آداب الصوفية: تفاوت میان نسخهها
A-esmaeili (بحث | مشارکتها) (صفحهای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NUR149280J1.jpg | عنوان = آداب الصوفية | عنوانهای دیگر = | پدیدآورندگان | پدیدآوران = قشیری، عبدالکریم بن هوازن (نويسنده) حمادی، نزار (محقق) |زبان | زبان = عربی | کد کنگره = 4آ5ق 288 BP | موضوع =تصوف - متون قدیمی تا قرن 14 - آ...» ایجاد کرد) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'مولف' به 'مؤلف') برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
| (۳ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۹: | خط ۹: | ||
|زبان | |زبان | ||
| زبان = عربی | | زبان = عربی | ||
| کد کنگره = | | کد کنگره =4آ5ق 288 BP | ||
| موضوع =تصوف - متون قدیمی تا قرن 14 - آداب طریقت - متون قدیمی تا قرن 14 | | موضوع =تصوف - متون قدیمی تا قرن 14 - آداب طریقت - متون قدیمی تا قرن 14 | ||
|ناشر | |ناشر | ||
| ناشر = دار التقوی ** محمد مردانی ( | | ناشر = دار التقوی ** محمد مردانی (مؤلف) | ||
| مکان نشر = تونس - تونس ** سوریه - دمشق | | مکان نشر = تونس - تونس ** سوریه - دمشق | ||
| سال نشر = 1401ش - 1443ق - 2022م | | سال نشر = 1401ش - 1443ق - 2022م | ||
| خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''آداب الصوفية'''، تألیف ابوالقاسم عبدالکریم قشیری (376-465ق)، از جمله منابع مهم در معرفی صوفیه و آداب و اخلاقیات این طایفه در برخورد با اطرافیان است. کتاب به اهتمام نزار حمادی منتشر شده است. | '''آداب الصوفية'''، تألیف [[قشیری، عبدالکریم بن هوازن|ابوالقاسم عبدالکریم قشیری]] (376-465ق)، از جمله منابع مهم در معرفی صوفیه و آداب و اخلاقیات این طایفه در برخورد با اطرافیان است. کتاب به اهتمام [[حمادی، نزار|نزار حمادی]] منتشر شده است. | ||
کتاب | کتاب «[[جوامع آداب الصوفية]]» [[سلمی، محمد بن حسین|ابوعبدالرحمن سلمی]] (متوفی 412ق)، اثری است که در آن عیون سخنان بزرگان زهد و تعبد و ورع درباره آداب نقل شده است. پس از او شاگردش [[قشیری، عبدالکریم بن هوازن|ابوالقاسم قشیری]] راه او را پی گرفت و رساله مستقلی در این موضوع تألیف کرد و نامش را «آداب الصوفية» گذارد. او در این رساله کلام گذشتگان را نقل نکرد و تلاش کرد مجموعه بزرگی از تفاصیل آداب و اخلاق که فقیر، یعنی مرید در سلوک طریق اهل تصوف، باید به آن آراسته شود، ارائه کند. مناقب و فضائل رجال رسالهاش را نیز بهاختصار ذکر کرد<ref>ر.ک: مقدمه، ص13-14</ref>. | ||
افرادی چون ذهبی در | افرادی چون [[ذهبی، محمد بن احمد|ذهبی]] در «[[تاريخ الإسلام و وفيات المشاهير و الأعلام|تاريخ الإسلام]]» و [[سبکی، عبدالوهاب بن علی|تاجالدین سبکی]] در «[[طبقات الشافعیة الکبری|طبقات الشافعية الكبری]]» و [[صفدی، خلیل بن ایبک|صفدی]] در «[[الوافي بالوفيات]]»، [[یاقوت حموی، یاقوت بن عبدالله|یاقوت حموی]] در «[[معجم الأدباء (یاقوت حموی)|معجم الأدباء]]» و دیگران کتاب «آداب الصوفية» را از آن [[قشیری، عبدالکریم بن هوازن|امام قشیری]] دانستهاند<ref>ر.ک: همان، ص23</ref>. | ||
قشیری در ابتدای کتاب، سبب نگارش آن را درخواست یکی از دوستانش دانسته که از او خواسته رساله مختصری در آداب تصوف و اخلاق ایشان و افعال آنها با مردم و احوال آنها با حق تألیف کند<ref>ر.ک: دیباچه، ص33</ref>. | [[قشیری، عبدالکریم بن هوازن|قشیری]] در ابتدای کتاب، سبب نگارش آن را درخواست یکی از دوستانش دانسته که از او خواسته رساله مختصری در آداب تصوف و اخلاق ایشان و افعال آنها با مردم و احوال آنها با حق تألیف کند<ref>ر.ک: دیباچه، ص33</ref>. | ||
اولین مبحث کتاب، ذکر آداب فقیر و مرید با مشایخ است. بر فقیر واجب است که در مصاحبت با مشایخ در ظاهر ترک مخالفت کند و در باطن هم اعتراض بر ایشان را ترک کند. همچنین از جمله آداب فقیر آن است که در برابر مشایخ جز در حال ضرورت سخن نگوید و در برابر ایشان چیزی از فضائل خود را اظهار نکند و اگر بر عیبی از ایشان وقوف یافت، آن را پنهان کند و اتهام را به خود برگرداند<ref>ر.ک: متن کتاب، ص35</ref>. | اولین مبحث کتاب، ذکر آداب فقیر و مرید با مشایخ است. بر فقیر واجب است که در مصاحبت با مشایخ در ظاهر ترک مخالفت کند و در باطن هم اعتراض بر ایشان را ترک کند. همچنین از جمله آداب فقیر آن است که در برابر مشایخ جز در حال ضرورت سخن نگوید و در برابر ایشان چیزی از فضائل خود را اظهار نکند و اگر بر عیبی از ایشان وقوف یافت، آن را پنهان کند و اتهام را به خود برگرداند<ref>ر.ک: متن کتاب، ص35</ref>. | ||
| خط ۳۷: | خط ۳۷: | ||
آنچه بر شیخ در تأدیب مریدش واجب است، آداب فقیر با برادران، آداب برخورد با اجانب و اغنیا و فقرا، آداب مجاهده، توکل، تواضع و اخلاص، آداب سؤال کردن، آداب خوردن، آداب رفتار با خانواده و فرزند و آداب سفر، از جمله عناوین مباحث کتاب است. | آنچه بر شیخ در تأدیب مریدش واجب است، آداب فقیر با برادران، آداب برخورد با اجانب و اغنیا و فقرا، آداب مجاهده، توکل، تواضع و اخلاص، آداب سؤال کردن، آداب خوردن، آداب رفتار با خانواده و فرزند و آداب سفر، از جمله عناوین مباحث کتاب است. | ||
قابل توجه آنکه قشیری در صفحه 59 کتاب، تعریفی از تصوف و صوفی ارائه میکند؛ درحالیکه به نظر میرسد که جایگاه این بحث در ابتدای کتاب باشد. | قابل توجه آنکه [[قشیری، عبدالکریم بن هوازن|قشیری]] در صفحه 59 کتاب، تعریفی از تصوف و صوفی ارائه میکند؛ درحالیکه به نظر میرسد که جایگاه این بحث در ابتدای کتاب باشد. | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
| خط ۵۴: | خط ۵۴: | ||
[[رده:تصوف. سلوک (تعریف تصوف. وجه تسمیه آن، آداب و اعمال)]] | [[رده:تصوف. سلوک (تعریف تصوف. وجه تسمیه آن، آداب و اعمال)]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده:مقالات بازبینی شده2 مهر 1403]] | ||
[[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ مهر 1403 توسط سید محمد رضا موسوی]] | [[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ مهر 1403 توسط سید محمد رضا موسوی]] | ||
[[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ مهر 1403 توسط محسن عزیزی]] | [[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ مهر 1403 توسط محسن عزیزی]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۴ نوامبر ۲۰۲۵، ساعت ۱۳:۴۹
آداب الصوفية، تألیف ابوالقاسم عبدالکریم قشیری (376-465ق)، از جمله منابع مهم در معرفی صوفیه و آداب و اخلاقیات این طایفه در برخورد با اطرافیان است. کتاب به اهتمام نزار حمادی منتشر شده است.
| آداب الصوفية | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | قشیری، عبدالکریم بن هوازن (نويسنده) حمادی، نزار (محقق) |
| ناشر | دار التقوی ** محمد مردانی (مؤلف) |
| مکان نشر | تونس - تونس ** سوریه - دمشق |
| سال نشر | 1401ش - 1443ق - 2022م |
| چاپ | 1 |
| شابک | 978-9933-640-32-6 |
| موضوع | تصوف - متون قدیمی تا قرن 14 - آداب طریقت - متون قدیمی تا قرن 14 |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | 4آ5ق 288 BP |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
کتاب «جوامع آداب الصوفية» ابوعبدالرحمن سلمی (متوفی 412ق)، اثری است که در آن عیون سخنان بزرگان زهد و تعبد و ورع درباره آداب نقل شده است. پس از او شاگردش ابوالقاسم قشیری راه او را پی گرفت و رساله مستقلی در این موضوع تألیف کرد و نامش را «آداب الصوفية» گذارد. او در این رساله کلام گذشتگان را نقل نکرد و تلاش کرد مجموعه بزرگی از تفاصیل آداب و اخلاق که فقیر، یعنی مرید در سلوک طریق اهل تصوف، باید به آن آراسته شود، ارائه کند. مناقب و فضائل رجال رسالهاش را نیز بهاختصار ذکر کرد[۱].
افرادی چون ذهبی در «تاريخ الإسلام» و تاجالدین سبکی در «طبقات الشافعية الكبری» و صفدی در «الوافي بالوفيات»، یاقوت حموی در «معجم الأدباء» و دیگران کتاب «آداب الصوفية» را از آن امام قشیری دانستهاند[۲].
قشیری در ابتدای کتاب، سبب نگارش آن را درخواست یکی از دوستانش دانسته که از او خواسته رساله مختصری در آداب تصوف و اخلاق ایشان و افعال آنها با مردم و احوال آنها با حق تألیف کند[۳].
اولین مبحث کتاب، ذکر آداب فقیر و مرید با مشایخ است. بر فقیر واجب است که در مصاحبت با مشایخ در ظاهر ترک مخالفت کند و در باطن هم اعتراض بر ایشان را ترک کند. همچنین از جمله آداب فقیر آن است که در برابر مشایخ جز در حال ضرورت سخن نگوید و در برابر ایشان چیزی از فضائل خود را اظهار نکند و اگر بر عیبی از ایشان وقوف یافت، آن را پنهان کند و اتهام را به خود برگرداند[۴].
آنچه بر شیخ در تأدیب مریدش واجب است، آداب فقیر با برادران، آداب برخورد با اجانب و اغنیا و فقرا، آداب مجاهده، توکل، تواضع و اخلاص، آداب سؤال کردن، آداب خوردن، آداب رفتار با خانواده و فرزند و آداب سفر، از جمله عناوین مباحث کتاب است.
قابل توجه آنکه قشیری در صفحه 59 کتاب، تعریفی از تصوف و صوفی ارائه میکند؛ درحالیکه به نظر میرسد که جایگاه این بحث در ابتدای کتاب باشد.
پانویس
منابع مقاله
مقدمه، دیباچه و متن کتاب.