فصول العلیه (فضائل حضرت علی علیه‌السلام): تفاوت میان نسخه‌ها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (Hbaghizadeh صفحهٔ فصول العلیه (فضایل حضرت علی علیه‌السلام) را بدون برجای‌گذاشتن تغییرمسیر به فصول العلیه (فضائل حضرت علی علیه‌السلام) منتقل کرد) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'رده:امام علی(ع)' به 'رده:علی بن ابی‌طالب(ع)') |
||
| (۵ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
| تصویر =NUR17960J1.jpg | | تصویر =NUR17960J1.jpg | ||
| عنوان = فصول العلیه | | عنوان = فصول العلیه | ||
| عنوان‌های دیگر = فضائل حضرت علی | | عنوان‌های دیگر = فضائل حضرت علی علیه‌السلام | ||
| پدیدآورندگان | | پدیدآورندگان | ||
| پدیدآوران = | | پدیدآوران = | ||
| خط ۹: | خط ۹: | ||
| زبان = فارسی | | زبان = فارسی | ||
| کد کنگره = /ق8ف6 37/4 BP | | کد کنگره = /ق8ف6 37/4 BP | ||
| موضوع =علی بن ابی طالب (ع)، امام اول، 23 قبل از هجرت - 40ق. - فضایل | | موضوع =علی بن ابی طالب(ع)، امام اول، 23 قبل از هجرت - 40ق. - فضایل | ||
|ناشر | |ناشر | ||
| ناشر = نشر طلا | | ناشر = نشر طلا | ||
| خط ۲۴: | خط ۲۴: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''فصول | '''فصول العلیه (فضائل حضرت علی علیه‌السلام)'''، اثر [[قمی، عباس|عباس بن محمدرضا بن ابوالقاسم قمی]]، مشهور به [[قمی، عباس|شیخ عباس قمی]] (۱۲۹۴-۱۳۵۹ق)، کتابی است در بیان فضایل [[امام علی علیه‌السلام|حضرت علی(ع)]]. | ||
نویسنده در ابتدای کتاب، اثر خویش را چنین معرفی کرده است: «این وجیزه‌ای است مشتمل بر چند فصل و هر فصلی مشتمل بر فضیلتی از فضایل امیر نحل و شاهنشاه عرب... هدیه کردم آن را به خدمت برادران مؤمنین و شیعیان حضرت امیرالمؤمنین | نویسنده در ابتدای کتاب، اثر خویش را چنین معرفی کرده است: «این وجیزه‌ای است مشتمل بر چند فصل و هر فصلی مشتمل بر فضیلتی از فضایل امیر نحل و شاهنشاه عرب... هدیه کردم آن را به خدمت برادران مؤمنین و شیعیان [[امام علی علیه‌السلام|حضرت امیرالمؤمنین صلوات‌الله‌علیه]]؛ رجاء واثق که این داعی را از دعا فراموش نفرمایند و در وقت امکان آن را به طبع برسانند تا نفعش عام و ذخیره بانی و این مجرم کثیر الآثام گردد»<ref>ر.ک: مقدمه، ص3-4</ref>. | ||
مطالب کتاب، در چهارده فصل تنظیم شده و در هر فصل، فضیلتی از امیرالمؤمنین(ع)، بیان گردیده است؛ به‌عنوان نمونه، در فصل نخست، به ذکر موارد و روایاتی پرداخته شده است که نشان از جلوگیری خلفا و حکام بنی‌امیه و بنی‌عباس از انتشار فضایل آن حضرت داشته و بااین‌حال، فضایل ایشان، نقل و منتشر شده است<ref>ر.ک: متن کتاب، ص6-13</ref>. | مطالب کتاب، در چهارده فصل تنظیم شده و در هر فصل، فضیلتی از [[امام علی علیه‌السلام|امیرالمؤمنین(ع)]]، بیان گردیده است؛ به‌عنوان نمونه، در فصل نخست، به ذکر موارد و روایاتی پرداخته شده است که نشان از جلوگیری خلفا و حکام بنی‌امیه و بنی‌عباس از انتشار فضایل آن حضرت داشته و بااین‌حال، فضایل ایشان، نقل و منتشر شده است<ref>ر.ک: متن کتاب، ص6-13</ref>. | ||
در فصل دوم، شیخ عمادالدین طبری در | در فصل دوم، شیخ [[عمادالدین طبری آملی، محمد بن علی|عمادالدین طبری]] در «[[بشارة المصطفی صلی‌الله‌علیه‌و‌آله لشيعة المرتضی علیه‌السلام|بشارة المصطفی]]» از شریف قاضی، روایتی از مواجهه ابن ابی‌لیلی، ابن شبرمه و ابوحنیفه با سلیمان اعمش در هنگام مرض موت وی، نقل شده که با واسطه آن، ابوحنیفه او را به دلیل نقل روایت «أنا قسيم الجنة و النار» از [[امام علی علیه‌السلام|حضرت علی(ع)]] شماتت نموده، ولی او، این حدیث را با سلسله سند آن، برای آنها، نقل کرده و بر آن، تأکید نموده است<ref>ر.ک: همان، ص14</ref>. | ||
در فصل سوم، ماجرای گردن زدن یک ناصبی توسط سلطان مراد یا سلطان سلیمان، یکی از سلاطین آل عثمان نقل شده است که او را از پیاده شدن و عرض ارادت به امیرالمؤمنین در هنگام مشاهده مرقد آن حضرت، نهی نموده و او برای این کار، به قرآن تفأل زده و آیه «فاخلع نعليك إنك بالواد المقدس طوی» برای آن آمده است<ref>ر.ک: همان، ص17</ref>. | در فصل سوم، ماجرای گردن زدن یک ناصبی توسط سلطان مراد یا سلطان سلیمان، یکی از سلاطین آل عثمان نقل شده است که او را از پیاده شدن و عرض ارادت به امیرالمؤمنین در هنگام مشاهده مرقد آن حضرت، نهی نموده و او برای این کار، به قرآن تفأل زده و آیه «فاخلع نعليك إنك بالواد المقدس طوی» برای آن آمده است<ref>ر.ک: همان، ص17</ref>. | ||
در فصل چهارم، به قصایدی که ابن ابی‌الحدید در مدح و منقبت حضرت علی(ع) سروده، اشاره شده است. وی هفت قصیده در این موضوع سروده که به «القصائد السبع» معروف گردیده که سید محمد صاحب مدارک و نجم‌الائمه شارح رضی استرآبادی امامی، آن را شرح کرده‌اند<ref>ر.ک: همان، ص20</ref>. | در فصل چهارم، به قصایدی که ابن ابی‌الحدید در مدح و منقبت [[امام علی علیه‌السلام|حضرت علی(ع)]] سروده، اشاره شده است. وی هفت قصیده در این موضوع سروده که به «القصائد السبع» معروف گردیده که سید محمد صاحب مدارک و نجم‌الائمه شارح رضی استرآبادی امامی، آن را شرح کرده‌اند<ref>ر.ک: همان، ص20</ref>. | ||
==پانویس == | ==پانویس == | ||
| خط ۵۲: | خط ۵۲: | ||
[[رده:سرگذشت‌‌نامه‌های فردی]] | [[رده:سرگذشت‌‌نامه‌های فردی]] | ||
[[رده:علی بن ابی‌طالب(ع)]] | [[رده:علی بن ابی‌طالب(ع)]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی شده2 شهریور 1403]] | |||
[[رده:مقالات بازبینی | |||
[[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ شهریور 1403 توسط عباس مکرمی]] | [[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ شهریور 1403 توسط عباس مکرمی]] | ||
[[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ شهریور 1403 توسط محسن عزیزی]] | [[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ شهریور 1403 توسط محسن عزیزی]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۲ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۳۳
| فصول العلیه | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | قمی، عباس (نويسنده) |
| عنوان‌های دیگر | فضائل حضرت علی علیه‌السلام |
| ناشر | نشر طلا |
| مکان نشر | ایران - تهران |
| سال نشر | 1376ش |
| چاپ | 2 |
| شابک | 964-91483-5-3 |
| موضوع | علی بن ابی طالب(ع)، امام اول، 23 قبل از هجرت - 40ق. - فضایل |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | /ق8ف6 37/4 BP |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
فصول العلیه (فضائل حضرت علی علیه‌السلام)، اثر عباس بن محمدرضا بن ابوالقاسم قمی، مشهور به شیخ عباس قمی (۱۲۹۴-۱۳۵۹ق)، کتابی است در بیان فضایل حضرت علی(ع).
نویسنده در ابتدای کتاب، اثر خویش را چنین معرفی کرده است: «این وجیزه‌ای است مشتمل بر چند فصل و هر فصلی مشتمل بر فضیلتی از فضایل امیر نحل و شاهنشاه عرب... هدیه کردم آن را به خدمت برادران مؤمنین و شیعیان حضرت امیرالمؤمنین صلوات‌الله‌علیه؛ رجاء واثق که این داعی را از دعا فراموش نفرمایند و در وقت امکان آن را به طبع برسانند تا نفعش عام و ذخیره بانی و این مجرم کثیر الآثام گردد»[۱].
مطالب کتاب، در چهارده فصل تنظیم شده و در هر فصل، فضیلتی از امیرالمؤمنین(ع)، بیان گردیده است؛ به‌عنوان نمونه، در فصل نخست، به ذکر موارد و روایاتی پرداخته شده است که نشان از جلوگیری خلفا و حکام بنی‌امیه و بنی‌عباس از انتشار فضایل آن حضرت داشته و بااین‌حال، فضایل ایشان، نقل و منتشر شده است[۲].
در فصل دوم، شیخ عمادالدین طبری در «بشارة المصطفی» از شریف قاضی، روایتی از مواجهه ابن ابی‌لیلی، ابن شبرمه و ابوحنیفه با سلیمان اعمش در هنگام مرض موت وی، نقل شده که با واسطه آن، ابوحنیفه او را به دلیل نقل روایت «أنا قسيم الجنة و النار» از حضرت علی(ع) شماتت نموده، ولی او، این حدیث را با سلسله سند آن، برای آنها، نقل کرده و بر آن، تأکید نموده است[۳].
در فصل سوم، ماجرای گردن زدن یک ناصبی توسط سلطان مراد یا سلطان سلیمان، یکی از سلاطین آل عثمان نقل شده است که او را از پیاده شدن و عرض ارادت به امیرالمؤمنین در هنگام مشاهده مرقد آن حضرت، نهی نموده و او برای این کار، به قرآن تفأل زده و آیه «فاخلع نعليك إنك بالواد المقدس طوی» برای آن آمده است[۴].
در فصل چهارم، به قصایدی که ابن ابی‌الحدید در مدح و منقبت حضرت علی(ع) سروده، اشاره شده است. وی هفت قصیده در این موضوع سروده که به «القصائد السبع» معروف گردیده که سید محمد صاحب مدارک و نجم‌الائمه شارح رضی استرآبادی امامی، آن را شرح کرده‌اند[۵].
پانویس
منابع مقاله
مقدمه و متن کتاب.