المنتخب في أصول الرتب في علم التصوف: تفاوت میان نسخه‌ها
A-esmaeili (بحث | مشارکتها) (صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NUR149061J1.jpg | عنوان = المنتخب في أصول الرتب في علم التصوف | عنوان‌های دیگر = | پدیدآورندگان | پدیدآوران = باعونیه، عایشه‌بنت یوسف (نويسنده) هومرین، ت. امیل (محقق) |زبان | زبان = عربی | کد کنگره = 8م2ب 288 BP | موضوع =تصو...» ایجاد کرد) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) |
||
| (یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''كتاب المنتخب في أصول الرتب في علم التصوف'''، اثر عایشه | '''كتاب المنتخب في أصول الرتب في علم التصوف'''، اثر [[باعونیه، عایشه‌بنت یوسف|عایشه باعونیه]]، کتابی است در معرفی چهار اصل مهم در تصوف و سیر و سلوک و اشاره به آیات و روایات واردشده درباره آنها. | ||
کتاب با مقدمه کوتاهی از نویسنده آغاز شده و مطالب دربردارنده چهار اصل مهم در تصوف و سلوک عرفانی می‌باشد. نویسنده در مقدمه، اهل تصوف را «أهل الله» نامیده و چنین عنوان داشته است که مقامات و جایگاه‌های ایشان، بی‌شمار می‌باشد، اما هر فروعی از آنها، دارای اصولی است که مقامات از آنها منشعب می‌شود و آن اصول عبارتند از: توبه، اخلاص، ذکر و محبت<ref>ر.ک: مقدمه، ص7</ref>. لذا در ادامه، به‌تفصیل، با استفاده از آیات و روایات، به تشریح این چهار اصل، پرداخته شده است. | کتاب با مقدمه کوتاهی از نویسنده آغاز شده و مطالب دربردارنده چهار اصل مهم در تصوف و سلوک عرفانی می‌باشد. نویسنده در مقدمه، اهل تصوف را «أهل الله» نامیده و چنین عنوان داشته است که مقامات و جایگاه‌های ایشان، بی‌شمار می‌باشد، اما هر فروعی از آنها، دارای اصولی است که مقامات از آنها منشعب می‌شود و آن اصول عبارتند از: توبه، اخلاص، ذکر و محبت<ref>ر.ک: مقدمه، ص7</ref>. لذا در ادامه، به‌تفصیل، با استفاده از آیات و روایات، به تشریح این چهار اصل، پرداخته شده است. | ||
| خط ۳۱: | خط ۳۱: | ||
اصل اول، توبه: در این قسمت، ابتدا به آیاتی از قرآن کریم که به موضوع توبه، اختصاص یافته، اشاره شده است؛ مانند آیه 31 سوره نور: «وَ تُوبُوا إِلَى اللَّهِ جَمِيعًا أَيهَا الْمُؤْمِنُونَ لَعَلَّكمْ تُفْلِحُونَ» (و ای اهل ایمان، همه به درگاه خدا توبه کنید، باشد که رستگار شوید) و سپس، به بررسی لغوی و اصطلاحی واژه توبه پرداخته و در ادامه، آثار آن را از جمله رضایت خداوند، برشمرده و به روایاتی در این زمینه، اشاره کرده است؛ از جمله روایتی از پیامبر(ص) که فرمودند: «إذا تاب العبد من ذنوبه أنسی الله حفظته ذنوبه و أنسی جوارحه و معالمه من الأرض حتی يلقی الله تعالی و ليس عليه شاهد من الله تعالی بذنب» (وقتی بنده از گناهان خود توبه می‌کند، خداوند گناهان او را از خاطر حافظان (فرشتگان نگهبان) او و اعضای بدن او و جایگاه‌هایی از زمین که در آن گناه کرده، می‌برد تا خدا را ملاقات کند بی‌آنکه شاهدی از ناحیه خدا بر گناه او باشد)<ref>ر.ک: متن کتاب، ص8</ref>. | اصل اول، توبه: در این قسمت، ابتدا به آیاتی از قرآن کریم که به موضوع توبه، اختصاص یافته، اشاره شده است؛ مانند آیه 31 سوره نور: «وَ تُوبُوا إِلَى اللَّهِ جَمِيعًا أَيهَا الْمُؤْمِنُونَ لَعَلَّكمْ تُفْلِحُونَ» (و ای اهل ایمان، همه به درگاه خدا توبه کنید، باشد که رستگار شوید) و سپس، به بررسی لغوی و اصطلاحی واژه توبه پرداخته و در ادامه، آثار آن را از جمله رضایت خداوند، برشمرده و به روایاتی در این زمینه، اشاره کرده است؛ از جمله روایتی از پیامبر(ص) که فرمودند: «إذا تاب العبد من ذنوبه أنسی الله حفظته ذنوبه و أنسی جوارحه و معالمه من الأرض حتی يلقی الله تعالی و ليس عليه شاهد من الله تعالی بذنب» (وقتی بنده از گناهان خود توبه می‌کند، خداوند گناهان او را از خاطر حافظان (فرشتگان نگهبان) او و اعضای بدن او و جایگاه‌هایی از زمین که در آن گناه کرده، می‌برد تا خدا را ملاقات کند بی‌آنکه شاهدی از ناحیه خدا بر گناه او باشد)<ref>ر.ک: متن کتاب، ص8</ref>. | ||
اصل دوم، اخلاص: در این قسمت، به آیاتی مانند آیه 2 سوره زمر | اصل دوم، اخلاص: در این قسمت، به آیاتی مانند آیه 2 سوره زمر «فَاعْبُدِ اللَّهَ مُخْلِصًا لَهُ الدِّينَ» (خدای را پرستش کن درحالی‌که دین را برای او خالص گردانیده باشی) و روایاتی در باب اخلاص، اشاره شده است<ref>ر.ک: همان، ص20</ref>. | ||
اصل سوم، ذکر: در این قسمت، به سخن قشیری پیرامون اهمیت و آداب ذکر اشاره شده است<ref>ر.ک: همان، ص31</ref>. | اصل سوم، ذکر: در این قسمت، به سخن قشیری پیرامون اهمیت و آداب ذکر اشاره شده است<ref>ر.ک: همان، ص31</ref>. | ||
| خط ۵۳: | خط ۵۳: | ||
[[رده:تصوف. سلوک (تعریف تصوف. وجه تسمیه آن، آداب و اعمال)]] | [[رده:تصوف. سلوک (تعریف تصوف. وجه تسمیه آن، آداب و اعمال)]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده:مقالات بازبینی شده2 مهر 1403]] | ||
[[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ مهر 1403 توسط عباس مکرمی]] | [[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ مهر 1403 توسط عباس مکرمی]] | ||
[[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ مهر 1403 توسط محسن عزیزی]] | [[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ مهر 1403 توسط محسن عزیزی]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲ اکتبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۹:۵۴
| المنتخب في أصول الرتب في علم التصوف | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | باعونیه، عایشه‌بنت یوسف (نويسنده) هومرین، ت. امیل (محقق) |
| سال نشر | 2014م |
| چاپ | 1 |
| شابک | 978-0-8147-2916-8 |
| موضوع | تصوف - متون قدیمی تا قرن 14 |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | 8م2ب 288 BP |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
كتاب المنتخب في أصول الرتب في علم التصوف، اثر عایشه باعونیه، کتابی است در معرفی چهار اصل مهم در تصوف و سیر و سلوک و اشاره به آیات و روایات واردشده درباره آنها.
کتاب با مقدمه کوتاهی از نویسنده آغاز شده و مطالب دربردارنده چهار اصل مهم در تصوف و سلوک عرفانی می‌باشد. نویسنده در مقدمه، اهل تصوف را «أهل الله» نامیده و چنین عنوان داشته است که مقامات و جایگاه‌های ایشان، بی‌شمار می‌باشد، اما هر فروعی از آنها، دارای اصولی است که مقامات از آنها منشعب می‌شود و آن اصول عبارتند از: توبه، اخلاص، ذکر و محبت[۱]. لذا در ادامه، به‌تفصیل، با استفاده از آیات و روایات، به تشریح این چهار اصل، پرداخته شده است.
اصل اول، توبه: در این قسمت، ابتدا به آیاتی از قرآن کریم که به موضوع توبه، اختصاص یافته، اشاره شده است؛ مانند آیه 31 سوره نور: «وَ تُوبُوا إِلَى اللَّهِ جَمِيعًا أَيهَا الْمُؤْمِنُونَ لَعَلَّكمْ تُفْلِحُونَ» (و ای اهل ایمان، همه به درگاه خدا توبه کنید، باشد که رستگار شوید) و سپس، به بررسی لغوی و اصطلاحی واژه توبه پرداخته و در ادامه، آثار آن را از جمله رضایت خداوند، برشمرده و به روایاتی در این زمینه، اشاره کرده است؛ از جمله روایتی از پیامبر(ص) که فرمودند: «إذا تاب العبد من ذنوبه أنسی الله حفظته ذنوبه و أنسی جوارحه و معالمه من الأرض حتی يلقی الله تعالی و ليس عليه شاهد من الله تعالی بذنب» (وقتی بنده از گناهان خود توبه می‌کند، خداوند گناهان او را از خاطر حافظان (فرشتگان نگهبان) او و اعضای بدن او و جایگاه‌هایی از زمین که در آن گناه کرده، می‌برد تا خدا را ملاقات کند بی‌آنکه شاهدی از ناحیه خدا بر گناه او باشد)[۲].
اصل دوم، اخلاص: در این قسمت، به آیاتی مانند آیه 2 سوره زمر «فَاعْبُدِ اللَّهَ مُخْلِصًا لَهُ الدِّينَ» (خدای را پرستش کن درحالی‌که دین را برای او خالص گردانیده باشی) و روایاتی در باب اخلاص، اشاره شده است[۳].
اصل سوم، ذکر: در این قسمت، به سخن قشیری پیرامون اهمیت و آداب ذکر اشاره شده است[۴].
اصل چهارم، محبت: در این قسمت، ضمن اشاره به شرط محبت، فرق میان حبیب و خلیل بیان و روایاتی در اهمیت محبت در دین، ذکر شده است[۵].
پانویس
منابع مقاله
مقدمه و متن کتاب.