فرزدق، همام بن غالب: تفاوت میان نسخهها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' (ع)' به '(ع)') برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
(۲ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۴: | خط ۴: | ||
| اندازه تصویر = | | اندازه تصویر = | ||
| توضیح تصویر = | | توضیح تصویر = | ||
| نام کامل = | | نام کامل =همام بن غالب بن صعصعه تمیمی | ||
| نامهای دیگر = | | نامهای دیگر = | ||
| لقب = | | لقب =فَرَزدَق | ||
| تخلص = | | تخلص = | ||
| نسب = | | نسب = | ||
| نام پدر = | | نام پدر =غالب | ||
| ولادت = | | ولادت =20ق | ||
| محل تولد = | | محل تولد =بصره | ||
| کشور تولد = | | کشور تولد = | ||
| محل زندگی = | | محل زندگی = | ||
| رحلت = | | رحلت =110ق | ||
| شهادت = | | شهادت = | ||
| مدفن = | | مدفن =بصره | ||
| طول عمر = | | طول عمر = | ||
| نام همسر = | | نام همسر = | ||
خط ۲۳: | خط ۲۳: | ||
| دین = | | دین = | ||
| مذهب = | | مذهب = | ||
| پیشه = | | پیشه =شعر، نقل حدیث | ||
| منصب = | | منصب = | ||
| پس از = | | پس از = | ||
خط ۴۲: | خط ۴۲: | ||
| کد مؤلف = AUTHORCODE19079AUTHORCODE | | کد مؤلف = AUTHORCODE19079AUTHORCODE | ||
}} | }} | ||
''' | '''هَمّام بن غالِب'''، مشهور به «فَرَزدَق» (20-110ق)، از شاعران نامور و بدیههسرای طبقه اول دوره اموی که بیش از هفت دهه شعر سرود و در ترویج و غنیسازی فرهنگ و واژگان زبان عربی استادانه کوشید. او باآنکه با امویان ارتباط داشت و برخی را مدح و بعضی را هجو میکرد، به ستایش اهلبیت(ع) نیز پرداخته است. ديوان الفرزدق، از یادگارهای ادبی اوست. | ||
==نامگذاری== | ==نامگذاری== | ||
خط ۸۵: | خط ۸۵: | ||
[[شرح ديوان الفرزدق]] | [[شرح ديوان الفرزدق]] | ||
[[اشعار فرزدق در مدح امام زین العابدین (ع)]] | [[اشعار فرزدق در مدح امام زین العابدین(ع)]] | ||
[[قصيدة الفرزدق]] | [[قصيدة الفرزدق]] | ||
خط ۹۷: | خط ۹۷: | ||
[[رده:زندگینامه]] | [[رده:زندگینامه]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده:مقالات بازبینی شده2 مرداد 1403]] | ||
[[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ مرداد 1403 توسط محمد خردمند]] | [[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ مرداد 1403 توسط محمد خردمند]] | ||
[[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ مرداد 1403 توسط محسن عزیزی]] | [[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ مرداد 1403 توسط محسن عزیزی]] |
نسخهٔ کنونی تا ۲۶ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۱۶:۲۰
فرزدق، همام بن غالب | |
---|---|
نام کامل | همام بن غالب بن صعصعه تمیمی |
لقب | فَرَزدَق |
نام پدر | غالب |
ولادت | 20ق |
محل تولد | بصره |
رحلت | 110ق |
مدفن | بصره |
پیشه | شعر، نقل حدیث |
هَمّام بن غالِب، مشهور به «فَرَزدَق» (20-110ق)، از شاعران نامور و بدیههسرای طبقه اول دوره اموی که بیش از هفت دهه شعر سرود و در ترویج و غنیسازی فرهنگ و واژگان زبان عربی استادانه کوشید. او باآنکه با امویان ارتباط داشت و برخی را مدح و بعضی را هجو میکرد، به ستایش اهلبیت(ع) نیز پرداخته است. ديوان الفرزدق، از یادگارهای ادبی اوست.
نامگذاری
اسمش همام بن غالب بن صعصعه تمیمی، کنیهاش ابوفراس و معروف به فرزدق است و به این جهت این لقب را به او دادند که صورت گرد و کریه وی را به خُبزه (چونه و خمیرى افتاده در تنور) تشبیه کردند[۱].
ولادت
هرچند در منابع تاریخی، تاریخ ولادتش نیامده، ولی پژوهشگر معاصر، علی فاعور بدون استناد به هیچ منبعی گفته است: سال 20ق، در بصره به دنیا آمد[۲].
اهمیت اشعار
- شعر فرزدق چنان ارزشی در زبان و ادبیات عربی داشت که گفته شده است: «لولا شعر الفرزدق لذهب ثلث لغة العرب و لولا شعره لذهب ثلث أخبار الناس»[۳]؛ یعنی: اگر اشعار فرزدق نبود، یکسوم زبان عربی از بین میرفت و همچنین یکسوم اخبار مردمان فراموش میشد.
پاسخ ادیبانه
- امام حسین(ع) وقتی به منزل «صفاح» رسید، در آنجا فرزدق شاعر را دید که از عراق میآید و میخواهد به مکه برود، بعد از سلام، امام(ع) پرسید: مردم عراق چگونه بودند؟ فرزدق جواب داد: «قلوبهم معك و سيوفهم عليک»[۴]؛ یعنی: دلهایشان با توست، ولی شمشیرهایشان برضدّ تو.
مادح خورشید
- قصیده میمیه فرزدق در مدح امام سجاد(ع) که با این بیت شروع میشود:
هذا الذي تَعرفُ البَطحاءُ وطأتَه | و البيتُ يَعرفُه و الحِلُّ و الحَرَمُ |
بر محبت و ارادت او به اهل بیت عصمت و طهارت(ع) دلالتی روشن دارد و از شاهکارهای شعر عربی شمرده میشود.
وفات
- فرزدق سال 110ق، در بصره، جان به جانآفرین تسلیم کرد[۵].
پانویس
منابع مقاله
- مرزبانی، محمد، معجم الشعراء، دار صادر، بیروت، 1425ق.
- علی فاعور، ديوان الفرزدق، اثر الفرزدق، همام بن غالب، شرحه و ضبطه و قدّم له علی فاعور، دارالكتب العلمية، بیروت، 1407ق.
- الدينوري، أبوحنيفة، الأخبار الطوال، منشورات الشريف الرضي، قم، 1373ش.
- الطهراني، شیخ آقابزرگ، الذريعة إلى تصانيف الشيعة، کتابخانه اسلامیه، تهران، 1408ق.