الجامع لشعب الإيمان: تفاوت میان نسخه‌ها
A-esmaeili (بحث | مشارکتها) (صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NUR66901J1.jpg | عنوان = الجامع لشعب الإيمان | عنوان‌های دیگر = | پدیدآورندگان | پدیدآوران = بیهقی، احمد بن حسین (نويسنده) حامد، عبدالعلی عبدالحمید (محقق) ندوی، مختار احمد ( محقق) مکتبة الرشد ( سایر) |زبان | زبان...» ایجاد کرد) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۳ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۷: | خط ۷: | ||
[[بیهقی، احمد بن حسین]] (نويسنده) | [[بیهقی، احمد بن حسین]] (نويسنده) | ||
[[حامد، عبدالعلی عبدالحمید ]] (محقق) | [[حامد، عبدالعلی عبدالحمید ]] (محقق) | ||
[[ندوی، مختار احمد ]] ( محقق) | [[ندوی، مختار احمد ]] (محقق) | ||
[[مکتبة الرشد]] ( سایر) | [[مکتبة الرشد]] (سایر) | ||
|زبان | |زبان | ||
| زبان = عربی | | زبان = عربی | ||
| خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''الجامع لشعب الإيمان'''، اثر حافظ ابوبکر احمد بن حسین بیهقی (348- 458ق)، کتابی است در بیان شعب و فروع ایمان که با تحقیق و تخریج عبدالعلی عبدالحمید حامد منتشر شده است. | {{کاربردهای دیگر|شعب الإيمان (ابهام‌زدایی)}} | ||
'''الجامع لشعب الإيمان'''، اثر [[بیهقی، احمد بن حسین|حافظ ابوبکر احمد بن حسین بیهقی]] (348- 458ق)، کتابی است در بیان شعب و فروع ایمان که با تحقیق و تخریج [[حامد، عبدالعلی عبدالحمید|عبدالعلی عبدالحمید حامد]] منتشر شده است. | |||
اثر حاضر، کتابی است ارزشمند در بیان فروع ایمانی که پیامبر(ص) در حدیث خود به آن اشاره کرده است که: «ایمان هفتاد و اندی شعبه و فرع دارد که بالاترین آن، قول «لا إله إلا ألله» و کمترین آن، برداشتن و زدودن مایه آزار از جاده است و حیاء، شعبه‌ای از ایمان است»<ref>ر.ک: مقدمه، ج1، ص56</ref>. | اثر حاضر، کتابی است ارزشمند در بیان فروع ایمانی که پیامبر(ص) در حدیث خود به آن اشاره کرده است که: «ایمان هفتاد و اندی شعبه و فرع دارد که بالاترین آن، قول «لا إله إلا ألله» و کمترین آن، برداشتن و زدودن مایه آزار از جاده است و حیاء، شعبه‌ای از ایمان است»<ref>ر.ک: مقدمه، ج1، ص56</ref>. | ||
ذکر این کتاب در مؤلفات بیهقی آمده است. گاهی برخی از قدما، نام کتاب را خلاصه و تحت عنوان «شعب الإيمان» از آن یاد کرده‌اند. در «منتخب سياق نيسابور»، نام آن «الجامع لشعب الإيمان» آمده است، اما متأخرین، معمولا با نام کامل «الجامع المصنف في شعب الإيمان» آن را ذکر کرده‌اند. بیهقی نیز خود با اسم «الجامع» به آن اشاره نموده است<ref>ر.ک: همان</ref>. | ذکر این کتاب در مؤلفات بیهقی آمده است. گاهی برخی از قدما، نام کتاب را خلاصه و تحت عنوان «شعب الإيمان» از آن یاد کرده‌اند. در «منتخب سياق نيسابور»، نام آن «الجامع لشعب الإيمان» آمده است، اما متأخرین، معمولا با نام کامل «الجامع المصنف في شعب الإيمان» آن را ذکر کرده‌اند. [[بیهقی، احمد بن حسین|بیهقی]] نیز خود با اسم «الجامع» به آن اشاره نموده است<ref>ر.ک: همان</ref>. | ||
آنچه باعث پی بردن به اهمیت کتاب می‌شود، توجه به این نکته است که بیهقی آن را پس از آثاری همچون | آنچه باعث پی بردن به اهمیت کتاب می‌شود، توجه به این نکته است که [[بیهقی، احمد بن حسین|بیهقی]] آن را پس از آثاری همچون «[[السنن الكبری (بیهقی)|السنن الكبری]]»، «[[المدخل]]»، «[[الأسماء و الصفات]]»، «[[شعب الإيمان|الإيمان]]»، «[[القضاء و القدر|القدر]]»، «[[الرؤية]]» و... نوشته است. همچنین اینکه برخی از ابواب کتاب «الزهد»، بر مبنای برخی از ابواب این کتاب، به رشته تحریر درآمده است<ref>ر.ک: همان، ص56-57</ref>. | ||
انگیزه تألیف کتاب این بود که بیهقی کتابی از فقیه شافعی ابوعبدالله حلیمی تحت عنوان | انگیزه تألیف کتاب این بود که [[بیهقی، احمد بن حسین|بیهقی]] کتابی از فقیه شافعی [[حلیمی، حسین بن حسن|ابوعبدالله حلیمی]] تحت عنوان «[[المنهاج في شعب الإيمان|المنهاج]]» که پیرامون شعب و فروع ایمان نوشته شده بود را ملاحظه نمود و آن را تحسین کرد و با توجه به مباحث و مناظراتی که در عصر وی در جریان بود، به ضرورت نوشتن چنین کتابی در بیان اصول اولیه دین، از جمله معنای ایمان، چگونگی افزایش و کاهش ایمان، مخلوق یا غیر مخلوق بودن قرآن و... پی برد، ولذا اقدام به نگارش آن نمود<ref>ر.ک: همان، ص57</ref>. | ||
حلیمی | حلیمی «[[المنهاج في شعب الإيمان|المنهاج]]» را در دوازده باب، تنظیم نموده<ref>ر.ک: همان، ص59</ref> و [[بیهقی، احمد بن حسین|بیهقی]] نیز در تألیف کتاب خویش، از روش [[حلیمی، حسین بن حسن|حلیمی]] پیروی نموده و کتاب خود را بر همان ابواب و فروع، تنظیم کرده است؛ با این تفاوت که [[حلیمی، حسین بن حسن|حلیمی]] در نگارش اثر خویش، از روش متکلمان در بهره‌گیری از دلایل عقلی و براهین منطقی استفاده کرده و احادیث را بدون سند ذکر کرده است، درحالی‌که [[بیهقی، احمد بن حسین|بیهقی]]، پیرو طریقت محدثین بوده و برای اثبات اقوال، از احادیث مستند، یاری جسته است<ref>ر.ک: همان، ص64</ref>. | ||
==پانویس == | ==پانویس == | ||
| خط ۵۰: | خط ۵۱: | ||
[[رده:کتاب‌شناسی]] | [[رده:کتاب‌شناسی]] | ||
[[رده:اسلام، عرفان، غیره]] | |||
[[رده:حدیث]] | |||
[[رده:متون احادیث]] | |||
[[رده:احادیث اهل سنت]] | |||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده:مقالات بازبینی شده2 آبان 1403]] | ||
[[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ مهر 1403 توسط عباس مکرمی]] | [[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ مهر 1403 توسط عباس مکرمی]] | ||
[[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ مهر 1403 توسط محسن عزیزی]] | [[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ مهر 1403 توسط محسن عزیزی]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۹ اکتبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۸:۵۱
| الجامع لشعب الإيمان | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | بیهقی، احمد بن حسین (نويسنده)
حامد، عبدالعلی عبدالحمید (محقق) ندوی، مختار احمد (محقق) مکتبة الرشد (سایر) |
| سال نشر | 1423ق - 2003م |
| چاپ | 1 |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 14 |
| کد کنگره | /ب۹ش۷ 122/5 BP |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
الجامع لشعب الإيمان، اثر حافظ ابوبکر احمد بن حسین بیهقی (348- 458ق)، کتابی است در بیان شعب و فروع ایمان که با تحقیق و تخریج عبدالعلی عبدالحمید حامد منتشر شده است.
اثر حاضر، کتابی است ارزشمند در بیان فروع ایمانی که پیامبر(ص) در حدیث خود به آن اشاره کرده است که: «ایمان هفتاد و اندی شعبه و فرع دارد که بالاترین آن، قول «لا إله إلا ألله» و کمترین آن، برداشتن و زدودن مایه آزار از جاده است و حیاء، شعبه‌ای از ایمان است»[۱].
ذکر این کتاب در مؤلفات بیهقی آمده است. گاهی برخی از قدما، نام کتاب را خلاصه و تحت عنوان «شعب الإيمان» از آن یاد کرده‌اند. در «منتخب سياق نيسابور»، نام آن «الجامع لشعب الإيمان» آمده است، اما متأخرین، معمولا با نام کامل «الجامع المصنف في شعب الإيمان» آن را ذکر کرده‌اند. بیهقی نیز خود با اسم «الجامع» به آن اشاره نموده است[۲].
آنچه باعث پی بردن به اهمیت کتاب می‌شود، توجه به این نکته است که بیهقی آن را پس از آثاری همچون «السنن الكبری»، «المدخل»، «الأسماء و الصفات»، «الإيمان»، «القدر»، «الرؤية» و... نوشته است. همچنین اینکه برخی از ابواب کتاب «الزهد»، بر مبنای برخی از ابواب این کتاب، به رشته تحریر درآمده است[۳].
انگیزه تألیف کتاب این بود که بیهقی کتابی از فقیه شافعی ابوعبدالله حلیمی تحت عنوان «المنهاج» که پیرامون شعب و فروع ایمان نوشته شده بود را ملاحظه نمود و آن را تحسین کرد و با توجه به مباحث و مناظراتی که در عصر وی در جریان بود، به ضرورت نوشتن چنین کتابی در بیان اصول اولیه دین، از جمله معنای ایمان، چگونگی افزایش و کاهش ایمان، مخلوق یا غیر مخلوق بودن قرآن و... پی برد، ولذا اقدام به نگارش آن نمود[۴].
حلیمی «المنهاج» را در دوازده باب، تنظیم نموده[۵] و بیهقی نیز در تألیف کتاب خویش، از روش حلیمی پیروی نموده و کتاب خود را بر همان ابواب و فروع، تنظیم کرده است؛ با این تفاوت که حلیمی در نگارش اثر خویش، از روش متکلمان در بهره‌گیری از دلایل عقلی و براهین منطقی استفاده کرده و احادیث را بدون سند ذکر کرده است، درحالی‌که بیهقی، پیرو طریقت محدثین بوده و برای اثبات اقوال، از احادیث مستند، یاری جسته است[۶].
پانویس
منابع مقاله
مقدمه کتاب.