ابن خضر، احمد بن محمد: تفاوت میان نسخهها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' ' به '') |
||
| (یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۲۸: | خط ۲۸: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
| اساتید = | | اساتید = | ||
| مشایخ | | مشایخ= عیسى مطعّم، ابوبكر بن عبدالدائم، قاضى سلیمان | ||
| معاصرین = | | معاصرین = | ||
| شاگردان = ابن جزری، ابن حجى | | شاگردان = ابن جزری، ابن حجى | ||
| خط ۴۸: | خط ۴۸: | ||
از زندگى وی آگاهى بسیاری در دست نیست؛ همین اندازه گفته شده است كه ابن خضر از عالمان و فقیهان حنفى زمان خود در دمشق بوده است. | از زندگى وی آگاهى بسیاری در دست نیست؛ همین اندازه گفته شده است كه ابن خضر از عالمان و فقیهان حنفى زمان خود در دمشق بوده است. | ||
==مشایخ== | ==مشایخ== | ||
وی از مشایخى چون عیسى مطعّم، ابوبكر بن عبدالدائم، قاضى سلیمان، احمد بن ابىطالب حجّار و هدیة بنت | وی از مشایخى چون عیسى مطعّم، ابوبكر بن عبدالدائم، قاضى سلیمان، احمد بن ابىطالب حجّار و هدیة بنت عسكراستماع كرد. | ||
==شاگردان== | ==شاگردان== | ||
ابن جزری و ابن حجى از وی دانش آموختهاند. | [[جزری، محمد بن ابراهیم|ابن جزری]] و [[ابن حجى]] از وی دانش آموختهاند. | ||
==مناصب== | ==مناصب== | ||
در سال 750ق/1349م در دارالعدل دمشق به افتاء گمارده شد و در مدرسه مقدمیة و ركنیة دمشق به تدریس پرداخت. | در سال 750ق/1349م در دارالعدل دمشق به افتاء گمارده شد و در مدرسه مقدمیة و ركنیة دمشق به تدریس پرداخت. | ||
| خط ۵۶: | خط ۵۶: | ||
سرانجام وی در سال 785ق در صالحیة دمشق درگذشت. | سرانجام وی در سال 785ق در صالحیة دمشق درگذشت. | ||
==آثار== | ==آثار== | ||
از آثار وی كتاب حاشیة على الفوائد الفناریة على إیساغوجي در منطق است كه در 1253ق/1837م ضمن مجموعهای در استانبول چاپ شده است و نیز كتاب حاشیة على شرحالعقائد النسفیة كه به گفته | از آثار وی كتاب حاشیة على الفوائد الفناریة على إیساغوجي در منطق است كه در 1253ق/1837م ضمن مجموعهای در استانبول چاپ شده است و نیز كتاب حاشیة على شرحالعقائد النسفیة كه به گفته [[زرکلی، خیرالدین|زركلى]]، به چاپ رسیده است. نسخه كتاب الغوص لاقتباس نفائسالأسرار المودعة في دررالبحار كه شرحى است به كتاب دررالبحار محمد بن یوسف قونوی در كتابخانه زیتونیة تونس موجود است. | ||
===آثار منسوب=== | ===آثار منسوب=== | ||
آثاری كه به او منسوبند و از نسخ آنها اطلاعى در دست نیست، عبارتند از: شرح رسالة الاستعارة ابوالقاسم لیثى و الصّراط المستقیم في تبیینالقرآن الكریم در تفسیر.<ref> یوسفى اشكوری، حسن، ج3، ص424</ref> | آثاری كه به او منسوبند و از نسخ آنها اطلاعى در دست نیست، عبارتند از: شرح رسالة الاستعارة ابوالقاسم لیثى و الصّراط المستقیم في تبیینالقرآن الكریم در تفسیر.<ref> یوسفى اشكوری، حسن، ج3، ص424</ref> | ||
نسخهٔ کنونی تا ۳۰ اوت ۲۰۲۵، ساعت ۱۱:۱۶
ابن خَضِر، شهابالدین ابوالعباس احمد بن محمد صالحى (706- 785ق/1306-1383م)، مُقری و فقیه حنفى.
| ابن خضر، احمد بن محمد | |
|---|---|
 | |
| نام کامل | ابن خَضِر، شهابالدین ابوالعباس احمد بن محمد صالحى |
| نامهای دیگر | قول احمد |
| نام پدر | محمد |
| ولادت | 706ق |
| محل زندگی | دمشق |
| رحلت | 785ق |
| مذهب | حنفى |
| منصب | افتاء در دارالعدل دمشق |
| اطلاعات علمی | |
| مشایخ | عیسى مطعّم، ابوبكر بن عبدالدائم، قاضى سلیمان |
| شاگردان | ابن جزری، ابن حجى |
| برخی آثار | حاشیة على الفوائد الفناریة على إیساغوجي، حاشیة على شرحالعقائد النسفیة |
وی در منابع متأخر، قول احمد نیز نامیده شده است.
از زندگى وی آگاهى بسیاری در دست نیست؛ همین اندازه گفته شده است كه ابن خضر از عالمان و فقیهان حنفى زمان خود در دمشق بوده است.
مشایخ
وی از مشایخى چون عیسى مطعّم، ابوبكر بن عبدالدائم، قاضى سلیمان، احمد بن ابىطالب حجّار و هدیة بنت عسكراستماع كرد.
شاگردان
ابن جزری و ابن حجى از وی دانش آموختهاند.
مناصب
در سال 750ق/1349م در دارالعدل دمشق به افتاء گمارده شد و در مدرسه مقدمیة و ركنیة دمشق به تدریس پرداخت.
وفات
سرانجام وی در سال 785ق در صالحیة دمشق درگذشت.
آثار
از آثار وی كتاب حاشیة على الفوائد الفناریة على إیساغوجي در منطق است كه در 1253ق/1837م ضمن مجموعهای در استانبول چاپ شده است و نیز كتاب حاشیة على شرحالعقائد النسفیة كه به گفته زركلى، به چاپ رسیده است. نسخه كتاب الغوص لاقتباس نفائسالأسرار المودعة في دررالبحار كه شرحى است به كتاب دررالبحار محمد بن یوسف قونوی در كتابخانه زیتونیة تونس موجود است.
آثار منسوب
آثاری كه به او منسوبند و از نسخ آنها اطلاعى در دست نیست، عبارتند از: شرح رسالة الاستعارة ابوالقاسم لیثى و الصّراط المستقیم في تبیینالقرآن الكریم در تفسیر.[۱]
پانویس
- ↑ یوسفى اشكوری، حسن، ج3، ص424
منابع مقاله
یوسفى اشكوری، حسن، دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، زیر نظر کاظم موسوی بجنوردی، تهران، مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، چاپ دوم، 1374.