجادیه موفق شده[۲] و آخرین کلامی که شرح داده، «إِنَّك جَوادٌ كريمٌ» و تفاوت بین جود الهی و جود بشری است و دست اجل مهلت بیشتری نداده است[۳].
نمونه مباحث
- «إِنَّك جَوادٌ كريمٌ». شرح:
- جواد از اسامی خدای متعال است و او کسی است که در عطا، بخل نورزد و به دیگری هرچه شایستگی دارد، ببخشد. در روایت آمده است که مردی از امام حسن مجتبی(ع) که در حال طواف بود، پرسید: معنای جواد چیست؟ پس امام(ع) پاسخ داد: این سخن دو صورت دارد: اگر از مخلوقات می‌پرسی، جواد کسی است که آنچه برعهده اوست، می‌پردازد و بخیل کسی است که از آن دریغ ورزد و اگر از خالق می‌جویی، او جواد است، چه عطا کند چه نکند؛ چون خدا اگر ببخشد، چیزی را می‌بخشد که مالک آن است و در مالکیتش محدودیتی نیست و هیچ مخلوقی حقّی بر خدای متعال ندارد و اگر منع کند، بازهم او پادشه مطلق است و کسی حقی نداشته است که ضایع شود.
- کریم در اسمای حسنای الهی جوادی است که عطا می‌کند و عطایش پایانی ندارد؛ یا جامع انواع خیر و شرف و فضیلت است...[۴].
پانویس
منابع مقاله
مقدمه و متن کتاب.