لطایف اشرفی فی بیان طوایف صوفی: تفاوت میان نسخهها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - '( ' به '(') برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
(یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۷: | خط ۷: | ||
[[اشرف جهانگیر سمنانی]] (نويسنده) | [[اشرف جهانگیر سمنانی]] (نويسنده) | ||
[[یمنی، نظام الدین ]] (گردآورنده) | [[یمنی، نظام الدین ]] (گردآورنده) | ||
[[اشرفی کچهوچهوی، محمد علی حسین ]] ( سایر) | [[اشرفی کچهوچهوی، محمد علی حسین ]] (سایر) | ||
[[اشرفی جیلانی، محمد مظاهر اشرف ]] ( سایر) | [[اشرفی جیلانی، محمد مظاهر اشرف ]] (سایر) | ||
[[تابش قصوری، محمد منشاء ]] ( | [[تابش قصوری، محمد منشاء ]] (مقدمهنويس) | ||
[[قادری شطاری، محمد یسین]] ( ناظر) | [[قادری شطاری، محمد یسین]] (ناظر) | ||
|زبان | |زبان | ||
| زبان = فارسی | | زبان = فارسی |
نسخهٔ کنونی تا ۲۲ اکتبر ۲۰۲۴، ساعت ۲۲:۴۸
لطایف اشرفی فی بیان طوایف صوفی | |
---|---|
پدیدآوران | اشرف جهانگیر سمنانی (نويسنده)
یمنی، نظام الدین (گردآورنده) اشرفی کچهوچهوی، محمد علی حسین (سایر) اشرفی جیلانی، محمد مظاهر اشرف (سایر) تابش قصوری، محمد منشاء (مقدمهنويس) قادری شطاری، محمد یسین (ناظر) |
سال نشر | 1378ش - 1419ق - 1999م |
چاپ | 2 |
موضوع | چشتیه - تصوف - فرقهها - اشرف جهانگیر سمنانی، - 808ق. -- سرگذشتنامه |
زبان | فارسی |
تعداد جلد | 2 |
کد کنگره | 6ل5الف 290/8 BP |
نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
لطائف اشرفی فی بیان طوائف صوفی، اثر نظامالدین یمنی (زنده در 750ق)، کتابی است در بیان احوال، افکار و کرامات شیخ اشرفالدین جهانگیر سمنانی سامانی نوربخشی چشتی (متوفی 808ق)، از مشایخ متصوفه ساکن هند.
نویسنده در اثنای مطالب عمیق عرفانی، اشعار فارسی و عربی، احادیث، آیات و حکایات بیشماری مرتبط با موضوع، نگاشته است[۱].
این کتاب، در شصت لطیفه و بهتفصیل، غالب مبانی و اصول عرفانی، مذهبی و اخلاقی، مرتبط را بررسیده است. حجم و گستره مطالب مطروح در این کتاب، بهگونهای است که میتوان آن را در زمره یکی از دائرةالمعارفهای کهن، محسوب نمود[۲].
اثر حاضر، از متون کهنی است که در شبه قاره تألیف شده و حائز اهمیت بسیار در ابعاد ادبی، عرفانی، تاریخی و اجتماعی است. در باب اصالت «لطایف اشرفی» نمیتوان به قاطعیت حکم نمود و از این باب، باید با رویکردی محتاطانه حتی الامکان آن را به اشرفالدین و خامه نظام غریب یمنی نسبت داد[۳].
این اثر، از حیث کمیت و کیفیت، دربردارنده گستره وسیعی از اندیشههای عرفان عملی و نظری، مبانی کلامی و اخلاقی، شرح و توضیح اصطلاحات و شطحیات عرفانی، حکایات و روایات تاریخی و اقوال عرفا، خصوصا اشرفالدین جهانگیر است. بسامد غالب مطالب، دربرگیرنده مباحث عرفان عملی است و در مرتبه بعدی، عرفان نظری قرار میگیرد[۴].
«لطایف اشرفی» را میتوان نوعی دانشنامه کهن محسوب داشت که هم به جهت احتوا بر مطالب متعدد و مرتبط عرفانی و هم بهره بردن از منابع بسیار، اثری درخور و شایان بررسی است[۵].
علاوه بر مطاوی عرفانی و اخلاقی، اطلاعات تاریخی بسیاری در باب اشرفالدین، معاصران وی، مریدان، اوضاع فرهنگی و اجتماعی عصر، در ضمن مباحث مشهود است. نکته شایان دیگر، ارادت تام و دلبستگی تمام اشرفالدین به ابن عربی و اشاعه اندیشهها و بهخصوص نظریه وحدت وجود در هند است[۶].
پانویس
منابع مقاله
- مدرسزاده، عبدالرضا؛ آتشگوهری، اسما و شریفی، محمدرضا، «بررسی «سماع» با رویکرد به نظریات مطرح در نسخه خطی کتاب «لطایف اشرفی»»، پایگاه مجلات تخصصی نور، عرفان اسلامی، تابستان 1401، شماره 72.
- جهادی، سید امیر، «متنشناسی نسخه خطی «لطایف اشرفی فی بیان طوایف صوفی»»، متنشناسی ادب فارسی، سال هفتم، پاییز 1394، شماره 3