فصول العلیه (فضائل حضرت علی علیه‌السلام): تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    جز (Hbaghizadeh صفحهٔ فصول العلیه را بدون برجای‌گذاشتن تغییرمسیر به فصول العلیه (فضایل حضرت علی علیه‌السلام) منتقل کرد)
    بدون خلاصۀ ویرایش
     
    (۳ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
    خط ۲۴: خط ۲۴:
    | پیش از =  
    | پیش از =  
    }}
    }}
    '''فصول العلية، فضائل حضرت علی)'''، اثر عباس بن محمدرضا بن ابوالقاسم قمی، مشهور به شیخ عباس قمی (۱۲۹۴-۱۳۵۹ق)، کتابی است در بیان فضایل حضرت علی(ع).
    '''فصول العلیه (فضائل حضرت علی علیه‌السلام)'''، اثر [[قمی، عباس|عباس بن محمدرضا بن ابوالقاسم قمی]]، مشهور به [[قمی، عباس|شیخ عباس قمی]] (۱۲۹۴-۱۳۵۹ق)، کتابی است در بیان فضایل [[امام علی علیه‌السلام|حضرت علی(ع)]].


    نویسنده در ابتدای کتاب، اثر خویش را چنین معرفی کرده است: «این وجیزه‌ای است مشتمل بر چند فصل و هر فصلی مشتمل بر فضیلتی از فضایل امیر نحل و شاهنشاه عرب... هدیه کردم آن را به خدمت برادران مؤمنین و شیعیان حضرت امیرالمؤمنین صلوات‌الله‌علیه؛ رجاء واثق که این داعی را از دعا فراموش نفرمایند و در وقت امکان آن را به طبع برسانند تا نفعش عام و ذخیره بانی و این مجرم کثیر الآثام گردد»<ref>ر.ک: مقدمه، ص3-4</ref>.
    نویسنده در ابتدای کتاب، اثر خویش را چنین معرفی کرده است: «این وجیزه‌ای است مشتمل بر چند فصل و هر فصلی مشتمل بر فضیلتی از فضایل امیر نحل و شاهنشاه عرب... هدیه کردم آن را به خدمت برادران مؤمنین و شیعیان [[امام علی علیه‌السلام|حضرت امیرالمؤمنین صلوات‌الله‌علیه]]؛ رجاء واثق که این داعی را از دعا فراموش نفرمایند و در وقت امکان آن را به طبع برسانند تا نفعش عام و ذخیره بانی و این مجرم کثیر الآثام گردد»<ref>ر.ک: مقدمه، ص3-4</ref>.


    مطالب کتاب، در چهارده فصل تنظیم شده و در هر فصل، فضیلتی از امیرالمؤمنین(ع)، بیان گردیده است؛ به‌عنوان نمونه، در فصل نخست، به ذکر موارد و روایاتی پرداخته شده است که نشان از جلوگیری خلفا و حکام بنی‌امیه و بنی‌عباس از انتشار فضایل آن حضرت داشته و بااین‌حال، فضایل ایشان، نقل و منتشر شده است<ref>ر.ک: متن کتاب، ص6-13</ref>.
    مطالب کتاب، در چهارده فصل تنظیم شده و در هر فصل، فضیلتی از [[امام علی علیه‌السلام|امیرالمؤمنین(ع)]]، بیان گردیده است؛ به‌عنوان نمونه، در فصل نخست، به ذکر موارد و روایاتی پرداخته شده است که نشان از جلوگیری خلفا و حکام بنی‌امیه و بنی‌عباس از انتشار فضایل آن حضرت داشته و بااین‌حال، فضایل ایشان، نقل و منتشر شده است<ref>ر.ک: متن کتاب، ص6-13</ref>.


    در فصل دوم، شیخ عمادالدین طبری در «بشارة المصطفی» از شریف قاضی، روایتی از مواجهه ابن ابی‌لیلی، ابن شبرمه و ابوحنیفه با سلیمان اعمش در هنگام مرض موت وی، نقل شده که با واسطه آن، ابوحنیفه او را به دلیل نقل روایت «أنا قسيم الجنة و النار» از حضرت علی(ع) شماتت نموده، ولی او، این حدیث را با سلسله سند آن، برای آنها، نقل کرده و بر آن، تأکید نموده است<ref>ر.ک: همان، ص14</ref>.
    در فصل دوم، شیخ [[عمادالدین طبری آملی، محمد بن علی|عمادالدین طبری]] در «[[بشارة المصطفی صلی‌الله‌علیه‌و‌آله لشيعة المرتضی علیه‌السلام|بشارة المصطفی]]» از شریف قاضی، روایتی از مواجهه ابن ابی‌لیلی، ابن شبرمه و ابوحنیفه با سلیمان اعمش در هنگام مرض موت وی، نقل شده که با واسطه آن، ابوحنیفه او را به دلیل نقل روایت «أنا قسيم الجنة و النار» از [[امام علی علیه‌السلام|حضرت علی(ع)]] شماتت نموده، ولی او، این حدیث را با سلسله سند آن، برای آنها، نقل کرده و بر آن، تأکید نموده است<ref>ر.ک: همان، ص14</ref>.


    در فصل سوم، ماجرای گردن زدن یک ناصبی توسط سلطان مراد یا سلطان سلیمان، یکی از سلاطین آل عثمان نقل شده است که او را از پیاده شدن و عرض ارادت به امیرالمؤمنین در هنگام مشاهده مرقد آن حضرت، نهی نموده و او برای این کار، به قرآن تفأل زده و آیه «فاخلع نعليك إنك بالواد المقدس طوی» برای آن آمده است<ref>ر.ک: همان، ص17</ref>.
    در فصل سوم، ماجرای گردن زدن یک ناصبی توسط سلطان مراد یا سلطان سلیمان، یکی از سلاطین آل عثمان نقل شده است که او را از پیاده شدن و عرض ارادت به امیرالمؤمنین در هنگام مشاهده مرقد آن حضرت، نهی نموده و او برای این کار، به قرآن تفأل زده و آیه «فاخلع نعليك إنك بالواد المقدس طوی» برای آن آمده است<ref>ر.ک: همان، ص17</ref>.


    در فصل چهارم، به قصایدی که ابن ابی‌الحدید در مدح و منقبت حضرت علی(ع) سروده، اشاره شده است. وی هفت قصیده در این موضوع سروده که به «القصائد السبع» معروف گردیده که سید محمد صاحب مدارک و نجم‌الائمه شارح رضی استرآبادی امامی، آن را شرح کرده‌اند<ref>ر.ک: همان، ص20</ref>.
    در فصل چهارم، به قصایدی که ابن ابی‌الحدید در مدح و منقبت [[امام علی علیه‌السلام|حضرت علی(ع)]] سروده، اشاره شده است. وی هفت قصیده در این موضوع سروده که به «القصائد السبع» معروف گردیده که سید محمد صاحب مدارک و نجم‌الائمه شارح رضی استرآبادی امامی، آن را شرح کرده‌اند<ref>ر.ک: همان، ص20</ref>.


    ==پانویس ==
    ==پانویس ==
    خط ۵۱: خط ۵۱:
    [[رده:ائمه اثنی عشر (دوازده امام)]]
    [[رده:ائمه اثنی عشر (دوازده امام)]]
    [[رده:سرگذشت‌‌نامه‌های فردی]]
    [[رده:سرگذشت‌‌نامه‌های فردی]]
    [[رده:علی بن ابی‌طالب(ع)]]
    [[رده:امام علی(ع)]]
     
    [[رده:مقالات بازبینی شده2 شهریور 1403]]
    [[رده:مقالات بازبینی نشده2]]
    [[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ شهریور 1403 توسط عباس مکرمی]]
    [[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ شهریور 1403 توسط عباس مکرمی]]
    [[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ شهریور 1403 توسط محسن عزیزی]]
    [[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ شهریور 1403 توسط محسن عزیزی]]

    نسخهٔ کنونی تا ‏۲۷ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۲۱:۱۵

    فصول العلیه
    فصول العلیه (فضائل حضرت علی علیه‌السلام)
    پدیدآورانقمی، عباس (نويسنده)
    عنوان‌های دیگرفضائل حضرت علی علیه السلام
    ناشرنشر طلا
    مکان نشرایران - تهران
    سال نشر1376ش
    چاپ2
    شابک964-91483-5-3
    موضوععلی بن ابی طالب (ع)، امام اول، 23 قبل از هجرت - 40ق. - فضایل
    زبانفارسی
    تعداد جلد1
    کد کنگره
    ‎‏/‎‏ق‎‏8‎‏ف‎‏6 37/4 BP
    نورلایبمطالعه و دانلود pdf

    فصول العلیه (فضائل حضرت علی علیه‌السلام)، اثر عباس بن محمدرضا بن ابوالقاسم قمی، مشهور به شیخ عباس قمی (۱۲۹۴-۱۳۵۹ق)، کتابی است در بیان فضایل حضرت علی(ع).

    نویسنده در ابتدای کتاب، اثر خویش را چنین معرفی کرده است: «این وجیزه‌ای است مشتمل بر چند فصل و هر فصلی مشتمل بر فضیلتی از فضایل امیر نحل و شاهنشاه عرب... هدیه کردم آن را به خدمت برادران مؤمنین و شیعیان حضرت امیرالمؤمنین صلوات‌الله‌علیه؛ رجاء واثق که این داعی را از دعا فراموش نفرمایند و در وقت امکان آن را به طبع برسانند تا نفعش عام و ذخیره بانی و این مجرم کثیر الآثام گردد»[۱].

    مطالب کتاب، در چهارده فصل تنظیم شده و در هر فصل، فضیلتی از امیرالمؤمنین(ع)، بیان گردیده است؛ به‌عنوان نمونه، در فصل نخست، به ذکر موارد و روایاتی پرداخته شده است که نشان از جلوگیری خلفا و حکام بنی‌امیه و بنی‌عباس از انتشار فضایل آن حضرت داشته و بااین‌حال، فضایل ایشان، نقل و منتشر شده است[۲].

    در فصل دوم، شیخ عمادالدین طبری در «بشارة المصطفی» از شریف قاضی، روایتی از مواجهه ابن ابی‌لیلی، ابن شبرمه و ابوحنیفه با سلیمان اعمش در هنگام مرض موت وی، نقل شده که با واسطه آن، ابوحنیفه او را به دلیل نقل روایت «أنا قسيم الجنة و النار» از حضرت علی(ع) شماتت نموده، ولی او، این حدیث را با سلسله سند آن، برای آنها، نقل کرده و بر آن، تأکید نموده است[۳].

    در فصل سوم، ماجرای گردن زدن یک ناصبی توسط سلطان مراد یا سلطان سلیمان، یکی از سلاطین آل عثمان نقل شده است که او را از پیاده شدن و عرض ارادت به امیرالمؤمنین در هنگام مشاهده مرقد آن حضرت، نهی نموده و او برای این کار، به قرآن تفأل زده و آیه «فاخلع نعليك إنك بالواد المقدس طوی» برای آن آمده است[۴].

    در فصل چهارم، به قصایدی که ابن ابی‌الحدید در مدح و منقبت حضرت علی(ع) سروده، اشاره شده است. وی هفت قصیده در این موضوع سروده که به «القصائد السبع» معروف گردیده که سید محمد صاحب مدارک و نجم‌الائمه شارح رضی استرآبادی امامی، آن را شرح کرده‌اند[۵].

    پانویس

    1. ر.ک: مقدمه، ص3-4
    2. ر.ک: متن کتاب، ص6-13
    3. ر.ک: همان، ص14
    4. ر.ک: همان، ص17
    5. ر.ک: همان، ص20

    منابع مقاله

    مقدمه و متن کتاب.


    وابسته‌ها