مقامات منظوم شیخ جام (ژنده پیل): تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    (صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NUR96600J1.jpg | عنوان = مقامات منظوم شیخ جام (ژنده پیل) | عنوان‌های دیگر = | پدیدآورندگان | پدیدآوران = ژنده‌پیل، احمد بن ابوالحسن (نويسنده) نصیری جامی، حسن (مصحح) |زبان | زبان = فارسی | کد کنگره = | موضوع =ژنده‌پیل...» ایجاد کرد)
     
    بدون خلاصۀ ویرایش
     
    (یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
    خط ۹: خط ۹:
    |زبان
    |زبان
    | زبان = فارسی
    | زبان = فارسی
    | کد کنگره =     
    | کد کنگره =PIR ۴۹۳۲/م۷ ۱۳۹۱      
    | موضوع =ژنده‌پیل، احمد بن ‌ابوالحسن،441 -536ق. - شعر فارسی - تصوف
    | موضوع =ژنده‌پیل، احمد بن ‌ابوالحسن،441 -536ق. - شعر فارسی - تصوف
    |ناشر  
    |ناشر  
    خط ۲۵: خط ۲۵:
    | پیش از =  
    | پیش از =  
    }}
    }}
    '''مقامات منظوم شیخ جام (ژنده‌پیل)'''، مقامات منظوم ابونصر احمد بن ابوالحسن بن احمد بن محمد نامقى جامى، معروف به احمد ژنده‌پیل یا احمد جام (441-536ق) است که توسط سراینده‌ای ناشناس، سروده شده و با تصحیح حسن نصیری جامی، منتشر شده است.
    '''مقامات منظوم شیخ جام (ژنده‌پیل)'''، مقامات منظوم [[ژنده‌پیل، احمد|ابونصر احمد بن ابوالحسن بن احمد بن محمد نامقى جامى]]، معروف به [[ژنده‌پیل، احمد|احمد ژنده‌پیل]] یا [[ژنده‌پیل، احمد|احمد جام]] (441-536ق) است که توسط سراینده‌ای ناشناس، سروده شده و با تصحیح [[نصیری جامی، حسن|حسن نصیری جامی]]، منتشر شده است.


    اثر حاضر، از چند منظر، مهم و درخور توجه است:
    اثر حاضر، از چند منظر، مهم و درخور توجه است:
    # از منظر تاریخ ادبیات عرفان و تصوف: این کتاب تنها اثر «منظوم» در حوزه «مقامات» مشایخ عرفان و تصوف ایران محسوب می‌گردد که «اختصاصا» به حکایات احوال و داستان‌هایی از کرامات یکی از مشایخ صاحب‌نام پرداخته است. در ادب فارسی معمولا آثار حکایات احوال و کرامات مشایخ (=مقامات) یا به نثر است و یا حکایاتی معدود و پراکنده از چند عارف است که در آثار منظوم عرفانی و اخلاقی مجموع آمده است.
    # از منظر تاریخ ادبیات عرفان و تصوف: این کتاب تنها اثر «منظوم» در حوزه «مقامات» مشایخ عرفان و تصوف ایران محسوب می‌گردد که «اختصاصا» به حکایات احوال و داستان‌هایی از کرامات یکی از مشایخ صاحب‌نام پرداخته است. در ادب فارسی معمولا آثار حکایات احوال و کرامات مشایخ (=مقامات) یا به نثر است و یا حکایاتی معدود و پراکنده از چند عارف است که در آثار منظوم عرفانی و اخلاقی مجموع آمده است.
    # از منظر میراث عرفانی و خانقاهی شیخ جام: این کتاب، یگانه اثر منظوم خاندانی و خانقاهی شیخ احمد جام است که در دسترس است و محفوظ مانده است.
    # از منظر میراث عرفانی و خانقاهی شیخ جام: این کتاب، یگانه اثر منظوم خاندانی و خانقاهی [[ژنده‌پیل، احمد|شیخ احمد جام]] است که در دسترس است و محفوظ مانده است.
    # از منظر ادبیات تطبیقی حوزه عرفان و تصوف: این کتاب صورت منظوم اثری دیگر است که پیش‌تر به نثر و بر اسلوب مقامات عارفان نگارش یافته است.
    # از منظر ادبیات تطبیقی حوزه عرفان و تصوف: این کتاب صورت منظوم اثری دیگر است که پیش‌تر به نثر و بر اسلوب مقامات عارفان نگارش یافته است.
    # از منظر اسلوب ادبی: ناظم این مقامات در نظم حکایات - ضمن پایبندی و وفاداری به متن - از ابداع و نوآوری نیز غافل نبوده است و این اثر از نظر ساختار حکایات و اسلوب روایی و همچنین توجه به بدایع لفظی و معنوی، درخور توجه است.
    # از منظر اسلوب ادبی: ناظم این مقامات در نظم حکایات - ضمن پایبندی و وفاداری به متن - از ابداع و نوآوری نیز غافل نبوده است و این اثر از نظر ساختار حکایات و اسلوب روایی و همچنین توجه به بدایع لفظی و معنوی، درخور توجه است.
    خط ۳۷: خط ۳۷:
    # بخش آغازین: شامل تحمیدیه و نعت حضرت رسول(ص) و وصف شب معراج و ابیاتی در منقبت اصحاب و بزرگان دین و مدح بزرگان عصر. این بخش، محصول ذوق و طبع سراینده است.
    # بخش آغازین: شامل تحمیدیه و نعت حضرت رسول(ص) و وصف شب معراج و ابیاتی در منقبت اصحاب و بزرگان دین و مدح بزرگان عصر. این بخش، محصول ذوق و طبع سراینده است.
    # بخش اصلی: شامل حکایات و داستان‌های احوال و کرامات شیخ جام.
    # بخش اصلی: شامل حکایات و داستان‌های احوال و کرامات شیخ جام.
    # یک پیوست: شامل رساله‌ای به قلم «شهاب‌الدین اسماعیل بن احمد جام»، در اثبات بزرگی شیخ جام.
    # یک پیوست: شامل رساله‌ای به قلم «شهاب‌الدین اسماعیل بن احمد جام»، در اثبات بزرگی [[ژنده‌پیل، احمد|شیخ جام]].
    # دعا و مناجات اختتام کتاب<ref>ر.ک: همان، صفحه بیست‌وچهار – بیست‌وپنج</ref>.
    # دعا و مناجات اختتام کتاب<ref>ر.ک: همان، صفحه بیست‌وچهار – بیست‌وپنج</ref>.


    خط ۵۱: خط ۵۱:


    [[رده:کتاب‌شناسی]]
    [[رده:کتاب‌شناسی]]
    [[رده:زبان‌شناسی، علم زبان]]
    [[رده:زبان و ادبیات شرقی (آسیایی)]]
    [[رده:زبان و ادبیات فارسی]]
    [[رده:زبانها و ادبیات ایرانی]]


    [[رده:مقالات بازبینی نشده2]]
    [[رده:مقالات بازبینی شده2 مهر 1403]]
    [[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ مهر 1403 توسط عباس مکرمی]]
    [[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ مهر 1403 توسط عباس مکرمی]]
    [[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ مهر 1403 توسط محسن عزیزی]]
    [[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ مهر 1403 توسط محسن عزیزی]]

    نسخهٔ کنونی تا ‏۵ اکتبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۰:۴۷

    مقامات منظوم شیخ جام (ژنده پیل)
    مقامات منظوم شیخ جام (ژنده پیل)
    پدیدآورانژنده‌پیل، احمد بن ابوالحسن (نويسنده) نصیری جامی، حسن (مصحح)
    ناشرپژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگى‏
    مکان نشرایران - تهران
    سال نشر1391ش
    چاپ1
    موضوعژنده‌پیل، احمد بن ‌ابوالحسن،441 -536ق. - شعر فارسی - تصوف
    زبانفارسی
    تعداد جلد1
    کد کنگره
    PIR ۴۹۳۲/م۷ ۱۳۹۱
    نورلایبمطالعه و دانلود pdf

    مقامات منظوم شیخ جام (ژنده‌پیل)، مقامات منظوم ابونصر احمد بن ابوالحسن بن احمد بن محمد نامقى جامى، معروف به احمد ژنده‌پیل یا احمد جام (441-536ق) است که توسط سراینده‌ای ناشناس، سروده شده و با تصحیح حسن نصیری جامی، منتشر شده است.

    اثر حاضر، از چند منظر، مهم و درخور توجه است:

    1. از منظر تاریخ ادبیات عرفان و تصوف: این کتاب تنها اثر «منظوم» در حوزه «مقامات» مشایخ عرفان و تصوف ایران محسوب می‌گردد که «اختصاصا» به حکایات احوال و داستان‌هایی از کرامات یکی از مشایخ صاحب‌نام پرداخته است. در ادب فارسی معمولا آثار حکایات احوال و کرامات مشایخ (=مقامات) یا به نثر است و یا حکایاتی معدود و پراکنده از چند عارف است که در آثار منظوم عرفانی و اخلاقی مجموع آمده است.
    2. از منظر میراث عرفانی و خانقاهی شیخ جام: این کتاب، یگانه اثر منظوم خاندانی و خانقاهی شیخ احمد جام است که در دسترس است و محفوظ مانده است.
    3. از منظر ادبیات تطبیقی حوزه عرفان و تصوف: این کتاب صورت منظوم اثری دیگر است که پیش‌تر به نثر و بر اسلوب مقامات عارفان نگارش یافته است.
    4. از منظر اسلوب ادبی: ناظم این مقامات در نظم حکایات - ضمن پایبندی و وفاداری به متن - از ابداع و نوآوری نیز غافل نبوده است و این اثر از نظر ساختار حکایات و اسلوب روایی و همچنین توجه به بدایع لفظی و معنوی، درخور توجه است.
    5. از منظر نسخه‌شناسی و احیای میراث مکتوب: این اثر اکنون بنا به یک نسخه کهن و مغتنم در دسترس ماست؛ نسخه‌ای ناشناخته و میراثی خاندانی و دودمانی که اینک از نقاب گنجینه‌ها، سر برآورده و رخ گشوده است[۱].

    کتاب دارای چهار بخش مهم است:

    1. بخش آغازین: شامل تحمیدیه و نعت حضرت رسول(ص) و وصف شب معراج و ابیاتی در منقبت اصحاب و بزرگان دین و مدح بزرگان عصر. این بخش، محصول ذوق و طبع سراینده است.
    2. بخش اصلی: شامل حکایات و داستان‌های احوال و کرامات شیخ جام.
    3. یک پیوست: شامل رساله‌ای به قلم «شهاب‌الدین اسماعیل بن احمد جام»، در اثبات بزرگی شیخ جام.
    4. دعا و مناجات اختتام کتاب[۲].

    پانویس

    1. ر.ک: مقدمه، صفحه نوزده
    2. ر.ک: همان، صفحه بیست‌وچهار – بیست‌وپنج

    منابع مقاله

    مقدمه کتاب.


    وابسته‌ها