مقامات منظوم شیخ جام (ژنده پیل): تفاوت میان نسخه‌ها
A-esmaeili (بحث | مشارکتها) (صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NUR96600J1.jpg | عنوان = مقامات منظوم شیخ جام (ژنده پیل) | عنوان‌های دیگر = | پدیدآورندگان | پدیدآوران = ژنده‌پیل، احمد بن ابوالحسن (نويسنده) نصیری جامی، حسن (مصحح) |زبان | زبان = فارسی | کد کنگره = | موضوع =ژنده‌پیل...» ایجاد کرد) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۹: | خط ۹: | ||
|زبان | |زبان | ||
| زبان = فارسی | | زبان = فارسی | ||
| کد کنگره = | | کد کنگره =PIR ۴۹۳۲/م۷ ۱۳۹۱ | ||
| موضوع =ژنده‌پیل، احمد بن ابوالحسن،441 -536ق. - شعر فارسی - تصوف | | موضوع =ژنده‌پیل، احمد بن ابوالحسن،441 -536ق. - شعر فارسی - تصوف | ||
|ناشر | |ناشر | ||
| خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''مقامات منظوم شیخ جام (ژنده‌پیل)'''، مقامات منظوم ابونصر احمد بن ابوالحسن بن احمد بن محمد نامقى | '''مقامات منظوم شیخ جام (ژنده‌پیل)'''، مقامات منظوم [[ژنده‌پیل، احمد|ابونصر احمد بن ابوالحسن بن احمد بن محمد نامقى جامى]]، معروف به [[ژنده‌پیل، احمد|احمد ژنده‌پیل]] یا [[ژنده‌پیل، احمد|احمد جام]] (441-536ق) است که توسط سراینده‌ای ناشناس، سروده شده و با تصحیح [[نصیری جامی، حسن|حسن نصیری جامی]]، منتشر شده است. | ||
اثر حاضر، از چند منظر، مهم و درخور توجه است: | اثر حاضر، از چند منظر، مهم و درخور توجه است: | ||
# از منظر تاریخ ادبیات عرفان و تصوف: این کتاب تنها اثر «منظوم» در حوزه «مقامات» مشایخ عرفان و تصوف ایران محسوب می‌گردد که «اختصاصا» به حکایات احوال و داستان‌هایی از کرامات یکی از مشایخ صاحب‌نام پرداخته است. در ادب فارسی معمولا آثار حکایات احوال و کرامات مشایخ (=مقامات) یا به نثر است و یا حکایاتی معدود و پراکنده از چند عارف است که در آثار منظوم عرفانی و اخلاقی مجموع آمده است. | # از منظر تاریخ ادبیات عرفان و تصوف: این کتاب تنها اثر «منظوم» در حوزه «مقامات» مشایخ عرفان و تصوف ایران محسوب می‌گردد که «اختصاصا» به حکایات احوال و داستان‌هایی از کرامات یکی از مشایخ صاحب‌نام پرداخته است. در ادب فارسی معمولا آثار حکایات احوال و کرامات مشایخ (=مقامات) یا به نثر است و یا حکایاتی معدود و پراکنده از چند عارف است که در آثار منظوم عرفانی و اخلاقی مجموع آمده است. | ||
# از منظر میراث عرفانی و خانقاهی شیخ جام: این کتاب، یگانه اثر منظوم خاندانی و خانقاهی شیخ احمد جام است که در دسترس است و محفوظ مانده است. | # از منظر میراث عرفانی و خانقاهی شیخ جام: این کتاب، یگانه اثر منظوم خاندانی و خانقاهی [[ژنده‌پیل، احمد|شیخ احمد جام]] است که در دسترس است و محفوظ مانده است. | ||
# از منظر ادبیات تطبیقی حوزه عرفان و تصوف: این کتاب صورت منظوم اثری دیگر است که پیش‌تر به نثر و بر اسلوب مقامات عارفان نگارش یافته است. | # از منظر ادبیات تطبیقی حوزه عرفان و تصوف: این کتاب صورت منظوم اثری دیگر است که پیش‌تر به نثر و بر اسلوب مقامات عارفان نگارش یافته است. | ||
# از منظر اسلوب ادبی: ناظم این مقامات در نظم حکایات - ضمن پایبندی و وفاداری به متن - از ابداع و نوآوری نیز غافل نبوده است و این اثر از نظر ساختار حکایات و اسلوب روایی و همچنین توجه به بدایع لفظی و معنوی، درخور توجه است. | # از منظر اسلوب ادبی: ناظم این مقامات در نظم حکایات - ضمن پایبندی و وفاداری به متن - از ابداع و نوآوری نیز غافل نبوده است و این اثر از نظر ساختار حکایات و اسلوب روایی و همچنین توجه به بدایع لفظی و معنوی، درخور توجه است. | ||
| خط ۳۷: | خط ۳۷: | ||
# بخش آغازین: شامل تحمیدیه و نعت حضرت رسول(ص) و وصف شب معراج و ابیاتی در منقبت اصحاب و بزرگان دین و مدح بزرگان عصر. این بخش، محصول ذوق و طبع سراینده است. | # بخش آغازین: شامل تحمیدیه و نعت حضرت رسول(ص) و وصف شب معراج و ابیاتی در منقبت اصحاب و بزرگان دین و مدح بزرگان عصر. این بخش، محصول ذوق و طبع سراینده است. | ||
# بخش اصلی: شامل حکایات و داستان‌های احوال و کرامات شیخ جام. | # بخش اصلی: شامل حکایات و داستان‌های احوال و کرامات شیخ جام. | ||
# یک پیوست: شامل رساله‌ای به قلم «شهاب‌الدین اسماعیل بن احمد جام»، در اثبات بزرگی شیخ جام. | # یک پیوست: شامل رساله‌ای به قلم «شهاب‌الدین اسماعیل بن احمد جام»، در اثبات بزرگی [[ژنده‌پیل، احمد|شیخ جام]]. | ||
# دعا و مناجات اختتام کتاب<ref>ر.ک: همان، صفحه بیست‌وچهار – بیست‌وپنج</ref>. | # دعا و مناجات اختتام کتاب<ref>ر.ک: همان، صفحه بیست‌وچهار – بیست‌وپنج</ref>. | ||
| خط ۵۱: | خط ۵۱: | ||
[[رده:کتاب‌شناسی]] | [[رده:کتاب‌شناسی]] | ||
[[رده:زبان‌شناسی، علم زبان]] | |||
[[رده:زبان و ادبیات شرقی (آسیایی)]] | |||
[[رده:زبان و ادبیات فارسی]] | |||
[[رده:زبانها و ادبیات ایرانی]] | |||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده:مقالات بازبینی شده2 مهر 1403]] | ||
[[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ مهر 1403 توسط عباس مکرمی]] | [[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ مهر 1403 توسط عباس مکرمی]] | ||
[[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ مهر 1403 توسط محسن عزیزی]] | [[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ مهر 1403 توسط محسن عزیزی]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۵ اکتبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۰:۴۷
| مقامات منظوم شیخ جام (ژنده پیل) | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | ژنده‌پیل، احمد بن ابوالحسن (نويسنده) نصیری جامی، حسن (مصحح) |
| ناشر | پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگى |
| مکان نشر | ایران - تهران |
| سال نشر | 1391ش |
| چاپ | 1 |
| موضوع | ژنده‌پیل، احمد بن ابوالحسن،441 -536ق. - شعر فارسی - تصوف |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | PIR ۴۹۳۲/م۷ ۱۳۹۱ |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
مقامات منظوم شیخ جام (ژنده‌پیل)، مقامات منظوم ابونصر احمد بن ابوالحسن بن احمد بن محمد نامقى جامى، معروف به احمد ژنده‌پیل یا احمد جام (441-536ق) است که توسط سراینده‌ای ناشناس، سروده شده و با تصحیح حسن نصیری جامی، منتشر شده است.
اثر حاضر، از چند منظر، مهم و درخور توجه است:
- از منظر تاریخ ادبیات عرفان و تصوف: این کتاب تنها اثر «منظوم» در حوزه «مقامات» مشایخ عرفان و تصوف ایران محسوب می‌گردد که «اختصاصا» به حکایات احوال و داستان‌هایی از کرامات یکی از مشایخ صاحب‌نام پرداخته است. در ادب فارسی معمولا آثار حکایات احوال و کرامات مشایخ (=مقامات) یا به نثر است و یا حکایاتی معدود و پراکنده از چند عارف است که در آثار منظوم عرفانی و اخلاقی مجموع آمده است.
- از منظر میراث عرفانی و خانقاهی شیخ جام: این کتاب، یگانه اثر منظوم خاندانی و خانقاهی شیخ احمد جام است که در دسترس است و محفوظ مانده است.
- از منظر ادبیات تطبیقی حوزه عرفان و تصوف: این کتاب صورت منظوم اثری دیگر است که پیش‌تر به نثر و بر اسلوب مقامات عارفان نگارش یافته است.
- از منظر اسلوب ادبی: ناظم این مقامات در نظم حکایات - ضمن پایبندی و وفاداری به متن - از ابداع و نوآوری نیز غافل نبوده است و این اثر از نظر ساختار حکایات و اسلوب روایی و همچنین توجه به بدایع لفظی و معنوی، درخور توجه است.
- از منظر نسخه‌شناسی و احیای میراث مکتوب: این اثر اکنون بنا به یک نسخه کهن و مغتنم در دسترس ماست؛ نسخه‌ای ناشناخته و میراثی خاندانی و دودمانی که اینک از نقاب گنجینه‌ها، سر برآورده و رخ گشوده است[۱].
کتاب دارای چهار بخش مهم است:
- بخش آغازین: شامل تحمیدیه و نعت حضرت رسول(ص) و وصف شب معراج و ابیاتی در منقبت اصحاب و بزرگان دین و مدح بزرگان عصر. این بخش، محصول ذوق و طبع سراینده است.
- بخش اصلی: شامل حکایات و داستان‌های احوال و کرامات شیخ جام.
- یک پیوست: شامل رساله‌ای به قلم «شهاب‌الدین اسماعیل بن احمد جام»، در اثبات بزرگی شیخ جام.
- دعا و مناجات اختتام کتاب[۲].
پانویس
منابع مقاله
مقدمه کتاب.