مكتوبات (گیسودراز چشتی): تفاوت میان نسخه‌ها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) |
||
| (۲ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''مکتوبات'''، مجموعه نامه‌هایی است از صدرالدین ابوالفتح سید محمد بن یوسف حسینی گیسودراز چشتی (متوفی 825ق)، درباره سیر و سلوک، همراه با توصیه‌های دینی و اجتماعی، به مریدان، دوستان یا امرای عصر خود که با تصحیح مولوی حافظ سید عطا حسین | '''مکتوبات'''، مجموعه نامه‌هایی است از [[گیسودراز، محمد بن یوسف|صدرالدین ابوالفتح سید محمد بن یوسف حسینی گیسودراز چشتی]] (متوفی 825ق)، درباره سیر و سلوک، همراه با توصیه‌های دینی و اجتماعی، به مریدان، دوستان یا امرای عصر خود که با تصحیح [[حسین، عطا|مولوی حافظ سید عطا حسین صاحب]]، منتشر شده است. | ||
اثر حاضر، مهم‌ترین اثر گیسودراز است که آرا و نظریات وی در مسائل فقهی، کلام، فلسفه و... در آن متجلی است. این کتاب، 536 مکتوب دارد و به زبان فارسی، نگاشته شده است. وی در این کتاب، بیشتر منتقد وحدت وجود است تا بنیان‌گذار وحدت شهود...<ref>ر.ک: ابویی مهریزی، نازیلا و دیگران، ص166</ref>. | اثر حاضر، مهم‌ترین اثر [[گیسودراز، محمد بن یوسف|گیسودراز]] است که آرا و نظریات وی در مسائل فقهی، کلام، فلسفه و... در آن متجلی است. این کتاب، 536 مکتوب دارد و به زبان فارسی، نگاشته شده است. وی در این کتاب، بیشتر منتقد وحدت وجود است تا بنیان‌گذار وحدت شهود...<ref>ر.ک: ابویی مهریزی، نازیلا و دیگران، ص166</ref>. | ||
بی‌تردید گیسودراز در مکتوبات خود از منابعی بهره جسته است که شناخت آن‌ها از یک سو، آبشخورهای فکری گیسودراز را بر ما آشکار می‌سازد و از سوی دیگر، آثار مورد توجه بزرگان چشتیه را در آن روزگار معرفی می‌کند. در این مکتوبات، نامه‌ای وجود دارد که از هفت‌نامه که در مکتوبات صدی شرف‌الدین منیری (661 ؟ - 782ق) آمده، اقتباس شده است. با مطالعه و بررسی کتاب، می‌توان دریافت که این مکتوب، ترکیبی از نامه‌های دوازدهم، چهارم، دوم، پانزدهم، نوزدهم، دهم و شانزدهم از مکتوبات صدی است و می‌توان این احتمال را داد که گیسودراز به سبب منطقه مشترک زیست آنان و نیز هم‌زمانی با شرف‌الدین منیری و مطالعه مکتوبات صدی، هفت مکتوب شیخ منیری را با نقل مستقیم و نیز افزوده‌هایی از خویش درهم آمیخته و به نام خود به یکی از مریدانش ارسال کرده است. ازاین‌رو می‌توان مکتوبات صدی را از جمله منابع مکتوبات گیسودراز دانست که این پیر چشتی بدون ذکر نام از آن بهره برده است. افزون بر اینکه این تأثّر را می‌توان دلیلی بر شهرت مکتوبات صدی اندکی پس از تألیف آن بشمار آورد<ref>ر.ک: خاتمی، محمدصادق؛ ساکت، سامان</ref>. | بی‌تردید [[گیسودراز، محمد بن یوسف|گیسودراز]] در مکتوبات خود از منابعی بهره جسته است که شناخت آن‌ها از یک سو، آبشخورهای فکری [[گیسودراز، محمد بن یوسف|گیسودراز]] را بر ما آشکار می‌سازد و از سوی دیگر، آثار مورد توجه بزرگان چشتیه را در آن روزگار معرفی می‌کند. در این مکتوبات، نامه‌ای وجود دارد که از هفت‌نامه که در مکتوبات [[صدی شرف‌الدین منیری]] (661 ؟ - 782ق) آمده، اقتباس شده است. با مطالعه و بررسی کتاب، می‌توان دریافت که این مکتوب، ترکیبی از نامه‌های دوازدهم، چهارم، دوم، پانزدهم، نوزدهم، دهم و شانزدهم از مکتوبات صدی است و می‌توان این احتمال را داد که گیسودراز به سبب منطقه مشترک زیست آنان و نیز هم‌زمانی با شرف‌الدین منیری و مطالعه مکتوبات صدی، هفت مکتوب شیخ منیری را با نقل مستقیم و نیز افزوده‌هایی از خویش درهم آمیخته و به نام خود به یکی از مریدانش ارسال کرده است. ازاین‌رو می‌توان مکتوبات صدی را از جمله منابع مکتوبات گیسودراز دانست که این پیر چشتی بدون ذکر نام از آن بهره برده است. افزون بر اینکه این تأثّر را می‌توان دلیلی بر شهرت مکتوبات صدی اندکی پس از تألیف آن بشمار آورد<ref>ر.ک: خاتمی، محمدصادق؛ ساکت، سامان</ref>. | ||
==پانویس == | ==پانویس == | ||
| خط ۳۵: | خط ۳۵: | ||
==منابع مقاله== | ==منابع مقاله== | ||
# ابویی مهریزی، نازیلا، «جایگاه ملفوظات گیسودراز در آثار عرفانی فارسی شبه قاره و ضرورت تصحیح آن»، ویژه‌نامه فرهنگستان (شبه قاره)، 1400، شماره | # [https://ensani.ir/fa/article/503274/ ابویی مهریزی، نازیلا، «جایگاه ملفوظات گیسودراز در آثار عرفانی فارسی شبه قاره و ضرورت تصحیح آن»، ویژه‌نامه فرهنگستان (شبه قاره)، 1400، شماره 12] | ||
https:// | # [https://classicallit.ihcs.ac.ir/article_9289.html خاتمی، محمدصادق؛ ساکت، سلمان، «مکتوبات صدی، یکی از مکتوبات گیسودراز»، برگرفته از سایت پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی، 8 مهر 1403] | ||
==وابسته‌ها== | ==وابسته‌ها== | ||
| خط ۴۵: | خط ۴۲: | ||
[[رده:کتاب‌شناسی]] | [[رده:کتاب‌شناسی]] | ||
[[رده:زبان‌شناسی، زبان و ادبیات]] | |||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده:زبان و ادبیات شرقی (آسیایی)]] | ||
[[رده:زبان و ادبیات فارسی]] | |||
[[رده:مقالات بازبینی شده2 آبان 1403]] | |||
[[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ مهر 1403 توسط عباس مکرمی]] | [[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ مهر 1403 توسط عباس مکرمی]] | ||
[[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ مهر 1403 توسط محسن عزیزی]] | [[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ مهر 1403 توسط محسن عزیزی]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۲ اکتبر ۲۰۲۴، ساعت ۲۱:۱۰
| مكتوبات | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | گیسودراز، محمد بن یوسف (نويسنده) حسین، عطا (مصحح) |
| ناشر | فاریاب |
| مکان نشر | هند - حیدرآباد |
| سال نشر | 1362ق |
| چاپ | 1 |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | م75 گ98 5812 PIR |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
مکتوبات، مجموعه نامه‌هایی است از صدرالدین ابوالفتح سید محمد بن یوسف حسینی گیسودراز چشتی (متوفی 825ق)، درباره سیر و سلوک، همراه با توصیه‌های دینی و اجتماعی، به مریدان، دوستان یا امرای عصر خود که با تصحیح مولوی حافظ سید عطا حسین صاحب، منتشر شده است.
اثر حاضر، مهم‌ترین اثر گیسودراز است که آرا و نظریات وی در مسائل فقهی، کلام، فلسفه و... در آن متجلی است. این کتاب، 536 مکتوب دارد و به زبان فارسی، نگاشته شده است. وی در این کتاب، بیشتر منتقد وحدت وجود است تا بنیان‌گذار وحدت شهود...[۱].
بی‌تردید گیسودراز در مکتوبات خود از منابعی بهره جسته است که شناخت آن‌ها از یک سو، آبشخورهای فکری گیسودراز را بر ما آشکار می‌سازد و از سوی دیگر، آثار مورد توجه بزرگان چشتیه را در آن روزگار معرفی می‌کند. در این مکتوبات، نامه‌ای وجود دارد که از هفت‌نامه که در مکتوبات صدی شرف‌الدین منیری (661 ؟ - 782ق) آمده، اقتباس شده است. با مطالعه و بررسی کتاب، می‌توان دریافت که این مکتوب، ترکیبی از نامه‌های دوازدهم، چهارم، دوم، پانزدهم، نوزدهم، دهم و شانزدهم از مکتوبات صدی است و می‌توان این احتمال را داد که گیسودراز به سبب منطقه مشترک زیست آنان و نیز هم‌زمانی با شرف‌الدین منیری و مطالعه مکتوبات صدی، هفت مکتوب شیخ منیری را با نقل مستقیم و نیز افزوده‌هایی از خویش درهم آمیخته و به نام خود به یکی از مریدانش ارسال کرده است. ازاین‌رو می‌توان مکتوبات صدی را از جمله منابع مکتوبات گیسودراز دانست که این پیر چشتی بدون ذکر نام از آن بهره برده است. افزون بر اینکه این تأثّر را می‌توان دلیلی بر شهرت مکتوبات صدی اندکی پس از تألیف آن بشمار آورد[۲].
پانویس
منابع مقاله
- ابویی مهریزی، نازیلا، «جایگاه ملفوظات گیسودراز در آثار عرفانی فارسی شبه قاره و ضرورت تصحیح آن»، ویژه‌نامه فرهنگستان (شبه قاره)، 1400، شماره 12
- خاتمی، محمدصادق؛ ساکت، سلمان، «مکتوبات صدی، یکی از مکتوبات گیسودراز»، برگرفته از سایت پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی، 8 مهر 1403